~~ เพราะนั่งมองนิยายรอบห้อง.. แล้วได้คิด.. ไหนๆ ก็อาศัยอ่านรีวิวของเพื่อนๆ มามากแล้ว.. ซื้อนิยายซ้ำๆ มาก็หลายเล่ม..คงต้องเขียน..เป็นบันทึกการอ่าน และช่วยจำของตัวเองบ้าง~~
|
||||||||||||||
~ กับดักร้ายกลายรัก - ติญญา ~
 เครดิตภาพ : amarinpocketbook.com คำโปรยปกหลัง เพราะความรักนั้นไม่มีคำตอบที่ตายตัว ครั้งหนึ่งไอฝน เคยมีความรัก ทว่าหลังจากพลาดหวัง เธอตั้งใจจะไม่ไขว่คว้าหาใครอีก บางทีการอยู่เป็นโสด ได้ทำงานในเวดดิ้งสตูดิโอ ได้เห็นความสุขของผู้หญิงที่กำลังสมหวังในความรัก อาจเป็นความสุขที่แท้จริงของเธอก็ได้ แต่แล้ววันหนึ่ง แนวทาง ผู้ชายชื่อแปลก พูดตรงขวานผ่าซาก มาดเท่ไม่เหมือนใคร ก็เดินเข้ามาในชีวิตของเธอ และยิ่งได้รู้จัก ได้สนิทสนม ได้ผูกพันใกล้ชิด หัวใจของเธอกลับหวั่นไหว อยากลองมีความรักอีกสักครั้ง จะติดขัดอยู่ก็ตรงที่ว่า เขาเป็นญาติสนิทของ เมฆา อดีตคนเคยรักของเธอนี่สิ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องแรกของติญญา ที่ได้อ่านจริงจัง พล๊อตเรื่องไม่มีอะไรมาก.. รักสามเส้า เราสามคน ที่จากคำโปรย.. ก็ทำให้ทราบก่อนแล้วว่า ใครเป็นพระเอก เริ่มเรื่องด้วยการกลับมาพบกันโดยบังเอิญของอดีตคู่รัก ที่เลิกรากันผ่าน e-mail สั้นๆ ไร้คำอธิบายของไอฝน ที่เป็นเหตุให้เมฆาเจ็บช้ำไปพักใหญ่ ปริศนาที่ค้างคาใจ ที่เมฆาเพียรถาม แต่ไอฝนไม่ยอมบอก พร้อมกับความหวาดระแวง ที่พร้อมจะปกป้องญาติสนิทของแนวทาง ทำให้แนวทาง และไอฝน ได้ใกล้ชิด รู้จักกันมากขึ้น ในขณะที่ เมฆาก็ยอมรับกับหัวใจตนเอง เลือกที่จะเดินหน้าขอโอกาส เริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับไอฝน เรื่องราวดำเนินไป บนความขัดแย้งของหัวใจ พร้อมกับเหตุการณ์ที่เกิดจากตัวแปร เอลัน เจ้านายสาวผู้หวังดีของไอฝน.. ที่มองเห็นความเข้ากันได้ของแนวทาง และไอฝน และได้พยายามสร้างโอกาสให้ทั้งสองคนได้ใกล้ชิด และส่งผลที่ทำให้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น อย่างที่บอกตั้งแต่ตอนแรก คือ พล๊อตเรื่องธรรมดา แต่สิ่งที่ประทับใจจนต้องลุกขึ้นมาเขียนรีวิว คือ ความคาดไม่ถึง หลายครั้งที่เราอ่านนิยายหลายเรื่อง.. กับพล๊อตซ้ำๆ ที่ทำให้เรานึกเดาพล๊อตย่อยไว้ล่วงหน้า ซึ่งเรื่องนี้ก็เช่นกัน.. แต่เรื่องนี้ ทำให้เราเดาผิดหลายประเด็นโดยเฉพาะตัวละคร(ที่คิดว่า)ร้าย จากนี้ไปมีสปอยด์บางส่วนนะคะ เริ่มตั้งแต่เปิดเรื่อง.. เมฆามาเจอกับไอฝนในเวดดิ้งสตูดิโอ.. เดาเลยว่า เมฆาอาจจะมากับแฟนใหม่ แต่เปล่า เมฆามารับงานตกแต่งภายใน เอลัน เจ้านายสาวสวยที่เป็นลูกสาวเพื่อนสนิทของแม่เมฆา และตัวเอลัีน ก็สนิทสนมกับเมฆาและแนวทางเป็นพิเศษ เดาอีก.. ต้องเป็นตัวแปร มือที่ 4 ที่น่าจะลงเอยกับเมฆาแน่ๆ แต่สุดท้าย.. เธอมีบทบาทเพียงผู้หวังดีจริงๆ เมธ์วดี มารดาของเมฆา คุณแม่ที่พร้อมจะกางปีกปกป้องลูกชายจากความเจ็บช้ำ แม้กระทั่งจ้างนักสืบติดตามดูความสัมพันธ์ของเมฆา กับไอฝน.. นำมาซึ่งความเข้าใจผิดเล็กๆ สรุปว่า.. เรื่องนี้ ไม่มีตัวร้ายเลย.. ถ้าจะเรียกว่า ร้าย.. คงเป็นตัวแนวทางนี่แหละ ที่ทำเอานางเอก ไอฝน เจ็บหนึบได้ตลอด แต่สิ่งที่ชอบ คือ นางเอกไอฝน แม้จะแสนดี เข้มแข็ง แต่ไม่อ่อนแอ มีสติ มีวุฒิภาวะที่จะโต้ตอบได้อย่างชาญฉลาด และชอบสำนวนการเขียน.. ชอบบรรยากาศของเรื่อง.. อึนๆ หม่นๆ แต่ไม่ถึงกับบีบหัวใจมากมาย สิ่งที่ไม่ชอบ คือ คำโปรยปกหลัง ที่เฉลยไปแล้วว่า ใครคือ พระเอก ทำให้เราเดาเรื่องได้ ซึ่งอาจจะเป็นเรื่องความคาดหวังของเราเอง คือ เรื่องไม่บีบหัวใจเท่าที่ควรจะเป็น และที่สำคัญมาก คือ.. เราไม่ค่อยเชื่อในความรักของไอฝนกับแนวทาง เพราะแรกเริ่ม.. เราเชื่อในความรักที่ไอฝนมีให้กับเมฆา เมื่อวันที่ผ่านพ้นปัญหาต่างๆ ที่เคยเป็นเหตแห่งการเลิกรา.. และทั้งสองคนยังมีความรู้สึกดีๆ ให้กันอยู่ แม้คุณแม่ และแนวทางจะหวั่นระแวง อาจจะทำให้ไอฝน หยุดชะงักในความสัมพันธ์กับเมฆาได้ก็จริง แต่.. ไม่น่าที่จะทำให้ไอฝนไปหลงรักแนวทาง ถลำตัวเผลอใจเอาง่ายๆแบบนี้ โดยรวม ถือเป็นจุดเริ่มต้น..ของการทำความรู้จักกับ "ติญญา" ที่แม้จะมีบางส่วนที่ไม่ชอบ แต่ก็ทำให้เห็นฝีมือ และอยากที่จะรู้จักต่อ.. คงต้องเริ่มไปหางานบีบหัวใจของเธอมาอ่านต่อ
เพชรอสูร : ดวงตะวัน
ภาพ : dtawanbooks.com ผลงานเล่มที่ 13 ของชุดธิโมส์ ที่เพิ่งออกในงานหนังสือนี้เอง ซึ่งผู้แต่งอุบเงียบมากกับรายละเอียดของตัวละคร+ยุคสมัย ไม่บอกแม้แต่คำโปรยปก ให้คนอ่านลุ้นกันน่าดู (แต่เราจะแอบเฉลย.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ แต่ก่อนอื่น ขอปูพื้นสำหรับคนที่ไม่เคยอ่านนิยายชุดนี้มาก่อน นิยายชุดธิโมส์ เป็นนิยายที่กล่าวถึงประเทศสมมติ..ธิโมส์.. ที่มาประวัติความเป็นมาหลายพันปี โดยผู้แต่งเขียนออกมาเป็นสองช่วงเวลา คือ ยุคอดีตที่เป็นที่มา จุดเริ่มต้นของตำนาน และประวัติศาสตร์ของธิโมส์ และยุคปัจจุบัน ที่มีเรื่องการเมือง และความเชื่อที่สืบต่อกันมา เรื่องนี้ อยู่ในยุคสมัยปัจจุบัน.. ที่เป็นผลมาจากความเชื่อในเฮกัล เธมส์ กูตูร์ ซึ่งเป็นสามเทพเจ้าสูงสุดที่นับถือกันมาแต่อดีต ซึ่งในเรื่องนี้ เกี่ยวข้องโดยตรงกับ "กูตูร์" เทพเจ้าแห่งความตาย.. สัญลักษณ์แห่งความชั่วร้าย พระเอก "รสุ" เป็นคนัฆ.. กลุ่มคนที่เชื่อว่า สืบเชื้อสายมาจากกูตูร์ จึงเป็นที่รังเกียจของกลุ่มคนอื่นในธิโมส์ ซึ่งรสุพยายามที่จะพัฒนาให้คนัฆ..ที่อยู่ห่างไกลความเจริญ ให้ได้รับการศึกษา.. และมีความภาคภูมิใจในตัวเอง ลบล้างปมด้อย ความต่ำต้อยในใจของตัวเอง..ให้กล้าหาญ เผชิญหน้ากับความกลัวในใจของตัวเองให้ได้
เรื่องนี้.. ธีมหลัก คือ "ความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความกลัวในใจของตัวเอง"
