เมื่อวานนี้ผมได้ขยับตัวเองออกมาจากเรื่องวุ่นวาย แล้วกลับมาดูน้องเราเอง มองรูป มองเรื่องราวที่ผ่านมาจากจุดเริ่มต้นจนมาถึงปัจจุบัน ยังรู้สึกทึ่งกับตัวเอง ไม่คิดว่าตัวเองจะกลายเป็นแฟนคลับของเด็กผู้หญิงคนนี้ได้ ซึ่งก็นั่งดูนั่งไถมาเรื่อยๆ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว นอนก็ไม่หลับ เลยลองหาเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวผม ดีใจ ประทับใจ ซึ้งใจ มีความสุข หรือแม้กระทั่งเสียใจ ที่เคยได้รับมากจากเด็กผู้หญิงคนนี้
ในวันประกาศผลด่วน น้องสตางค์ ได้อันดับที่ 13 ซึ่งในงานจับมือก็ได้คุยกับน้องและแสดงความยินดีกับน้องไปแล้วแหละ เราทั้งสองก็เข้าใจว่ามันก็แค่ผลด่วน แต่แค่ผลด่วนนี่ก็ทำให้เราได้เห็นรอยยิ้มของน้อง ที่ยิ้มอย่างมีความสุข และมีอาการตกใจกับอันดับตัวเอง ผมว่าเท่านี้ก็ถือว่า แฟนคลับของน้องและตัวผมก็ทำสำเร็จแล้วหนึ่งก้าวที่อยากจะมอบรอยยิ้มและความสุขให้น้อง เราไม่รู้อนาคตหรอก ว่าน้องจะติดอันดับหรือเปล่า แต่ก็อยากให้น้องมีความสุขกับช่วงเวลาปัจจุบันให้มากที่สุด ผลสุดท้ายจะสมหวังหรือผิดหวัง ผมก็เชื่อว่าแฟนคลับของน้องก็จะไม่ปล่อยมือน้อง และพร้อมจะยิ้มไปกับน้อง เสียใจไปกับน้อง ดั่งคำที่กล่าวว่า มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน
วันนี้ผมก็เลยจะหยิบเอา ความทรงจำ ความเอาใจใส่ ความรัก ความผิดหวังเสียใจ ที่ผมจะไม่มีวันลืมเกี่ยวกับน้องสตางค์มาเล่าสู่กันฟังอีกสักครั้ง ซึ่งจริงๆทุกๆเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับน้องก็คือ ความทรงจำที่มีค่าทั้งนั้น แต่ผมขอเลือก The Best Memory มาทั้งหมดมา 13 เหตุการณ์ ตามอันดับผลด่วนที่น้องได้ไป
ความทรงจำเรื่องที่ 1 : การเจอกันครั้งแรก
อย่างที่เคยกล่าวไว้ว่า ผมมีเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีนักในการตามไอดอล เลยอยากจะหาเมมเบอร์สักคนมาไว้เป็นโอชิและติดตาม ซึ่งก็เล็งไว้เป็นน้องๆรุ่นที่ 2 เพราะเรามาตามวงช้า กับรุ่นหนึ่งเราเลยไม่ค่อยสนิทใจเท่าไหร่นัก ซึ่งผมเจอน้องครั้งแรก ยอมรับว่าทำตัไม่ถูก เพราะเป็นงานแรกจริงๆที่ได้เข้าไปหาเมมเบอร์ตัวเป็นๆ ในงาน 2shot River ก็ได้ถ่ายรูปกับน้อง แล้วก็พ่ายแพ้ให้น้องในวันนั้นเลย คิดในใจเลยว่าต้องกลับมาจับมือกับน้องอีกให้ได้

