วันที่ ๓ ของการอยู่กับบ้าน วันนี้อากาศร้อนมากเช่นเคย พอตกเย็นถึงค่อยจะมีลมโบกโบยมาบ้าง เราเริ่มต้นภารกิจด้วยการคว้าเอาต้นไม้สองต้นที่อยู่บนโต๊ะในห้องไปเปลี่ยนดิน 

กระถางที่เราเปลี่ยนคือสองกระถางบนทรงกลม ที่มีเล็กหนึ่ง ใหญ่หนึ่ง ซื้อมากระถางละ 20 บาท ทั้งที่บ้านเรามีอยู่แล้วนั่นคือกระถางทรงเหลี่ยมที่วางอยู่บนพื้น  แต่เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะต้นไม้เขากับเรามันต่างสายพันธุ์กัน หรือเขาเลี้ยงดีมันถึงได้ใบใหญ่นัก ของเราใบเรียวยาวและจิ๋วมาก ของที่ร้านใบใหญ่ จนต้นที่ซื้อมาที่ใบยาวๆเราต้องเปลี่ยนใส่กระถางใหญ่ให้เลย ส่วนเจ้าใบสั้นนั่นที่เอามาด้วยเพราะสงสาร เปลี่ยนดินลงกระถางเดิมไปก่อนไว้โตอีกหน่อย และออกจากบ้านได้จะไปหาซื้อกระถางมาเปลี่ยนให้น้องอีกที (ไม่รู้ทำไมเราไปซื้อร้านนี้ทีไรจะต้องเป็นต้นที่เหลือจากคนอื่นเลือกทุกที เหลือให้เลือกสามต้นนี่คือสูงสุดแล้ว แต่ส่วนใหญ่จะได้ต้นสุดท้ายมา)

แล้วจากนั้นเราก็มาทำสิ่งที่เราตั้งใจว่าจะทำในวันนี้นั่นคืออ่านหนังสือ และเราก็อ่านปฐพีเพลิงจนจบไปจนได้ ซึ่งเนื้อเรื่องจริงๆมีนิดเดียว ติดตรงที่พนมเทียนอธิบายร่ายยาวไปหลายหน้า ด้วยภาษาสวยงามคล้องจองไปเรื่อย แต่...เราอยากอ่านแบบให้มันรู้เรื่องรู้ราวเร็วๆน่ะสิ

แต่ถึงเราจะเบื่อหนังสือเล่มนี้ที่ร่ายยาวนักหนา แต่มันก็มีตอนที่สนุก และน่าติดตามอยู่ รวมถึงมีบทที่เราชอบคือตอนที่กฤตติกาดาวโจรพูดปลอบใจสิตา แม่ทาสสาวหรือที่จริงคือเจ้าหญิงนาคมัลลิกา

ชีวิตเปรียบคล้ายยอดทองกวาวเมื่อต้องลม จงดูซิ เห็นไหมว่ามันอ่อนลู่เอนเอียงไปตามกระแสลมที่พัดผ่าน เจ้าลมนั่นแหละเปรียบเสมือนอุปสรรคแห่งชีวิต ย่อมจะกรายมาขัดขวางมิให้ยอดทองกวาวเหล่านั้นได้อยู่เป็นปกติ รับความเย็นฉ่ำของน้ำค้างกลางดึกอยู่ตลอดเวลา เมื่อมีชีวิตมาแล้ว ก็จำเป็นที่จะต้องต่อสู้กับอุปสรรคเหล่านี้ไป ก้มหน้าทนทุกข์เวทนาไปก่อนเถิด หากพระเจ้าไม่ดับโคมชีวิตของเราเสียก่อนไซร้ ไม่นานนักดอก เราจะพบว่าชีวิตนี้มิใช่จะต้องระทมทุกข์อยู่ถ่ายเดียว ความหวานสดชื่น...ยังมีคอยเราอยู่เบื้องหน้า ทนมันไปก่อนเถิด จงต่อสู้กับปัญหาชีวิตที่เรากำลังเผชิญอยู่ ณ บัดนี้ อย่าได้ท้อแท้หรืออ่อนอาลัย อย่าได้เกรงต่อชะตาที่จะหมุนเวียนประดังมาสู่เรา สิ่งเหล่านี้แหละ คือบันไดสวรรค์ที่จะนำไปยังดินแดนแห่งความเปรมสุข
"จงทำตัวให้เหมือนกับยอดทองกวาวเหล่านั้น เห็นไหมว่าแม้พายุจะโหมกระหน่ำยอดทองกวาวสักเท่าไรก็ตาม มันก็ยังคงรักษาความงดงามแห่งดอกและกิ่งก้านของมันไว้ได้ตลอดไป เพราะทองกวาวรู้จักต่อสู้กับอุปสรรค คือลม รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา ปล่อยให้ลมร้ายนั้นพัดผ่านข้ามไปจนหมดสิ้น...

ดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ปลุกปลอบใจเราในช่วงนี้ได้พอดีเลย และแม้ว่าจะหิวชานมแค่ไหนเราก็จะอดทน! เราว่าแม้อยู่บ้านแล้วเบื่อๆแต่เราก็ยังมีอะไรทำ มีอะไรกิน และอยู่ในสถานที่ และสภาพที่ดี ดีกว่าที่เราเที่ยวออกไปข้างนอกแล้วดันติดเชื้อต้องไปถูกกักตัวในโรงพยาบาลอยู่อย่างเหงาๆ ป่วยๆ จะอยู่หรือตายก็ไม่แน่ อยู่บ้านอย่างนี้ดีกว่าเยอะเลย เรามาอยู่บ้านไปด้วยกันนะคะ อดทนไปด้วยกัน อยู่บ้านปลอดภัย สุขใจกว่าโรงพยาบาล กลัวเหงาใจ อดทนอยู่บ้านร้อนๆดีกว่า

Create Date : 25 มีนาคม 2563
Last Update : 25 มีนาคม 2563 17:49:05 น.		0 comments
Counter : 38 Pageviews.
(โหวต blog นี้)  Share Tweet