และจากความตั้งใจนี้ ที่สืบต่อกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ของรสุ ที่ร่วมกันก่อตั้งโรงเรียนเล็กๆ ที่เพียง 3 ชั้นเรียน แต่มีครูเพียง 2 คน จึงทำให้รสุต้องรับครูคนใหม่ "ศิตา" คนที่มาจากส่วนอื่นของธิโมส์ ที่เติบโตมาบนความเชื่อเดียวกับคนอื่นๆ คือ กลัวและเกรง "คนัฆ" แต่จำเป็นต้องรับอาสามาทำงานแทนเพื่อนรุ่นพี่ วันเวลา..และความกล้าที่แอบซ่อนอยู่ในใจ.. ทำให้ศิตา มองเห็น..และเข้าใจคนัฆได้ในที่สุด เรื่องราว.. ไม่ได้วนอยู่แค่ความกลัวและความกล้า.. แต่มีประเด็นเรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง ไม้หอม "ศิตา" (ชื่อเดียวกับนางเอก) เป็นไม้ที่มีมูลค่าสูง.. เปรียบเสมือนเพชรสีชมพู.. ที่คนัฆครอบครองอยู่.. เพชรอสูร..ที่รสุเป็นผู้ครอบครองสัมปทาน จึงเป็นเหตุให้เกิดเหตุร้ายโดยอาศัยความเชื่อในกูตร์และคนัฆ.. เป็นเครื่องมือในการแสวงหาผลประโยชน์ สำหรับแฟนของดวงตะวัน.. คงพอเดาได้ว่า เรื่องราวจะดำเนินไปทิศทางไหน.. ข่าว.. ความเชื่อ.. ปลุกระดมมวลชน คือ เครื่องมือของการแสวงหาผลประโยชน์ และอำนาจในซีรี่ส์ธิโมส์ในหลายๆ เรื่อง แต่เรื่องนี้ มีความสะเทือนใจ..จากการล่วงละเมิดทางเพศเพิ่มขึ้นมา และในส่วนของความหวาน.. แน่นอนว่าไม่พลาด.. ความกล้า กับความกลัว.. และความรักเกิดขึ้นได้ในวินาทีเดียวกัน ซึ่งจะเป็นอย่างไร คงต้องไปพิสูจน์กันเอง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ โดยรวม.. สำหรับแฟนซีรี่ส์ธิโมส์.. เรื่องนี้ อยู่ในระดับกลางๆ ค่อนข้างชอบ ถ้าจะให้ติ.. ก็คงเป็นการปูพื้นเรื่องคนัฆ.. ความเชื่อ.. ปมในใจ.. เยอะมาก..หลายฉากหลายตอน ทำให้เรื่องราวยาวไปถึงห้าร้อยกว่าหน้า ฉากกุ๊กกิ๊ก.. มีแอบมาเป็นระยะ..เพราะคุณพระเอกเค้าไม่มั่นใจ..กว่าจะมั่นใจก็ค่อนเล่ม..พอจะเริ่มหวาน..ก็เกิดเหตุพอดี ดังนั้น..สำหรับคนที่ติดหวาน.. เรื่องนี้ หวานพอปะแล่มค่ะ และสำหรับ คนที่ไม่เคยอ่านซีรี่ส์นี้มาก่อน.. อ่านได้ รู้เรื่องแน่นอน เพราะปูพื้นซะเยอะ.. แต่ไม่ได้อรรถรสเท่าคนที่อ่านเรื่องอื่นมาแน่นอน ดังนั้น ถ้าสนใจจะอ่านซีรี่ส์นี้ แนะนำให้อ่านงานเล่มแรกๆ รุ้งจันทร์ตะวันดาว/รักที่ริมทะเลเมฆ/ดอกไม้และสายลม(สามเล่มนี้ อ่านเล่มไหนก่อนก็ได้) และหลังจากนั้นแนะนำให้อ่านเรียงตามลำดับ.. เพราะเหตุการณ์ในแต่ละเล่มจะมีความเกี่ยวพันกันค่ะ ~ สายสวาท - อยุทธ์ ~ : ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
 ภาพ : เวบ dek-d สำนักพิมพ์: คำต่อคำ ราคา : 360 บาท จำนวนหน้า : 579 หน้า ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เพราะตามหาผลงานใหม่ของดวงตะวัน ที่ทราบว่าจะออกในงานหนังสือ ทำให้ไปเจอสำนักพิมพ์ใหม่ "คำต่อคำ" ซึ่งมีผลงานที่จะออก 3 เรื่อง จากดวงตะวัน, อรพิม และอยุทธ์ สองท่านแรก เคยอ่านและทราบแนวเขียน แต่ "อยุทธ์" เคยเห็นชื่อ แต่ไม่เคยอ่าน เพราะชื่อบอกอยู่ชัดว่า เป็นนักเขียนชาย ซึ่งเรามีอคติว่า มักเขียนนิยายรักไม่ค่อยอิน เข้าไม่ถึงตัวละครหญิง แต่คิดว่า อยุทธ์มาออกกับสนพ.