เบดูอิน (เรื่องสั้นตอนเดียวจบ)

#1 เบดูอิน
 

เสียงฝีเท้าม้าหลายตัวห้อเต็มเหยียดจนแผ่นดินสะเทือน ผืนทรายสีทองเต็มไปด้วยม่านละอองทรายลอยวนฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ดาวแซมที่เพิ่งรู้สึกตัวพยายามพยุงตัวลุกขึ้นจากผืนทรายนุ่ม ไอโขลก ๆเพราะฝุ่นที่ตลบจนมองแทบไม่เห็นอะไร รีบใช้ผ้าพันคอที่ติดตัวอยู่ปิดปากปิดจมูกป้องกันทันที

‘เกิดอะไรขึ้นที่นี่’ ร้องถามตัวเองอยู่ในใจอย่างตื่นตระหนก
จำได้ราง ๆ ว่า เธอมากับกรุ๊ปทัวร์ ความไม่เคยชินกับสภาพอากาศร้อนระอุขนาดนี้ ทำให้คอแห้งกระหายน้ำบ่อย ๆ ขวดน้ำที่เสียบไว้กับเป้ที่สะพายไว้กับตัวหมดขวดไปแล้ว หันไปจะหยิบกระติกน้ำอีกใบในกระเป๋าเป้ที่อยู่ด้านหลัง แต่เกิดหน้ามืดแล้วไม่รู้สึกตัวอีก...จนตอนนี้

เธอคงตกจากอูฐ แล้วหมดสติไป นานแค่ไหนแล้ว? แล้วคนอื่นล่ะ?
รอบตัวไม่มีทั้งอูฐหรือนักท่องเที่ยวอยู่เลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนทิ้งเธอไว้กลางทะเลทรายอย่างนี้น่ะหรือ ทำไมใจดำกันอย่างนี้

หรือว่า...จะไม่มีใครรู้ว่าเธอหน้ามืดจนพลัดตกอูฐ

และตอนนั้นขณะที่กำลังคิด ก็ได้ยินฝีเท้าม้าหลายตัวควบใกล้เข้ามา มีเสียงอึกทึกโห่ร้องจากกลุ่มคนชุดดำและชุดขาวที่ต่อสู้ไล่ล่ากันเอาเป็นเอาตายอย่างน่าหวาดเสียวบนหลังม้า ไม่ว่าจะเป็นพวกไหนแต่กำลังสู้กันอย่างดุเดือด แล้วเธอก็อยู่ใกล้ ๆ ตรงที่เขารบกันพอดี...โอย...ตายแล้ว!

นี่มันยุคไหนแล้ว เธอกำลังเจอกับอะไร หวังว่าคงไม่เหมือนในหนังนะ ที่ตื่นมาพบว่าตัวเองข้ามมิติมาอยู่ที่อื่น

“บ้าหรือดี มานอนเล่นอะไรตรงนี้!” เสียงห้าวตวาดเป็นภาษาอังกฤษอยู่เหนือหัว

“ฉัน...ฉัน...หลงทาง” ตอบเสียงแหบแห้ง พยายามเพ่งสายตาผ่านหมอกฝุ่นทราย ต้นเสียงมาจากคนบนหลังม้า ดูเป็นเงาทะมึนอยู่ท่ามกลางแดดแผดจ้า

คนในชุดดำลงจากหลังม้าในอาการเร่งรีบ
“ตรงนี้อันตราย หลบไป”

ดาวแซมพยายามจะลุกขึ้น แต่หัวหมุนติ้วตาลายไปหมด มีเสียงถอนใจหนักอย่างไม่พอใจ ก่อนร่างของเธอจะถูกอุ้มไปพาดบนหลังม้า

จากนั้นคนในชุดดำก็กระตุ้นม้าวิ่งห่างออกจากกลุ่มที่กำลังต่อสู้กัน ความสะเทือนบนหลังม้าทำให้เธอคลื่นไส้เวียนหัวหนักขึ้นไปอีก

เขาควบม้าช้าลง ย่างเหยาะช้า ๆ ไปหยุดตรงโขดหินพาเธอลงจากหลังม้า ถึงตอนนี้ดาวแซมจึงได้เห็นตาคมกริบจากใบหน้าที่ถูกปกปิดไว้ครึ่งหนึ่ง
“ตรงนี้ปลอดภัยแล้ว อย่าไปไหนล่ะ”

พูดพิลึก ข้างหน้าข้างหลังในทุกที่มีแต่ทะเลทราย แล้วก็อ่อนเปลี้ยไปหมดทั้งตัวเพราะแรงกระแทกจากม้าแบบนี้จะไปไหนได้

“พวกคุณเป็นใครกัน ทำไมมาสู้รบกัน”

