ไคฟง (Kāifēng) เป็นเมืองในจังหวัดเจิ้งโจว ในมณฑลเหอหนาน ตั้งอยู่ริมฝั่งด้านใต้ของแม่น้ำฮวงโห (หรือแม่น้ำเหลือง)

ไคฟง เคยเป็นหนึ่งในเมืองหลวงเก่าของจีน สมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ (ค.ศ. 960-1127) ซึ่งรุ่งเรืองสุดๆ ด้วยความที่เมืองนี้อยู่ติดกับแม่น้ำหวงโฮ จึงถูกน้ำท่วมเสียหายบ่อยครั้ง ทำให้ไคฟงถูกลดฐานะมาเป็นอำเภอหนึ่งของเมืองเจิ้งโจว สิ่งก่อสร้างใหม่ๆ สร้างทับบนรากฐานเดิม และยังคงรักษารูปลักษณ์โบราณไว้ ประตูเมืองต้าเหลียงเหมิน

ไคฟง มีชื่อเดิมว่า เปี้ยนโจว ในสมัยราชวงศ์โฮ่วเหลียง เปลี่ยนชื่อมาเป็น เปี้ยนจิง (เปียนเหลียง) มาถึงสมัยหลังก็ได้เปลี่ยนเป็น ไคฟง และเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องเปาบุ้นจิ้น เพราะเป็นที่ทำงานของท่านเปาบุ้นจิ้น

แต่ถ้าไปถามหาเปาบุ้นจี้น ในจีนเขาก็ไม่รู้จักกันหรอกคะ เพราะที่นี่เข้าเรียกกันว่า ท่านเปา เจิ่ง หรือ เปา ชิง เทียน เปา เจ่ง เป็นข้าราชการชาวจีน ที่มีชีวิตอยู่จริงในรัชสมัยจักพรรดิเหรินจง แห่งราชวงศ์ซ่ง เป็นที่เลื่องลือกันทั่วไปถึงความเข้มงวดในการปฏิบัติราชการ ความกตัญญูกตเวที และการปฏิเสธความอยุติธรรมและการทุจริตในหน้าที่ราชการชนิดหัวชนฝา กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์ยุติธรรม ได้รับความนับถือเลื่อมใสถึงขนาดยกย่องเสมอเทพเจ้า ดังจนเอามาเขียนเป็นวรรณกรรมหลายเรื่อง และถงกับสร้างละครกันเลยทีเดียวคะ เปา เจิ่ง ถือกำเนิดขึ้นในครอบครัวนักวิชาการแห่งเมืองเหอเฟ่ย มณฑลอานฮุย และได้สอบเข้ารับราชการเมื่ออายุ 29 ปี และต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ว่าราชการกรุงไคฟง อันเป็นเมืองหลวงแห่งประเทศจีนในสมัยราชวงศ์ซ่ง สมัยที่ดำรงตำแหน่งนั้น ท่านเปา ไม่เคยปรานี และประนีประนอมกับคนทำผิดใดๆ เลย และไม่เห็นแก่หน้าใคร จนเป็นที่ชิงชังของใครหลายคน โดยเฉพาะ ท่านราชครูผัง (ผังไท้ชือ) ด้วยความซื่อสัตย์และเฉียบขาดนี้ ท่าเปา จึงเป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัย สมเด็จพระจักรพรรดิเหรินจง เปา เจิ่งนั้น รับราชการมากว่า 45 ปี ในตำแหน่งต่างๆ มากมาย แต่คนทั่วไปจะรู้จักกันในฐานะตุลาการซะมากกว่า ทั้งที่จริงแล้วท่านเปา หาใช่ตุลาการไม่ (เล่นบทพูดเป็นนักจีนกันเลย ฮิๆ) ท่านไม่เคยรับของจากใคร เพราะท่านถือหลักว่า "จิตใจสะอาดบริสุทธิ์คือหลักแก้ไขปัญหามูลฐาน ความเที่ยงตรงเป็นหลักในการดำเนินชีวิต จงจดจำบทเรียนในประวัติศาสตร์ไว้ และอย่าให้คนรุ่นหลังเย้ยหยันได้" ซึ่งเป็นแบบอย่างที่ดี น่าจะทำเป็นเยี่ยงอย่าง การที่ท่านเปา ได้รับยกย่องว่าเป็นประดุจเทพเจ้าแห่งความยุติธรรม ชาวจีนเชื่อว่า ท่านเปานั้น กลางวันตัดสินคดีความในมนุษยโลก กลางคืนไปตัดสินคดีความในยมโลก แล้วท่านเปา ท่านหน้าดำจริงหรือ ในบันทึกก็ไม่ได้กล่าวถึง แต่ในภาพเขียนดูท่าทางจะหล่อ ไกด์ก็บอกว่าท่านหน้าไม่ดำ แล้วทำไมในหนังถึงได้ดำละ ก็เพราะในการแสดงงิ้วนั้น สีหน้าของงิ้วจะบอกถึงลักษณะนิสัยตัวละคร ซึ่งสีดำ หมายถึง ความยุติธรรม สีขาว จะหมายถึงตัวโกง และสีแดง จะหมายถึง ความซื่อสัตย์ (เอ๊ะ แล้วหน้าแดง มันจะเป็นหน้าใครไปไม่ได้ ฮิๆ เก็บไว้เล่าตอนหน้าดีกว่า) จึงเป็นที่มาว่าทำไมในละคร ท่านเปาจึงหน้าดำ แต่บางคนก็เล่ากันว่า ท่านเกิดมาหน้าตาอัปลักษณ์ บ้างก็ว่า ท่านเง็กเซียน ฮ่องเต้ ส่งท่านลงมาช่วยคน ด้วยท่านมีความดีอยู่แล้วในตัว หน้าตาก็เลยไม่ต้องหล่อมาก) สรุปก็เลยยังไม่รู้คะ

