ไม่คิดบอกออกไปให้ลำบาก
ความทุกข์ยากเก็บไว้แม้ใหญ่หลวง
ช้ำก็กล้ำกลืนไว้แต่ในทรวง
ไม่คิดทวงบุญคุณจากใครใคร
แม้จะโศกสลดเศร้าหดหู่
ก็จะสู้ตราบสิ้นอสงไขย
จะต้องเผยเอ่ยคำบอกทำไม
บอกเพื่อให้ใครซ้ำกระหน่ำเติม
สู้ยืนหยัดกัดฟันกลั้นรู้สึก
เติมสำนึกนี้ด้วยทมะเสริม
ที่เคยทุกข์ท้อแท้มาแต่เดิม
ก็ไม่เพิ่มขึ้นได้ถ้าใจเพชร
จึงไม่ออกปากไปให้ใครห่วง
ทุกข์ทั้งปวงชินเฉยไม่เคยเข็ด
อย่างเลวเลวก็แค่น้ำตาเล็ด
จึงไม่เอ็ดอึงออกเที่ยวบอกใคร...
ควายเฒ่า