ผู้แต่ง : ภัสรสา

สำนักพิมพ์ : แจ่มใส

ราคา : 309 บาท

เรื่องย่อคร่าวๆ

ดาวิษ/ดา/ดาบ/ยูตะพระเอกมากชื่อ ลูกชายของดาวราย แม่ครัวที่ลิขิตจ้างมาทำอาหาร

ให้ลูกสาวคุณลิ่วลวิตรา ซึ่งพลอยทำให้กลายเป็นเพื่อนเล่นต่างวัย

จนถึงวันเกิดของคุณลิ่วดาวิษมาร่วมงาน แต่ต้องกลับก่อน ทำให้คุณลิ่วไม่พอใจ

และอาละวาดตามประสาคุณหนูที่ไม่เคยมีใครขัดใจจนเป็นชนวนของความขัดแย้งขั้นรุนแรง

ลิขิตตามจองล้างจองผลาญสองแม่ลูกอย่างไม่ลดละ

บีบบังคับให้ดาวต้องทำในสิ่งที่น่าละอายเพียงเพื่อยุติเรื่องทั้งหมด

แต่กลับถูกถ่ายรูปแล้วลู่ ลัทธพลเอามาประจานต่อหน้าเพื่อนๆของดาวิษ

จนกลายเป็นปมที่ค้างคาใจของดาวและดาวิษมาตลอด

และเมื่อดาวป่วยหนัก สติสัมปชัญญะเริ่มเลอะเลือน

สิ่งเดียวที่กระตุ้นสติดาวรายได้คือ ความทรงจำที่โหดร้าย ปมที่ค้างคาใจ

ดาวิษจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะนำตัวลิขิต และลัทธพลมากราบเท้าขอโทษผู้เป็นแม่ให้ได้..

ความรู้สึกหลังอ่าน

พระเอกร้าย ฉลาด รวยมาล้างแค้นพ่อและพี่ของนางเอก

พล๊อตยอดนิยมของนิยายแนวนี้แต่ออกโดยค่ายสีส้ม ในกลุ่มของความรู้สึกดี.. ที่เรียกว่ารัก !!!

ซื้อมาเพราะผู้แต่งล้วนๆและคิดว่า คงดองอีกนาน เพราะยังไม่นึกอยากอ่านแนวนี้ในตอนนี้

เพราะเดาจากค่ายว่าน่าจะมาแนวโรแมนติกคอเมดี้ จนได้อ่านรีวิวของคุณ Aneem

จนต้องลัดคิวมาอ่านก่อน..ซึ่งต้องบอกว่าเกินคาดมาก

ดาร์คและดราม่าเกินคาด.. ไม่คิดว่า จะได้อ่านเรื่องแบบนี้ ในงานของแจ่มใส

ความโหดร้าย..แม้จะถูกนำเสนอในโทนของเรื่องที่ไม่เค้นความดราม่า

แต่เนื้อหาก็ยังแรงกว่าที่คิด..

เพียงแต่ได้ความโรแมนติกของคู่รองคอเมดี้จากความเกรียนของพระเอก

มาเบรคให้ยิ้มได้เป็นระยะ..ทำให้โทนของเรื่องเบาลง ไม่ดาร์ค หรือดราม่าจัดนัก

สำนวนและวิธีเล่าเรื่องแบบตัดสลับระหว่างพาร์ทอดีต กับปัจจุบัน ทำได้ดี

อ่านลื่น ไม่สะดุด และทำให้ลุ้นกับปมความแค้นที่ค่อยๆเผยที่มาที่ไปทีละนิด

เห็นปมที่หนักขึ้นเรื่อยๆแต่ยังมีเบรคให้ยิ้มได้แบบเนียนๆ ด้วยความเกรียนของพระเอก

ความน่ารักของโมกุลและความรักความสัมพันธ์ของคู่รอง

ตัวละครหลัก

ดาวิษ ฉลาด รวย ร้าย หลงตัวเอง และเกรียนสุดๆ ซึ่งต้องบอกเพราะความเกรียนนี่แหละ

ถึงทำให้เห็นมุมน่ารักๆมุมเด็กโข่งขี้หวง ไม่งั้นคงรักไม่ลง แม้จะมีอดีตที่น่าสงสารมากก็ตาม

ลวิตรา สวย น่ารัก จิตใจดี อดทน มีความกตัญญู ที่สำคัญ คือ ทำอาหารเก่ง

แม้เรื่องราวความแค้นจะเกิดเพราะความเอาแต่ใจจนขาดสติในวัยเด็กของคุณลิ่ว

แต่เมื่อโตขึ้นมาคุณลิ่วเธอก็สมเป็นนางเอกของเรื่องได้อย่างเต็มภาคภูมิ

ภวินท์ พี่ชายร่วมโลกของดาวิษ ฉลาด แสนดี มีฐานะ เป็นสุภาพบุรุษและรักเด็ก

คุณสมบัติดีเลิศแบบนี้..พระรองแท้ๆ

พิชามญชุ์ แม่ม่ายลูกติดสามีทิ้ง..ครบสูตร เป็นอีกตัวละครที่ชอบ

เข้มแข็ง อดทน รักลูกมีวุฒิภาวะ ไม่แปลกใจเลยที่หนุ่มน้อยโมกุล จะน่ารักน่าชัง

แย่งซีนพระเอกมากชื่อไปได้แบบเนียนๆ

ลัทธพล พี่ชายตัวละครที่น่ารังเกียจสุดๆเป็นตัวละครที่หาความดีไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

