 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
 |
30 กันยายน 2551 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
|
เล่าความฝัน
เป็นความเชื่อส่วนตัว โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

นับตั้งแต่วันที่พ่อบุญธรรมเสียชีวิต ก็ผ่านมา 7 ปีแล้ว รู้สึกเหมือนเวลาเพิ่งผ่านไปไม่นาน แม้ท่านจะจากไปนานแล้วก็ตาม ยังรู้สึกเหมือนท่านอยู่ข้างๆเราตลอดเวลา หลังจัดงานศพผ่านพ้นไปได้เดือนกว่าๆ ก็ฝันว่า ท่านมายืนอยู่ในครัวบ้านหลังเก่า เราวิ่งลงบันได้มา พอเจอหน้าก็ถามว่า "พ่อตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมยังอยู่" ท่านก็ตอบว่า "เพราะท่านเป็นห่วงเรากับแม่ ท่านพูดมาประโยคนึงว่า "พ่อรักลูกนะ" แล้วก็สะดุ้งตื่น ยังจำความฝันนั้นได้แม่นยำ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ก็ฝันถึงท่านอยู่บ่อยๆ บางเดือน 2-3 ครั้ง แต่ทุกครั้งที่ฝันเห็น ท่านจะมีสภาพที่ย่ำแย่ ร่างกายซูบผอม พูดไม่ได้ เดินไม่ได้ ฝันเห็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ ก็เลยเอะใจ นึกถึงคำสอนของพระพุทธธรรม ว่าคนตายไปแล้ว มีบาปกรรมติดตามไปด้วย ต้องตามไปใช้กรรมในชีวิตหลังความตาย ก็เลยใส่บาตร กรวดน้ำไปให้ท่าน เพื่อช่วยผ่อนปรนกรรมที่ตามท่านไป แต่สำหรับแม่ ท่านใส่บาตร-กรวดน้ำให้ทุกวันอยู่แล้วจนถึงทุกวันนี้ก็ยังใส่ ส่วนเราก็ใส่บ้าง ไม่ใส่บ้าง แล้วแต่โอกาสจะอำนวย ถึงแม้จะใส่บาตรกรวดน้ำไปให้ ก็ยังฝันเห็นท่านป่วย สภาพย่ำแย่อยู่เหมือนเดิม และช่วงไหนที่ฝันเห็นท่าน ชีวิตเราเองก็จะพบเจอแต่ปัญหารุมเร้าตลอดเวลา 2-3 ปีที่ผ่านมา ชีวิตคู่ก็ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ ก็ยังฝันถึงพ่ออยู่เหมือนเดิม ในใจก็นั่งนึกว่าทำไมทุกครั้งที่ฝันเห็นพ่อ ชีวิตต้องเจอกับปัญหาอยู่ตลอดเวลา วันนึงได้ผ่านหนังสือของหลวงพ่อจรัญ ใจความว่า "ท่านจำศีลอยู่วัดแห่งนึง วันนึงออกบินฑบาตร ไปเจอผู้หญิงโดนผีเข้าสิง ท่านก็ถามว่า "ใคร" ผีตนนั้นก็บอกว่า เราคือเถ้าแก่...(จำไม่ได้) ได้ฆ่าตัวตาย ลูกสาวทำบุญไปให้ ก็รับไม่ได้ ต้องไปคุ้ยกินตามกองขยะเอา หรือไม่ก็ไปกินที่ตนอื่นๆกินเหลือไว้ ต้องมาแบกดินถมถนนกับอีกตนนึง ทุกข์ทรมานแสนสาหัส ทุกๆวันพระ จะถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เลยมาบอกลูกสาวว่า ไม่ต้องใส่บาตร ทำบุญไปให้ เพราะรับไม่ได้ ขอให้สวดมนต์ภาวนา แล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ จากนั้นก็หายไป พออ่านเสร็จก็รู้สึกกลัวการฆ่าตัวตาย มานึกถึงตัวเองที่พยายามจะฆ่าตัวตายอยู่หลายครั้ง เคยคิดที่จะหนีปัญหา ทิ้งลูกและแม่ไว้ตามลำพัง ก็เลยคิดได้ 2 อย่าง คือ 1.)การฆ่าตัวตายนั้นบาปยิ่งกว่าสิ่งใดๆ เลยเลิกคิดที่จะฆ่าตัวตาย หันมาอ่านหนังสือธรรมะ สวดมนต์แทน 2.) เป็นไปได้มั๊ยว่าที่เรากับแม่ใส่บาตรไปให้ พ่อไม่ได้รับ คิดได้ดังนั้น ก็เลยเริ่มต้นสวดมนต์ก่อนนอน แล้วอุทิศส่วนบุญกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรกับพ่อ สวดมั่งไม่สวดมั่ง (อีกแล้ว) แต่ก็ยังสวดอยู่เรื่อยๆ น่าแปลกใจตรงที่ว่า พักหลังๆไม่ค่อยฝันเห็นพ่อ นานๆครั้งจะฝันซักทีนึง แต่ร่างกายพ่อ(ในฝัน) เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ คือ เริ่มพูดได้ ยิ้ม หัวเราะ กินข้าวได้ เดินได้ (จากภาพที่เห็นเริ่มต้นเหมือนคนหายป่วย คือค่อยๆพยุงตัวได้ ค่อยๆก้าวทีละก้าว ช้าๆ จนเดินได้ปกติ) จนถึงเมื่อคืน ได้ฝันเห็นพ่ออีกครั้งหนึ่ง ฝันว่าไปงานเลี้ยงสังสรรค์ มี่เรา น็อต พ่อน็อต แม่ และพ่อ ทุกคนก็ออกไปเต้นอย่างสนุกสนาน ที่สำคัญ คือ พ่อออกไปเต้นด้วย ร่างกายแข็งแรง หัวเราะร่วนเลย พอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกสดชื่น มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย อิอิ ช่วงถือศีล กินเจ ก็สวดมนต์ก่อนนอนทุกครั้ง และอุทิศส่วนกุศลไปให้เหมือนเดิม ดีใจและมีความสุข คิดได้ว่าผลบุญคงถึงพ่ออย่างแน่นอน เลยทำให้บาปกรรมของท่านน้อยลง ความทุกข์ทรมานในชีวิตหลังความตายคงดีขึ้นกว่าเดิม ท่านเลยมาเข้าฝันบอกเราด้วยภาพในฝัน ดีใจที่แม้ว่าท่านจะจากไปแล้ว เราก็ยังทำความดีเพื่อนท่านได้ ท่านคงรับรู้ได้ว่า ลูกสาวของท่านไม่เคยลืมท่านแม้ซักวินาทีเดียว ยังคงเคารพและระถึงอยู่เสมอ เหมือนครั้งที่ท่านยังมีชีวิตอยู่
 
Create Date : 30 กันยายน 2551 |
Last Update : 30 กันยายน 2551 10:15:34 น. |
|
2 comments
|
Counter : 912 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เดี๋ยวมันจะเลอะเทะ... (สาวหวานเมืองเพชร ) วันที่: 8 ตุลาคม 2551 เวลา:8:43:49 น. |
|
|
|
โดย: เดี๋ยวมันจะเลอะเทะ... (สาวหวานเมืองเพชร ) วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:13:03:09 น. |
|
|
|
| |
|
|
 |
 |
 |
 |
|
|