แวะมาทักทายสหายร่วมวงการ น่าอิจฉาจัง ไปมาตั้งหลายประเทศ แถมเที่ยวทั่วไทยอีกตะหาก

555+

อย่าอิจฉาเลย

ตามมาจากพันทิปครับ
อ่าน blog แล้วรู้สึกชื่นชมงานของคุณหมอมากครับ
สู้ ๆ ครับ

>>> แต่เพื่อนรู้ว่าจริงๆผมเป็นไง ใช่ไหมท่านเพื่อนเลิฟ!!!



อู๊กำเมียงได๊พ่องก่อครั้บ

ผมว่านะคุณเข้าใจอะไรผิดเรื่องการสอนช่างกายหรือนักายรึป่าวครับ

จิงๆหมอในต่างประเทศเค้าไม่ได้เจ้ากี้เจ้าการแบบหมอเมืองไทยหรอกครับที่ทำมาเปนรู้ทุกอย่าง

ผมเคยเจอกับทีมเวชศาสตร์จากต่างประเทศเค้ามาเมืองไทยเค้าให้อิสระทางการทำเค้าให้เกียติวิชาชีพอื่นมากๆช่างกาย\\นักกายเค้าเรียนทางด้านวิศวกรรมมามากกว่าหมออีกกลศาสตร์ไรงี้เค้าก้อเรียนมา

คุณเคยไปขอหลักสูตรเค้ามาดูไหม
ผมบอกตรงๆนะที่ที่ผมทำงานอยู่หมอเค้าให้อิสระในการคิด การออกแบบ ขาที่ออกมาไม่มีปัญหาเลย
เพราะกายอุปกรณเราอยู่กับการคิด การสร้างและซ่อมประสบการในการเจอมาไม่รู้เท่าไรเค้าคิดเปนครับ

ผมเคยคุยกับพี่ที่ออกหน่วยหลายคนบอกว่า
หมอบางคนพูดมากสั่งมากแต่พอให้ทำทำไม่เปน

ผมว่านะหน้าที่ของคุณคือส่งต่อ
หน้าที่ของหมอคือการรักษา ไปดิวกะหมอทีตัดขาว่าเวลาตัดอะตัดระดับไหนถึงจะใส่ขาง่ายดีกว่าครับ
ทุกวันนี้คนไข้บางคนใสขาไม่ได้เพราะการตัดของหมอไม่ดีก้อเยอะครับ

อีกเรื่องหนึ่งครับเรื่องที่ดึงกระป๋อง
มูลนิธิออกข่าวไปทั่วว่ารับบริจาคคนก้อเมาบริจาคกันมามายแต่เวลาส่งไปดิครับใครเปนคนส่งค่าส่งแพงกว่าของที่อยุ่ในกล่องอีก

ผมเคยเข้าไปในเว็บของมูลนิธิ
มีหนังสือบอกว่าให้เอาเศษอลูมิเนียมไปขายแล้วเอาเงินส่งไปผมถามหน่อยครับว่าคนที่เค้าบริจาคนั่นนะเค้าจะเสียความรู้สึกไหม....เค้าตั้งใจเก็บ ตั้งใจสะสมเพระเค้าคิดว่ามันจะไปเปนส่วนหนึ่งในการทำขาเทียม แต่นี่มาบอกว่าให้เอาไปขาย เฮ้อ ไม่รู้เคิดไรกันอยู่


ผมว่านะครับ มูลนิธิน่าจะทำเป็นศูนย์วิจัยเรื่องเทคโนโลยีกายอุปกรณ์น่าจะดีหรือไม่ก้อไปออกหน่วยในที่ที่ธุรกันดารจิงๆน่าจะดีกว่า น่าจะมีการไปสำรวจพื้นที่นั่นจริงๆว่ามีการขาดแคลนจริงๆไม่ใช่นึกจาไปก้อไป

บางพื้นที่มีกายอุปกรณ์อยู่แล้วคนไข้เค้าก้อมาใช้บริการอยู่แล้วก้องดๆบ้างก้อดีครับ ขาเทียมที่คุรบอกว่าทำภายใน 5วันนั้นไปเพิ่มงานให้กับกายอุปกรณ์ในพื้นที่มากมายเพราะคนไข้ใส่ไม่ได้มาแก้กันเต็มไปหมด