เลวอย่างให้อภัยไม่ได้เลย

สรุปโดยรวม

ชอบมากในลำดับต้นๆของภัสรสาเลยค่ะชอบวิธีการเล่าเรื่องที่ค่อยๆเปิดปมอดีต

ตัดสลับกับปัจจุบันได้น่าสนใจน่าติดตามมาก, ตัวละคร ชอบความสัมพันธ์ของหลายๆคู่

ทั้งคู่ภวินท์-พิชามญชุ์ ที่ไม่มากไม่น้อยเกินไป พอเหมาะกับคาแรกเตอร์

ดาวิษ-ภวินท์ พี่น้องร่วมโลก,ดาวิษ-โมกุล แม้โมกุลจะขโมยซีนไปเต็มๆ

แต่ก็เปิดให้เห็นมุมน่ารักขำๆ ของดาวิษด้วย อ่านแล้วยิ้มได้

ถ้าจะมีให้ติบ้าง คือการคลายปม บอกเล่าสั้นมาก ความแค้นที่มุ่งมั่นมาทั้งเรื่อง

คลายปมง่ายๆ เพียงหน้าเดียวแบบตั้งตัวไม่ทันจนต้องกลับมาอ่านซ้ำอีกที

แบบไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเอง

เป็นนิยายโรแมนติกดราม่าที่แฝงคอเมดี้ไว้ได้อย่างเนียนๆ

ผู้แต่ง : วาระวารี

สำนักพิมพ์ : ไลท์ออฟเลิฟ

ราคา : บัวหิมะ 247 บาท, วิมานพิศวาส299 บาท

เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านงานของนักเขียนท่านนี้นักเขียนที่มีชื่อตัวใหญ่กว่าชื่อเรื่องบนหน้าปก

จากการทดลองอ่านตัวอย่างหลังจากที่กล้าๆ กลัวๆ กับนิยายเรตของสนพ.นี้

รู้สึกว่าเป็นนักเขียน+นิยายที่น่าสนใจ

ทั้งสองเรื่อง บัวหิมะและ วิมานพิศวาส เป็นนิยายรักของหนุ่มสาววัยเดียวกัน

รู้จัก เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กที่ความรักของทั้งคู่น่าจะไม่มีอุปสรรค

ถ้าเพียงแต่..จะเข้าใจหัวใจของกันและกัน

สองเรื่องนี้ไม่ใช่ภาคต่อ.. มีความคล้าย แต่แตกต่าง

บัวหิมะ

วโรบล/บล กับ อิศรางค์/อิศ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก และตัดสินใจคบเป็นแฟนกันตอนม.ปลาย

แต่มาวันหนึ่ง อิศกลับบอกบลว่า ห่างกันซักพัก.. จนเวลาล่วงเลยไปถึง 4 ปี

บล และอิศต่างคนต่างใช้ชีวิต แม้จะอยู่ในเมืองเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน

แต่ต่างทำได้แค่แอบมองกันและกันจนวันหนึ่ง บลไปรับรถที่ส่งซ่อมที่อู่ของอิศ

และออกไปลองรถด้วยกันแต่เกิดอุบัติเหตุ และนำมาซึ่งความสัมพันธ์ที่เกินเลย

โดยที่อิศ พร้อมจะตกกระไดพลอยโจนแต่งงานกับบล

หลังจากนั้นแม้จะมีการสู่ขอ เตรียมแต่งงานกันแน่นอนแล้ว

แต่ที้งสองคนต่างยังมีปมที่ค้างคาใจมานาน เหตุที่อิศขอห่างจากบล..

วิมานพิศวาส

เป็นเรื่องราวของครอบครัวใหญ่ที่นอกจากจะมีคุณตา พ่อ แม่ พี่ข้าว ม่านนที/ขนุน

น้าสาว น้าเขย และน้องขิมแล้วยังมีคุณตาเล็กที่พา ชีวิน หลานกำพร้ามาอยู่ด้วย

โดยที่ผู้เป็นตาตั้งความหวังว่าจะให้ขนุน และชีวิน แต่งงานกัน

แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด ขนุนยังคงกลั่นแกล้งชีวิน

เห็นชีวินเป็นลูกไล่มาตลอดในขณะที่ชีวิน ก็รับหน้าที่ดูแล เอาใจขนุน

เพราะชีวินรู้มาตั้งแต่เล็กๆว่า ขนุนไม่พอใจเขานัก ที่มาแย่งตำแหน่งหลานคนโปรด

เมื่อถึงวันที่ต้องแต่งงานกันทั้งคู่ตกลงกันว่า จะแต่งกันแต่เพียงในนาม

และจะหย่ากันในอีก 1 ปีข้างหน้า แต่ถ้าชีวิน ยอมฝืนใจบอกรัก

แม้จะเป็นการโกหกขนุนก็สัญญาว่า จะหย่าให้ทันที

แต่ข้อตกลงเป็นอันตกไปในคืนแรกของการแต่งงาน เพราะความปรารถนาดีของพี่ข้าว

ทำให้ทั้งคู่เริ่มชีวิตคู่กันบนความคลางแคลงใจของทั้งคู่

ขนุนเชื่อว่า ชีวินเกลียดเธอรักน้องขิม มีความสัมพันธ์กัน เพราะความใคร่

ในขณะที่ขนุนรักส่วนชีวิน ทำหน้าที่เหมือนที่เคยเป็นมา ดูแลเอาใจขนุนเหมือนที่เคยเป็น

เพียงแต่มีความหลงใหลในตัวขนุนเพิ่มมากขึ้นทุกที

จนวันหนึ่งขนุนทนไม่ไหว ตัดสินใจทำเรื่องไปฝึกงานที่เมืองนอก

และวันหนึ่งที่ชีวินตามไปเยี่ยม พบขนุนอยู่กับเพื่อนชาย ทำให้ชีวินหึงหวง

และรู้ใจตัวเองจึงสารภาพรัก แต่ขนุนเข้าใจว่า ชีวินฝืนพูด จึงเซ็นใบหย่าให้

ชีวินจึงหนีกลับมาเมืองไทย..

