เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา  พี่ศักดิ์พาอิชั้นไปร่วมงานเดินวิ่งเฉลิมพระเกียรติ  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในวโรกาสเฉลิมพระชนท์พรรษาครบ 7 รอบ  ที่สะพานเลียบชายหาดของจังหวัดชลบุรี

สำหรับเราสองคน ไปในนามชมรมเดินวิ่งสวนตำหนักน้ำ ซึ่งเป็นสมาชิกกันอยู่  เพราะความที่ชอบออกกำลังกายกันทั้งคู่...  พี่ศักดิ์น่ะเคยชินกับการวิ่งตอนเช้ามามากนักต่อนัก  แต่สำหรับอิชั้น...นี่เป็นแมทแรกในชีวิตเลยนา ที่จะตื่นมาวิ่งเช้าขนาดนี้...จะรอดไม่รอด เดี๋ยวมาดูกัน..

ตอนเช้าตีห้า   พี่ศักดิ์กะอิชั้นก็เลยตื่นขึ้นมา  อาบน้ำอาบท่า....และขับรถมุ่งหน้าไปทางสะพานเลียบชายหาดกัน

ตอนเช้ามืดในเดือนธันวาคมอย่างนี้  อากาศเย็นมากกก  อิชั้นทนไม่ไหว ต้องคว้าผ้าคลุมไหล่ติดกายมา....ดูกรุยกรายเหมือนจะมาเดินเที่ยวมากกว่าคนจะมาวิ่งนะ

สามีอิชั้น...เก็กอย่าแรง !!!

ณ จุดสตาร์ท

ตอนหกโมงเช้าเค้าก็เริ่มปล่อยตัวกันแล้ว

ใครใคร่วิ่งก็วิ่ง   ใครใคร่เดินก็เดิน...ส่วนของอิชั้น  เนื่องจากยังไม่ชินกะการวิ่งเวลาหกโมงเช้าอย่างนี้   (ทุกทีวิ่งตอนหกโมงเย็นค่า )   หิวก็หิว....ท้องร้องแล้ว  วิ่งพักเดียวก็ยอมแพ้  ขอเดินดีกว่า.....เสียฟอร์มนักกีฬามากมาย  อายจังวุ้ยยย

แต่บรรยากาศข้างทางก็สวยมากมายนา....ถ้าไม่เดินจะได้เห็นวิวสวยๆอย่างนี้เหรอ  (น่าน...ว่าไปนั่น)

พระอาทิตย์ยามเช้า...

เสร็จแล้วก็มาถ่ายรูปหมู่ของชมรมสวนตำหนักน้ำร่วมกันเสียหน่อย.....

จากการมางานวันนี้ ทำให้อิชั้นได้รู้ว่า....ตัวเองไม่เหมาะกับการวิ่งตอนเช้าอย่างแรง...เอาเป็นว่าวันนี้เป็นโอกาสพิเศษเพื่อการเฉลิมพระเกียรติก็แล้วกัน.... 

แต่หนหน้าคงไม่เอาแล้วล่ะ.....เค้าหิวข้าวอ่ะ....แง !!