"แม่สาวน้อย บอกมานะ ว่าชื่ออะไร"

    "โอ๊ย. อย่าบีบแรงซี. ฉันเจ็บ" สาวน้อยผอมบาง รูปร่างสูงโปร่ง จมูกโด่ง ร้องเสียง โอดโอย และใช้มืออีกข้างไปดึงช่วยให้หลุดออกมาจากมือที่แข็งดุจคีมของนักสืบPaul

   "ยังไม่บอกเลยว่าคุณชื่ออะไร"

   "โอ๊ย...ลิซ่าค่ะ ลิซ่า"

   "แล้วชื่อจริงล่ะ" นักสืบถามในขณะที่ยังไม่ยอมปล่อยมือที่รวบแขนของแม่สาวน้อยที่สวมกางเกงหนังวัวสีดำมันขลับขาสั้นห่างจากขอบใต้สะเอวเพียงคืบเดียว

    "เยลิซาเวตต้า ค่ะ"

   "มาถึงพัทยาเมื่อไหร่"

   "เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว"

   "โกหก หนังสือเดินทางของคุณอยู่ที่ไหน"

   "อยู่ที่ห้องพัก"

   "โกหกอีก… แล้วอเล็กซานเดอร์อยู่ที่ไหน"

   "ฉันก็ตามหาเขาอยู่ คุณรู้ชื่อนี้ด้วยหรือ" หญิงสาวจ้องหน้านักสืบเหมือนวิงวอนให้ปล่อยแขนของเธอ นักท่องเที่ยวเดินผ่านไปมาด้านหลัง หันมามองแล้วเดินผ่านไป ไม่ได้สนใจว่าจะเกิด เหตุการณ์ใด ๆ ขึ้น

   "มาเฟียพวกคุณเปลี่ยนชื่อแทบทุกวันละมั๊ง ผมรู้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะชื่อกิออกี้, อีวาน, วลาดิสสลาฟ,อเลคเซย์. เอ่อ แล้วก็ อิลเลีย บอกมานะว่านายอเล็กซานเดอร์อยู่ที่ไหน ...แม่มาเรีย"

   "นั่นมันชื่อเก่าฉันนะ ฉันไม่รู้จริง ๆ "

   "คุณละตัวดี มนุษย์หลายชื่อเหมือนกัน เยกาติริน่า,วิคโตเรีย, เวโรนิก้า และอันนา,ความลับระหว่างคุณกับผม ซึ่งจะเป็นความอยู่รอดของคุณ”

   "ผมจะให้เวลาคุณ ปล่อยคุณไปก่อนเพื่อให้ติดต่อไอ้หมอนั่น อย่าให้เขารู้เชียวนะ ว่าผมคุยอะไรกับคุณ "

   " อย่าคิดนะว่าปล่อยคุณไปแล้ว คุณจะพ้นสายตาผม คุณหายตัวได้ ก็หนีผมไม่ได้ ไปได้แล้ว"

   นักสืบ Paul ปล่อยมือจากการจับแขนสาวต่างด้าว ที่หันมาจ้องหน้าเขา แล้ววิ่งไปทางด้านหลังของผับ Baccara A GO GO ที่มีเสียงอึกทึกครึกโครมของดนตรี และเสียงพูดคุยของนักท่องเที่ยว

   นักสืบ Paul เดินตามทางเดินของวอล์คกิ้ง สตรีท ย่านพัทยาใต้ ที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียง ความสว่างไสว และนักย่ำราตรีต่างชาติที่เนืองแน่น เป็นสีสรรเมืองท่องเที่ยวของโลกทีเดียว

   เขามั่นใจว่า นายอเล็กซานเดอร์หัวโจกในกระบวนการมาเฟีย ยังคงกบดานอยู่ที่ใดที่หนึ่งของเมืองพัทยา งานนี้ เขาจะต้องใช้สาวโจรเป็นเหยื่อ เพื่อลากโจรวายร้ายมาให้ได้ เรียกว่า "ใช้โจรจับโจร" ก็ไม่ผิด

   นายอเล็กซานเดอร์ เป็นตัวกลางหรือเอเย่นต์ในการกระจายยาเสพติดรายย่อยไปยังนักท่องเที่ยว ที่พักอยู่ตามโรงแรมและเกสต์เฮ้าส์ในอาณาบริเวณเมืองพัทยา ศรีราชาและระยอง และที่สำคัญเมื่อเดือนที่แล้ว  ได้ใช้อาวุธปืนยิงเพื่อนร่วมงานที่เป็นชาติเดียวกันอันเนื่องมาจากขัดใจกันในเรื่องผลประโยชน์ จากการเป็นเครือข่ายยาเสพติด

   สาวน้อยเยลิซาเวตต้า  เข้ามาเป็นสาวบาร์อโกโก้รูดเสาย่าน Walking Street บังหน้า แท้จริงแล้วมีเบื้องหลังเป็นเครือข่ายในการรับยาเสพติดจากกลุ่มเดียวกันที่เปลี่ยนหน้าไปเรื่อย แล้วไปส่งให้ลูกค้าตามโรงแรมและเกสต์เฮ้าส์

