Bloggang.com : bluecandleshop : ตะลุยกัวลาลัมเปอร์ดูจางเจี๋ยเหวินคว้าแชมป์มาเลเซียโอเพ่น2008

ตะลุยกัวลาลัมเปอร์ดูจางเจี๋ยเหวินคว้าแชมป์มาเลเซียโอเพ่น2008

อารัมภบท

ก่อนหน้านี้คิดมานานว่าอยากลองไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวซักครั้งในชีวิต แต่ก็หาโอกาสดี ๆ ไม่ได้ซักที ช่วงปีใหม่ก็ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน นั่งแปลบทความแบดไปก็เห็นข่าวว่าจะมีแข่งแบดมินตันมาเลเซียโอเพ่นในวันที่ 15 มกราคมนี้ ก็เลยลองหาข้อมูลดู แต่ก็ยังลังเลใจอยู่ไม่น้อย ไปมาเลเซียดูแบด? บ้าเปล่าวะ? ใคร ๆ ได้ยินก็คงหัวเราะกัน

โลโก้การแข่งขันโปรตอนมาเลเซียโอเพ่น2008

ตัวผมเองก็ไม่ใช่คนบ้าแบดมาแต่อ้อนแต่ออก เพิ่งมาเริ่มตีแบดจริงจัง แค่ปีกว่า ๆ เอง จะว่าชอบดูแบดมินตันหรือเปล่าก็ไม่เชิง ต้องบอกว่าผมชอบดูกีฬามากกว่า ดูมันได้หมดทุกอย่างแม้แต่อเมริกันฟุตบอลที่ยังไม่ค่อยเข้าใจการแข่งขันเท่าไหร่ แต่ถ้าเปิดเจอทางทีวีก็ยังนั่งดูเลย

แรงจูงใจที่อยากจะไปเจอนักแบดระดับโลกตัวเป็น ๆ ซักครั้งก็คงเป็นเพราะการนั่งแปลบทความเกี่ยวกับนักแบดมินตัน จากที่ไม่รู้จักนักแบดซักเท่าไหร่ก็เริ่มรู้จักขึ้นทีละคนสองคน จากหยางเว๋ยไปจางเจี๋ยเหวิน จากเทาฟิคไปลีชองเวย จากหลินตันไปเซี่ยซิ่งฟัง ฯลฯ พอแปลมาก ๆ เข้าก็เริ่มผูกพันกับนักแบดเหล่านี้มากขึ้นเรื่อย ๆ เริ่มขวนขายหาโหลดคลิปการแข่งขันของพวกเขามานั่งดู ดูมันทุกวัน(เรื่องจริงนะ) ได้เห็นการตบพลังช้างสานของฟู่ไฮ่เฟิง การเล่นลูกหน้าเน็ตแบบอลังของเทาฟิค ลูกกระโดดตบอันทรงพลังของหลินตัน การตัดหยอดอันงดงามของจูหลิน การประสานงานอย่างลงตัวของหยางเว๋ยกับจางเจี๋ยเหวิน ฯลฯ ความคิดที่อยากเห็นตัวจริงของพวกเขา(โดยเฉพาะจางเจี๋ยเหวิน)ก็เริ่มลอยเข้ามาในหัว

หลังจากกีฬาโอลิมปิค2008ที่ปักกิ่งปีนี้สิ้นสุดลง นักแบดมินตันหลายคนก็จะวางมือจากวงการอาธิเช่นจางเจี๋ยเหวิน, เกาหลิง, จางหนิง, เฉินหง และอาจจะรวมไปถึงลีชองเวยหรือเทาฟิคด้วยก็ได้ ถ้าไม่ไปดูพวกเขาที่มาเลเซีย ผมก็อาจจะไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้

ก็ด้วยเหตุนี้แหล่ะ ในคืนวันที่ 17 มกราคม 2008 การเดินทางบุกเดี่ยวกัวลาลัมเปอร์ของผมจึงได้เริ่มขึ้น

การเตรียมตัว

การไปมาเลเซียสำหรับคนไทยนั้นไม่ต้องทำวีซ่าแต่อย่างใด ขอแค่พกพลาสปอร์ตที่ยังมีอายุอีกอย่างน้อย 6 เดือนไว้ก็พอ มาเลเซียใช้เงินสกุลริงกิต ผมให้เพื่อนช่วยแลกเงินมาให้ 6000 บาท มันเอามาให้ 600 ริงกิตพอดี ดังนั้นค่าเงินริงกิตโดยประมาณก็คือ หนึ่งริงกิตเท่ากับสิบบาท นอกจากเงินริงกิตแล้ว ผมยังมีพกเงินไทยกับดอลล่าร์ไปอีกอย่างละนิดละหน่อย แล้วที่ขาดไม่ได้ก็คือบัตรเอทีเอ็มกสิกรไทย ผมสามารถกดเงินได้ที่เอทีเอ็มที่มีเครื่องหมายplusอยู่

ผมจองตั๋วสายการบินแอร์เอเชียโดยออกบินคืนวันพฤหัสที่ 17 มกราคม 2008 ตอนสองทุ่มและบินกลับคืนวันอาทิตย์ที่ 20 มกราคม 2008 ค่าตั๋วไปกลับก็ 4600 โดยประมาณ

การเตรียมเสื้อผ้าก็ไม่มีอะไรมาก แค่เสื้อยืดกับเสื้อเชิ้ตสองสามตัว กางเกงยีนส์ กางเกงขาสั้น และผ้าเช็ดตัวอย่างละหนึ่ง รองเท้าก็ใส่ผ้าใบแล้วเตรียมรองเท้าแตะติดกระเป๋าไปอีกหนึ่งคู่ แค่นี้ก็เพียงพอต่อทริปครั้งนี้แล้ว

การเดินทาง

ผมเดินทางจากระยองด้วยรถบัสป.1 ระยอง – หมอชิต รอบสามโมงสิบนาที รถรอบนี้จะแวะเข้าไปยังสนามบินสุวรรณภูมิด้วย ราว ๆ เกือบสามชม.ก็ถึงสนามบิน เครื่องบินออกบินเวลาสองทุ่มยี่สิบนาที

