|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เบดูอิน (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ)
#1 เบดูอิน เบดูอิน เรื่องสั้น จบในตอน ที่จะรวมเล่มเป็น e-book ในภายหลัง นำแต่ละเรื่องมาให้ทดลองอ่านก่อนค่ะ เพราะกว่าจะรวมเล่มครบทุกเรื่องคงอีกหลายเดือน จำได้ว่าเคยนำตัวอย่างมาลงแล้วครั้งหนึ่ง แต่ได้ลบออกไปแล้ว ตอนนี้ตั้งเป็น blog เล่มพั้นช์จินตนาการรวมรสแล้ว จึงนำเบดูอินลง blog อีกครั้ง และจบตอนค่ะ (แต่เวลาขายเล่ม จะต้องมีการ rewriter ใหม่ในทุกเรื่อง จะเพิ่มเติมปรับปรุงจากที่ลงใน blog เป็นปกติอยู่แล้ว) เสียงฝีเท้าม้าหลายตัวห้อเต็มเหยียดจนแผ่นดินสะเทือน ผืนทรายสีทองเต็มไปด้วยม่านละอองทรายลอยวนฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ดาวแซมที่เพิ่งรู้สึกตัวพยายามพยุงตัวลุกขึ้นจากผืนทรายนุ่ม ไอโขลก ๆเพราะฝุ่นที่ตลบจนมองแทบไม่เห็นอะไร รีบใช้ผ้าพันคอที่ติดตัวอยู่ปิดปากปิดจมูกป้องกันทันที
เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ร้องถามตัวเองอยู่ในใจอย่างตื่นตระหนก จำได้ราง ๆ ว่า เธอมากับกรุ๊ปทัวร์ ความไม่เคยชินกับสภาพอากาศร้อนระอุขนาดนี้ ทำให้คอแห้งกระหายน้ำบ่อย ๆ ขวดน้ำที่เสียบไว้กับเป้ที่สะพายไว้กับตัวหมดขวดไปแล้ว หันไปจะหยิบกระติกน้ำอีกใบในกระเป๋าเป้ที่อยู่ด้านหลัง แต่เกิดหน้ามืดแล้วไม่รู้สึกตัวอีก...จนตอนนี้
เธอคงตกจากอูฐ แล้วหมดสติไป นานแค่ไหนแล้ว? แล้วคนอื่นล่ะ? รอบตัวไม่มีทั้งอูฐหรือนักท่องเที่ยวอยู่เลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนทิ้งเธอไว้กลางทะเลทรายอย่างนี้น่ะหรือ ทำไมใจดำกันอย่างนี้
หรือว่า...จะไม่มีใครรู้ว่าเธอหน้ามืดจนพลัดตกอูฐ
และตอนนั้นขณะที่กำลังคิด ก็ได้ยินฝีเท้าม้าหลายตัวควบใกล้เข้ามา มีเสียงอึกทึกโห่ร้องจากกลุ่มคนชุดดำและชุดขาวที่ต่อสู้ไล่ล่ากันเอาเป็นเอาตายอย่างน่าหวาดเสียวบนหลังม้า ไม่ว่าจะเป็นพวกไหนแต่กำลังสู้กันอย่างดุเดือด แล้วเธอก็อยู่ใกล้ ๆ ตรงที่เขารบกันพอดี...โอย...ตายแล้ว!
นี่มันยุคไหนแล้ว เธอกำลังเจอกับอะไร หวังว่าคงไม่เหมือนในหนังนะ ที่ตื่นมาพบว่าตัวเองข้ามมิติมาอยู่ที่อื่น
บ้าหรือดี มานอนเล่นอะไรตรงนี้! เสียงห้าวตวาดเป็นภาษาอังกฤษอยู่เหนือหัว
ฉัน...ฉัน...หลงทาง ตอบเสียงแหบแห้ง พยายามเพ่งสายตาผ่านหมอกฝุ่นทราย ต้นเสียงมาจากคนบนหลังม้า ดูเป็นเงาทะมึนอยู่ท่ามกลางแดดแผดจ้า
คนในชุดดำลงจากหลังม้าในอาการเร่งรีบ ตรงนี้อันตราย หลบไป
ดาวแซมพยายามจะลุกขึ้น แต่หัวหมุนติ้วตาลายไปหมด มีเสียงถอนใจหนักอย่างไม่พอใจ ก่อนร่างของเธอจะถูกอุ้มไปพาดบนหลังม้า
จากนั้นคนในชุดดำก็กระตุ้นม้าวิ่งห่างออกจากกลุ่มที่กำลังต่อสู้กัน ความสะเทือนบนหลังม้าทำให้เธอคลื่นไส้เวียนหัวหนักขึ้นไปอีก
เขาควบม้าช้าลง ย่างเหยาะช้า ๆ ไปหยุดตรงโขดหินพาเธอลงจากหลังม้า ถึงตอนนี้ดาวแซมจึงได้เห็นตาคมกริบจากใบหน้าที่ถูกปกปิดไว้ครึ่งหนึ่ง ตรงนี้ปลอดภัยแล้ว อย่าไปไหนล่ะ
พูดพิลึก ข้างหน้าข้างหลังในทุกที่มีแต่ทะเลทราย แล้วก็อ่อนเปลี้ยไปหมดทั้งตัวเพราะแรงกระแทกจากม้าแบบนี้จะไปไหนได้
พวกคุณเป็นใครกัน ทำไมมาสู้รบกัน
ฉันควรจะถามเธอมากกว่า เป็นนักท่องเที่ยวหรือไง แล้วกรุ๊ปทัวร์เธออยู่ที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะเข้ามาเที่ยวได้ตามใจชอบ ตาคมจ้องมองด้วยสายตากึ่งดุกึ่งประหลาดใจ