บัวหิมะ ดราม่ากว่าการห่างโดยไม่มีการบอกเลิก ต่างคนต่างรักต่างเคยเข้าใจ

แต่กลับต้องห่างกันเพราะความไม่รู้ ไม่แน่ใจ ลองใจ ไม่พูดไม่ถาม และทำร้ายจิตใจกันในที่สุด

บล นางเอกแสนดีขี้เกรงใจ ไม่มีปากมีเสียง บอกให้ห่างก็ห่าง ทั้งที่สงสัย แต่ไม่ถาม

เก็บทุกอย่างไว้คนเดียวจนเหมือนไม่มีใจ ชื่อเรื่องน่าจะมาจากตรงนี้

อิศ พระเอกปากร้ายสงสัย ลองใจเอง เจ็บเอง จนแอบสมน้ำหน้า แต่ดีที่ชัดเจน

ยังรักนางเอกอยู่แม้ความสัมพันธ์ยังอึมครึม ก็ปฏิเสธสาวอื่นหนักแน่นดี

ตัวร้ายมี ชอบพี่หวาย วงรค์ของบัว ฉลาด รู้เท่าทัน แสบและงกได้ใจ

วิมานพิศวาส เป็นรักที่ไม่รู้ตัวน่ารักตรงที่ได้จับผิดตัวละคร เห็นอาการแอบรัก ไม่ดราม่า

ขนุน แม้จะเป็นคนไม่ค่อยรู้อะไรคิดเองเออเอง แต่ก็รู้ใจตัวเองเร็วกว่า

ชีวิน เก่งทุกเรื่องจัดการทุกอย่างในชีวิตของตัวเองและขนุนได้ดี ยกเว้นไม่รู้ใจตัวเอง

ตัวละครอื่นๆ ก็มีบทบาทของตัวเอง โดยเฉพาะพี่ข้าวกับกฤตธีหนุ่มรุ่นน้องเพื่อนชีวิน

ที่หลงรักพี่ข้าวมาตั้งแต่เด็ก นางร้าย ตัวร้ายเรียกได้ไม่มีดีกว่า บทบาทน้อยมาก

ทั้งสองเรื่องมีจุดเปลี่ยนที่ความสัมพันธ์ลึกซึ้งของพระเอกนางเอกเหมือนกัน

ฉากรักที่มาเป็นระยะ แต่ภาษาไม่หยาบและไม่โจ่งแจ้ง ถ้าจะเทียบกับ 18+ ในตลาด

ก็นับว่าค่อนข้างซอฟท์กว่ามากและสนพ.ไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่ม 18+ ด้วย

สรุป ชอบค่ะ โดยเฉพาะพล๊อตเรื่องไม่ได้อ่านเรื่องรักแนวๆนี้นานแล้ว

ส่วนสำนวนอ่านได้ไม่สะดุด จะมีติดนิดๆ กับวิมานพิศวาสที่ไม่ค่อยคุ้นกับการเล่าเรื่องผ่านตัวละคร

และถ้าจะมีให้ติอีกอย่าง คือ รูปเล่ม เนื้อกระดาษของค่ายนี้ที่ไม่เคยชอบเลย

ผู้แต่ง : ปราณธร

สำนักพิมพ์ : คำต่อคำ

ราคา : 360 บาท

นับเป็นหนึ่งในนิยายที่รอคอยในงานสัปดาห์หนังสือคราวนี้

เพราะเป็นผลงานของ"ปราณธร" นักเขียนที่ติดตามผลงานเป็นพิเศษ

และค่อนข้างตื่นเต้น+คาดหวังในผลงานใหม่กับค่ายใหม่ ที่น่าจะมีอะไรใหม่ๆให้ได้เห็น

เรื่องย่อคร่าวๆ

ชาติเสือพันธุ์มังกร เป็นนิยายดราม่าสุดฤทธิ์ แต่ไม่ใช่ดราม่าแบบฟูมฟายน้ำตาร่วง

เป็นดราม่าชีวิตของลูกจีนที่ข้ามน้ำข้ามทะเลมาเติบโตในเมืองไทยปี 2506

ที่ยังนับเป็น"คนต่างด้าว" ซึ่งถูกจำกัดสิทธิเสรีภาพหลายอย่าง

ทรงวาด/ลิ้มบุ่นโฮ่ว/อาโฮ่ว พระเอกของเรื่อง ก็เป็นหนึ่งในคนต่างด้าว ที่เคยได้โอกาส

จากการเป็นบุตรบุญธรรมของนายทหารใหญ่ เติบโตมาแบบคนไทยนอกเยาวราช

สุดท้าย โชคชะตาก็นำ ทรงวาด กลับมาอยู่ที่เยาวราช..โรงน้ำชาหกห้องของครอบครัว

ลิ้มเม่งฮง.. อาเจ็ก และหุ้นส่วน โอ๊วฮุ่ยเชี้ยง

แต่ด้วยเงิน+อำนาจของพี่อ้าย พันเอกชาญยุทธผู้เป็นพี่บุญธรรม

ทำให้ทรงวาดได้เปิดกิจการค้าข้าวสาร และแยกตัวออกมาจากโรงน้ำชา

โดยชักชวน ทิเหล็ง และคนในครอบครัวของทิเหล็งอันได้แก่อาม้า ซิ่วลั้ง และก๊กไช้

มาอยู่ด้วยกัน เป็นครอบครัวเดียวกัน ต่อมาทรงวาดชักชวน เตียงจู

เด็กหญิงตัวคนเดียวในเยาวราช..ที่ทรงวาดถูกชะตาชอบใจให้มาอยู่ด้วย

และตั้งใจว่าจะทำให้ลูกหงส์น้อยตัวนี้กางปีกขึ้นฟ้าเป็นนางหงส์ที่สง่างามให้ได้

แต่ในคราวแรก เตียงจูไม่ตกลง เพราะความจริงแล้ว ครอบครัวของเตียงจูที่เคยเป็นเข้าของห้องแถวหกห้อง

ต้องบ้านแตกสาแหรกขาด อย่างน่าอนาถ ก็เพราอาเจ็กของทรงวาดนี่เอง

แต่ภายหลัง เตียงจูคิดได้ และได้เข้ามาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกัน

ทรงวาด จึงนำเตียงจูและก๊กไช้ไปฝากเป็นลูกบุญธรรมของท่านนายพล เพื่อให้ได้เล่าเรียน

กิจการค้าข้าวดำเนินไปด้วยดี..ในขณะเดียวกันทรงวาดก็มีศัตรูทั้งที่มองเห็น และมองไม่เห็น

ทำให้ต้องกลายเป็นเจ้าพ่อ.. เพื่อปกป้องครอบครัว.. เป็นเสือแห่งเยาวราชที่มีบุญคุณเป็นปลอกคอ

จนในที่สุด เหตุการณ์บ้านเมืองเปลี่ยนแปลง.. พร้อมกับคำสั่งกักตุนข้าว

ทำให้ทรงวาด ตัดสินใจทำตามมโนธรรม.. ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งจนถูกยึดทรัพย์

รวมถึงการถูกเพิกถอนบุตรบุญธรรม ทำให้ทรงวาดเตียงจู ซิ่วลั้ง ก๊กไช้ ต้องเสียสัญชาติ

เรื่องราวจะจบอย่างไร รวมถึงรายละเอียดของเรื่องคงไม่สามารถเล่าได้หมดในที่นี้

เพราะตัวละครมาก เรื่องยาว (568 หน้า)

ความรู้สึกหลังอ่าน

“เกินคาด” จากตัวอย่างที่โหลดมาอ่าน+งานในช่วงหลังกับค่ายเดิมที่เริ่มจะเห็นแววดราม่า

ก็ได้เห็นจริงเพียงแต่ดาร์กน้อยกว่าที่คิด คอเมดี้ไม่มีเลย

ฉีกแนวการเขียนสำนวน การสร้างตัวละครไปจากงานเดิมๆ ที่เคยคุ้นไปมาก

เป็นนิยายดราม่าที่มีการดำเนินเรื่องเรื่อยๆ ไม่บีบคั้น บอกเล่าความเป็นไปของตัวละคร

มีเหตุผลที่มาที่ไป ให้ความรู้สึกคล้ายกับตอนที่อ่าน ในวารวัน ของปิยะพร ศักดิ์เกษมมาก

ไม่ใช่ว่าเรื่องราว หรือตัวละครคล้าย แต่วิธีการเล่าเรื่อง..ทำให้เราเห็นพัฒนาการของตัวละคร

ทรงวาด จริงจัง หนักแน่น มีปม จากนักเรียนนายร้อยตำรวจมาสู่โรงน้ำชา เป็นเถ้าแก่ค้าข้าว

จนเป็นเจ้าพ่อเป็นเสือที่มีปลอกคอ เพื่อปกป้องคนรัก และครอบครัว

ไม่ใช่พระเอกร้ายเจ้าเล่ห์ในแบบพิมพ์นิยมของผู้แต่ง

เช่นเดียวกับนางเอกเตียงจู ที่เฉลียวฉลาด ปราดเปรียว มีความร้ายสมกับฉายาปีศาจน้อย

มีความน่ารักสดใส เป็นตัวละครที่เป็นยารักษาความเครียดให้พระเอก และคนอ่าน

แต่ตัวละครนี้ก็ยังปม มีเบื้องหลัง ความแค้น ไม่ได้มีจิตที่สะอาด ใส ซื่อ บริสุทธิ์

ไม่สู้คนคอยให้พระเอกมาปกป้อง เหมือนนางเอกบางเรื่อง

นอกจากพระเอกนางเอกเรื่องนี้ยังมีตัวละครอื่นที่น่าสนใจหลายตัวละคร

แต่ที่สนใจเป็นพิเศษคือ

ลิ้มเม่งฮง อาเจ็กที่เรียกได้ว่า เป็นตัวละครที่มีบทบาทหลักในการสร้างความอึดอัดคับข้องใจ

ให้กับพระเอกนางเอกโดยเฉพาะแม้จะเข้าใจ และเห็นใจบ้าง แต่สงสารไม่ลง

ลิ้มเฮ้งเตี๋ยง ลูกพี่ลูกน้องที่ให้ความรักเคารพเฮียโฮ่ว สืบทอดกิจการโรงน้ำชา บ้าบิ่น มุทะลุ

ฆ่าคนได้อย่างไม่แยแสแต่มีรักแท้ให้กับผู้หญิงในโรงน้ำชา

สำหรับความหวานเรื่องนี้ คงบอกไม่ได้ว่าเป็นนิยายโรแมนติก ความหวานมีน้อย

แต่..น่ารัก.. เป็นความหวานที่พอดีๆ กับนิยายที่มีเนื้อหาเรื่องราวแบบนี้นะ

เพราะผู้แต่งปูเรื่องไว้ตั้งแต่ต้น..คล้ายกับเป็นบุพเพสันนิวาส.. ตั้งแต่แรกเจอ

ความรู้สึกที่เฮียโฮ่ว(ทรงวาด)มีให้กับเด็กหญิงอย่างเตียงจูมาแต่แรก ความผูกพัน

จนถึงความพิเศษ..ยารักษาอาการเจ็บป่วยทางใจ..ที่ถูกบอกเล่ามาเป็นระยะ

ทำให้ลิมความตะขิดตะขวงใจว่า..เฮียโฮ่วเลี้ยงต้อย

สรุป ชอบมากกับสำนวน การดำเนินเรื่อง ความหนักแน่นน่าเชื่อของเรื่องราว

ถ้าจะมีข้อติติงอยู่บ้างคือ ตัวละครเยอะ ทำให้ไม่สามารถลงรายละเอียดได้มาก

ความผูกพันกับตัวละครรองจึงมีไม่มาก และจดจำไม่ได้ทั้งหมด

คาดหวังว่าจะได้อ่านงานแบบนี้จาะปราณธรอีกค่ะ

ผู้แต่ง/ผู้แปล : Freshกัวกัว/ พริกหอม

สำนักพิมพ์ : แจ่มใส

ราคา : 309 / 289 / 329 บาท

จำนวนหน้า : 560 / 504 / 616 หน้า

******************************************************

รายละเอียด (credit : แจ่มใส)