เมื่อถึงสนามบินLCC-T (สนามบินของแอร์เอเชียโดยเฉพาะ) ในเวลาห้าทุ่มครึ่งของมาเลเซีย ผมก็นั่งรถบัสเข้าไปยังตัวเมืองกัวลาลัมเปอร์(ค่ารถ 9 ริงกิต) นั่งรถราว ๆ หนึ่งชม. รถบัสไปจอดที่สถานีKL Sentral ซึ่งเป็นฮับสำหรับการเดินทางในกัวลาลัมเปอร์ สถานีแห่งนี้เป็นจุดศูนย์รวมของรถไฟลอยฟ้าและรถไฟใต้ดินทุกสายของกัวลาลัมเปอร์ นอกจากนี้ยังมีบริการรถบัสไปยังสถานที่ต่าง ๆ อีกหลายแห่งด้วย

ในตอนเช้าวันศุกร์ที่ 18 ผมก็โดยสารรถบัสจาก KL Sentral ไปยังเกนติ้ง ผมซื้อตั๋วแบบไปกลับและรวมค่าเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกทุกประเภทในราคา 42 ริงกิต การนั่งรถไปเกนติ้งใช้เวลา 1 ชม.โดยประมาณ

หลังกลับจากเกนติ้งมาถึง KL Sentral ผมก็รีบสอบถามเส้นทางไปยังBukit Jalil ซึ่งเป็นที่แข่งขันแบดมินตัน ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของสถานีบอกให้ผมนั่งรถไฟสาย PUTRA LRT ไปลงที่Masjid Jamekก่อน จากนั้นจึงเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟสายSTAR LRT ซึ่งจะตรงดิ่งไปยัง Bukit Jalil นั่งอยู่เกือบครึ่งชม.ก็ถึง

ภาพแผนผังการเชื่อมต่อของรถไฟฟ้าสายต่าง ๆ ในกัวลาลัมเปอร์

จริง ๆ ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมต้องต่อรถแบบนี้เพราะจากแผนที่ดูเหมือนจะมีอีกเส้นทางจาก KL Sentralที่น่าจะใกล้กว่า แต่ตอนนั้นใกล้เวลาแข่งแบดแล้ว ผมเลยต้องเอาชัวร์ไว้ก่อน และผมก็ใช้เส้นทางนี้ไปยังสนามแบดทุกวัน แต่ในสองวันแรกผมก็ไปสายอยู่ดีเพราะไอ้สาย STAR LRTนี่แหล่ะ ถ้าดูจากแผนที่จะเห็นว่ามันมีเส้นทางแยกไปสองสายคือไปAMPANGและSRI PETALING ถ้าจะไป Bukit Jalilก็ต้องนั่งรถไฟที่ไป SRI PETALING แต่สองวันแรกผมนั่งผิดไป AMPANG ตลอดเลย

หลังจากดูแบดวันแรกเสร็จ(วันศุกร์ที่17) ผมก็นั่งรถไฟกลับไปที่ Masjid Jamek เพื่อที่จะไปไชน่าทาวน์ ไชน่าทาวน์อยู่แถวสถานี Pasar Seni แต่ถ้าเดินจาก Masjid Jamekก็อีกไม่ไกลแล้ว

ในเย็นวันเสาร์ที่18 หลังจากดูแบดรองรองชนะเลิศเสร็จผมก็นั่งรถไปที่ตึกTwin towers อันโด่งดัง การจะไปยังตึกแฝดนั้นต้องเปลี่ยนไปขึ้นสายKL MONORAIL ที่สถานีHang Tuah แล้วไปลงที่สถานีKLCC แต่ผมเลือกที่จะไปลงที่Bukit Bintang หรือสยามสแควร์ของมาเลเซียก่อน จากนั้นก็เดินไปเอง แล้วค่อยวกกลับมาที่ Bukit Bintangอีกที

ในวันอาทิตย์ที่ 20 หลังจากการแข่งขันสิ้นสุดลงผมก็รีบบึ่งไปยัง KL Sentral เพื่อนั่งรถบัสไปสนามบิน LCC-T และบินกลับในเวลาห้าทุ่ม(มาเลเซีย)โดยประมาณ

เกนติ้ง

เกนติ้งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของมาเลเซียโดยตั้งอยู่บนเขาสูง ในเกนติ้งจะมีทั้งโรงแรมระดับห้าดาว, สวนสนุก, ร้านอาหาร, แหล่งช็อปปิ้งและบ่อนคาสิโน ผมเลือกไปที่นี่เพราะคิดว่ามันน่าจะมีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจสำหรับคนที่มาเที่ยวคนเดียวอย่างผม

สวนสนุกIndoorของเกนติ้ง

สวนสนุกส่วนOutdoor

เกนติ้งตั้งอยู่บนเขาสูงทำให้อากาศเย็นสบายและมีหมอกปกคลุม แต่ในวันที่ผมไปปรากฏว่าฝนดันตกไม่ขาดสาย เครื่องเล่นประเภทOutdoorทั้งหลายจึงปิดบริการเพื่อความปลอดภัย นั่นทำให้ตั๋วแบบเหมาจ่ายของผมแทบไร้ค่าเพราะเครื่องเล่นเจ๋ง ๆ มันอยู่ที่ Outdoorทั้งนั้นน่ะสิ!

