วันที่ ๗ - เพราะโควิท...ฉันจึงติดอยู่แต่ในบ้าน

สวัสดีวันอาทิตย์ อยู่บ้านครบ ๗ วันแล้ว แต่เมื่อดูแล้วความจริงคือต้องอยู่บ้านประมาณ ๔๐ วันต่างหาก (ถ้าสถานการณ์ต่างๆไม่เลวร้ายไปกว่านี้) แต่มือถือก็เริ่มส่อเค้าว่าจะพังมากขึ้นเรื่อยๆ เอาเป็นว่าจะพยายามเคลียร์เครื่อง ลบอะไรต่อมิอะไรออกไปให้น้องทำงานให้น้อยลงไปกว่านี้อีกในเบื้องต้นก่อน แต่เอาจริงๆคือน้องเก่าแล้วนั่นแหละ ถึงเก่าแต่ก็รักนะ! วันนี้เราจะพาไปชมดอกมะลิซ้อนของเรากันค่ะ

เราไม่รู้ว่าทำไมดอกมะลิเรา ถึงไม่เคยบานได้สักที พอเริ่มแรกแย้มกลีบดอกก็จะเริ่มช้ำ วันต่อไปก็จะช้ำหนักกว่าเดิม แล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล และแห้งไป จนเราต้องเด็ดทิ้งตั้งแต่ดอกช้ำๆ ออกดอกกี่ทีๆก็เป็นแบบนี้ ท้อใจ กุหลาบยังจะออกดอกง่ายกว่า ดูแลง่ายกว่ามากเลย ใครมีวิธีแก้ หรือรู้ว่ามันเกิดจากอะไรช่วยเหลือเราด้วยนะคะ อาการนี้เป็นมาตั้งแต่แรกที่เราซื้อมาเลย มาจากร้านดอกตูมๆ พอบานก็ช้ำ

ส่วนภารกิจของเราวันนี้ก็คือ แก้แบบกางเกงค่ะ ฮึดสู้ขึ้นมาได้แล้ว ผ้าทดลองเราก็สามารถตัดได้อีกตัวพอดี ถ้ารอบนี้ยังไม่ได้ก็หมดหนทางแล้วค่ะ เพราะกระดาษวาดแบบเราเหลือแผ่นสุดท้ายไม่พอวาดกางเกงแล้ว ต้องเหลือไว้วาดเสื้อด้วย หลังจากนั้นเราก็ทำการตัดผ้าอีกครั้งและหวังอย่างสุดหัวใจว่า พรุ่งนี้ที่เราจะนั่งเย็บ กางเกงตัวนี้จะใส่มาถึงเอวเราได้พอดี! หลังจากที่เราหัดทำกางเกงตัวหลวมใส่ยางยืด แต่มันดันคับติดตั้งแต่ต้นขาซะนี่...

พรุ่งนี้จะเป็นวันเริ่มต้นเย็บกางเกงอีกครั้ง มีความหวังในจิตใจว่าจะสำเร็จลุล่วงด้วยดี จนสามารถเอาไปเย็บกับผ้าจริงได้เสียที 

ปล.นั่งดูหนังร้านอาหารเที่ยงคืน เห็นเมนูไข่หวาน อยากกิน แต่...ไข่ที่นอกจากราคาจะแพงสูงลิ่ว ยังหาซื้อยากอีก นานๆทีจะอยากกินเมนูไข่ก็ดันมาอยากตอนหายากนี่นะเรา

Create Date : 29 มีนาคม 2563		0 comments
Last Update : 29 มีนาคม 2563 17:48:05 น.
Counter : 350 Pageviews.
Share Tweet