หลายคนคงจะคุ้นเคยกันชื่อของย่านประตูผี ซึ่งมีร้านอาหารมากมายที่โด่งดังอยู่ในย่านนั้น ไม่ว่าจะเป็น ผัดไทยประตูผี ข้าวต้มเป็ด หรือหอยทอด แต่รู้หรือไม่ว่า ที่มาของชื่อที่ประตูผีนั้น ได้มาอย่างไรกันแน่
 
     ซึ่งถ้าหากว่ามีการย้อนอดีตกลับไปประมาณสมัยรัชกาลที่ 1 ศูนย์รวมของชุมชนบ้านเรือนผู้คนจะอยู่ภายในกำแพงเมือง ส่วนด้านนอกกำแพงจะมีการทำนาหรือการเกษตรเป็นส่วนใหญ่ ส่วนภายในกำแพงเมืองนั้นมีธรรมเนียมที่ถือกันว่าหากมีคนเสียชีวิตจะต้องขนศพออกไปเผาด้านนอกกำแพง และทางออกที่ใช้ขนศพออกไปคือ ประตูทางทิศตะวันออกของเมือง ซึ่งเมื่อระบุตำแหน่งก็คือ บริเวณใกล้สี่แยกสำราญราษฎร์ในปัจจุบันนั่นเอง ประตูนี้จึงถูกเรียกขานกันว่า “ประตูผี”
 
     โดยเฉพาะในช่วงที่เกิดโรคระบาดหนักในช่วงสมัยรัชกาลที่ 2 พระนครและเมืองใกล้เคียงถูกคุกคามด้วยโรคห่า (อหิวาตกโรค) ส่งผลให้ระบาดไปทั่ว ทำให้มีคนตายหลายหมื่นคน ศพจำนวนมากถูกลำเลียงผ่านประตูผีไปยังวัดสระเกศซึ่งอยู่ติดๆกัน ทำให้มีศพมากมายกองพะเนินเพราะวัดไม่สามารถเผาหรือฝังได้ทัน จึงจำเป็นต้องขุดหลุมขนาดใหญ่แล้วฝังศพลงไปในหลุมเดียวกันคราวละมากๆ ที่น่าสยดสยองก็คือ เมื่อจำนวนศพมีมากเกินไปจนเผาไม่ทัน ทำให้ฝูงแร้งมากมายแห่กันมาจิกกินซากศพเป็นอาหาร สภาพศพจึงไม่ค่อยน่าดูนัก และชวนให้ขนลุกเมื่อนึกถึง
 
   ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 3 และรัชกาลที่ 5 ได้เกิดโรคระบาดขึ้นอีกครั้ง วัดสระเกศก็ยังคงประสบปัญหาเผาศพไม่ทันเช่นเดิม ทำให้กลายเป็นแหล่งหากินของฝูงแร้งที่มาจิกกินซากศพ จนมีคำเรียกว่า “แร้งวัดสระเกศ” เกิดขึ้นในช่วงนั้นเอง
 
อ่านต่อได้ที่ : https://board.postjung.com/1464136