ดังนั้นความหวังสุดท้ายของผมจึงอยู่ที่บ่อนคาสิโน ผมไม่เคยเข้าบ่อนคาสิโนที่ไหนมาก่อนจึงค่อนข้างตื่นตาตื่นใจเป็นพิเศษ แต่พอคิดจะเล่นก็งง ๆ ไม่รู้จะเล่นอะไรดี เครื่องสลอทที่ดูจะเล่นง่ายก็ไม่อยากเล่นเท่าไหร่เพราะเหมือนเสียตังค์ฟรี ๆ ผมเลือกเล่นแทงสูงต่ำและโปกเกอร์สามใบ สุดท้ายก็โดนไป 50 ริงกิต

ไชน่าทาวน์

นี่เป็นถนนที่จะมีคนจีนอาศัยอยู่เยอะ ของกินที่นี่จะมีแต่อะไรที่บ่งบอกความเป็นจีนทั้งนั้น แต่ของขายอื่น ๆ พอจะเทียบได้กับที่พัฒน์พงษ์บ้านเรา ถ้าใครจะมากัวลาลัมเปอร์ก็ขอแนะนำให้มาหาโรงแรงถูก ๆ ที่นี่ ราคาจะไม่แพงมากและสะอาด หาของกินก็สะดวก แล้วถ้าจะเดินไปสถานีรถไฟก็ไม่ไกลเท่าใดนัก

ป้ายหน้าไชน่าทาวน์

บรรยากาศย่านไชน่าทาวน์

ทวิน ทาวเวอร์ และห้างซูเรีย KLCC

ทวิน ทาวเวอร์ปัจจุบันกลายเป็นสัญลักษณ์ของมาเลเซียไปแล้ว ปกติผมก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ซักเท่าไหร่ แต่ต้องยอมรับว่าไอ้ตึกคู่อันนี้มันสวยงามจริง ๆ ผมเดินถ่ายรูปตึกนี้ไปรอบ ๆ เลย มุมไหนก็สวย

ทวิน ทาวเวอร์มีซูเรีย KLCCอยู่ข้าง ๆ ห้างนี้ต้องบอกเป็นโครตห้าง คิดว่ามันใหญ่กว่าพาราก้อนอีกนะ เพราะนอกจากส่วนที่เป็นร้านค้าแล้วยังมีห้างอิเซตันกับParksonอยู่อีกด้วย ถ้าใครอยากจะดูห้างที่หรูหราสุด ๆ ของมาเลเซีย คิดว่าห้างนี้เป็นคำตอบที่ถูกต้องเลย

ห้างซูเรีย KLCC

Kota Raya มาบุญครองของมาเลเซีย

อยู่ตรงข้ามไชน่าทาวน์พอดี ข้างในให้บรรยากาศmbkมาก ๆ ที่อยากแนะนำที่นี่เพราะว่ามีของดีก็คือร้านรับแลกเงินเรทดี ผมเอาเงินไทยไปแลกริงกิตเพิ่มที่นี่แหล่ะ

Kota Raya มาบุญครองของมาเลเซีย

ภายในKota Raya

ร้านนี้แหล่ะที่รับแลกเงิน เห็นคนต่อแถวยาวงี้ เรทดีชัวร์

ที่พักอาศัย

แผนการตอนแรกว่าจะนอนที่สนามบินในคืนแรกก่อน แต่พอไปถึงสนามบิน LCC-Tก็ต้องเปลี่ยนแผนเพราะสนามบินนี้เล็กมาก ไม่รู้จะนอนตรงไหน เลยโดดขึ้นรถบัสไป KL Sentralเลย

พอถึง KL Sentralก็เป็นเวลาเที่ยงคืนครึ่งแล้ว ผมกะจะไปเกนติ้งตั้งแต่ 8 โมงเช้าก็เลยไม่อยากนอนโรงแรมแพง ๆ ผมวางแผนไว้ว่าพรุ่งนี้ถึงจะเข้าพักในYMCAซึ่งอยู่แถว ๆ นั้น ผมลองเดินหาโรงแรมถูก ๆ ย่านนั้นดู เพื่อจะฟลุคเจอโรงแรมแบบคืนละ 20-30 ริงกิต แต่ก็ไม่มี ก็เลยลองมองหาที่นอนใน KL Sentralนั่นแหล่ะ

ราวตีสองผมก็เจอที่พักพิงจนได้ มันก็คือ “ แม็คโดนัลด์ “ นั่นเอง แม็คที่นี่เปิดบริการ 24 ชม. ผมเห็นแม็คสาขา KL Sentralยังเปิดไฟสว่างโร่แล้วยังมีคนนั่งกินอยู่ด้วย หลายคนก็มานอนฟุบหน้ากับโต๊ะ ดูท่าคงจะรอขึ้นรถไปที่อื่นเหมือนกัน ผมเลือกหาโต๊ะในสุดแล้วก็ฟุบหน้านอน ข้าง ๆ ผมมีครอบครัวหนึ่งนอนกันอยู่เป็นตับ เลยทำให้อุ่นใจขึ้นที่มีเพื่อนนอน

แม็คโดนัลด์ใน KL Sentral

หลังกลับจากเกนติ้งผมก็ตรงไปที่ YMCA แต่ไม่มีห้องเหลือซะแล้ว โรงแรมอื่นแถว KL Sentral ก็ไม่น่านอน ทั้งดูสกปรกและแพง ผมคิดขึ้นได้ว่าเคยอ่านเจอในเว็บว่ามีโรงแรมถูกและดีแถว ๆ ไชน่าทาวน์

แล้วผมก็ตัดสินใจไม่ผิด โรงแรมแถวนี้ดูสะอาดกว่าแถว KL Sentralเป็นกอง ราคาก็อยู่ที่ 70-80 ริงกิต แต่ผมก็ยังควานหาโรงแรมที่ถูกกว่านั้น แล้วก็ได้โรงแรมHOTEL EXCEL INN ในราคา 50 ริงกิตจนได้ ห้องพักที่นี่เล็ก ๆ แต่ก็สะอาดและมีห้องน้ำในตัว แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับชายโสดอย่างผม

ป.ล. ถ้าจะไปโรงแรมนี้ให้เดินจากด้านหน้าของไชน่าทาวน์ เดินเข้าไปเรื่อย ๆ จะถึงสี่แยกก็ให้เลี้ยวขวา เดินไปซักพักจะเห็นโรงแรมอยู่ตรงขวามือ

ห้องพักในโรงแรมHOTEL EXCEL INN

อาหารการกิน

เวลาผมไปต่างประเทศจะมีกฏในการหาของกินอยู่ว่า จะกินแต่อาหารที่หาไม่ได้ในเมืองไทยเท่านั้น เห็นในเว็บบอกว่าข้าวมันไก่แถวไชน่าทาวน์อร่อยมากแต่ยังไงผมก็คงขอบายล่ะ