ความทรงจำเรื่องที่ 2 : น้ำตาแห่งความผิดหวังเสียใจ
เป็นหนึ่งเหตุการณ์ที่ทำให้ผม Down ไปกับน้อง เมื่อ BNK48 มีการจัด Audition เพลง Mata Anata no Koto wo Kangaeteta ผมทราบอยู่แล้วว่าน้องเป็นสายร้อง ซึ่งมีโอกาศที่จะติดในเพลงนี้มากๆ ช่วงกลางวันเป็นการ Audition รอบแรก น้องสตางค์ สามารถผ่านรอบแรกมาได้ พอถึงรอบที่ 2 พอได้ดูน้องร้องเพลง ก็มีข้อผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ ซึ่งผมมองว่า น่าจะเป็นการกดดันตัวเองของน้อง และที่สำคัญน้องแคร์แฟนคลับมากๆ กลัวแฟนคลับจะเสียใจ และผิดหัวงในตัวของน้อง จนผลสุดท้ายน้องไม่สามาถชิงพื้นที่ในเพลงนี้มาได้ ... สุดท้ายก็ได้แค่ปลอบน้อง แล้วก็ต้องมาเจอภาพที่ทำให้ตัวผมถึงกับน้ำตาร่วงไปกับน้อง จาก Story ของน้อง มันเป็นอาการที่บอกไม่ถูกเลยนะ คือเห็นน้ำตาของน้อง แต่ก็ได้ไปบอกกับน้องในงานจับมือหลังจากนั้นว่า น้องสตางค์ไม่ต้องกลัวเรื่องที่ว่าแฟนคลับจะผิดหวังเลย แค่สตางค์พยายามเต็มที่ สู้ให้สุด ผลสุดท้ายจะเป็นยังไง ทุกคนก็ยังอยู่ข้างๆน้องเหมือนเดิม

ความทรงจำเรื่องที่ 3 : สวัสดีปีใหม่ 2019 !!
เป็นสิ้นปีและการเริ่มต้นปีใหม่ที่ดี ช่วงปลายปี 2018 เมมเบอร์ก็จะมีไปแสดงตามงานปีใหญ่ในสถานที่ต่างๆ ส่วนน้องสตางค์ว่าง น้องก็มาโพส Facebook , Ig ตามปกติ พอถึงช่วงประมาน 23.30 น. เด็กคนนี้ก็มา Live และได้บอกว่าอยากมาฉลองปีใหม่กับทุกๆคน ผมประทับใจน้องตรงนี้นะ คือน้องใส่ใจและให้ความสำคัญกับแฟนคลับน้องมากๆ ที่งๆที่วันนั้นน้องจะพักผ่อน หรือฉลองปีใหม่กับครอบครัวก็ได้ น้องทำแบบนี้ก็ทำให้รู้อย่างหนึ่งคือน้องเปรียบแฟนคลับเป็นสมาชิกในครอบครัวของน้องด้วย ซึ่งน้องก็มา Live มานับถอยหลังกับแฟนคลับ ย้อนกลับไปดู Live นี้ เป็น Live 30 กว่านาทีที่ดียิ้มตั้งแต่ต้นจนจบเลย เพลง คืนข้ามปี ยังตราตรึงใจ อื้ม มีความสูขข้ามปี

ความทรงจำเรื่องที่ 4 : น้ำตาแห่งความสุขที่แท้จริง
เป็นหนึ่งใน Live ที่ดีมากๆแนะนำใหเข้าไปดูครับ Live วันที่ 12 ตุลาคม 62 ต้องไปดูเองผมไม่สามารถอธิบายอะไรได้ มันเต็มอิ่ม ทั้งกายและใจ แฟนคลับทุกๆคนในวันนั้น อยากมอบของขวัญวันเกิดให้น้อง โยนของขวัญกัน น่าจะเป็นสถิติของขวัญที่น้องได้มากที่สุดแล้ว น่าจะประมาน 1.5m น้องถึงกับหลั่งน้ำตาแห่งความตื้นตันใจ ... เอาเป็นว่าเป็น Live ที่ควรค่าแก่การดูครับ

ความทรงจำเรื่องที่ 5 : Champ Of The Week ครั้งแรกในชีวิต
จากผลพวงจาก Live วันที่ 12 ส่งผลให้น้องเป็น Champ Of The Week เป็นอาทิตย์ที่ผมเข้า App บ่อยเพราะมีรูปน้องขึ้น และชอบเข้าไปอ่าน Special Thack ของน้องด้วย จากสิ่งที่แฟนคลับให้เป็นของขวัญกับน้อง น้องก็ได้มอบสิ่งตอบแทนกลับคืนให้แฟนคลับ น้องก็ได้ทำ Cover เพลง Black Magic เข้าไปลองหาฟังกันได้

