ส่วนหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของซีรีส์นี้ที่ชอบมากคืออารมณ์ขัน นับจากเล่มแรกๆที่ค่อนข้างจริงจัง เล่มหลังๆอ่านแล้วสนุกมาก ขำสุดๆก็ต้องเกเบรียลนี่แหละ ถึงบางทีบางมุกจะอารมณ์ประมาณหัวเราะหึๆ แกมถากถางประชดประชันหน่อยๆ คนเขียนบอกว่าเขียนจากประสบการณ์ที่ได้จากการสัมผัสคนอิสราเอลที่เขารู้จัก จะมีอารมณ์ขันแบบแหลมคมแบบนี้แหละ
เกเบรียลยกหม้อกาแฟร้อนๆจากเตามาเสิร์ฟเพื่อนร่วมงาน
อูซีทักว่า วางหม้อร้อนๆไว้บนโต๊ะ ถ้าโต๊ะเป็นรอย เดี๋ยวกีอารา แฟนนายก็ว่าเอาหรอก พระเอกไม่สนใจ ห้าบทต่อมา กีอารากลับมาบ้าน เห็นโต๊ะเป็นรอย "ฝีมือใครเนี่ย" เธอแหว "ฝีมืออูซี ผมเตือนแล้วก็ไม่เชื่อ" เกเบรียลตอบ โยนความผิดให้เพื่อนเฉย555 กีอาราเลยบ่นว่าอูซีมักง่าย(แฟนตัวเองแหละ)
ในวิลล่าที่เกาะคอร์ซิก้ามีแพะอันธพาลของผู้มีอิทธิพลเห็นรถคันไหนแล่นผ่านมันจะออกมาขวางถนนเป็นประจำ เกเบรียลกับเคลเลอร์เป็นศัตรูกับเจ้าแพะนี่มานาน จนเกเบรียลรำคาญต้องไปขอให้เจ้าของผูกแพะไว้ ทำให้เกเบรียลผ่านไปได้โดยสะดวก พอรู้ว่าเคลเลอร์กลับมาเกาะแล้วต้องผ่านทางนั้น เขาแอบไปปล่อยเชือกแพะอีกรอบ ทำเอาเคลเลอร์ต้องทะเลาะกับแพะตัวนั้นอีกหน
อูซีบอกว่าเพื่อนเก่าของพระเอกในฝรั่งเศสเพิ่งตาย ทิ้งมรดกเป็นภาพวาดให้ ทางการฝรั่งเศสยืนยันให้เกเบรียลบินไปเอาภาพด้วยตัวเอง
"ผมมาถึงนี่แล้ว ไหนล่ะมรดกของผม" เกเบรียลถาม
ทางตำรวจว่า "คุณต้องช่วยผมสืบคดีก่อน ถึงจะได้ภาพไป ผมว่าผมพูดกับอูซี นาวอตเพื่อนคุณชัดเจนแล้วนะ" นายตำรวจท่าทางงุนงง "เขาเป็นเพื่อนคุณไม่ใช่เหรอ"
"เขาเคยเป็น" เกเบรียลตอบอย่างเย็นชา(หลอกให้มาทำงานอีกแล้ว)
เกเบรียลคุยกับอูซีท่าทางเคร่งเครียด เพราะพระเอกกำลังจะได้เป็นผู้อำนวยการคนถัดไปต่อจากอูซี ทำให้เขาไม่พอใจนัก ทั้งที่ตอนแรกพระเอกปฏิเสธมาตลอดแต่ก็กลับคำรับตำแหน่ง เวลานาวอตเข้ามาในห้องลับพวกเจ้าหน้าที่ในสถานทูตจัดเตรียมอาหารรองท้องคุ้กกี้เนยเวียนนา แซนวิช ไว้ให้อูซี นาวอตเสมอ
ระหว่างตัดพ้อต่อว่าเกบรียล เขากัดคุ้กกี้ไปหลายชิ้น(มีอารมณ์กินตลอด) เลยเริ่มกระหายน้ำ
"นี่พวกนั้นไม่คิดจะเตรียมน้ำไว้ให้ผมสักขวดเลยเหรอ ให้ตายสิ"
"ที่จริงก็มีอยู่ แต่ผมเอาไปเก็บในตู้แล้วล็อกไว้เองแหละ" เกเบรียลสารภาพ
"ทำไมล่ะ"
"ก็ผมไม่อยากให้คุณเอาขวดน้ำฟาดผม" เกเบรียลตอบซื่อๆ
อูซีบีบข้อศอกจนนิ้วพระเอกชาก่อนสั่ง "ไปเอาน้ำมาให้ผมเดี๋ยวนี้"
ในงานครั้งหนึ่งที่เกเบรียลต้องปลอมเป็นทูตด้านวัฒธรรมไปพูดในการประชุมเวทียูเนสโก
พระเอกไม่คุ้นกับงานนี้นัก แต่อูซีก็ปลอบ " ไม่ต้องห่วง ผู้ฟังส่วนนึงจะเดินออกทันทีที่เราขึ้นพูด"(ประท้วงอิสราเอล)
"ดีดี ผมไม่ชอบพูดต่อหน้าคนเยอะๆ"
"ทำแบบนี้คนทั้งโลกจะด่าคุณนะ" สายลับอีกประเทศบอก
"ก็ด่าประจำ เราชินกับเรื่องนั้นเเล้ว" อารีปลงๆ
คราวหนึ่งเกเบรียลถูกจับมัดกับระเบิดระหว่างเดินทางไปกับ