Nasi lemak

ไม่รู้จะอธิบายว่ายังไงดี เอาเป็นว่าลองไปอ่านดูที่วิกิพีเดียดูแล้วกัน //en.wikipedia.org/wiki/Nasi_lemak อาหารจานนี้ดูเหมือนจะมีวิธิการทำที่แตกต่างกันออกไป ผมลองกินอยู่สองที่ ที่นึงเป็นร้านอาหารข้างทาง อีกที่เป็นที่สนามบิน ร้านข้างทางอร่อยกว่าเป็นกอง

Nasi_lemakร้านข้างทาง ห่ออยู่ด้วยหนังสือพิมพ์(ข้างในมีใบตองอีกชั้น)

เมื่อแกะออกมา (ไก่ทอดสั่งเพิ่มทีหลัง)

Nasi lemakที่สนามบิน

Bak-Kut-Teh

เป็นซุปยาจีนเครื่องใน, เนื้อ และกระดูกหมู อ่านรายละเอียดได้ที่วิกิพีเดียเหมือนเดิม //en.wikipedia.org/wiki/Bak_kut_teh

เบอร์เกอร์ทอดกระทะ

เปิดดูหนังสือแนะนำของน่ากินในมาเลเซียที่ร้านหนังสือคิโนะคุนิยะก็มีร้านนี้แนะนำอยู่ เดินอยู่แถวไชน่าทาวน์ก็ไปจ๊ะเอ๋เข้าพอดี เป็นเบอร์เกอร์นี่แหล่ะ แต่เขาจะเอาขนมปังลงไปทอดกรอบด้วย แล้วเราเลือกได้อีกว่าจะใส่ไข่หรือชีสเพิ่มอีกหรือเปล่า ราคาก็ไม่แพง ผมสั่งเพิ่มไข่และชีทไปยังแค่ 4 ริงกิต

เห็นตาหัวโล้นนี่ก็เดินเข้าไปได้เลย อร่อยชัวร์

BONYARI BAND

อันนี้เป็นของแถม ระหว่างที่ซื้อเบอร์เกอร์ทอดอยู่มีวงดนตรีข้างถนนแสดงอยู่ใกล้ ๆ เป็นวงชายสองหญิงหนึ่ง ทั้งหมดเป็นคนญี่ปุ่น วงนี้เจ๋งมาก ใช้เครื่องดนตรีแบบอันปลั๊กโดยจะมีเครื่องเคราะอย่างเช่นกลองเป็นเครื่องดนตรีหลัก แล้วยังมีเครื่องดนตรีแบบแปลก ๆ อีกหลายอันด้วย เสียงออกมาแปลกประหลาดแบบไม่เคยฟังที่ไหนมาก่อน

BONYARI BAND

ตอนดูมีคนนั่งดูอยู่เต็มไปหมด มีชาวต่างชาติอยู่ไม่น้อย(ผมด้วยคนนึง) เขามีซีดีขายด้วยนะ แค่ 10 ริงกิตเอง แถมลายเซ็นด้วย

ไอ้ยาว ๆ นั่นเครื่องดนตรีนะ ไม่ใช่บ้องกัญชา

เบียร์

สำหรับคอเบียร์อย่างผมแล้ว ไปประเทศไหนก็ต้องริ้มลองรสชาติเบียร์ของประเทศนั้น ๆ ให้เต็มคราบ แต่ทว่า….. ขอบายที่มาเลเซียไว้ที่นึงละกัน

จะไม่ให้ขอบายได้ยังไง ราคาเบียร์ที่นี่แพงแบบเหลือเชื่อ เบียร์ไทเกอร์กระป๋องละ 6 ริงกิตกว่า ๆ ถ้าเป็นขวดใหญ่ขวดละ 13 ริงกิตกว่า ๆ! เบียร์ผลิตในประเทศทำไมมันแพงแบบนี้(ฟะ) ราคาเท่ากับเบียร์นำเข้าจากยุโรปเลยนะเนี้ย มาเที่ยวคราวนี้ผมเลยกินเบียร์ไปแค่กระป๋องเดียว

PROTON MALAYSIA OPEN SUPER SERIES 2008

18-01-08 NIPPON FIGHTING!

วันนี้เป็นวันแรกของผมที่ได้มาดูแบดมินตัน การแข่งขันวันนี้เริ่มเวลา 18.30 ผมไปสายครึงชม.เพราะมัวแต่งงกับทางรถไฟ พอมาถึงหน้าสนามเห็นคนต่อแถวซื้อตั๋วเป็นร้อยคน ตายระหว่า จะเหลือตั๋วให้ผมไหมนี่ ผมรีบแทรกตัวเข้าไปขอซื้อตั๋วในที่ชั้นล่างซึ่งเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุด โดยซื้อตั๋วของวันนี้และตั๋วของวันพรุ่งนี้รวมถึงตั๋วรอบชิงชนะเลิศในวันอาทิตย์ด้วย ราคาตั๋วรวมกัน 115 ริงกิต (35+35+45)

สเตเดี้ยม พูตรา บูกิต จาริล สถานที่แข่งขัน

หน้าสนามมีรถProtonมาตั้งโชว์อยู่ด้วย

ภาพรายละเอียดของตั๋ว ที่ผมนั่งคือL6

พอผ่านประตูหน้าเข้าไปก็จะเจอซุ้มขายอุปกรณ์กีฬาแบดมินตันของYonex ผมรีบเดินผ่านไปเพราะคิดว่าไว้วันสุดท้ายค่อยมาโกยทีหลัง นี่เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุด เพราะตอนมาดูวันสุดท้าย ของดี ๆ มันโดนโกยไปหมดแล้วอ่ะ เซ็งเลย

วันนี้คนมาเลเซียมาดูกันเยอะมาก(เยอะกว่านัดชิงอีกนะ) พวกเขาคงมาเชียร์ขวัญใจของพวกเขาอย่างลีชองเวยและวองมิวชูกัน ตอนผมเข้าไป วองมิวชูกำลังแข่งอยู่พอดี คู่ต่อสู้ของเธอเป็นนักแบดสาวจากญี่ปุ่น เอริโกะ ฮิโรเซะ