ขาเทียมอะเปนงานละเอียดนะครับ
ถ้าคุณไปทำทีละเยอะๆรีบๆความใส่ใจมันจะลดลง
คนไข้ก้อจะได้ขาแบบลวกๆไป
อย่างเวลาแต่งปูนอ่ะถ้าทำคนเดียวเราก้อจะจำ Stump คนไข้ได้นึกออกว่าจะแต่งยังไง
แต่นี่เยอะไปหมดใครจาไปจำไหวละครับ


แล้วเรื่องออกหน่วยบางพื้นที่เรียกกายอุปกรณ์ไปหมดเลย
คนไข้บางคนเค้าขึ้นเขาลงห้วยมาเพื่อแก้ไข้ขาเทียมที่พังชำรุดของเค้า กลับไม่ไม่เจอคนทำเพราะไปออกหน่วยที่ ตจว.เค้าต้องกลับมาใหม่อีกรอบหนึ่งน่าเห็นใจเค้าไหมครับ
เค้ามรความจำเปนแต่กลับไม่ได้ขาไป เพราะเหตุผลว่าเจ้าหน้าที่ไม่อยู่

ผมว่ามันไม่ไม่ยุติธรรมสำหรับเค้า
สังเกตว่าช่วงนี้หลายคนไม่ไปออกหน่วย
เพราะอะไรคงจะทราบกันนะเครับ

ฝากเก็บไปเอาไปคิดด้วยะครับ

ข้อความที่อ้างถึง
//www.prosthesesfoundation.or.th/original/indexTH.htm


ขาเทียม 1 ขา จะมีส่วนประกอบของขาเทียมที่ผลิตมาจากอลูมิเนียมประมาณ 10-20 % ส่วนที่เหลืออีก
80-90 % จะผลิตมาจากพลาสติกชนิดต่างๆ เช่น เบ้าพลาสติก ข้อเข่าเทียม แกนหน้าแข้งและเท้าเทียม ซึ่งมูลนิธิฯ
จะต้องจัดซื้อมาใช้และขณะนี้พลาสติกก็มีราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ ถ้าหากท่านมีความไม่สะดวกในการจัดส่ง
ท่านอาจจะรวบรวมอลูมิเนียมที่จัดเก็บได้ไปจำหน่ายร้านรับซื้อของเก่าและนำเงินดังกล่าวโอนเข้าบัญชีออมทรัพย์
ชื่อ “มูลนิธิขาเทียม”
ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาชิดลม เลขที่บัญชี 001-4-76000-8
ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาคณะแพทย์ศาสตร์เชียงใหม่ เลขที่บัญชี 566-2-50375-3
ธนาคารกสิกรไทย สาขาถนนสุเทพ เลขที่บัญชี 471-2-02394-0
ธนาคารกรุงเทพ สาขาถนนสุเทพ เลขที่บัญชี 504-0-15260-4
ซึ่งมูลนิธิฯจะนำเงินดังกล่าวมาใช้ในการทำขาเทียมให้ผู้พิการขาขาดตามวัตถุประสงค์ของมูลนิธิขาเทียมฯ ต่อไป

ข้ออภัยนิดหนึ่งครับ
ตอนแรกผมลืมอ่านรายละเอียดข้างบนไป

คือตอนนี้ที่ดึงกระป๋องที่ รพ.ที่คนเค้าเอามาบริจาคมันเยอะจิงๆไอ้ครั้นเราจาเอาไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่าแล้วโออนเงินไปเกรงว่าคนที่เค้าเอามาจะไม่เข้าใจ คิดว่าเราของที่เค้าเก็บสะสมมาบริจาคไปขายแล้วเอาเงินเขากระเป๋าตัวเอง แล้วอาจจะโดนครหาได้


ทางที่ดีทางมูลนิธิน่าจะมีประกาศ ออกทาง ทีวี หรือไม่ก้อวิทยุให้คนทั่วไปที่ไม่มีโอกาสมาเห้นข้อความในเนตได้รับรู้บ้าง คนที่ทำหน้าที่ตรงนี้เค้าจะไม่ได้ลำบากใจครับ