แม้ท่านจะมีความดี ความซื่อ อยู่ในตัว แต่ท่านก็มีตัวช่วย ด้วยคะ ท่านเปาได้รับพระราชทาน เครื่องประหาร เป็นชุด จากพระจักรพรรดิ ในชุดเครื่องประหารประกอบด้วย เครื่องประหารหัวสุนัข สำหรับประหารอาชญากรที่เป็นสามัญชน เครื่องประหารหัวพยัคฆ์ สำหรับอาชญากรที่เป็นข้าราชการ และผู้มีบรรดาศักดิ์ และเครื่องประหารหัวมังกร สำหรับพระราชวงศ์

นอกจากนี้ ท่านเปา ก็ยังมี หวายทองคำ จากพระจักรพรรดิพระองค์ก่อน สามารถใช้เฆี่ยนตีสั่งสอนจักรพรรดิพระองค์ปัจจุบันได้ และกระบี่อาญาสิทธิ์ โดยให้มีอาญาสิทธิ์สามารถประหารผู้ใดก็ได้นับแต่สามัญชนจนถึงเจ้า โดยไม่ต้องขออนุญาต ประหารเสร็จแล้วค่อยไปทูล จึงเป็นที่มาของสำนวนจีนว่า "ฆ่าก่อน รายงานทีหลัง " (เซียนฉ่านโฮ้วโจ้ว) นอกจากท่านจะมีเครื่องมือดีๆ แล้ว ท่านก็ต้องมีคณะทำงานดีๆ ด้วย ได้แก่ องครักษ์ จั่นเจา ผู้มีวิทยายุทธเก่งกล้า มีที่ปรึกษาและเลขาที่ดี ดั่งมีขงเบ้งประจำตัว คือ ท่านกงซุนเช่อ  และมีลูกน้องซ้าย ขวาอีก 4 คน หวังเฉา, หม่าฮั่น, จางหลง และจ้าวหู่ เท่านี้ท่านก็ไร้เทียมทานแล้ว พูดเป็นลิเกไปได้ ทุกวันที่ศาลไคฟง ตอน 9 โมงเช้า ก็จะมีท่านเปาหน้าดำ (ปลอม) ออกมานั่งเปิดศาลรับเรื่องราว ร้องทุกข์

ด้านในมีการจัดแสดงหุ่นขี้ผึ้ง และมี "ชิงซินโหลว" หรือ "บ้านใจบริสุทธิ์" เชื่อกันว่าเป็นจวนของท่านเปา เป็นหอสูงสี่ชั้น

ชั้นที่หนึ่ง มีรูปปั้นท่านเปา อยู่ รูปหล่อด้วยทองสัมฤทธิ์ สูง 3.8 เมตร หนัก 5.6 ตัน นับเป็นรูปปั้นที่หนักที่สุดในเมืองจีน

สวนสวยในบ้านท่านเปา

อ้อ ลืมไปคะ ข้ามไปได้ไงไม่ทราบ ด้านหน้า มีก้อนหินจารึกชื่อของบรรดาเจ้าเมืองไคฟงตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะชื่อของท่านเปานั้น มีคนมาจิ้มซะเป็นหลุมเลยทีเดียว ก็ไม่รู้เริ่มจากใคร ที่ว่ากันว่า ถ้าใครที่มาถูกชื่อท่านเปา แล้วนิ้วไม่ดำ ก็ถือว่าเป็นคนดี แต่ถ้าแตะแล้วนิ้วติดสีดำออกมา คนนั้นก็คือคนไม่ดี ก็ป้ายจารึกมันเป็นหินสีดำอะ แต่ไปแล้วก็ไม่เห็นจะมีใครนิ้วดำกันเลยคะ สงสัยจะเป็นจุดขาย ให้คนมาพิสูจน์กันเยอะๆ ถ้ามาไคฟง แล้วเป็นคนดีหมดหรือไง ฮ่าๆ

ขอไปพิสูจน์ก่อนก็แล้วกันคะ ความเดิมตอนที่แล้ว  เที่ยวลั่วหยาง นครแห่งดอกโบตั๋น ตอน เทศกาลดอกโบตั๋น ครั้งที่ 30 ปี 2012

และติดตามตอนต่อไป ใครกันที่หน้าแดง

 ขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย

Create Date : 13 พฤษภาคม 2555
Last Update : 14 มิถุนายน 2555 13:38:10 น.		1 comments
Counter : 6848 Pageviews.
Share Tweet