เอริโกะ(บน)กับวองมิวชู

เอริโกะเล่นได้ดีมากในเซทแรก เธอเล่นอย่างอดทนโดยเน้นการวางลูกให้แม่นยำเข้าไว้และไม่ผลีผลามบุก เซทแรกเธอเอาชนะไปได้อย่างเหนือชั้นทีเดียว มีหลายลูกที่ทำเอาวองมิวชูหลงไปเลย แฟนแบดชาวมาเลย์ยังฮือฮากันใหญ่ พวกเขาอดวิตกไม่ได้ว่าวองมิวชูจะต้องตกรอบ

แต่พอเริ่มเซทที่สอง วองมิวชูเริ่มเข้าฟอร์มจอมตื้อของเธอ เธอเหนียวเอามาก ๆ จนเอริโกะเริ่มเป๋ บวกกับเสียงเชียร์รอบสนามดังลั่นทำให้วองมิวชูได้ใจ ตบได้เป็นตบ แต่เอริโกะก็สู้ไม่ท้อเหมือนกัน แต่สุดท้ายวองมิวชูก็เข้าป้ายจนได้ที่ 23-21 ในเซทที่สามดูเหมือนว่าเอริโกะจะถอดใจซะแล้ว วองมิวชูจึงกดเอาชนะไปสบาย ๆ วันนี้เอริโกะแพ้เพราะเรื่องประสบการ์ณจริง ๆ แต่จากฟอร์มการเล่นในวันนี้แล้ว คิดว่าต่อไปเราคงจะได้ยินชื่อของเธออีกบ่อย ๆ แน่ ๆ

หลังจากนั้นไม่นานก็เป็นคิวของอีกสองสาวจากญี่ปุ่นเช่นกัน เรโกะ ชิโอตะกับคุมิโกะ โอกุระ ทั้งสองเจอศึกหนักกับนักแบดหญิงคู่จากเกาหลี ลีเฮียวจุนและลีคยองวอน คู่นี้มันมากเพราะเรื่องความเหนียวแน่นมีพอ ๆ กัน แต่สุดท้ายชัยชนะก็ตกเป็นของสองสาวพลังโสม พวกเธอเอาชนะไปได้สองเซทรวด 21-15 และ 21-15 จริง ๆ เรโกะกับคุมิโกะก็เล่นได้ไม่เลวแล้ว แต่ผมรู้สึกว่าพวกเธอเปลี่ยนจากเกมส์รับไปเป็นเกมส์รุกไม่ค่อยดี นอกจากนี้ลูกทีเด็ดทีขาดก็สู้ทางเกาหลีไม่ได้ จึงต้องพ่ายไปอย่างน่าเสียดาย

19-01-08 คิโด้ & ซีเทียวาน ชายคู่สุดอันตรายของอินโดนีเซีย

วันนี้การแข่งเริ่มเวลาบ่ายโมง ผมก็ยังคงไปสายครึ่งชม.เหมือนเดิม แต่ยังดีที่ไปทันดูการแข่งของสุดเขตและสลาลีย์ได้ วันนี้ทั้งสองต้องพบกับคู่ผสมดาวรุ่งของจีน เหอฮั่นปิงและยวี๋หยาง การแข่งของเต่ากับส้มทำให้ผมพอจะเดาได้ว่าคงไม่มีคนไทยเลยในบรรดาผู้ชม ผมไม่ได้ยินเสียงเชียร์เป็นภาษาไทยเลย หรืออาจจะมีแต่ไม่กล้าส่งเสียงเชียร์ สุดเขตและสลาลีย์พ่ายไป 1-2 เซท ทั้งสองเล่นกันได้ดีแล้ว ที่แพ้ก็หวุดหวิดจริง ๆ เรียกว่าใครชนะก็ไม่น่าเกลียด

สุดเขตกับสลาลีย์

จากนั้นก็เป็นทีของสองขวัญใจของเจ้าถิ่น วองมิวชูออกมาแข่งก่อนโดยวันนี้เธอต้องพบกับจูหลิน วันนี้ผมคิดว่าชัยชนะน่าจะเป็นของจูหลินเพราะจากที่ดูฟอร์มเมื่อวานนี้ จูหลินเล่นได้เข้าฝักมาก และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ วองมิวชูพ่ายไปแบบหมดรูป

จูหลิน(เสื้อแดง)กับวองมิวชู

แต่แฟนแบดมาเลเซียก็เศร้าอยู่ได้ไม่นาน พอลีชองเวยลงสนามเท่านั้น เสียงเชียร์ก็กึกก้อง นี่แหล่ะนักแบดมินตันมือหนึ่งตัวจริงของมาเลเซีย วันนี้ลีชองเวยพบกับเฉินยวี่จากจีน เฉินยวี่เมื่อวานนี้เล่นได้ดีมาก ถ้าเขาเล่นได้แบบเมื่อวาน ลีชองเวยมีหวังเจองานหนักแน่ ๆ

เฉินยวี่(เสื้อเหลือง)กับลีชองเวย

และเฉินยวี่ก็เกือบจะทำได้ในเซทแรก เขาออกนำโดยตลอดแต่สุดท้ายก็เอาโครตแบดอย่างลีชองเวยไม่อยู่ พอเซทที่สองเฉินยวี่ก็ไม่มีอะไรจะมาสู้อีกแล้ว