นี้ได้ ก็คงมีสไตล์ หรือบรรทัดฐานที่ใกล้เคียงกัับดวงตะวัน เลยตามไปลองอ่านในเวบเด็ก.. ผลก็คือ ทำให้เราตามหานิยายเล่มนี้ตามร้านหนังสือทุกวัน มาเกือบสัปดาห์.. และเป็นที่มาของรีวิวนี้ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เรื่องเปิดประเด็นไว้ ที่ชีวิตสมรสของ "ราเมธ" กับ "ลลิน" นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง กับภรรยาสาวผู้อ่อนหวาน เป็นแม่บ้านแม่เรือนเต็มตัว พร้อมกับพยานรักลูกชายตัวน้อย "เล็ก" ชีวิตราบรื่นจนมาถึงจุดเปลี่ยน เมื่อ 'มุกดา' ก้าวเข้ามาเป็นเลขาฯ ของราเมธ ความสวย ความเก่งอย่างน่าทึ่ง นำมาซึ่งความต้องใจ จนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง แม้จุดเริ่มต้นจะเกิดจากความพลั้งเผลอ แต่เมื่อสาวเก่งอย่างมุกดา รู้ว่า ความต้องการของตัวเองคืออะไร ก็เดินหน้าไปสู่จุดหมาย ผลักดันให้ราเมธต้องเลือก "ผู้หญิงเป็นของตาย" กับ "ผู้หญิงที่พร้อมจะเดินจากไป" ราเมธย่อมเลือกฝ่ายหลัง และทิ้งฝ่ายแรกไว้กับมารดา เพราะ "ลลิน.. ไม่มีญาติ.. ไม่มีที่ไป" วันหนึ่งเมื่อกลับมา เธอจะย่อมยังคงรออยู่ที่เดิม และจำยอมรับสภาพได้ที่จะมีมุกดาเข้ามาในชีวิต แต่ลลิน ไม่คิดอย่างนั้น ลลินตัดสินใจพาลูกชายก้าวออกมา เพราะรู้เหมือนที่ราเมธรู้ หากรอให้ราเมธกลับมาพร้อมมุกดา ให้เจ็บอย่างไร เธอก็คงยอมทน เพียงแต่ลลินก็รู้ขีดจำกัดของตัวเอง และเกรงว่า เมื่อสุดทน อาจทำอะไรโง่ๆ ลงไป แล้วคนที่ต้องรับกรรม คือ ลูกชายของเธอเอง และชะตาลิขิต อเล็กซ์ หนุ่มน้อยที่ลลินเคยช่วยไว้ มาพบลลินถูกลวนลามจากลูกคาไนท์คลับที่ลลินมาทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟ และช่วยพาลลิน+ลูกไปฝากทำงานกับป้าที่มีกิจการรีสอร์ท+ท่องเที่ยว จนได้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อังกฤษ จนเวลาผ่านไปสิบปี ลลินกลับมากรุงเทพ เพราะทราบข่าวการเจ็บป่วยของ(อดีต)แม่สามีที่รักเคารพเหมือนแม่ และมาบริหารงานโรงแรมที่อเล็กซ์เป็นเจ้าของ และได้พบราเมธอีกครั้ง ความสัมพันธ์ของรักสี่เส้า ที่มีทะเบียนสมรสของราเมธและลลินคั่นกลาง ราเมธยังรักลลิน มุกดาที่ได้แต่ตัวราเมธ+ลูกสาว 'แป้งร่ำ' ต้องอยู่กับความไม่มั่นคง หวาดระแวง อเล็กซ์รัก ดูแลลลินและลูกชายมาตลอด 10 ปี แต่ยังไม่อาจลงเอย และลลินจะมีบทสรุปของ "ความปรารถนาดี" ที่ต่อราเมธ กับ "ความรัก" ที่มีต่ออเล็กซ์อย่างไร พล๊อตเรื่องธรรมดา แต่ไม่ธรรมดา.. ด้วยมุมมอง ทัศนคติของผู้เขียน..