มือระเบิดพลีชีพ
"เราจะไปไหนกัน" เขาถาม
"ไปสวรรค์" ตัวร้ายยิ้มเหี้ยม
"คนขับรถรู้ทางหรือเปล่า หรือสักแต่ขับตรงไปเรื่อยๆ" เกเบรียลกวน
"เราเคยร่วมเป็นร่วมตายกันมาก็หลายครั้ง
แต่ตอนนี้ผมเกลียดคุณเป็นบ้าเลย" สายลับจากอีกประเทศนึงกล่าว
"ดีใจจังที่ผมไม่ได้คิดไปคนเดียว" เกเบรียลตอบอย่างร่าเริง
เคลเลอร์กับเกเบรียลก็ตลก
ยายของเคลเลอร์เป็นยิว ตามเทคนิคแล้วเคลเลอร์จะเป็นยิวด้วย(แม่เป็นยิว ลูกจะเป็นยิวหมด) แต่ตอนนี้เขาเป็นคนอังกฤษนับถือคริสต์
"คุณไม่ชอบกุ้งหอยปูปลากับโอเปร่าเยอรมันเหรอ" เกเบรียลถาม(ยิวห้ามกินสัตว์มีเปลือกพวกหอย กุ้ง)55555
"ระหว่างปุชชินีกับว้ากเนอร์ คุณชอบใคร" เขาถามอีก
"ว้ากเนอร์อยู่แล้ว"
"งั้นคุณไม่ใช่คนยิวหรอก"
5555
ปุชชินีเป็นนักดนตรีอิตาลี ว้ากเนอร์เป็นเยอรมัน(ชาติเดียวกับที่ฆ่าล้างยิว)
ในบ้านพัก มีปลาตัวใหญ่เบ้อเร่อเต็มบ่อ เพราะไม่มีใครตกมันขึ้นมากินหลายปีแล้วเคลเลอร์มองอย่างหวาดๆ
"พวกมันกินอะไรเป็นอาหารเนี่ย"
"คราวที่แล้ว มันงาบลูกน้องมือดีของผมไปคนนึง" เกเบรียลตอบ
เคลเลอร์จะไปเอาเบ็ดมาตกปลาแข่งกัน แต่เกเบรียลยิงปลาด้วยปืนพก ก่อนหิ้วปลายาวสองไม้บรรทัดขึ้นบ่า
"นี่มันไม่มีน้ำใจนักกีฬาเลยนะ" เคลเลอร์ท้วง
"ผมไม่สนเรื่องนั้นหรอก ผมมีงานต้องทำมีปากท้องต้องเลี้ยง"
กลุ่มลูกน้องมากันสิบคน หลายวันผ่านไป
อูซีมา ถามว่าเกเบรียลไปไหน "เขาเข้าเมืองไปหาเสบียงน่ะ พอดีพวกเรากินปลาหมดบ่อแล้ว"
ดอน อันตอน คอร์ซิกามีภาษิตว่า
"ชาวคริสต์รู้จักให้อภัย แต่คนโง่รู้จักลืม"
"ผมไม่ใช่คนโง่" เกเบรียลว่า
"แล้วก็ไม่ใช่ชาวคริสต์ด้วย....แต่ผมไม่โทษคุณหรอก"
แต่กลุ่มตัวประกอบก็มีอารมณ์ขันไม่แพ้กัน
"การที่ปฏิบัติการเริ่มในปารีสไม่ได้หมายความว่ามันจะจบลงที่นั่น" เกเบรียลคุยกับแฟนสาว
"แล้วจะจบลงที่ไหน" กีอาร่าถาม
เกเบรียลบุ้ยใบ้ไปทางซ้าย
"จบลงในอพาร์ตเม้นท์ของคุณลีเบอร์แมนเหรอ" เธอถามหน้าตาย
"ซีเรีย"
ระหว่างปฏิบัติการครั้งนึง
มีฮาอิล "ยอสซี ผ่อนคลายหน่อยสิ เดี๋ยวคนอื่นก็รู้หรอกว่าเรามาลักพาตัวนักการทูตอิหร่าน"
"นายก็พูดได้สิ นายไม่มีระเบิดอยู่บนหน้าตักหนิ"
"ก็ต้องมีใครสักคนทำ"
"ฉันเป็นนักวิเคราะห์นะ ฉันไม่ระเบิดรถ ฉันอ่านหนังสือ" ยอสซีแย้ง
"หรือนายจะจัดการคนขับรถ" มีฮาอิลเสนอ
"แล้วฉันจะจัดการคนขับรถยังไง ทำให้เขางงงวยไปกับสติปัญญาและเสน่ห์ของฉันเรอะ"
อูซีเดินเข้ามาในบ้านพักปฏิบัติการ ที่เคลเลอร์นั่งรออยู่ ทั้งคู่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน
"คุณเป็นใคร" เคลเลอร์ถามงงๆ
"ไม่ใช่เรื่องของนาย" อูซีไม่ยอมตอบ
"ชื่อแปลกดีหนิ ภาษาฮีบรูแหงๆ"
อูซีมองหนุ่มใหญ่ "นายนี่เคลเลอร์สินะ"
ระหว่างรับตัวสายลับต่างชาติไปสอบถาม
"อย่าลืมนะ ว่าผมต้องกลับโรงแรมก่อนเที่ยงคืน ไม่งั้นคนอื่นจะสงสัย"
"ไม่ต้องกลัว เรซา รถเราไม่กลายเป็นฟักทองแน่" ยาคอฟปลอบ