เล่ม 1

ชื่อของนาง ‘เชียนกู่’แปลว่ากระดูกพันชิ้นเด็กหญิงคนหนึ่งได้รับนามอัปมงคลเช่นนี้เพราะความที่นางมีดวงชะตาแข็งเกินไปพรากชีวิตมารดาแต่แรกคลอด ทั้งเลือดในกายมีกลิ่นหอมประหลาดดึงดูดภูตผีสิ่งลี้ลับให้เข้ามาวอแว บิดาจึงตั้งชื่อหมายให้เป็นเคล็ดหักล้างกันทว่าก็หาได้เป็นผล เพราะท้ายสุดครอบครัวเพียงคนเดียวก็จากนางไปอยู่นั่นเอง

แม้เหลือตนลำพังหากเชียนกู่ก็ไม่ระย่นย่อต่อชีวิต ยึดคำสั่งเสียของบิดาดั้นด้นเดินทางสู่เขาเหมาซาน หวังกราบอาจารย์ฝึกฝนวิชาบำเพ็ญเพียรเพื่อขับไล่ตะเพิดภูตผีทั้งหลาย

ทว่าการณ์ผิดจากแผนที่กะเกณฑ์แทนที่จะได้ฝากตัวเป็นศิษย์ กลับถูกยัดเยียดตำแหน่งเจ้าสำนักและยังต้องเดินทางไปเขาคุนหลุนเพื่อร่วมงานเลี้ยงชุมนุมเซียนเมื่อวานนางเป็นเพียงเด็กกำพร้าอายุสิบสอง ดูสิแค่วันเดียวนางได้กลายเป็นอะไรไปเสียแล้ว...

เล่ม 2

การที่อาวุธเทพสิบทิศกลับคืนสู่แดนเซียนได้หลายชิ้นเช่นนี้นับว่าเป็นความชอบของฮวาเชียนกู่ทั้งสิ้น นางเป็นเพียงเด็กอ่อนเยาว์แต่กลับดึงดูดแต่คนที่ไม่ธรรมดา ทั้งจักรพรรดิแดนมนุษย์ ประมุขแดนมารปีศาจและบัณฑิตปริศนาอัจฉริยะ ซึ่งความบริสุทธิ์จริงใจของนางก็ทำให้ทุกคนต่างรักนางทำเพื่อนางอย่างเต็มใจ

หากสิ่งนี้เองกลับสร้างปัญหาแก่นางภายหลังเมื่อหนีมั่นเทียนคู่ปรับเก่าเกิดจับจุดอ่อนนางได้ด้วยความอิจฉาจึงไม่ลังเลเลยที่จะฉุดนางลงต่ำ ฮวาเชียนกู่อะไรก็ยอมได้เว้นแต่ความลับที่นางเก็บงำมาตลอดเวลาหลายปีเรื่องนั้นจะถูกเปิดเผยออกไปไม่ได้เป็นอันขาด!

จุดเริ่มต้นของการกระทำผิดและยิ่งทีก็ยิ่งสั่งสมเพิ่มพูน นางย่อมรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรแต่ก็ไม่อาจไม่ทำได้จริงๆ เพื่อเขาคนที่อยู่ในหัวใจ ต่อให้นางผิดต่อสำนักผิดต่อทุกคน ผิดต่อทั้งหกภพภูมิ แม้บทลงทัณฑ์อันโหดร้ายรออยู่ที่ปลายทางนางก็ยินดียอมรับมัน ไม่มีวันหันหลังกลับเด็ดขาด

เล่ม 3

เป็นชะตาฟ้ากำหนด เป็นผู้คนบีบบังคับและเป็นหัวใจตัวเองที่ดื้อรั้นงมงาย ฮวาเชียนกู่จึงไม่เหลือหนทางอื่นให้เดินมีเพียงเส้นทางสู่การเป็นมารเทพอันน่ารังเกียจ

เมื่อตระหนักรู้และยอมรับในพลังดินแดนรกร้างป่าเถื่อนก็ไม่อาจคุมขังนางได้อีกต่อไป ทว่าแม้เป็นมารเทพแล้วนางยังคงเป็นนางยังคงเทิดทูนบูชาอาจารย์และฉางหลิว นางไม่ต้องการสร้างความเดือดร้อนและไม่ต้องการให้เขารู้ว่านางกลับมาแล้ว

ถึงจะบอกว่าไม่หวังให้อะไรๆ กลับมาเป็นดังเดิมแต่แค่ได้ข่าวว่าไป๋จื่อฮว่าจะรับศิษย์คนใหม่ ฮวาเชียนกู่ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างในร่างพังทลายลงมาที่เคยคิดว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วแต่เขาก็ยังไม่กล่าวตัดขาดความเป็นศิษย์อาจารย์นั้นเพราะคนยังมีเยื่อใยดูทีนางก็คือตัวโง่งมแห่งหกภพภูมิจริงๆ...