ความทรงจำเรื่องที่ 6 : ตกใจ ... ไม่ได้ตั้งตัว
ต้องบอกก่อนว่าถึงผมจะไปหาน้องบ่อยๆที่งานจับมือ และเคยแนะนำตัวกับน้องว่าผมชื่อนี้ ... นะ ครั้งเดียว ... ครั้งเดียวจริงๆ ทุกครั้งที่ไปเข้าหาน้องจะใช้คำแทนตัวว่า แถมบางครั้งน้องยังเอาสตอรี่ของคนอื่นมาให้ผมด้วย ให้ผมกลายเป็นคนอื่นสะงั้น ตลกจริงๆ 555+ พี่เสมอแต่ก็ไม่เคยเอ่ยชื่อตัวเองออกไปอีกเลย งาน 2 Shot Jabaja จำไม่ลืมจากเหตุการณ์เข้าไปให้น้องคว่ำเค้ก ช่วงที่ถ่ายเสร็จกันเรียบร้อย น้องก็เรียก "พี่ พี่ พี่ .... ใช่ไหม" ตกใจนะที่น้องจำชื่อได้ แล้วก็ดีใจมากๆด้วย

ความทรงจำเรื่องที่ 7 : Senbatsu ครั้งแรก
เป็นช่วงที่มีแต่ความสุขและรอยยิ้มลากยาวมาตั้งแต่ น้ำตาแห่งความดีใจของน้องใน Live มาจนถึง Champ Of The Week และ Concert Blooming Season และยังไม่จบเท่านั้น หลังงาน 2Shot ก็ทำให้ผม น้ำตาซึมอีกครั้งเมื่อ VTR ฉายภาพของน้อง " First Time Senbatsu " คือมันตื้นตันใจมากๆ ต้องบอกว่า น้องยังไม่เคยติดเพลงหลัก แฟนคลับยังไม่มี Moment แบบนี้ เมื่อมีครั้งแรก แน่นอน หัวใจแฟนคลับแบบผมต้องพองโต และ ปลื้มใจมากๆ

ความทรงจำเรื่องที่ 8 : ติด BNK 48 Team NV
ธต.แห่งความทรงจำที่มีแค่ สตางค์ที่เป็นรุ่น 2 เพียงคนเดียวที่ขึ้นไปทำการแสดงท่ามกลางรุ่นพี่รุ่น 1 ทั้งหมด หลังจบสเตจมีการประกาศสเตจใหม่และทีมใหม่ ซึ่งตัวน้องสตางค์ไม่ทราบว่ามีการเปลี่ยนแปลงรายชื่อ และตัวเองได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกในทีม NV จนเกิดเป็นคำพูดที่ เสียดแทงหัวใจของผมทุกครั้งที่กลับไปฟัง " เราควรจะลงจากเวทีหรือเปล่า ... หนูอายมาก " เป็นคำพูดที่จุกจริงๆ ...

ความทรงจำเรื่องที่ 9 : Stage วันเกิดสุดประทับใจ
ต้องบอกว่าเป็น สเตจที่จำได้ไม่มีวันลืม ตั้งแต่ต้องสุ่มเพื่อเข้าไปดูแล้ว สุ่มไม่ได้จนต้องไปลุ้น วอคอิน แถมได้คิวเกือบสุดท้ายด้วย ถือว่าดวงชะตากับน้องยังส่งเสริมให้ได้ดูสดๆ แต่ต้องบอกว่าคุ้มค่ามากจริงๆ สำหรับสเตจนี้ เป็นการดู ธต. แล้วร้องไห้ไม่อายคนข้างๆเลย ซึ้ง จังหวะที่น้องร้องเพลงวินาที แล้วแฟนคลับร้องตามไปด้วย คือให้อารมณ์เหมือน ดู Concert ของศิลปินเลย ดีมากจริงๆ ... ควรค่าแก่การซื้อเก็บไว้

ความทรงจำเรื่องที่ 10 : Concert Blooming Season
นี่ก็เป็นหนึ่งในความทรงจำที่ดีที่สุด อย่างที่เคยบอกผมมาเริ่มตามน้องๆ ช่วง รุ่น 2 การแสดงต่างๆ ตาม Event ผมไม่เคยเข้าร่วม นอกจากการไปดูน้องๆแสดงที่ ธต. เพราะงั้นงาน Blooming Season นี้จึงเป็นงานแรกที่ผมได้เข้ามาดู ก็ได้ดู บันทึก Concert ของ BNK48 ก่อนหน้านี้มา 2 ครั้ง ก็เห็นว่าเป็นเพลงใน ธต. แรกๆก็ลังเลว่าจะกดไหม แต่ในเมื่อน้องเราขึ้นแสดง ก็ต้องเชียร์ให้สุด ต้องบอกว่าเป็นอะไรที่แปลกใหม่และตื่นตาตื่นใจมาก แต่จะขอพูดถึงน้องของเรา อินไปกับการโซโล่กีต้าร์จากน้องสตางค์และน้องนาย คือเป็นอะไรที่ลงตัวมากๆ ... ก็คือดีนั่นแหละครับ