การแข่งช่วงท้ายของวันเป็นการแข่งประเภทหญิงคู่และชายคู่โดยสลับให้สนามนึงเป็นการแข่งประเภทชายคู่และอีกสนามเป็นการแข่งประเภทหญิงคู่ คู่ไช่ยวินกับฟู่ไฮ่เฟิงออกมาแข่งกับชายคู่จากเดนมาร์ก ลาส พาสเก้ กับโจนาส ราสมุสเซ่น คู่นี้อัดกันเมามันมาก ลูกตบของฟู่ไฮ่เฟิงยังทำงานได้ตามปกติแต่วันนี้ไช่ยวินเล่นไม่ดีเลย ลูกหน้าเน็ตที่ไช่ยวินเคยทำได้ดีวันนี้กลับทำเสียบ่อยครั้ง ไฮไลท์ของเกมส์จึงเป็นการดวลกันของฟู่ไฮ่เฟิงกับราสมุสเซ่น ทั้งสองผลัดกันตบไปตบกันมา ความแรงต้องเรียกว่าสูสีกันทีเดียว ผมส่งใจเชียร์คู่ฟงยวิ๋นเต็มที่เพราะอยากดูทั้งสองในวันพรุ่งนี้อีกครั้ง แต่สุดท้ายความหวังก็แตกสลาย ต้องยอมรับว่าคู่ของเดนมาร์กเล่นได้ดีกว่า

ไช่ยวิน/ฟู่ไฮ่เฟิง

สองคู่สุดท้ายเป็นการแข่งหญิงคู่ระหว่างจางเจี๋ยเหวิน/หยางเว๋ยพบกับลีคยองวอน/ลีเฮียวจุง ส่วนชายคู่อีกคู่เป็นการพบกันเองของนักแบดอินโดโดยมาคิด คิโด้/เฮนด้า ซีเทียวาน พบกับโทนี่ กูนาวาน/จันดา วิจาย่า ระหว่างสองคู่นี้ก็แน่นอนว่าผมต้องดูการแข่งหญิงคู่ที่มีจางเจี๋ยเหวิน

หยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวิน(เสื้อดำ)

แต่เสียงฮือฮาของการแข่งชายคู่ทำเอาผมต้องเปลี่ยนใจไปดูชั่วคราว ที่แฟนแบดมาเลย์ฮือฮาก็คือการเล่นของคิโด้/ซีเทียวาน การกระโดดตบของสองคนนี้ทำได้ดีมาก ๆ กระโดดได้สูงและตบได้รุนแรงสุด ๆ นอกจากนี้ยังมีไหวพริบสูงมากโดยเฉพาะซีเทียวาน ทั้งสองทำแต้มเร็วเป็นจรวด แค่ 22 นาทีก็เอาชนะคู่นักแบดรุ่นพี่อินโดไปได้สองเซทรวด น่ากลัวจริง ๆ ผมว่าถ้าอินโดนีเซียจะได้เหรียญทองโอลิมปิคประเภทชายคู่ที่ปักกิ่งก็คงไม่แปลก

คิโด้/ซีเทียวาน(เสื้อแดง)

ส่วนการแข่งของจางเจี๋ยเหวินนั้นปาเข้าไปเกือบชม. ในที่สุดก็เอาชนะคู่นักแบดพลังโสมไปได้ ค่อยยังชั่ว ได้ดูจางเจี๋ยเหวินต่ออีกวัน

20-01-08 ลีชองเวยไร้เทียมทาน ราสมุสเซ่นแรงฤทธิ์

แล้วก็มาถึงการแข่งขันในวันสุดท้าย แฟนแบดมาเลย์ก็ยังคับคั่งเหมือนเดิม วันนี้ผมไปถึงก่อนที่การแข่งจะเริ่มขึ้นตอนบ่ายโมง ผมรีบไปซื้อเสื้อที่เล็งเอาไว้แล้วนำไปสกรีนลายYonexด้านหลัง บริการรับสกรีนลายจะมีให้เลือกว่าจะสกรีนเป็นลายทีมชาติอะไร ตอนวันแรก ๆ ยังมีให้เลือกสกรีนได้หลายประเทศ แต่พอวันนี้กลับสกรีนได้แค่ลายมาเลเซียกับอินโดนีเซีย เลยจำใจต้องสกรีนไปแล้วรีบเผ่นเข้าสนาม

ซุ้มเสื้อผ้าของYonex

น้องผู้หญิงขวามือน่ารักมาก ยิ้มแย้มตลอด

การแข่งรอบชิงชนะเลิศวันนี้เริ่มด้วยการแข่งในประเภทคู่ผสม เหอฮั่นปิง/ยวี๋หยางที่เอาชนะสุดเขต/สลาลีย์เข้ามาต้องพบกับลียองแด/ลีเฮียวจุงจากเกาหลี เสียงเชียร์ลียองแดก็ยังคงวี้ดว้ายอยู่ไม่ขาดสาย ผมเห็นสาวมาเลย์ข้างหน้าตะโกนลียองแดไม่หยุดเลย เสียงจากด้านหลังก็โคเรียไฟติ้ง ๆ กันใหญ่

ลียองแด/ลีเฮียวจุง(เสื้อน้ำเงิน)

ภาพตอนมอบรางวัลให้กับผู้ชนะเลิศประเภทคู่ผสม

แต่ลียองแด/ลีเฮียวจุงก็ยังผิดพลาดง่าย ๆ อยู่เหมือนเดิม นอกจากนี้การตบของลียองแดก็ไม่แรงพอที่จะเป็นอาวุธในการทำแต้มจากคู่ของจีนได้ ต้องบอกว่าวันนี้สู้กันไม่ได้จริง ๆ

คู่ที่สองเป็นรอบชิงชนะเลิศประเภทหญิงเดี่ยว ทีน ราสมุนเซ่นพบกับจูหลิน ผมเชียร์จูหลินสุดใจขาดดิ้น วันนี้จูหลินก็ยังฟอร์มเทพเหมือนเดิม เล่นลูกสวย ๆ ใส่ราสมุสเซ่นได้หลายลูก แต่ราสมุสเซ่นพละกำลังเหลือเชื่อจริง ๆ ลูกตบของเธอนี่แรงไม่แพ้นักแบดชายเลย จูหลินที่เอาชนะได้ในเซทแรกเกือบจะปิดเซทสองได้อยู่แล้ว เธอออกนำไปที่ 19-17 แต่ราสมุสเซ่นก็พลิกกลับมาได้อย่างเหลือเชื่อ ทำ 4 แต้มรวดจนเก็บเซทสองไป เซทสามสู้กันอย่างสูสีมาก ๆ แต่ราสมุสเซ่นจะออกนำโดยตลอด และสุดท้ายก็เป็นแม่สาวพลังช้างราสมุสเซ่นที่เข้าวิน สุดยอดจริง ๆ