ไม่ว่าในมุมของผู้หญิง ผู้ชาย และเด็ก อ่านแล้วทึ่ง.. ผู้เขียนเข้าถึงตัวละครทั้งชาย หญิง แม่ และเด็กมากๆ ทำให้ทุกตัวละครมีมิติ มีบทบาทของตัวเอง มีที่มาที่ไปที่ชวนเห็นใจ ลลิน.. นางเอกของเรื่อง จากต้นเรื่องที่เธออ่อนเยาว์ อ่อนหวาน อ่อนโลก เหมือนนกน้อยที่เพิ่งหลุดออกมาจากกรงทอง จนกลับกลายมาเป็นผู้หญิงเก่ง เฉลียวฉลาด สู้คน.. ชอบตอนที่กลับมาพบกับราเมธครั้งแรก ลลินโต้่ตอบตกหน้าราเมธได้โดนใจฉึกๆ และเมื่อมุกดามาราวี ตบมา ลลินก็ลุกขึ้นมาตบกลับ.. ชอบ อเล็กซ์.. เริ่มจากหนุ่มน้อยกวนอารมณ์.. ที่มากประสบการณ์(กาม)อย่างโชกโชน เปลี่ยนมาเป็นชายหนุ่มที่มีความรับผิดชอบ.. รัก+ดูแลลลินเสมือนเป็นสามี และแม่ของเล็กมาตลอด 10 ปี เพียงเพราะมีความสุขที่ได้รัก.. ไม่ใช่เพื่อหวังให้รักตอบ ราเมธ.. นักธุรกิจหนุ่มที่รักครอบครัว แต่เพราะความผิดพลาด.. ทำให้สูญเสียสิ่งสำคัญในชีวิต ในช่วงแรก ออกจะโกรธตัวละครนี้ที่ทำร้ายจิตใจลลิน.. แต่สุดท้ายราเมธกลับเป็นตัวละครนึงที่สูญเสียสาหัส ภรรยา และลูกชาย.. ที่ไม่ยอมรับความเป็นพ่อ แต่ยอมรับผู้ชายอีกคนว่า พ่ออย่างเต็มหัวใจ และด้วยความรู้สึกผิด.. ความอาลัยที่มีต่อลลิน.. นอกจากจะกัดกินตัวราเมธ ยังรวมไปถึงมุกดาด้วย มุกดา.. ผู้หญิงเก่ง ฉลาด.. เหมือนจะชนะ แต่กลับพ่ายแพ้ยับเยิน.. อยู่เคียงข้างแต่ไม่ได้ใจ และไม่ได้การยอมรับจากแม่สามี รวมถึงไม่เคยได้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย.. ทำให้มุกดาอยู่บนความหวาดระแวงตลอดเวลา ไม่มั่นคง หวั่นไหว.. จนถูกหลอกใช้เป็นเครื่องมือให้กลับมาทำร้ายคนที่เธอรักโดยไม่รู้ตัว และอีกสองตัวละครที่ขาดไม่ได้ เป็นสีสันที่น่ารัก และน่าสะทกสะท้อนใจเป็นอย่างยิ่ง คือ เล็ก ลูกชายลลิน และแป้งร่ำ ลูกสาวมุกดา เล็ก.. เคยเป็นเด็กที่สมบูรณ์พร้อม ต้องออกมาตกระกำลำบากกับแม่ จากความที่ไม่เข้าใจแม่ในทีแรก กลายเป็นความรัก ความเข้าใจ เห็นใจแม่อย่างลึกซึ้ง ในขณะที่ความโกรธ ความน้อยใจพ่อ ทบทวี.. แต่ก็ยังมีสติ รู้ผิดรู้ชอบ แยกแยะ และให้อภัยได้ ชอบตอนที่หนุ่มน้อยออกโรงดูแลปกป้องน้องสาวที่ตัวเองไม่คิดจะยอมรับ และตอนอ้อนพ่อ.. หนุ่มอายุ 15 กระโดดขี่หลังอ้อนให้พ่อพาไปกินข้าว.. น่ารักมาก (แอบหวังว่า จะได้อ่านเรื่องราวตอนโตเป็นพระเอกของหนุ่มคนนี้นะ.. ไม่รู้จะมีหวังมั๊ย) แป้งร่ำ.. เด็กน้อยที่เติบโตบนความรัก ที่ปนด้วยความหวาดระแวงของผู้เป็นแม่ ซึ่งเต็มไปด้วยความกดดัน กับปมฝังหัวจากผู้เป็นแม่ รวมถึงความจริงที่ถูกเปิดเผย.. ถูกกลั่นแกล้งล้อเลียน..กลายเป็นปมของลูกเมียน้อย เป็นนิยายแนวดราม่าที่ชอบมากเรื่องนึง สำนวนภาษาดีไม่สะดุด การดำเนินเรื่องชวนติดตามตลอด ถ้าจะมีสิ่งที่ค้างคาใจอยู่บ้าง คือ ความรักที่ราเมธมีให้กับลลิน.. รักแท้.. หรือแค่สำนึกผิด อ่านแล้วยังไม่รู้สึกว่า ราเมธรักลลินได้ลึกซึ้ง จนทำให้ไม่รักมุกดาได้อย่างไร และกล่องภาพถ่ายที่แม่สามีเก็บไว้.. ออกจะเหลือเชื่อนิดๆ ว่าคุณหญิงวลัยแอบมีความรู้สึกดีกับมุกดาได้ขนาดนี้เลยหรือ รีวิวนี้ อาจจะเก็บรายละเอียดได้ไม่ครบ หรือผิดพลาดบ้าง เพราะอ่านครั้งเดียว แล้วอัดอั้น.. อยากบอกต่อ.. จนต้องรีบมาเขียนบล๊อก ดังนั้น.. แนะนำให้อ่านตัวอย่างในเวบดูก่อนค่ะ รอยจาร - ปราณธร