  นักสืบ หยุดยืนอยู่ด้านหน้าของ Club Insomnia ที่ใหญ่โตและมีแสงสีสว่างเจิดจ้า ท่ามกลางนักท่องเที่ยวต่างชาติจำนวนมากที่ทยอยเดินเข้าไปภายใน

  ด้านหน้ายังมีจับกลุ่มพูดคุย

  นักสืบไทยลังเลว่าเขาควรจะเข้าไปภายในคลับแห่งนี้ ที่อาจได้ข่าวสารที่เป็นประโยชน์หรือไปที่ย่าน Differ พัทยาเหนือ ที่บรรดาสารพัดทีมมิจฉาชีพต่างเข้าไปจับกลุ่มกันเนืองแน่น

ในทุกคืนวันศุกร์

   "ว่าไปเลยน้อง เรียบร้อยไหม" นักสืบยกโทรศัพท์ขึ้นรับจากนักสืบอีกคนที่ติดตามสาวน้อยนักเต้นอโกโก้ หลังจากที่เขาปล่อยตัวออกไปแล้ว

    "พอหลุดมาจากลูกพี่ เห็นเธอไปแอบใช้โทรศัพท์สาธารณะที่ตู้หน้าเซเว่น ผมถ่ายภาพไว้หมดแล้ว ส่งไปเข้าเครื่องที่กรุงเทพ ฯ แล้ว จะขยายหน้าจอ ว่าติดต่อปลายทางที่ไหน ไม่ต้องห่วงครับ หลังจากนั้นเธอซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ไป Mixx Discotheque เวลานี้ชุดต่อจากผมกำลังเฝ้าอยู่ครับ"

     "เธคนี้อยู่ที่ไหน ผมจะตามไปด้วย" นักสืบรีบถาม

     "หน้าท่าเรือพัทยาครับ ลูกพี่ไม่ต้องไปหรอกครับ เดี๋ยวคอยฟังรายงานดีกว่า อยู่แถวนั้นดีไหมครับ"  เสียงหัวเราะปนมาด้วย

      นักสืบ Paul เดินเข้าไปภายใน Insomnia ที่ค่อนข้างมืด และมีเสียงดังจากเพลง

      Look at me now, astronomia, Night of your life

      เขายืนเบียดเสียดกับนักย่ำราตรี พลางเคาะนิ้ว และสั่นคลอนตามเสียงเพลง ที่ดีเจ จากมุมซ้ายด้านหน้าของเวทีกำลังเทใจให้กับการเปิดแผ่นยอดนิยม

      บริเวณฟลอร์ด้านหน้าเต็มไปด้วยนักเต้นชายหญิง เด็กและผู้สูงอายุ ที่ออกไปวาดลวดลายในแสงสีที่คละเคล้าทั้งมืดและสว่าง

      เขาขยับไปด้านหน้า ถือแก้วเบียร์ไปยืนชิดฟลอร์ โยกตัวไปตามเสียงเพลงพร้อมกับคนอื่น ๆ

      เสียงเพลงกระชั้นขึ้น ทุกคนดื่มด่ำกับเสียงเพลงและการเต้นที่เร่าร้อน

      "เอ๊ย...ขอโทษครับ" หนุ่มใหญ่คว้าข้อมือนักสืบไว้ได้ทันก่อนทีจะล้มไปข้างหน้า เมื่อถูกกระแทกในขณะเต้น

     "ไม่เป็นไร คุณพูดภาษาไทยได้ดีนะ" นักสืบหันมาชม

     "ผมรักเมืองไทยครับ ภรรยาผมก็ชอบ" พลางผายมือแนะนำ

     "ฉันรักเมืองไทย และส้มตำไก่ย่าง" ภรรยาฝรั่งพูดจบทั้งหมดก็หัวเราะพร้อม ๆ กัน

      เสียงเพลงจากอัลบั้ม Pitbull ดังขึ้น ทั้งหมดโยกเยกซ้ายขวา ยกมือกวัดแกว่งไหว ๆ อย่างสนุกสนาน

      แสงไฟกระพริบทั้งรุนแรง สลับไปมากับแสงวับวาบ

      ในฟลอร์ยังเต็มไปด้วยนักเต้นที่ลุ่มหลงกับความบันเทิงอันยิ่งใหญ่ของคลับแห่งนี่

      นักสืบ Paul ดื่มด่ำล้ำลึกกับเสียงเพลง และ Planet Pit

      โทรศัพท์ในกระเป๋าสั่นระรัว.....เขาเดินเลี่ยงออกไปด้านหน้าของห้องน้ำ

      "ลูกพี่ครับ ยังอยู่ใน Insomnia ใช่ไหมครับ"

      "ใช่. มีอะไร. บอกมาเร็ว" นักสืบถาม

      "รวบฝรั่ง 2 ผัวเมียไว้ได้เลยครับ ผมดักอยู่หน้าประตูข้างนอก" เร็วเท่าความคิด นักสืบ Paul กระโดดกลับไปที่เดิม..... ทันทีทันใด

       ผัวเมียรักเมืองไทย...อเล็คซานเดอร์  หายไปเสียแล้ว

 ที่มา thaitribune