จูหลิน(เสื้อชมพู)กับราสมุสเซ่น

การแข่งคู่ที่สามเป็นคู่ที่แฟนแบดมาเลย์รอคอย ลีชองเวยพบกับโครตม้ามืดจากเกาหลี, ลีฮุนอิล ต้องบอกว่าเป็นม้ามืดเพราะแทบไม่เคยมีใครเคยรู้จักมาก่อน ตอนที่แข่งรอบแปดคนสุดท้ายกับรอบรองผมก็ดูเขาเล่นนะ แต่ฟอร์มการเล่นก็ไม่ได้โดดเด่นมากมายอะไรนัก ผมคิดว่าลีชองเวยคงเอาชนะได้ไม่ยากเย็น

ลีชองเวย(เสื้อเหลือง)กับลีฮุนอิล(เสื้อน้ำเงิน)

แต่ลีชองเวยก็ต้องพบกับคู่แข่งที่เข้าฟอร์มได้ถูกเวลา(อีกแล้ว) ลีฮุนอิลเล่นแบดในสไตล์นักแบดพลังหนุ่มด้วยการวิ่งทุกลูก เซทแรกลีชองเวยใช้ประสบการณ์เอาชนะไปก่อนแต่เซทที่สองก็โดนลีฮุนอิลถล่ม ที่ว่าถล่มนี่คือถล่มจริง ๆ เพราะลีชองเวยสู้ไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง ไม่แน่ใจว่าโค้ชของทางเกาหลี,หลี่เหมาที่เคยเป็นโค้ชของลีชองเวยแก้เกมส์ยังไง เก่งจริง ๆ

แต่ลีชองเวยก็ยังเป็นลีชองเวย จากสภาพที่เป๋ไปเป๋มาในเซทที่สอง ลีชองเวยกลับสู่ฟอร์มดุดันของเขาได้อีกครั้งในเซทที่สาม ถึงแม้ลีฮุนอิลจะยังคงเล่นได้ดีแต่ก็ไม่อาจต้านทานไว้ได้อีก ลีชองเวยสมเป็นผู้ชนะจริง ๆ

การแข่งคู่ที่สี่เป็นรอบชิงชนะเลิศประเภทหญิงคู่ที่ผมรอคอย เป็นการพบกันเองของสองคู่สาวจีนหยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวินพบกับคู่ของเกาหลิง/จ้าวถิงถิง เกาหลิงเป็นขวัญใจแฟนแบดไม่น้อยทีเดียว แฟน ๆ ตะโกนเรียกชื่อเธอไม่ขาดสาย ผมยอมรับว่ารอยยิ้มของเกาหลิงมีเสนห์จริง ๆ ไม่แปลกที่หลาย ๆ คนชอบเธอ

หยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวินกำลังเดินเข้าสู่สนาม

ส่วนจางเจี๋ยเหวินก็ได้เสียงเชียร์จากแฟนแบดมาเลย์เหมือนกันแต่ไม่ใช่เสียงเชียร์ที่ดีเลย ก่อนหน้าการแข่งขันครั้งนี้จะเริ่มขึ้น จางเจี๋ยเหวินออกมาให้ข่าวว่าเธอกับชุงตันฟุค(นักแบดชายคู่ของมาเลเซีย)วางแผนที่จะแต่งงานหลังจากโอลิมปิคที่ปักกิ่ง วันนี้ชุงตันฟุคก็มาเชียร์จางเจี๋ยเหวินด้วย แฟน ๆ แบดเลยร้องแซวจางเจี๋ยเหวินกันใหญ่

คู่นี้เป็นการดวลกันระหว่างเกมส์รับของหยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวินกับเกมส์รุกของเกาหลิง/จ้าวถิงถิง จ้าวถิงถิงตบหนักมาก ตบทีดังผั้ว ๆ เลย ส่วนเกาหลิงก็เล่นลูกหน้าเน็ตได้เร็วมาก ดูแล้วเพลินตาจริง ๆ ส่วนคู่จอมเก๋าหยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวินก็มาสไตล์เดิม ค่อย ๆ เนิบนาบไปเรื่อย ๆ ตั้งรับอย่างใจเย็นและหาโอกาสจู่โจม ไม่แปลกใจเลยว่าแข่งทีไรเกมส์ยาวทุกที(เล่นสามเซทมาตลอดตั้งแต่รอบแปดทีม) ไฮไลท์ไปอยู่ที่เซทที่สามหลังจากที่สองเซทแรกได้กันไปคนละเซท ทั้งสองคู่สู้กันเมามันมากแต่เป็นคู่ของหยางเว๋ย/จางเจี๋ยเหวินที่เฉือนไปได้ 24-22 สนุกและตื่นเต้นจริง ๆ

คู่รอบชิงของประเภทชายคู่เป็นคู่สุดท้ายของวันนี้ ผมดูแค่เซทเดียวก็ต้องรีบเผ่นออกจากสนามเพราะกลัวไปขึ้นเครื่องไม่ทัน แต่ดูแล้วยังไงคงเป็นคิโด้กับซีเทียวานที่น่าจะชนะเลิศ(แล้วก็ชนะจริง ๆ )

คู่ชิงประเภทชายคู่

บทสรุป

การมากัวลาลัมเปอร์ครั้งนี้ถือว่าคุ้มค่าสำหรับผมมาก การเดินทางคนเดียวทำให้ต้องเดินทางด้วยความระมัดระวังโดยตลอดแต่ก็สนุกไปกับการเจอสิ่งแปลกใหม่มากมาย การได้มาดูการแข่งขันแบดมินตันระดับโลกด้วยสายตาตนเอง ได้เห็นอากัปกิริยาของนักแบดยามที่อยู่นอกสนาม ได้สัมผัสบรรยากาศการเชียร์ของผู้ชมในสนาม หวังว่าผมคงมีโอกาสได้กลับมาเยือนที่นี่อีกครั้งในภายภาคหน้า ลาก่อนมาเลเซีย ลาก่อนจางเจี๋ยเหวิน…

Create Date : 22 มกราคม 2551

Last Update : 12 ธันวาคม 2555 23:45:43 น.

15 comments

Counter : 3728 Pageviews.

เยี่ยมยอด กระเทียมดอง กูอ่านไม่หมดหรอก แต่แค่เห็นว่ามึงไปมาเลย์เพื่อไปดูแบดก็ขอซูฮกแล้ว อิอิ

โดย: วุฒิ IP: 58.9.27.172 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:14:11:46 น.

เจ๋งไปเลยพี่เซ็ง บุกเดี่ยวมาเล แถมกลับมาเล่าให้ฟัง(อ่าน) อย่างหนุกหนาน เห็นภาพเลย เอาอีกๆๆๆ

โดย: ปูเป้ (น้องแป๊ก) IP: 124.121.127.173 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:04:16 น.

อ่านแล้วอยากไปบ้าง คราวหน้าลองไปลุยแบบมีเพื่อนไหมพี่

ว่างๆ หาเรื่องเขียนใหม่นะครับ จะรออ่าน

โดย: Palm IP: 128.195.82.236 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:17:38 น.

สุดยอดเลยพี่เซ็ง .... ยังชีพจรรองเท้าเหมือนเดิม
วันที่ 10--13 ที่ผ่านมาบีก็ไปมาเลย์มา แต่ไม่ได้เที่ยวเลย ไปหาเพื่อน ...
รออ่านเรื่องหน้าอยู่น๊า ..

โดย: Bee IP: 125.26.233.9 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:15:44:08 น.

เออ สรุปนี่ไปคนเดียวเหรอ

อย่างน้อยก็น่าจะขอชาวบ้านเขาแถวนั้นเขาถ่ายรูปมาให้มั้งก็ได้นะ คนจีนทางนู้นก็ออกจะเยอะแยะ

โดย: ซัน IP: 125.24.235.210 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:22:35:34 น.

ต้องข้อแสดงฟามนับถือมึงจริงๆวะ วันหลังถ้าจะไปอีกบอกูด้วยเดะ จะฟากของไปให้ญาติที่ 3 จังหวัดชายแดนหน่อย หุหุ

โดย: ต้อม IP: 125.25.142.41 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:23:18:40 น.

เข้ามาเยี่ยมเยียนสหายจาก TBW บอกได้คำเดียวว่าคุณภาพดีกว่าเหมือนเดิมจริงๆครับ

โดย: Kamo IP: 202.91.23.4 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:13:48:31 น.

ไปไม่บอกเลย จะได้ฝากซื้อของ แต่นับถือจริง ๆ ครับ สุดยอด

โดย: Ver IP: 203.146.11.2 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:16:35:16 น.

สุดยอดว่ะเซ็ง ตะลุยเดี่ยวเลยนะเพื่อน อย่าลืมทริพญี่ปุ่นเรานะเพื่อนเซ็ง

โดย: ผึ้ง IP: 58.9.137.211 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:21:36:17 น.

สวัสดีค่ะ พอดีเรากำลังหาโรงแรมแถวไชน่าทาวน์ KL แล้วมาอ่านเจอพอดี เลยอยากทราบว่าถ้าจะไปโรงแรม HOTEL EXCEL INN นี่พอจะมีวิธีไปบ้างมั้ยคะ ว่ามันอยู่ตรงไหน เพราะ search ดูแล้วไม่มีเว็บโรงแรมเลย อยากจองไว้ก่อนก็ไม่ได้ เลยอยากขอแผนที่หน่อยอ่ะค่ะ จะไปพักกัน 3 คนค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ ถ้าช่วยได้รบกวนส่งมาให้ที่ bizziebowwie@gmail.com นะคะ
ขอบคุณค่ะ

โดย: หลุดเข้ามาเจอค่ะ IP: 222.123.128.74 วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:10:35:52 น.

ดีครับ

โดย: บอล IP: 125.27.26.104 วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:20:48:01 น.

สุดยอดมากครับทริปนี้ นับถือจริงๆ
เมื่อปีที่แล้วผมก็ไปดูกับตาเหมือนกันครับ
แต่ว่าขับรถไปเองกับครอบครัว สนุกเหมือนกัน

โดย: pkikkee IP: 202.12.73.4 วันที่: 29 มกราคม 2551 เวลา:1:05:09 น.

สุดยอดเลยพี่เซง เข้ามาอ่านทีไร ได้บรรยากาศทุกที ชอบที่พี่เขียนบรรยายอ่ะ เห็นภาพเลย ...

โดย: DaBeVoLi IP: 193.115.168.62 วันที่: 15 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:22:29 น.

พี่เซง น่าจะทำทริปไปดูแข่งแบดมินตันเลยนะครับพี่
ผมขอจอง 1 ที่ครับ

โดย: owen IP: 125.25.210.29 วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:12:17:57 น.

สวัสดีค่ะ พอดีกำลังหาข้อมูลเพื่อไปดูมาเลเซียโอเพ่นปีหน้า
แล้วก็มาเจอบล็อกนี้
ดีใจจังมีคนไปมาก่อนแล้ว ๕๕๕
(ดีใจมากจริงๆ ค่ะ)
ตอนนี้กำลังคิดว่าตัวเองบ้าหรือเปล่า จะไปมาเลย์เพื่อไปดูแข่งแบตมินตัน
แต่มีคนไปมาก่อนแล้ว อย่างน้อยก็น่าจะมีคนคิดเหมือนกัน อิอิ

ขอบคุณนะค่ะ สำหรับบล็อกดีๆ อ่านสนุกค่ะ ^^
ถ้าไม่ผิดแผนปีหน้าคงได้มาเขียนบล็อกเหมือนกัน
แต่ไปคนเดียวก็ีกลัวๆ เหมือนกันค่ะ :)

โดย: ตั๊กแตน (Nepster

) วันที่: 25 กันยายน 2556 เวลา:22:41:47 น.