เมื่อไร

สีของโลกโศกซึมสะลึมสะลือ
ลมกระพือระลอกไอหมอกหนา
ฟ้าไม่ใสสว่างกระจ่างตา
ถูกทาบทาหนาทึบด้วยท้อแท้

ใช้ชีวันผันผ่านมานานปี
ถูกย่ำยีพล่ายำจนย่ำแย่
ผ่านคืนวันผันผวนความปรวนแปร
ฝ่ากระแสโลกธรรมอย่างจำทน

โลกของเราเทาขุ่นด้วยฝุ่นฝ้า
ขยี้ตายังเร้นไม่เห็นหน
คนรอบข้างรางเลือนไม่เหมือนคน
จึงมืดมนหม่นหมองมองมัวมัว

คิดทบทวนถอยถดในกฎเกณฑ์
ไม่ชัดเจนเครื่องชี้ความดีชั่ว
ใครหนอสร้างนิยามให้คร้ามกลัว
เราบางครั้งยังมั่วในชั่วดี

ไม่อยากใส่ใจสนคำคนว่า
เป็นแค่วาจาป้ายระบายสี
เกลียดก็กล่าวกำกับว่าอัปรีย์
ชอบก็ชี้ก็ชวนกันชื่นชม

หลายปีสีของโลกยังโศกซึม
เมฆยังครึ้มฟ้าครืนคลั่งขื่นขม
ทิ้งร่างกายผ่ายผอมนั่งจ่อมจม
จะหยุดลมน่าเบื่อนี้เมื่อไร ...

“ควายเฒ่า”

Create Date : 15 กันยายน 2560 Last Update : 15 กันยายน 2560 7:58:10 น. Counter : 988 Pageviews.		4 comments
Share Tweet