|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
Inspiration to UK is หญ้าฝรั่งอ่อนๆของวิศวกรสาวแก่..ฮิ้ววววว!!
ใครๆก็ถามกันจั๊งงง คิดยังงัย ทำยังงัยถึงได้มาทำงานที่นี่ มาดูสิ แต่ละคนถามตอบกันแบบไหน
ครอบครัว : สิแหล่นไปเฮ็ดหยัง ไกลบ้านไกลเมือง ทิ้มพ่อทิ้มแม่ เมืองไทยมันอึดงานหลายบ่ (แหม้.. มีเสียงในฟิลม์ ต้องส่งต่อให้ทีมผู้พากย์ - จะไปทำไม มันไกลบ้านไกลเมือง ทิ้งพ่อทิ้งแม่ เมืองไทยไม่มีงานหรืองัย) เพื่อนสนิท : แหม มรึงน่ะเก่งงัยถึงมาได้ (อืม..อีพวกนี้เข้าใจในความสามารถเพื่อน ปราชญ์ดีแท้) เพื่อนห่างๆ : ไปเอาผัวเหรอที่นู่น (น๋อยยย.. ปากมีไว้แดร็กหมาเหรอเมริงงงง ) ็ชาวบ้าน : ได้ผัวแล้วบ่ ดีๆสิเอาเงินมาสร้างบ้านให้แม่มันหลังใหญ่ๆ ( เอ่อป้าๆ แม่หนูเค้ามีบ้านหลังใหญ่แล้ว เค้าไม่เอาหรอกป้า..)
ของฝากที่ถูกใจ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเกย์ เพื่อนสาว สาวแก่ แม่ม่ายใกล้ลงโลง 70% พบว่า เอาฝรั่งมาฝากด้วย.. นี่ ไอ้ที่ว่าเนี่ย มันไม่ได้หิ้วขึ้นเครื่องได้ง่ายๆเหมือนไปเหมาแผงฝรั่งที่ตลาดไทนะยะ แหม จะมาชี้เอาเป็นกองๆ

จบเรื่องชาวบ้าน มาเรื่องตัวเอง
ก็แหม..มันมีอินสไปเรซั่นงัย (อิอิ..เล่าไป ก็เขินตูดบิดไป ประหนึ่งเป็นละอ่อนวัยขบเผาะ ) วิศวกรสาวแก่ร้างรักมานานหลายปี ด้วยความสูงมาตรฐานฝรั่ง นมตั้ง หน้าเด้ง พ่วงหมาอีกโขยงในปาก เหลือบๆชายไทย แต่ก็หาได้มีชายใดไม่ เคราะห์หามยามร้ายของอีน้องหญ้าฝรั่งมัน อีโควิศวะแก่ ต่อมแรดระเบิด ออกเที่ยวผับ (ไฟสลัวๆๆ) เจออีน้องหญ้าฝรั่งแบคแพค มันเมาหน้ามืด มาชมอีป้า ยูน่ะสวยอย่างงั้นอย่างงี้ (แหม ก็หนูยังไม่ทันเห็นตีนกา ตีนอีแร้งที่หน้าป้านี่จ๊ะ) ก็เลยยอมใจอ่อน ฮั่นแน่.. รู้นะ คิดอะไร ไม่ย่ะ อีโคแก่ยังไม่กินหรอกหญ้าอ่อน (แม้จะอยากเจียนตาย..ฮ่าฮ่า) ตรูก็เลี้ยงให้มันโตก่อนเฟ้ย เดี๋ยวโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ 
ก็น้องหญ้าฝรั่งคนนี้เนี่ยแหละ my inspiration..
Create Date : 11 ตุลาคม 2552 |
Last Update : 11 ตุลาคม 2552 5:40:23 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1699 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: fon_nara IP: 203.158.172.3 วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:10:42:17 น. |
|
|
|
โดย: Thairabian วันที่: 11 ตุลาคม 2552 เวลา:19:59:29 น. |
|
|
|
โดย: หนูนัท (NLN ) วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:1:20:50 น. |
|
|
|
โดย: Un-Sunny (Un-Sunny ) วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:22:49:23 น. |
|
|
|
โดย: เกรซายน์ วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:19:34:23 น. |
|
|
|
โดย: tempopo วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:16:03:15 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
Location :
London United Kingdom
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

|
เกิดอยู่บ้านน๊อก บ้านนอก อยากจะมาบางกอกเพราะอยากขาว (ปรกติขาวอยู่แล้ว เจื๊อกไม่พอใจ ฮ่าฮ่า) ก็เลยเอนสะท้านเข้ามาเรียนคณะวิศวะ แม่อยากให้เป็นหมอ แต่อีนี่เห็นเลือดแล้วลมจับ ก็เลยต้องมาเป็นวิศวกรสาวสวย
ครั้นพอทำงาน เป็นวิศวกรออกแบบรถ แต่ด้วยความปากหมาและเซลว์จัด ไปเหยียบตาปลาเมียน้อยนายญี่ปุ่น ก็เลยรุ่งริ่ง ได้สัจธรรมว่า อย่างตรูเนี่ยต้องบริษัทฝรั่งเท่านั้น (เพราะปากหมา) เปลี่ยนมาทำบริษัทฝรั่ง ต้องดีลงานกับลูกค้าฝรั่ง แขก แอฟริกัน ก็เลยใฝ่สูงอยากจะไฮโซ อยากจะกินขนมปัง มันฝรั่ง แทนส้มตำ ลาบ ก้อย อยากจะชุบตัวเมืองนอกเหมือนเค้าว่ากัน วาสนาตัวเองก็ต่ำต้อย ไม่ได้ผัวฝรั่งมาชุบเลี้ยง ก็เลยถีบตัวเองมาทำงานเมืองฝรั่ง
ท้ายที่สุด ก็ไม่ได้ไฮโซสมใจ เพราะทนกินไม่ได้ไอ้มันฝรั่ง หันไปจกกระติ๊บข้าวเหนียว กับส้มตำปลาร้าเหมือนเดิม
|
|
|
|
|
|
|