รายละเอียด: บ่อยครั้งที่ธันย์นึกสงสัยว่าเหตุใดทุกครั้งที่สายลมพัดโชยเอากลิ่นดอกการเวกหอมแรงมาแตะจมูกเขาถึงมักเห็น... ได้ยิน... ในสิ่งซึ่งอยู่เหนือประสบการณ์คนทั่วไปพร้อมกับที่ความรู้สึกโหยหา อาลัยอาวรณ์ และโหว่โหวงในอกแล่นจับทุกอณูประสาทสัมผัส
กระทั่งพานพบเธอ แม้เพียงหนึ่งชั่วลมหายใจและเพียงเศษเสี้ยวใบหน้างามที่ผินมา หากธันย์ก็รู้ว่าเธอคือคนที่ส่วนลึกแห่งวิญญาณเขาร่ำร้องปรารถนามาแสนนาน เธอผู้มีรอยปานรูปแหวนที่โคนนิ้วนางติดตัวแต่เกิดดั่งมีใครจารสลักไว้แสดงความเป็นเจ้าของแต่ภพแต่หนหลัง ฤๅคนคนนั้น...คือธันย์
ทว่าใช่จะมีเพียงเขากับเธอที่จับจูงกันมาจากชาติปางก่อนเพราะนิวรณ์แรงกล้าหาได้มีแต่รักไม่ หากพยาบาทฆาตแค้นจนไม่อาจอโหสิก็สั่งสมเป็นเวรกรรมให้ต้องติดตามชดใช้ดุจกัน
ธันย์หวังเหลือเกินว่าหนนี้เขาจะสามารถแปรกระแสกรรมเปลี่ยนลิขิตชะตาของเขากับเธอ อย่าให้ต้องซ้ำรอยโศกนาฏกรรมเดิม ภาพ+รายละเอียดจากเวบแจ่มใส
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เรื่องนี้ ต้องบอกว่า มองมาตั้งแต่ตีพิมพ์ครั้งก่อน เพราะเป็น "ปราณธร" แต่ยังไม่ซื้อ เพราะไม่ใช่แนวของปราณธรที่เคยอ่านจนไม่นานมานี้ มีคนตั้งกระทู้ถามคนที่อ่านรอยจาร แล้วมโนภาพพระเอกเป็นน้องป๊อป ฐากูรบ้างหรือเปล่า..เลยสนใจ เพราะแน่ใจเลยว่า พระเอกเรื่องนี้ต้องมีความเป็นไทยมากแน่ๆเลยสนใจที่อยากจะอ่านพระเอกน่ารักแบบไทยๆ บ้าง
จากคำโปรยปกหลัง+ตัวอย่างในเวบก็คาดว่า เรื่องนี้คงมาแนวนิยายรักข้ามภพแน่ๆ ซึ่งนางเอกไม่แน่ว่าจะเป็นคน (ก็ตัวอย่างเปิดเรื่องมาพระเอกก็คุยกับผีซะแล้ว.. ซึ่งนี่เป็นอีกเหตุหนึ่งที่ลังเลใจกับเรื่องนี้อยู่นาน) พอซื้อมาอ่านจริง..ต้องบอกว่า นิยายเรื่องนี้เหนือความคาดหมายสำหรับเรามาก เริ่มอ่านตั้งแต่คำนำสำนักพิมพ์.. แนวพุทธปรัชญา..อึ้งไปนิดๆ มาต่อด้วยจากใจนักเขียน.. พูดถึงดาบไทย.. เริ่มงงไปอีกเล็กๆ.. และเริ่มเอะใจว่า คงไม่ใช่นิยายข้ามภพมาหารักเบาๆ สบายๆ เท่าไหร่ จนมาเข้าส่วนของนิยาย เรื่องนี้ แบ่งเป็นสามภาคในสองเล่ม คือ ภาคแรก 14 บท ภาครอง 33 บท ภาคปลาย 8 บท ภาคแรก พูดถึงพระเอกธันย์ ลูกชายสำนักดาบใจกลางกรุงเทพ ที่ไพลิน ลูกสาวนักการเมืองหลงรักตั้งแต่เด็ก และเป็นผู้ช่วยเหลือทางการเงินให้กับที่บ้านธันย์ จนธันย์อึดอัดใจ หนีมาเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างจังหวัด และสนิทสนมกับจอมใจ สาวรุ่นพี่ ทำให้ไพลินหึงหวง และนำมาซึ่งเหตุร้ายในภายหลัง อ่านแรก เกือบจะคิดว่า จอมใจจะเป็นนางเอกแล้ว จนธันย์ได้พบเพียงเสี้ยวหน้าสาวน้อยที่ชื่อเดียวกับดอกไม้ "การเวก"ที่จ.