บทที่ 3 Day1 ซูริค ฟุสเซน มิวนิค บันทึกการเดินทางเที่ยวยุโรป 3ประเทศ บทที่ 3 Day1 ซูริค ฟุสเซน มิวนิค                            เมื่อเริ่มขับออกจากอาคารจอดรถของสนามบิน ก็พบว่าเราไม่ค่อยเข้าใจวิธีการใช้ GPS ที่มีมากับรถ  น้องสาวพยายามเลี้ยวรถกลับเพื่อกลับไปที่บริษัทเช่ารถ  แต่อาคารจอดรถเขามีหลายส่วน บางส่วนก็ไม่ได้เชื่อมกัน  เราไม่สามารถเข้าประตูใดประตูหนึ่งแล้วเลี้ยววนเพื่อกลับไปยังจุดที่เราต้องการได้  ผลคือเราวนอยู่ในอาคารจอดรถหลังหนึ่งอยู่สักสามรอบ แล้วก็ตัดสินใจไปหาทางตั้งGPSเอาเองดีกว่า  โดยเบื้องต้นเราตั้งเป้าโดยกำหนดชื่อเมืองฟุสเซนไปเลย  และนี่ก็เป็นจุดเริ่มของการทุ่มเถียงเรื่องทิศทางและการขับรถตลอดการเดินทางนี้           วันแรกที่เรามาถึงมีฝนโปรยต้อนรับเราตลอดวัน  ท้องฟ้ามัวซัวและอากาศค่อนข้างเย็น  พอเราออกพ้นเขตเมืองก็แวะจุดพักรถเพื่อหาซื้ออาหารกลางวันกินกัน  เป็นประเภทฟาสท์ฟู้ด  ฉันทดลองใช้เครดิตการ์ด  เกิดเหตุขลุกขลักเล็กน้อยเพราะเครื่องอ่านการ์ดเขาเสีย ฉันลืมซื้อน้ำจึงกลับไปซื้อแต่จ่ายด้วยเงินสดที่แลกมา  คนขายรับและทอนเงินซึ่งมารู้ภายหลังว่าเขารับเงินยูโรจากฉันแต่ทอนมาให้เป็นเงินสวิสฟรัง           เนื่องจากเราเสียเวลาตอนรับรถอยู่นานไปหน่อย  ทำให้แผนการเดินทางเริ่มล่าไปกว่ากำหนด  เราเลยไม่แวะเข้าเมืองฟุสเซน  แต่มุ่งหน้าไปชมปราสาทนอยชวานสไตน์กับปราสาทโฮเอินชวังเกา  ใช้เวลาขับรถประมาณ2ชั่วโมงเราก็ได้เห็นปราสาท  แต่ฝนยังคงตกทำให้ไม่สะดวกในการเดินชมหรือขึ้นรถม้าต่อไปยังตัวปราสาท เราเลยได้แต่ชะโงกทัวร์แล้วก็โบกมือลา  มุ่งหน้าไปยังมิวนิคต่อไป                                          ขับรถบนมอเตอร์เวย์ต่อมาอีก 2-3ชั่วโมงเราก็เข้าเขตมิวนิค  เช่นเดียวกับเมืองใหญ่ทั่วไปเมื่อเข้าใกล้เขตเมืองรถก็เริ่มติด  เราตั้งเป้าหมายโดยปักหมุดชื่อโรงแรม  แต่หารู้ไม่ว่าขื่อโรงแรมนั้นมันเป็นชื่อเดียวกับย่าน เช่นย่านอโศก ย่านคู้บอน ประมาณนั้น  ดังนั้นเมื่อเราไปถึงย่านแผนที่นำทางมันก็บอกว่าถึงแล้ว  แต่เราก็ยังหาโรงแรมไม่เจอ ต้องกลับรถตั้งใจจะไปเริ่มมองหาจากหัวถนนกันอีกรอบ  เดชะบุญขณะที่เราติดไฟแดงพลันสายตามองข้ามแยกไปเห็นป้ายโรงแรมอยู่ซอยตรงข้าม จึงรีบขับเลี้ยวเข้าไปตามป้ายที่ชี้ว่าเป็นที่จอดของโรงแรม  แต่กลับหาตัวอาคารโรงแรมไม่เจอ  ต้องใช้พลลาดตระเวนเดินเท้าสอดส่องหา  ในที่สุดก็เจอว่าตัวโรงแรมนั้นอยู่ลึกเข้าไปอีก  น้องสาวเลยกลับไปเลื่อนรถเพื่อลำเลียงกระเป๋าลงได้สะดวก                                                 โรงแรมแรกนี้ชื่อ แอม มูสเฟลด์  ตัวโรงแรมเป็นอาคาร5ชั้น สภาพค่อนข้างเก่าแต่ก็สะอาดดี  เมื่อเราแยกย้ายขนของเข้าห้อง  ลูกชายมาบอกว่าหน้าต่างห้องนี้มันเสียนะแม่  เราก็เลยให้ลูกไปขอเปลี่ยนห้อง  พอได้กุญแจห้องใหม่และขนย้ายกระเป๋าเข้าไป  ถึงได้รู้ว่าหน้าต่างที่เมืองนอกนี้เขาเปิดแบบบานกระทุ้งทางตั้งและเปิดแบบเอียงด้านบนเข้า  สรุปฉันกลับไปหาพนักงานและขอย้ายกลับไปห้องเดิม                              ค่ำนั้นเรากินอาหารเย็นที่ห้องอาหารของโรงแรม  เป็นอาหารจานใหญ่ที่กินกันแทบไม่หมด  คืนนั้นหลับใหลด้วยความเหนื่อยล้า  ตื่นมาหิวจัดตอนประมาณตีสี่ ควานหาเฟร้นช์ฟรายที่ห่อมาจากอาหารเย็นมาประทัง อาหารเช้าของที่นี่แบบบุฟเฟ่  มีไข่ ไส้กรอก แฮม ขนมปัง สลัด ผลไม้ ชีส โยเกิร์ต หลากหลายแบบให้เลือกตัก  ถือเป็นอาหารเช้าที่ดีที่สุดในการเดินทางนี้   Create Date : 13 มิถุนายน 2567 Last Update : 13 มิถุนายน 2567 19:45:48 น. 0 comments Counter : 421 Pageviews.   Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณดอยสะเก็ด