“ฉันควรจะถามเธอมากกว่า เป็นนักท่องเที่ยวหรือไง แล้วกรุ๊ปทัวร์เธออยู่ที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะเข้ามาเที่ยวได้ตามใจชอบ” ตาคมจ้องมองด้วยสายตากึ่งดุกึ่งประหลาดใจ

ถึงตอนนี้ดาวแซมรู้สบายใจขึ้น ไม่ว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน แต่เขาพูดภาษาอังกฤษได้ สื่อสารกันรู้เรื่อง รู้จักกรุ๊ปทัวร์ด้วย แสดงว่าเป็นคนในยุคปัจจุบันนี่เอง เธอไม่ได้หลงยุคข้ามมิติไปที่ไหน

ยังไม่ทันได้โต้ตอบพูดคุยกันมากกว่านั้น จู่ ๆ ก็มีกระแสลมแรงจนหมุนวนพัดพาเม็ดทรายฟุ้งกระจาย จะหยิบผ้าพันคอขึ้นปิดหน้า แต่ผ้าพันคอปลิวหายไปแล้วตอนอยู่บนหลังม้า

บุรุษเบดูอินแปลกหน้าไม่รอช้า เขาตวัดคลี่ผ้าคูเฟียที่ใช้ปิดศีรษะและใบหน้าออก ส่งให้เธอใช้ปิดปากจมูกเพื่อป้องกันฝุ่น รอบตัวมีแต่ฝุ่นทรายฟุ้งจนมองไม่เห็นอะไรเลย ดาวแซมกลัวจับใจ อาการเวียนหัวคลื่นไส้กลับมาอีกครั้ง

⋆⭒˚｡⋆ ⋆⭒˚｡⋆ ⋆⭒˚｡⋆

ดาวแซมขยับตัวลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่ทำคือกระพริบตาถี่ ๆ แล้วกวาดตามองไปรอบ ๆ และรับรู้ได้ทันทีว่าเธออยู่ในโรงพยาบาล

นึกถึงภาพสุดท้ายก่อนจะหมดสติ เกิดสับสนขึ้นมาอีก เธออยู่ที่ไหนกันแน่ เหมือนว่าอยู่กลางทะเลทราย เห็นการต่อสู้บนหลังม้า ต่อมามีนักรบเบดูอินคนหนึ่งมาช่วย แล้วยังไงไม่รู้ก็เกิดพายุทรายขึ้น พอรู้สึกตัวก็มาอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว

อันไหนจริง อันไหนฝัน...

คิดทบทวนถึงเหตุผล โรงพยาบาลของจริงอยู่ตรงหน้าแน่นอน แต่ที่เลอะเทอะก็คือการสู้รบของกลุ่มเบดูอินกับคนพื้นเมืองอีกกลุ่ม

รอยยิ้มผุดขึ้นอย่างขำ ๆ ไร้สาระ แต่ยังจำได้ถึงเสียงฝีเท้าม้าห้อเต็มฝีเท้า และชายหนุ่มเบดูอินรูปหล่อผิวเข้มตาคมคนนั้น อดเสียดายนิด ๆ ไม่ได้ว่าพอได้เห็นหน้าตาของเขาก็รู้สึกตัวตื่นเสียก่อน

มีเสียงพูดคุยต่างภาษาแว่ว ๆ อยู่ สักครู่ก็มีเสียงผู้ชายเหมือนคุ้นหูพูดขึ้นข้างตัว

“โอเค. คุณคนไข้ดีขึ้นแล้วนะครับ คุณหมดสติไปนานมาก ตั้งแต่เพื่อนของคุณพามาโรงพยาบาลเมื่อสองวันก่อนก็เพิ่งรู้สึกตัวตอนนี้”

ดาวแซมอึกอักอยากพูดแต่ออกเสียงไม่ได้ เหมือนลิ้นจะชา ชาไปหมดทั้งตัว ได้แต่สบตาหมออย่างงงงัน

หน้าตาของคุณหมอคนนี้ ไม่ผิดเพี้ยนไปจากนักรบหนุ่มเบดูอินที่ช่วยเธอไว้ในความฝัน!

นี่เป็นเรื่องจริงใช่ไหม หรือว่ายังฝันอยู่ ?!

มันเกิดขึ้นได้ยังไง ในเมื่อเธอไม่เคยเจอหมอคนนี้มาก่อน ในชีวิตไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนเลยที่หน้าตาแบบเดียวกันนี้มาก่อน
มันเป็นเรื่องที่ประหลาดมหัศจรรย์จริง ๆ

หรือมันคือ “โชคชะตา” ที่พาให้เธอและเบดูอินหนุ่มในความฝัน ได้มาพบกันในโลกของความจริง!

Create Date : 01 กรกฎาคม 2568		0 comments
Last Update : 1 กรกฎาคม 2568 13:15:24 น.
Counter : 101 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet