|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Bye Bye !!! My Baby
วันที่ 4 ธ.ค. เราไปหาคุณหมออีกครั้งและแล้วเราก็รู้แล้วว่าปาฏิหารย์ไม่มีจริง เพราะเราเห็นคุณหมอเขียนในใบประวัติว่า "Dead Embryo" คุณหมอนัดให้เราไปที่โรงพยาบาลรามา ในวันที่ 6 ธ.ค. เวลา 8.30 น. ตึกสูติกรรม 3 ชั้น 4 เพื่อเหน็บยาหรือกินยาให้ขับเลือดออกมา ถ้าออกไม่หมดก็ต้องขูดมดลูกต่อ เราเริ่มทำใจได้แล้วแต่ก็กังวลนิดๆ เกี่ยวกับการขูดมดลูกเพราะฟังจากหลายคน เค้าบอกว่าเจ็บ แต่คืนนั้นเรายังมีกะจิตกะใจออกไปเที่ยวดูไฟวันพ่อที่ทาง จ.ปทุม จัดขึ้นได้อีกนะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันที่ 5 ธ.ค. วันนี้วันพ่อ หยุดอยู่กับบ้านไม่ได้ออกไปไหน เราทำงานบ้านทุกอย่างเลย หลังจากปล่อยให้คุณ Darling ทำเองมาเกือบ 3 เดือน เพราะคิดว่าน้องไม่อยู่กับเราแล้ว จะมานั่งเสียใจอยู่ทำไม ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน อาบน้ำให้โบอิ้ง พรวนดินปลูกต้นไม้ สารพัดอย่าง แต่ไม่มีอาการผิดปกติอะไร ตอนเที่ยงออกไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ ที่คลอง 2 เสร็จแล้วแวะดูน้ำคลองที่จะพาโบอิ้งไปว่ายน้ำ เห็นน้ำขุ่นกว่าเดิม เลยเปลี่ยนใจไม่พาไปแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันที่ 6 ธ.ค. ตื่นแต่เช้า ตี 5 ครึ่ง อาบน้ำแต่งตัว รีบไปโรงพยาบาลเพราะหมอนัด 8.30 น. และเป็นโรงพยาบาลรัฐด้วยกลัวต้องเสียเวลายื่นบัตร พอไปถึงพยาบาลก็เอาใบนัด ที่คุณหมอเขียนไว้มาดู นั่งรอซักพัก ก็เรียกเราไปซักประวัตินิดหน่อย แล้วก็บอกเราว่าต้องนอนโรงพยาบาลเรากะคุณ Darling ก็ยืนงงซักพัก เพราะไม่ได้เตรียมตัวมานอนโรงพยาบาลเลย พยาบาลบอกให้ไปขอแฟ้มประวัติ ที่เคาน์เตอร์ช่อง 11 และก็ทำเรื่องนอนโรงพยาบาลที่ช่อง 14 จนท.ให้สแกนลายนิ้วมือ เพื่อทำเรื่องจ่ายตรงค่ารักษาพยาบาล หลังจากนั้นก็ไปทานข้าวและก็ซื้อของใช้ นิดๆ หน่อยๆ เพื่อนอนโรงพยาบาลกลับมาเกือบๆ 9 โมงเช้า พยาบาลให้เปลี่ยนชุดคนไข้ และก็นอนรอที่เตียง 7 เป็นห้องรวม มีทั้งหมด 6 เตียง เต็มทุกเตียง ส่วนมากก็เข้ามาเหน็บยาและก็ขูดมดลูกเหมือนกัน แต่มีบางรายที่ไม่ไช่เคสเหมือนเรา แต่มีปัญหาเกี่ยวกับการตั้งท้อง ก็มานอนรักษาตัวที่นี่ด้วย
พยาบาลให้คุณ Darling เข้ามาส่งแป๊บเดียวก็ต้องออกไปรอข้างนอกเพราะ ให้เข้าเยี่ยมเป็นเวลา ได้แค่ 2 ช่วงคือ 11.00-14.00 น. และ 16.00-20.00 น. จากนั้น เราก็นอนๆๆๆ นอนรอคุณหมออย่างเดียว ประมาณ 10 โมง พยาบาลมาเรียก ให้เราไปห้อง U/S คุณหมอดิเทพรออยู่ในห้องแล้ว คุณหมอซาวด์ดูอีกครั้งก่อนเหน็บยา
ครั้งนี้เราได้เห็นตัวน้องแบบชัดๆ เลย คุณหมอชี้ให้ดู หัว แขน ขา ก้น ตอนนี้น้องมีความยาว ประมาณ 2 cm. แล้ว มีอวัยวะครบทุกอย่าง ตั้งแต่หัวถึงเท้า แต่ไม่มีหัวใจเต้นตุ๊บๆ เท่านั้นเอง คุณหมอก็เลยสั่งให้เหน็บยา ทุก 6 ชม. เพื่อให้ปากมดลูกเปิด เลือดและก้อนเนื้อจะได้ออกมา ถ้าออกมาไม่หมด ก็ต้องขูดมดลูกพรุ่งนี้
12.00 น. เริ่มเหน็บยาเม็ดแรก เป็นคุณหมอท่านอื่นที่อยู่เวร คุณหมอบอกว่า ยาเหน็บจะทำให้เรา เป็นไข้ หนาวสั่น มึนหัว ปวดท้องและบางรายอาจจะท้องเสีย และมี เลือดออกมา ปรากฏว่าเราแค่มึนหัวและท้องเสียนิดหน่อย ยังไม่มีเลือดออก ยังไม่ปวดท้อง
ทานข้าวโรงพยาบาลมื้อแรกเป็นข้าวมันไก่ กำลังอยากกินพอดี แต่รสชาติไม่เหมือนกับที่ อยากกินเท่าไหร่ แหะๆ และก็ขนมเต้าส่วน ตอนบ่ายเราให้คุณ Darling กลับบ้านไปก่อน เพราะที่นี่เค้าไม่ให้เฝ้าคนไข้ อีกอย่างเป็นห่วงเจ้าโบอิ้งด้วย
18.00 น. เหน็บยารอบสอง ครั้งนี้ยาแรงกว่าเดิม เราเริ่มหนาวๆ บ้างแต่ไม่สั่น เลือดก็ยังไม่ออก ทานข้าวเย็นได้ตามปกติ ผัดผัก แกงเผ็ดสับปะรด ปลาทอด ขนมมันสำปะหลังคลุกมะพร้าว ต้องพยายามกินเยอะๆ หน่อย เพราะคืนนี้ต้องงดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืนแล้ว พรุ่งนี้จะได้เจาะเลือดและก็ต้องเข้าห้องผ่าตัดเพื่อขูดมดลูก
24.00 น. คุณหมอมาเหน็บยาอีกครั้ง พอหมอเอายาเข้าไป เลือดก็ออกมาเยอะเลย ก็เลยใส่ผ้าอนามัยแบบห่วง เปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะเปื้อนเลือดแล้ว ประมาณตี 1 น้ำเดินอีก น้ำแตกออกมาเลอะที่นอน ก็ต้องเปลี่ยนผ้าอีก ประมาณตี 5 เลือดยังไม่หยุดไหล ลุกไปเปลี่ยนผ้าอีกครั้ง คืนนี้ 3 รอบเลย เกรงใจพยาบาลมากๆ แต่พยาบาลบอกว่าไม่เป็นไร ไม่เสียเงินเพิ่ม... ก็เลยขอผ้าห่มอีกผืนเพราะกลัวหนาว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันที่ 7 ธ.ค. 06.00 น. เหน็บยาอีกรอบนึง ปากมดลูกเปิดแล้ว ยังมีเลือดไหลอยู่ อาการปวดท้อง นิดหน่อย เหมือนปวดประจำเดือน แต่ไม่มาก พยาบาลมาเจาะเลือดแขนข้างขวา ไปประมาณ 5 หลอดแล้วก็เจาะข้างซ้ายอีก 1 หลอด แล้วก็เอาเข็มคาไว้เพื่อใส่น้ำเกลือต่อ ตอนแรกหมอนัด ขูดมดลูก 8.30 น. แต่หมอคงติดเคสอื่นที่หนักกว่า ก็รอไปถึง 10.45 น.
10.45 น. เจ้าหน้าที่เข็นเตียงเข้ามาและก็เข็นเข้าห้องผ่าตัด ใจไม่ค่อยดี กลัวนิดหน่อย เลยนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้
ในห้องผ่าตัดเย็นมากๆ เค้าต้องถอดเสื้อผ้าเราหมดแล้วเอาผ้าคลุมไว้ พอขึ้นเตียงผ่าตัดก็โดนใส่น้ำเกลือ เอาแขนพาดไว้กับที่รองแขน แล้วมัดแขนไว้ กะไม่ให้เราขยับ ใส่ออกซิเจน เอาสายอะไรไม่รู้มาแปะไว้กับตัวเราหลายสายเลย คงดูอัตราการเต้นของหัวใจ ดูปอด ดูอะไรเยอะแยะเลย แล้วพยาบาลก็ให้เรายกขา ขึ้นขาหยั่งและก็แยกขาออก กว่าจะเตรียมเสร็จก็ซัก 11.00 น.ได้ พยาบาลฉีดยาสลบเข้าทางสายน้ำเกลือ เราลองนับได้ 1-7 ก็สลบไป
11.30 น. ลืมตาขึ้นมา เห็นนาฬิกาอยู่บนหัว เพิ่ง 11 โมงครึ่งเองเหรอ ตั้งสติ พยายามขยับตัว ขยับเท้า มองซ้ายขวา เห็นมีคนไข้คนอื่นๆ นอนเรียงกันอยู่ 5-6 รายท่าทางจะหนักกว่าเรา ซักพัก เจ้าหน้าที่ก็เข้ามาคุย และก็ถอดออกซิเจนออก ให้เรายกขา ขยับขา ฤทธิ์ยาสลบหมดไปแล้ว แต่เราไม่เจ็บไม่ปวดเลย งงมากๆ นี่เราถูกขูดมดลูกไปแล้วเหรอ ทำไมถึงไวจัง คุณหมอเก่งมาก ๆ ไม่ทำให้เราเจ็บเลย
จนท.เข็นเตียงกลับเข้ามานอนที่เตียงคนไข้เหมือนเดิม พยาบาลมาวัดความดัน วัดไข้ ทุกชั่วโมง กลัวเราจะเป็นอะไรหลังจากขูดมดลูก แต่เราก็อาการปกติทุกอย่าง ความดันปกติ ไม่มีไข้ แต่ตอนนี้หิวแล้ว ข้าวเที่ยงก็ไม่มี ต้องกลืนน้ำลายไปก่อน ยังไม่รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ พยาบาลก็เดินมาถามตลอด อยากเข้าห้องน้ำให้เรียก ตอนบ่าย 3 เริ่มปวดฉี่แล้ว พยาบาลพาเข้าไป และก็เริ่มเข้าห้องน้ำเองได้แล้วไม่มึน ไม่งง รีบถามพยาบาลก่อนเลย กลับบ้านได้ป่าววันนี้ อยากกลับบ้านแล้ว เพราะไม่เป็นอะไรเลย
15.00 น. กว่าๆ คุณหมออดิเทพเข้ามาถามอาการนิดหน่อย และก็นัดให้เราไปพบคุณหมออีกครั้งวันที่ 14 ธ.ค. ที่คลินิค และก็ถามเราว่าจะนอนต่ออีก 1 คืน หรือจะกลับบ้าน เรารีบขอกลับเลย โทรบอกคุณ Darling ให้มารับตอนเย็นๆ ใกล้เลิกงาน
แล้วคุณหมอท่านอื่นก็มาดูต่อเป็นหมอผู้หญิงเราถามคุณหมอว่าไป ตจว.ได้มั๊ย คุณหมอบอกว่าถ้าไม่เหนื่อยไม่เพลียก็ตามสบาย แอบดีใจเล็กน้อยเพราะพรุ่งนี้จะพาโบอิ้ง ไปเที่ยวแล้ว และก็จองห้องพักไว้แล้วด้วย ยังไงก็ต้องกลับให้ได้ อิอิ เสียดายตังค์ค่าที่พัก
เย็นนี้คุณ Darling มารับกลับบ้าน มาถึงตั้งแต่ 5 โมงเย็นกว่าจะรอยา ก็เป็นชั่วโมง ไปเคลียร์ค่าใช้จ่าย ปรากฎว่าเสียเงินไปแค่ 154 บาทเอง เพราะเราใช้สิทธิ์ข้าราชการ เบิกด้วย นับว่าถูกมากๆ ได้ยาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ ยาบำรุงเลือดมากิน กลับบ้านไปก็ไม่มีอาการเจ็บหรือปวดเลย
คุณหมอเขียนใบรับรองแพทย์ให้สั่งให้หยุดงาน 7 วันนับตั้งแต่วันที่มานอนโรงพยาบาล อยู่โรงพยาบาล 2 วัน ไป วังน้ำเขียว โคราช 2 วัน ไปสุพรรณ 1 วัน กลับมานอนพักผ่อนจริงๆ ที่บ้านก็ 2 วัน ครบ 7 วันพอดี
วันนี้มาทำงานแล้ว แต่ยังอู้งานอยู่ดี ขอเข้ามาคุยกะเพื่อนๆ ก่อน ดีใจกับแม่ๆ หลายคนนะ ที่จะได้เห็นหน้าลูกน้อยแล้ว แล้วก็อิจฉาแม่ๆ อีกหลายคนที่มีพุงป่องๆ ไว้ลูบๆ นึกแล้วมีความสุขดีจัง
ช่วงเวลาความสุขกับพุงน้อยๆ ของเราเดินทางมาแค่ 2 เดือนครึ่งเอง มีความสุขทุกครั้งที่มา update ใน Blog นี้ แต่แล้วก็ต้องมีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน นึกแล้วเศร้า เห็นคนท้องและคนมีลูกน้อยๆ แล้วสะเทือนใจนิดหน่อย อยากมีบ้าง ตอนนี้เรายังไม่รู้สาเหตุเลย คุณหมอไม่ได้เรียกว่าแท้ง แต่คุณหมอเรียกว่า "Dead Embryo" วันศุกร์นี้ไปพบอีกครั้งคงจะบอกสาเหตุเราได้
ส่วนเราคงเว้นไปอีกเป็นปี เราอยากเว้นแค่ 6 เดือน เพราะกลัวอายุเยอะขึ้น แต่คุณ Darling บอกให้รอเป็นปี เราก็คงต้องรอเป็นปีด้วย ยังไงเราก็ยังไม่ท้อ ขอสู้ๆ ต่อไป หลังจากนี้คงจะเที่ยวพักผ่อนไปเรื่อยๆ ก่อน อยู่กัน 2 คน กะ 1 หมา ยังมีความสุขดีอยู่
คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนนะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงทุกคนนะคะ...
Create Date : 13 ธันวาคม 2550 |
|
8 comments |
Last Update : 13 ธันวาคม 2550 16:49:49 น. |
Counter : 1825 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: eiffel_n 13 ธันวาคม 2550 14:48:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: babyrose 13 ธันวาคม 2550 17:30:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bee1st 13 ธันวาคม 2550 17:30:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตาญชลี 14 ธันวาคม 2550 21:50:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: nok (looknava ) 14 ธันวาคม 2550 23:21:45 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
บล็อคของคน ชอบกิน ชอบเทียว แต่ไม่ค่อยมีเวลา ..เพราะเวลาทั้งหมด ทุ่มไปให้เจ้าลิงน้อยขนสีทอง หมดแล้ว จะไปได้ก็ต่อเมื่อสถานที่นั้น ยินดีต้อนรับเจ้าหมาน้อย แต่ตัวโต เท่านั้น...อิอิ
|
|
|
|
|
|
|
แล้วค่อยมีน้องใหม่