เพชรบุรี.. ภาคแรก เกริ่นถึงนางเอกของเรื่องแค่นี้จริงๆ แต่ประเด็นที่บอกชัด คือ นิยายเรื่องนี้ พูดถึงแรงกรรมซึ่งถือเป็นเรื่องประหลาดใจมาก.. ไม่คิดว่า ปราณธรจะเขียนแนวนี้ และเมื่อเข้าสู่ภาครอง.. ยิ่งประหลาดใจใหญ่ ภาครอง ภาคนี้ กินความยาวครึ่งเล่ม 1 ไปจนถึงค่อนเล่ม 2 เริ่มด้วยชีวิตในภพปัจจุบันของสาวน้อยการเวก ผู้โดดเดี่ยวเอกา..พ่อแม่ทิ้งให้ตายายเลี้ยง จนโตไปอยู่กับแม่ที่แต่งงานใหม่ ที่มีพ่อเลี้ยงแสนดี หัสนัยน้องเลี้ยงตัวร้าย จนได้ไปเจอกับสำนักดาบของบ้านธันย์.. ฝากตัวเป็นศิษย์ และสุดท้ายมีเหตุให้ย้อนกลับไปฟื้นอยู่ในร่างตัวเองในอดีตชาติ สมัยกรุงเทพทวารวดีศรีอโยธยาหลังจากเสียทีให้พระเจ้าบุเรงนอง แต่.. เหตุการณ์ในเรื่องนี้ ไม่ใช่ไทยรบพม่า.. แต่เป็นไทยรบกัมภูชา(สะกดตามนิยาย).. ซึ่งกัมภูชาฉวยโอกาสที่ไทยอ่อนแอ ส่งกำลังเข้ามารุกรานไทย.. โดยในนิยายเรื่องนี้ พูดถึงเมืองเพชรบุรีของสาวน้อยการเวกที่หลงยุคมาและได้พบพ่อแม รวมถึงใครบางคนที่ผูกพันทั้งด้านดีและร้ายที่ต่างไปจากภพเดิมที่เคยพบมา ส่วนพระเอกธันย์.. หรือ เพชรฟ้า ในอดีตชาติ ต้องบอกว่าส่วนตัวแล้วเป็นอีกความประหลาดใจ เพราะพระเอกของเราเป็นกัมภุช.. ที่ไม่ใช่ธรรมดา แต่เป็นจอมขมังเวท.. ขอมดำดินตัวจริงเสียงจริง..ที่รับมอบภารกิจมาเป็นจารชนในเมืองเพชรบุรี ภาคปลาย เป็นบทสรุปกับภพปัจจุบัน.. ธันย์, การเวก, ไพลิน, หัสนัย จะตัดสินใจอย่างไร.. กับกงล้อของกรรมที่เวียนมาบรรจบ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ความรู้สึกส่วนตัว ตั้งแต่ตอนอ่าน จนไปถึงอ่านจบ คือ ประหลาดใจมาก ไม่คิดว่าจะได้อ่านงานลักษณะนี้จากปราณธร (และแจ่มใส) เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ แฝงปรัชญาพุทธ หรือควรจะเรียกว่า นิยายปรัชญาพุทธอิงประวัติศาสตร์ดี แต่ไม่ว่า จะเรียกอย่างไร ด้วยความชอบอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์เป็นทุนเดิม เรื้องนี้ จึงถือ เป็นนิยายที่น่าอ่านเรื่องหนึ่ง (แม้ประวัติศาสตร์จะไม่ใช่สาระหลักของเรื่องก็ตาม) สำนวนภาษาค่อนข้างลื่นทั้งปัจจุบัน+อดีต (มีสะดุดจังๆ คำเดียว "องค์หญิง" ที่อ่านทีไรนึกไปถึงนิยายจีนทุกที) พล๊อตเรื่อง น่าสนใจ ทำให้ติดตามอ่านได้ และสามารถทำให้เราต้องอ่านเรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดตั้งแต่รอบแรก (ปกติ จะอ่านรอบแรกแบบเร็วมากๆ อ่านเอาเรื่อง แต่เรื่องนี้ จัดว่าอ่านช้า กลัวพลาดรายละเอียด) ถ้าจะมีส่วนที่ไม่ชอบบ้าง คือ ภาคแรก ปูเรื่องยาวไปนิด สำหรับความสำคัญต่อเนื้อหาหลัก(แต่เป็นภาคที่เขียนได้สนุก ชวนติดตามมาก), ภาครอง บางช่วงเนือยไปนิด, ภาคปลาย บทสรุปของไพลิน รู้สึกไม่เด็ดขาด อาจเพราะเรื่องปูมาว่า เธอเป็นลูกผู้มีอิทธิพล เลยคิดว่า เธออาจชดใช้กรรมไม่นาน แล้วกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้ธันย์+การเวกได้อีก น่าจะให้คิดได้ อโหสิกรรมให้กันไปเลยดีกว่า สรุปโดยรวม ชอบ และอยากอ่านแนวนี้จากปราณธรอีก กุหลาบประกาศิต-ฉัตรฉาย..