ถึงตอนนี้ดาวแซมรู้สบายใจขึ้น ไม่ว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน แต่เขาพูดภาษาอังกฤษได้ สื่อสารกันรู้เรื่อง รู้จักกรุ๊ปทัวร์ด้วย แสดงว่าเป็นคนในยุคปัจจุบันนี่เอง เธอไม่ได้หลงยุคข้ามมิติไปที่ไหน
ยังไม่ทันได้โต้ตอบพูดคุยกันมากกว่านั้น จู่ ๆ ก็มีกระแสลมแรงจนหมุนวนพัดพาเม็ดทรายฟุ้งกระจาย จะหยิบผ้าพันคอขึ้นปิดหน้า แต่ผ้าพันคอปลิวหายไปแล้วตอนอยู่บนหลังม้า
บุรุษเบดูอินแปลกหน้าไม่รอช้า เขาตวัดคลี่ผ้าคูเฟียที่ใช้ปิดศีรษะและใบหน้าออก ส่งให้เธอใช้ปิดปากจมูกเพื่อป้องกันฝุ่น รอบตัวมีแต่ฝุ่นทรายฟุ้งจนมองไม่เห็นอะไรเลย ดาวแซมกลัวจับใจ อาการเวียนหัวคลื่นไส้กลับมาอีกครั้ง
⋆⭒˚。⋆ ⋆⭒˚。⋆ ⋆⭒˚。⋆
ดาวแซมขยับตัวลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่ทำคือกระพริบตาถี่ ๆ แล้วกวาดตามองไปรอบ ๆ และรับรู้ได้ทันทีว่าเธออยู่ในโรงพยาบาล
นึกถึงภาพสุดท้ายก่อนจะหมดสติ เกิดสับสนขึ้นมาอีก เธออยู่ที่ไหนกันแน่ เหมือนว่าอยู่กลางทะเลทราย เห็นการต่อสู้บนหลังม้า ต่อมามีนักรบเบดูอินคนหนึ่งมาช่วย แล้วยังไงไม่รู้ก็เกิดพายุทรายขึ้น พอรู้สึกตัวก็มาอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว
อันไหนจริง อันไหนฝัน...
คิดทบทวนถึงเหตุผล โรงพยาบาลของจริงอยู่ตรงหน้าแน่นอน แต่ที่เลอะเทอะก็คือการสู้รบของกลุ่มเบดูอินกับคนพื้นเมืองอีกกลุ่ม
รอยยิ้มผุดขึ้นอย่างขำ ๆ ไร้สาระ แต่ยังจำได้ถึงเสียงฝีเท้าม้าห้อเต็มฝีเท้า และชายหนุ่มเบดูอินรูปหล่อผิวเข้มตาคมคนนั้น อดเสียดายนิด ๆ ไม่ได้ว่าพอได้เห็นหน้าตาของเขาก็รู้สึกตัวตื่นเสียก่อน
มีเสียงพูดคุยต่างภาษาแว่ว ๆ อยู่ สักครู่ก็มีเสียงผู้ชายเหมือนคุ้นหูพูดขึ้นข้างตัว
โอเค. คุณคนไข้ดีขึ้นแล้วนะครับ คุณหมดสติไปนานมาก ตั้งแต่เพื่อนของคุณพามาโรงพยาบาลเมื่อสองวันก่อนก็เพิ่งรู้สึกตัวตอนนี้
ดาวแซมอึกอักอยากพูดแต่ออกเสียงไม่ได้ เหมือนลิ้นจะชา ชาไปหมดทั้งตัว ได้แต่สบตาหมออย่างงงงัน
หน้าตาของคุณหมอคนนี้ ไม่ผิดเพี้ยนไปจากนักรบหนุ่มเบดูอินที่ช่วยเธอไว้ในความฝัน!
นี่เป็นเรื่องจริงใช่ไหม หรือว่ายังฝันอยู่ ?!
มันเกิดขึ้นได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่เคยเจอหมอคนนี้มาก่อน ในชีวิตไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนเลยที่หน้าตาแบบเดียวกันนี้มาก่อน มันเป็นเรื่องที่ประหลาดมหัศจรรย์จริง ๆ
หรือมันคือ โชคชะตา ที่พาให้เธอและเบดูอินหนุ่มในความฝัน ได้มาพบกันในโลกของความจริง!

Create Date : 01 กรกฎาคม 2568 |
|
0 comments |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2568 13:15:24 น. |
Counter : 101 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

|

คำเตือน ขอสงวนลิขสิทธิ์ผลงานเขียนทุกชนิดใน blog แห่งนี้ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือ นำไปเผยแพร่ต่อด้วยวิธีการใดๆ ทั้งสิ้น รวมถึงการนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่นโดยไม่ ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
e-book ที่กำลังวางขาย
นิยายในคลัง-สถานะ รอรวมเล่ม e-book 1. รวมเรื่องสั้นชุด ร่ายระบำภูต ปริศนา อาถรรพ์ มนตร์ดำ 2. รวมเรื่องสั้นชุด พั้นช์จินตนาการรวมรส
On every journey, there is a meaning. .. ทุกการเดินทางมีความหมาย.. (คติสอนใจจาก ชนเผ่าอเมริกันอินเดียน)
|
|
|
|
|
|
|
|