ความทรงจำเรื่องที่ 11 : การจากลาที่เจ็บปวด
เหตุการณ์นี้อย่าว่าแต่น้อง ตัวผมเองก็อึ้งไม่แพ้กัน ผมโอชิ อุ้ม กับ แนท อยู่แล้ว และทั้ง 3 คนก็อยู่ในยูนิตหวานเย็น ไม่คิดเลยว่าน้องทั้งสองจะจบการศึกษาไปพร้อมกันแบบนี้ แล้วคือวันนั้นสตางค์ขึ้นสเตจด้วย สงสารน้องมากๆ แล้วเหมือนน้องจะไม่รู้ล่วงหน้าด้วย ข้างในจะเจ็บแค่ไหนกัน แล้วพอจบสเตจช่วงที่น้องเดินทางกลับบ้าน น้องก็ได้ทำการ Live ซึ่ง Live นี้ผมดูแค่ครั้งเดียว แล้วไม่เข้าไปดูอีกเลย คือมีแต่ความเสียใจ ความเจ็บปวด คือผมดูไม่ไหวจริงๆ ตอนที่ดูยอมรับว่าร้องไห้ไปกับน้องด้วย ใจจะขาด ก็ได้แต่ให้กำลังใจน้องผ่านทาง Facebook บ้าง IG บ้าง แต่ก็อย่างที่บอก น้องสตางค์เติบโตและเข้มแข็งมาก และตอบรับแฟนคลับว่าไม่เป็นอะไรแล้ว แถมลงคลิป Cover เพลง แอบดี ให้แฟนๆได้ฟังอีกด้วย เพราะมากก ...

ความทรงจำเรื่องที่ 12 : อันดับผลด่วนที่ไม่น่าเชื่อ
จากการเลือกตั้งครั้งที่แล้ว ที่เด็กคนนี้ไม่ได้ติดอันดับเลย เคยได้คุยกับน้องก่อนงาน GE ครั้งก่อน รอบนั้นน้องไม่ได้เครียดมาก เพราะเป็นครั้งแรก ฐานแฟนคลับก็ยังไม่เยอะมาก แต่รอบนี้ น้องตัดสินใจพร้อมกับแฟนๆ ว่าจะลงหรือเปล่า ถ้าแฟนๆให้ลงน้องก็จะลง สุดท้ายน้องก็ลง แสดงว่ารอบนี้น้องเอาจริง ถึงวันประกาศผลก็รอฟังและลองดูคะแนนโหวตจาก Next Girl คะแนนไม่สูงมาก ก็ฟังไปเรื่อยๆ จนผ่านไปถึง 20 19 18 17 เริ่มสับสนแล้วว่าเขาประกาศชื่อน้องไปแล้วหรือเปล่า ไม่คิดว่าจะขึ้นไปได้ถึงอันดับ 13 เห็นน้องเหวอ ตกใจ ตะลึง โคตรมีความสุขเลย 555+

ความทรงจำเรื่องที่ 13 : แพ้ความใส่ใจ
ความเอาใจใส่แฟนคลับ ความรักที่มอบให้แฟนคลับ รอยยิ้มกำลังใจที่คอยมอบให้แฟนคลับ มันคือของจริง สีหน้า แววตา เวลาเข้าไปพูดคุยกับน้องในเลนจับมือ เวลาที่เราพูดให้กำลังใจหรือสอนอะไร ตาของน้องจะจ้องมองตาของเรา ตั้งใจฟังที่เราบอก เราแนะนำ แล้วน้องจะดีใจเป็นพิเศษเมื่อมีแฟนคลับหน้าใหม่มาหาน้องครั้งแรก (เคยแกล้งน้องครั้งหนึ่ง บอกว่ามาครั้งแรกนะ ผลคือ ไม่เชื่อ แถมโดนงอน) ทำให้หลายๆคนโดนความสดีด และความสดใสของน้องทำให้น้องมีแฟนคลับค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ก็ขอจบ 13 เรื่องในความทรงจำของผมไว้ตรงนี้ ขออภัยด้วยนะครับ เรื่องหลังๆผมไม่ได้ลงรายละเอียดเท่าไหร่