*ภาพ+รายละเอียดจากเวบแจ่มใส รายละเอียด : ความรักสามารถทำคนเห็นแก่ตัว แล้วยังบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความเคียดแค้นลงในใจคน เพราะเหตุนี้ พีระพัฒน์ถึงกล่าวโทษ ปฏิปักษ์ผู้เป็นพี่ชายต่างบิดาว่าเป็นสาเหตุทำให้ตนต้องสูญเสียรักแรกไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ และตามลงทัณฑ์ด้วยการทำลายผู้หญิงทุกคนของเขา โดยปิดกั้นไม่ยอมรับรู้ว่าอีกฝ่ายก็เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นกัน มาวันนี้กงล้อแห่งโชคชะตาหมุนทับซ้ำรอยเก่า ทั้งสองหลงรักผู้หญิงคนเดียวกันอีกครั้ง อลิตาและ ระรินทิพย์จึงถูกดึงเข้าสู่เกมที่ชื่อว่าการแก้แค้น คนหนึ่งเป็นที่รักและช่วงชิงของสองชาย ส่วนอีกคนกลับไม่มีใครมองเห็นคุณค่า เป็นแค่เพียงหมากใช้แล้วทิ้งเท่านั้น ในความช่วงชิงเต็มไปด้วยคำลวง การบังคับขู่เข็ญ และถือสิทธิ์เป็นเจ้าของอย่างมองข้ามหัวจิตหัวใจ... ในความชิงชังอันปราศจากเหตุผล มนุษยธรรม มีแต่การหักหาญข่มเหงด้วยกำลัง... ความเจ็บปวดที่พวกเธอได้รับแทบจะไม่แตกต่าง แล้วเมื่อไหร่กันนะพวกเขาจึงจะตระหนักว่าสิ่งที่กำลังทำคือการฉีกทึ้งทำลายหัวใจตัวเอง หรือต้องรอกระทั่งทุกสิ่งทุกอย่างมันสายเกินไป... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เรื่องนี้ มีที่มาจากการค้นหา "รอยจาร-ปราณธร" จนเข้าไปเจอ+อ่านตัวอย่างเรื่องในเวบแจ่มใส สำนวนเปิดเรื่อง อ่านแล้วน่าสนใจ และยังเป็นเรื่องที่มีคนอ่านชื่นชมไว้ในเวบมากพอสมควร เลยเก็บไว้ในลิสต์ที่สนใจ แม้จะหวั่นๆ กับแนวเรื่องที่ น่าจะเป็นแนวตบจูบที่ไม่ชอบ แต่เพราะ "แจ่มใส" จึงคิดว่าน่าจะไม่แรงมากนัก แล้วก็ได้พิสูจน์ เมื่อร้านที่ไป ไม่มี "รอยจาร" เลยตัดสินใจหยิบเล่มนี้มาแทน จากที่อ่านตัวอย่างในเวบ ก็เดาได้ว่า ใครเป็นพระเอกนางเอก พระเอกนางเอกฉลาด มีไหวพริบ ไม่ยอมคนแบบนี้ น่าสนใจ พระเอกปฏิปักษ์ชอบนางเอกอลิตา ตั้งแต่แรกเจอ เช่นเดียวกับพีระพัฒน์ แต่พีระพัฒน์กลับคิดว่า ปฏิปักษ์ชอบระรินทิพย์ น้องสาวของอลิตา จึงเป็นเหตุให้พีระพัฒน์มาพัวพัน กลั่นแกล้งระรินทิพย์ เพื่อแก้แค้นปฏิปักษ์ ส่วนระรินทิพย์ ก็แอบชอบปฏิปักษ์มาแต่แรก จึงยิ่งทำให้พีระพัฒน์รังแกระรินทิพย์มากยิ่งขึ้น ในขณะที่อลิตาพยายามปฏิเสธปฏิปักษ์ จนทำให้ปฏิปักษ์ หันไปบีบอลิตา ด้วยการสนิทสนมกับระรินทิพย์ เรื่องราวของรักสี่เส้า พัวพันกันไปมาจนจบเรื่อง ในแง่สำนวน ถือว่าไหลลื่นดี ไม่สะดุด ส่วนพล๊อต ก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร แต่มีที่ติด ไม่เชื่อในความรักของพระเอกที่มีต่อนางเอก มันง่ายเกินไป กับคนที่มีปมในใจ เจอนางเอกสามครั้ง ก็ถูกใจ ตัดสินใจได้อย่างมุ่งมั่นที่จะครอบครองนางเอก ส่วนเรื่องที่รับไม่ได้อย่างแรง คือ พฤติกรรมรุนแรงของตัวละครชายที่มีกับฝ่ายหญิง กักขัง หน่วงเหนี่ยว ล่อลวง ข่มขืน ทำร้ายร่างกาย+จิตใจซ้ำๆ กว่าค่อนเล่ม ตัวละครหญิงทั้งคู่ ตกเป็นเบี้ยล่าง เป็นผู้ถูกกระทำมากเกินไปจนรับไม่ได้ อ่านแล้วรังเกียจพฤติกรรมของตัวละครชาย โดยเฉพาะพีระพัฒน์มาก ทำร้ายทั้งร่างกาย และจิตใจซ้ำๆ จนเข้าใจไม่ได้เลยว่า ระรินทิพย์รักพีระพัฒน์ได้อย่างไร ส่วนพระเอกปฏิปักษ์ แม้จะดีกว่า มีเสน่ห์กว่า แต่ยังคงรักไม่ลงอยู่ดี ถ้าคนที่ชอบแนวตบจูบ อาจจะชอบ แต่สำหรับคนที่ไม่ชอบอ่านนิยาย/ดูละครแนวตบจูบอย่างเรา รับไม่ได้ค่ะ สรุป คือ เรื่องนี้ ถ้าเคยดูสวรรค์เบี่ยงเวอร์ชั่นเคน-แอน แล้วชอบ ก็คงจะอ่านนิยายเรื่องนี้ได้ไม่ตะขิดตะขวงใจ แต่ถ้าไม่นิยมแนวนี้ ลองเช่า/ยืมมาอ่านก่อนดีกว่าค่ะ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ลืมบอกไปว่า แม้จะเป็นนิยายตบจูบ แต่ไม่เรตนะคะ
|
ฟ้าใส ในเงาจันทร์
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?] Group Blog All Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
..บางส่วน)
