ผมไม่ได้ยินเสียงคุณ...นานแค่ไหนกันนะ อืม..ไม่ค่อยได้กลับมาเยี่ยมที่นี่ซักเท่าไหร่ บางครั้งก็อยากเขียนบ่น..ระบาย..แต่มันก็อธิบายเป็นตัวหนังสือได้ลำบาก วันนี้เกิดอารมณ์อยากบ่นๆ..เหมือนคนแก่ยังไงไม่รู้..เลยมานั่งระบายในบล๊อกนี้.. ฮ่าๆๆ อืมมม..เรารู้จักกันมากี่ปีแล้วนะ...และเราไม่ได้คุยหรือเจอกันมากี่ปีแล้ว อืมผมแปลกใจนะเนี่ยที่คุณโทรมาหาผมเมื่อตอนเย็น...ฮ่าๆ คุณบอกว่าคุณสบายดี...มีความสุขดี...แข็งแรงไม่ป่วยไข้ คุณได้รับโอกาสทางการงานที่ดี...ผมก็ยินดีด้วย..ผมเชื่อว่าคุณสามารถทำได้ เราไม่ได้ติดต่อกันนานมากๆเลยเนาะ...นานจนผมคิดว่าคุณจะลืมผมไปแล้วซะอีก ไอ้ตัวผมก็ไม่กล้าโทรไปหรอกน่ะ...กลัวคุณจะเบื่อเอาน่ะสิ...เหอๆ เอาเป็นว่าผมรู้สึกดีใจนะที่คุณนึกถึงผม...ต้องขอบใจไอ้หนุ่มคนนั้นที่หน้าตาคล้ายผมละมั้ง ซึ่งทำให้คุณโทรมาถามผมว่า..อยู่ที่ไหน...ฮ่าๆ...แปลกใจ...สงสัย...ในคราวเดียวกัน..คุณรู้มั้ยเนี่ย เออ...จะว่าไปผมลืมขอเมลล์จากคุณแฮะ......ฮ่าๆ....เอาไว้คราวหน้าให้ผมแน่ใจ ว่ามันจะไม่เป็นการรบกวนคุณ...ละกันเนาะ^_^ เฮ้อ.....ครึ่งปีแล้วหรอเนี่ย...เวลาผ่านไปเร็วจริงๆนะ เหมือนอะไรๆมันก็เปลี่ยน...สิ่งต่างๆมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ไม่เว้นแม้แต่ใจคนก็เปลี่ยนแปลงตาม....กาลเวลา เกือบปีที่ยังทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน.....การเริ่มสร้างฐานะก็ยังไม่ไปถึงไหน ยังใช้ชีวิตเรื่อยๆเปื่อยๆไปวันๆ....ทำงานตามสั่งเหมือนนาฬิกาที่ถ่านมันอ่อนแรง นานวันเข้าเป้าหมายชีวิตก็เริ่มเปลี่ยน....อยากมีงานที่ก้าวหน้า..อยากได้งานที่มั่นคง อยากให้ตัวเองและครอบครัวสบาย.....อยากได้นั่น..อยากได้นี่ คนเราพออายุเพิ่มขึ้น...ความอยากก็มากขึ้นตาม แต่ใช่ว่า..กำลังไม่พอใจในสิ่งที่มีอยุ่ตอนนี้หรอกนะ...เพียงแต่ถ้าได้รับโอกาสมันก็ดีนะ ถ้าตอนนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร....ก็ยังจะพยายามกันต่อไป....ไม่รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน ก็จะพยายามสู้....สู้ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าคลื่นลมฝนข้างหน้าจะโหดร้ายหรือรุนแรงยังไง บางทีก็ตกหลุมอากาศ...ชะงักงันไปหลายวันอยู่เหมือนกัน.... นิ่งๆซึมๆ....อยู่ในโลกแห่งความคิดที่ตัวเองสร้างขึ้น รู้สึกเหนื่อยๆที่ต้องออกไปพบปะผู้คน...ออกไปสังคมสังสรรค์ เบื่อๆ...เวิ่นๆ....ไม่รู้จะไปทางไหนดี จะงานเก่า...งานใหม่...การลงทุน....ผลตอบแทน....ความก้าวหน้า...เงินที่งอกเงย...อนาคต....ครอบครัว...ความคุ้มครอง คิดมากแล้วปวดจิต...ปล่อยวางมั่งดีกว่าเนาะ....- _ - เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ บ่นมาเสียตั้งนาน......ยังไม่หายอารมณ์หม่นๆซะง๊าน...55+   Create Date : 16 กรกฎาคม 2553 6 comments Last Update : 16 กรกฎาคม 2553 23:01:50 น. Counter : 3351 Pageviews. Share Tweet

ลองหาเวลาว่างๆ..(ที่ไม่ค่อยจะมีนักตามประสาวิศวกร..).. ออกไปสัมผัสกับธรรมชาติบ้าง... ยิ่งอยู่เชียงใหม่...อะไรๆรอบตัวก็เป็นธรรมชาติ.. ไม่ต้องทั้งวันก็ได้...เย็นๆ...หลังเลิกงาน... ขี่รถเข้ามอ..ไปนั่งเล่นที่อ่างแก้ว... มองน้ำ..มองฟัา...มองต้นไม้...ทำใจให้สบาย.. แล้วจะรู้ว่าโลกนี้ยังมีอะไรอีกเยอะ... ที่เราอาจจะหลงลืมไป....ด้วยภาระและหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ.. อย่าเอาแต่คิดมากกับเรื่องเดิมๆ..เรื่องนี้.. ธรรมชาติจะจัดสรรค์ทุกอย่างให้ลงตัวเอง... แต่ถ้ายังไม่หายอารมณ์หม่นๆ.. ก็ขอแนะนำให้พาใครซักคนไปเดินด้วยนะ...อิอิ   โดย: MinD (ผู้หญิงเล่นตัว ) 17 กรกฎาคม 2553 19:23:49 น.

ขอบใจนะ ^_^   โดย: ~lolz~ 17 กรกฎาคม 2553 23:28:01 น.

ไปนั่งกินเค้กกัน...ระทึก..เอ้ย..ระลึกความหลัง... กลับบ้านๆๆๆๆๆ....   โดย: MinD (ผู้หญิงเล่นตัว ) 20 กรกฎาคม 2553 23:11:54 น.

สรุปกลับมาวันไหนอ่ะ กินข้าวๆกินเค้กๆ55+..คิดถึงเนาะ   โดย: ~lolz~ 22 กรกฎาคม 2553 20:47:17 น.

อัพบ้าง..อะไรบ้าง...   โดย: MinD (ผู้หญิงเล่นตัว ) 21 สิงหาคม 2553 13:47:39 น.

ชั้นรู้นะว่าเป็นแกร....ชิส์... อย่ามาป่วน..เดี๋ยวคุณชายก็ไม่กล้าเข้ามาทักหรอก.... เชอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: MinD IP: 192.168.0.104, 110.164.249.111 2 พฤศจิกายน 2553 21:32:32 น.