***********************************************

ปกติแล้ว อ่านมากกว่ารัก เกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องนี้ลังเลพอสมควรเพราะเรื่องยาวมาก และมีเสียงบ่นกันมากเรื่องตอนจบ

หลังจากอ่านรีวิว/ความคิดเห็นมาพอสมควร ก็ตัดสินใจลองอ่าน

ตำนานรักเหนือภพ ชื่อบอกชัดว่า เป็นนิยายจีนแฟนตาซี แต่สาระหลัก คือ เรื่องรักในแบบต่างๆดังที่ผู้แต่งกล่าวไว้ท้ายเล่ม และน่าทึ่งมากที่ผู้แต่งเขียนเรื่องนี้ขณะที่เรียนมหาวิทยาลัย

ชีวิตที่แสนอาภัพของ “ฮวาเชียนกู่” ที่เติบโตมาท่ามกลางความรังเกียจเดียดฉันท์ของคนในหมู่บ้าน ระหกระเหินไป โดยมีจุดหมายเริ่มต้นเพียงเพื่อทำตามคำสั่งเสียของบิดาคือ ฝากตัวเป็นศิษย์สำนักเหมาซาน ร่ำเรียนวิชาปกป้องตนจากภูติผีปีศาจ

แต่โชคชะตาเล่นตลก ทำให้ชีวิตของฮวาเชียนกู่ ต้องพลิกผันไป กลายเป็นเจ้าสำนักศิษย์สำนักใหญ่ และ มีโอกาสได้พบปะต้องชะตากับบุคคลสำคัญแห่งยุค

ไป๋จื่อฮว่า เจ้าสำนักเขาฉางหลิว เซียนเทพที่เก่งที่สุด และเป็นอาจารย์ของฮวาเชียนกู่

เซวียนหยวนหล่าง จักรพรรดิองค์ปัจจุบัน เพื่อนวัยเด็ก

ตงฟางอวี้ชิง บัณฑิตลึกลับ ผู้รอบรู้ในทุกสิ่ง เป็นคนรู้ใจ

ซาเชียนโม่ จอมมาร ประมุขสองภพ(มารและปีศาจ) เป็นพี่สาว/พี่ชาย

แต่ชีวิตของฮวาเชียนกู่ ไม่ง่ายอย่างนั้น คนที่นางรัก เทิดทูนอย่างถึงที่สุด กลับไม่ใช่คนที่สมควรรัก แต่นางยังดื้อดึงที่จะรัก พยายามถนอม เก็บความรักไว้กับตัวเองให้นานที่สุด

ชีวิตจึงถูกชักนำไปด้วยจิตริษยาเล่ห์กลมายาจากฝ่ายต่างๆ ให้กระทำผิดครั้งยิ่งใหญ่จากจุดเริ่มต้นเพียงเพื่อช่วยชีวิตของคนที่รัก จนกลายเป็นความสูญเสียที่มากขึ้นเรื่อยๆและทำให้กลายเป็นมารเทพในที่สุด

 ***********************************************************************

นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายรักที่รันทดที่สุดของมากกว่ารักที่เคยอ่านมา..

จากเล่ม 1 ปูเรื่อง แอบอิจฉานนางเอกเล็กๆ ถึงจะอาภัพ แต่ก็มีคนดูแล เอาใจใส่

มาเล่ม 2 ดราม่าเริ่มตั้งเค้า จิตใจอันบริสุทธิ์ ทำให้ถูกหลอกลวงทำความผิดเพื่อช่วยชีวิตคนที่นางรัก ถูกลงโทษ เสียโฉม ถูกเนรเทศ

เล่ม 3 น้ำตาไหลไม่รู้ตัวกับชะตากรรมของฮวาเชียนกู่.. รัก ที่ไม่ยอมรับ..และนำมาซึ่งความสูญเสียอย่างถึงที่สุด.. แต่สุดท้ายก็ยังรัก..ต ราบจนนาทีสุดท้าย

รันทดมาก.. ไม่เพียงแค่ฮวาเชียนกู่ แต่ยังเป็นรักที่เสียสละ รักที่ปกป้องรักอย่างงมงายดื้อดึงของตัวละครอื่นด้วย. จนอดคิดไม่ได้ว่า.. ถ้าเพียงแต่.. ฮวาเชียนกู่จะรักใครอื่น.. ชีวิตของนางจะสุข จนน่าอิจฉาเลยทีเดียว

ซึ่งจะว่าไป.. ตัวละครในเรื่องนี้ส่วนใหญ่ต่างยึดมั่นถือมั่นในความรักทั้งสิ้น ไม่ใช่แค่รักแบบชายหญิง แต่ยังมีพี่-น้อง เจ้านาย-ลูกน้องมารดา-บุตร รักอย่างไม่มีเงื่อนไข เสียสละ ปกป้อง เพียงเพื่อให้คนที่รักมีความสุข

สำหรับตอนจบที่เป็นปัญหา.. ส่วนตัวแล้วชอบตอนจบแบบนี้ ไม่หวานแต่สมจริง เหมาะสมกับเรื่อง และตัวละครมากกว่า

แต่ก็เข้าใจว่า ทำไมคนอ่านถึงเรียกร้องขอตอนจบอีกแบบ ที่ว่าหวานกันนะเพราะขมจัดเหลือเกิน.. อยาก เห็นอยากอ่าน.. ชีวิตที่สมหวัง หวานชื่นของฮวาเชียนกู่บ้าง

โดยรวมแล้วเป็นนิยายรักรันทดที่สนุกเรื่องนึงเลย..แต่สำหรับคนที่ไม่คุ้นกับชื่อภาษาจีน อาจจะต้องใช้ความพยายามพอสมควร เพราะตัวละครค่อนข้างเยอะ เล่นเอามึนไปเหมือนกัน

********************************************** 

จากนี้ไป ถือเป็นภาคผนวกที่ สปอยล์ นะคะ

“ตัวละคร” เป็นส่วนที่อยากพูดถึงมาก เพราะชอบการสร้างตัวละครของผู้แต่งที่แม้จะมีตัวละครมาก แต่แต่ละตัวละครหลัก จะมีเรื่องราวปลีกย่อยเล็กๆ น้อยๆของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นคู่แฝดอวิ๋นอิ๋น-อวิ๋นอี้, ลั่วสืออี-ถังเป่า, โต้วหลันกาน-หลันอวี่ฮุ่ย,ซัวเฟิง, จู๋หร่าน ฯ (แม้จะมีที่ทิ้งไปบ้าง แต่พอลืมๆ ไปได้เพราะมีตัวละครเยอะเหลือเกิน)

แต่สำหรับตัวละครหลัก ที่อยากพูดถึง คือ

ตงฟางอวี้ชิง(อี้สิ่วจวิน)คือ ตัวละครที่ประทับใจ และเสียน้ำตามากที่สุด นอกจากจะทำทุกอย่างเพื่อฮวาเชียนกู่อย่างไม่มีข้อแม้ทำให้นางมีความสุขได้ ยิ้มได้ แม้จะไม่ได้รักกลับคืนมาแต่ก็ยังทำเพื่อนางอย่างถึงที่สุด ยอม หยิบยืมอายุขัยชาติหน้า 5 ปี เพื่ออยู่กับฮวาเชียนกู่1 ปี, ยอมมีอายุขัยสั้น ไม่ได้ตายดีในทุกๆชาติ เพื่อพาฮวาเชียนกู่ออกจากดินแดนรกร้าง

ในวาระสุดท้าย ยังใช้ชีวิตตนเองปกป้องฮวาเชียนกู่ แม้จะรู้ว่าจะต้องตายอย่างอเน็จอนาถ ก็ไม่ได้พะวงถึงตัวเอง ยังเพียรปกป้องหัวใจนาง ยกมือปิดตาพร่ำบอกไม่ให้มอง วิงวอนขอต่อไป๋จื่อฮว่าจนวินาทีสุดท้าย

ซาเชียนโม่ตัวละครนี้มีสีสันมาก มีคาแรกเตอร์ที่ชัดเจนที่สุด รักสวยรักงาม มีปม มีภูมิหลังความรู้สึกผิดต่อน้องสาวเป็นอีกตัวละครที่รักทะนุถนอมฮว่าเชียนกู่อย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่ต้องการรักตอบแทนขอเพียงคนที่ตนรักมีความสุข สมปรารถนา

ไป๋จื่อฮว่า เป็นพระเอกที่เข้าใจ เห็นใจ แต่ไม่รัก ไม่สงสาร เพราะไป๋จื่อฮว่าเป็นวีรบุรุษ ใช้สมองเพื่อปกป้องส่วนรวมไม่ได้ใช้หัวใจเพื่อคนรัก เมื่อต้องเลือกตามคำขอสุดท้าย“ใต้หล้า” หรือ “ฮวาเชียนกู่” ไป๋จื่อฮว่ายังเลือกสละนาง เพื่อกำจัดมารเทพ เพราะไม่อาจให้มีความเสี่ยงแม้เพียงน้อยนิดเกิดขึ้นทั้งๆที่บอกว่า เชื่อมั่นในจิตสำนึกความเป็นเทพของฮวาเชียนกู่ ที่ไม่อาจทำผิดคิดร้ายต่อใครจนฮวาเชียนกู่อดรำพึงในใจไม่ได้ “ท่านเวทนามวลมนุษย์ แต่กลับไม่เคยเวทนาข้า”

ในขณะที่ไป๋จื่อฮว่าตัดพ้อในใจไม่ได้ว่า “นางรักใต้หล้าแต่แค้นเขาคนเดียว” เมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตฮว่าเชียนกู่ ไป๋จื่อฮว่ายังคงไม่ยอมรับว่ารักนาง นางจึงเลยสาปแช่งให้ไม่เจ็บ ไม่ตายไม่ดับสูญ ให้ไป๋จื่อฮว่าจมอยู่กับความรู้สึกผิดไปชั่วนิจนิรันดร์ในขณะที่นางยอมให้วิญญาณแตกสลายไม่สามารถกลับมาเกิดใหม่ได้

ฮวาเชียนกู่ นางเอกที่มีชีวิตรันทดที่สุด เป็นเทพองค์สุดท้ายแต่พอมาจุติในร่างมนุษย์ กลับกลายเป็นตัวเสนียดจัญไร ถูกหลอก จนต้องทำผิดรับพลังมารเทพมาไว้ในตัว จนนำมาซึ่งความสูญเสีย

ในแง่ความรัก.. ส่วนตัวยังสงสัยว่า นางรักไป๋จื่อฮว่าแบบไหน อย่างไรเพราะอ่อนเยาว์ จึงหลงรักในความปราณีแบบผู้ใหญ่ อบอุ่นเหมือนพ่อ-ลูก จนเป็นความยึดมั่นถือมั่นนำมาซี่งโศกนาฏกรรมของชีวิตแบบนี้

ถ้าจะมีส่วนที่ไม่ชอบ คือ การสังหารลั่วสืออี ศิษย์พี่ที่ดีกับนางที่สุดคนนึงตรงนี้แอบงงด้วยว่า ทำไปเพื่อให้ไปอยู่เป็นเพื่อนถังเป่าจริงๆ หรือแก้แค้น เพราะรู้ว่า หนีมั่นเทียนหลงรักลั่วสืออีกันแน่

************************************************************

ผู้แต่ง : Sunsy

สำนักพิมพ์ : ห้องสมุด

ราคา : 295 บาท

จำนวนหน้า : 419 หน้า

******************************************************

คำโปรย (Credit : Meb)

คนอย่างเขาจะไม่เป็นรองใครในแผ่นดิน รุ่งเรือง โดดเด่น เป็นใหญ่ที่สุด...

ถ้า...เขาได้มงกุฎหงสาคืนมาในครอบครองนะ!!!

เพราะบรรพบุรุษทำของวิเศษสูญหาย ต้วนเจิ้งอี้ฮ่องเต้แห่งต้าลี่

จึงสู้มุมานะเพื่อตามกลับคืนมา เพื่อจะพบว่าความลับของมงกุฎ...อยู่ที่เด็ก

เด็กคนหนึ่งจะกำความลับที่ยิ่งใหญ่นี้เอาไว้ได้อย่างไร  

เขาจะจากไปก็ยังสงสัย จะเลี้ยงเอาไว้ก็คงรำคาญ.. ทำยังไงดีหนอ...ก็เขายังไม่พร้อมมีภาระ

นึกหรือว่านางจะยอมให้เขาทอดทิ้งภาระตัวเล็กๆไปได้โดยง่าย

หงส์เพลิงผู้ซุกซนอุตส่าห์ตามมังกรหนุ่มมาจุติ เพียงแค่เห็นว่านางเป็นเด็กเขาถึงกับหน้าถอดสี

หัวเด็ดตีนขาดนางก็ไม่ยอดให้เขาละทิ้งสัญญาระหว่างกันไปได้

หน็อย...คิดจะทอดทิ้งนางไฉนเลยจะง่ายดายปานนั้น

นางจะสร้างความโกลาหลจะก่อกวนให้หัวหมุนเลยคอยดู

เด็กน้อยที่เติบโตอย่างพิสดารสู่ร่างสาวสะคราญอันตระการตา

จะสร้างความโกลาหลกับหัวใจของมังกรหนุ่มได้มากน้อยแค่ไหน

นางจะทำให้เขาจำพันธะสัญญาระหว่างกันได้หรือเปล่า

ลุ้นกันต่อใน 'กมลมังกร'

***********************************************

เรื่องนี้ ทดลองอ่าน เพราะเป็นเรื่องแรกของนักเขียนอื่น และเป็นนักเขียนใหม่ของสนพ.ห้องสมุด เลยไปลองอ่านตัวอย่างในเวบห้องสมุด.. ปรากฎว่า ติดหนึบ..กับความน่ารักของพระเอกนางเอก และค้าง..จนต้องตามหา e-book มาอ่านก่อนปีใหม่.. และนับเป็นนิยายเรื่องสุดท้ายของปีที่ได้อ่าน

พล๊อตเรื่อง ไม่มีอะไรซับซ้อน เป็นบุพเพสันนิวาสของเทพมังกรฟ้าหมื่นปีกับหงส์ไฟสามร้อยปี ที่รับภารกิจมาแดนมนุษย์ เพื่อสืบราชวงศ์ต้วนแห่งอาณาจักรต้าลี่ ที่เริ่มเข้าสู่ยุคตกต่ำ บ้านเมืองระส่ำระสาย ฮ่องเต้องค์ก่อน ทำ “มงกุฏหงสา” ซึ่งเป็น 1 ใน 3 สิ่งวิเศษสูญหายไป

เมื่อ “ต้วนเจิ้นอี้”ขึ้นครองราช ได้รวบรวมอาณาจักรใหม่ให้เป็นปึกแผ่นอีกครั้งแต่ยังคงเหลือเพียงแคว้นเยว่ย ที่ยังไม่ยอมสวามิภักดิ์ จึงต้องทำสงครามรวบรวมอาณาจักรและฟื้นฟูประเทศไปพร้อมๆ กัน

จึงเป็นเหตุให้ต้วนเจิ้นอี้ ต้องตามหามงกุฏหงสาให้พบเพื่อไขความลับที่ตั้งของขุมทรัพย์ราชวงศ์ต้วนที่บรรพกษัตริย์เก็บรวบรวมไว้ เพื่อใช้ในยามฉุกเฉิน

แต่ต้วนเจิ้นอี้ ทำมงกุฏพลัดหล่นไปในกองไฟ ไหม้ลามอยู่ 7 วัน 7 คืนกลับได้ทาริกาน้อยมา 1 คนและตั้งชื่อว่า “หยกน้อย”

ซึ่งต้วนเจิ้นอี้ทราบดีว่า หยกน้อย คือผู้ไขความลับที่จะพาไปสู่ขุมทรัพย์ที่ตามหา และเป็นบุพเพสันนิวาสของตน

จึงผูกพันมาก เลี้ยงดูใกล้ชิด นำมาซึ่งความสัมพันธ์ที่น่ารักชวนฟินของฮ่องเต้หนุ่มผู้เย็นชา กับเด็กน้อยจอมป่วน

***********************************************************

เรื่องราว เน้นหนักที่ความน่ารัก ความฟินของพระเอกนางเอก ที่ต้องชมว่าผู้แต่งสร้างคาแรกเตอร์ของตัวละครได้น่ารักมากๆ

เรียกว่า เอาอยู่จริงๆ สำหรับพระเอกนางเอกผู้แบกนิยายที่ขายความน่ารักไว้ทั้งเรื่อง

ในแง่ของพล๊อต ครึ่งแรก เปิดเรื่อง สร้างประเด็นเรื่องสงครามบ้านเมืองเอาไว้ได้น่าสนใจมาก

แต่ในครึ่งหลัง เมื่อหยกน้อยเป็นสาวเรื่องราวเน้นหนักที่ความรักเป็นหลัก การเลือกฮองเฮา การเมืองในราชสำนักที่ดูงงๆ(แต่เรื่องหลังอาจเป็นเพราะเราอ่านไม่ต่อเนื่องเอง)

ประเด็นเรื่องสงครามที่เปิดเรื่องไว้ เบาไปหน่อยอ๋องแคว้นเยวี่ยผู้เป็นต้นเรื่องของสงคราม.. ช่างตายได้ง่ายดาย.. เอิ่ม.. ถ้าจะตายง่าย แบบนี้ไม่เห็นต้องไปหาสมบัติ ทำสงครามให้ยุ่งยากเลย

ในแง่ของสำนวนจีน โดยรวม ลื่นดี ไม่สะดุดนัก ยกเว้น หางเสียง “จ้า”ของหยกน้อย เวลาอ้อนพี่ต้วนอี้

แม้จะมีไม่มาก แต่ส่วนตัวแล้ว สะดุดกับคำนี้มาก ส่วนคำผิด+การตัดคำมีบ้างประปราย ไม่ถึงกับรู้สึกมากนัก

**************************************

สรุป

ไม่แนะนำ สำหรับผู้อ่านที่แสวงหาดราม่า สงคราม การเมือง

แต่แนะนำเป็นอย่างยิ่ง สำหรับผู้อ่านที่ต้องการเสพความน่ารักของตัวละคร ความฟิน เป็นหลัก

**************************************