BlogGang.com : : Behind the lens : 9 days in Myanmar, 2nd Chapter "Preparation"

9 days in Myanmar, 2nd Chapter "Preparation"

Preparation มาเตรียมตัวกันดีกว่าครับ
ในตอนนี้จะไม่มีรูปนะครับ
มาคุยเรื่องการเตรียมตัวกันล้วนๆเลย

จากที่เคยเล่าไปใน chapter แรกแหล่ะครับ
เราหาข้อมูลกันมาสองปีกว่าๆ
ทั้งอ่านจากประสบการณ์ที่ได้ตีพิมพ์และที่เผยเเพร่กันในเนท
มีประโยชน์มากๆเลยครับ
ต้องบอกกันเลยว่า ไปพม่า ไม่สบายครับ
ถ้าถามผมว่าแค่ไหน
มันลำบากมากขนาดไหนล่ะ
อืม แน่นอนครับ ที่นั่นไม่มีรถไฟฟ้า ไม่มีเท๊กซี่ดีๆ เหมือนที่กรุงเทพ
555 หลายคนคงบอกว่านี่น่ะเหรอ ดี
ใช่ครับ ถ้าที่นั่น เปรียบเทียบกันแล้ว ที่นี่ดีกว่าครับ
ถนนก็ไม่ค่อยดี บางแห่ง แม้จะเป็นหน้าเป็นตา ก็ยังเป็นทางเกวียนอยู่ครับ
เพราะฉะนั้น ต้องหาข้อมูลเยอะหน่อยครับ
มีบางคนบอกว่าการวิตกเป็นเรื่องดี
เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เรารู้ว่าเราจะต้องเตรียมอะไรบ้าง

อ่ะมาดูกัน

1. เรื่องแรกเอกสาร
อันนี่แน่นอนกันอยู่แล้ว ว่าต้องมีพาสบอร์ต
ใครไม่มีก็ไปทำซะ ทำที่กรุงเทพก็ได้ไวหน่อย
แต่ก็ต้องรอข้ามวันอยู่ดี ถ้าทำที่เชียงใหม่ ก็ต้องส่งข้อมูลไปทำกรุงเทพ แล้วก็จะส่งมาให้ที่บ้าน
ใช้เวลาประมาณอาทิตย์หนึ่ง รายละเอียด ปรึกษาเพื่อนผมนะ เขาชื่อ google.

ต่อไปก็วีซ่า พม่านี่ต้องมีนะครับ บางคนไปแม่สาย แม่สอด แน่นอนครับ อันนั้นไปวันเดียวกลับ แล้วไปได้ไม่ไกล
จำกัดแค่รัฐที่ติดๆกับบ้านเราเท่านั้น
แล้ววีซ่าทำที่ไหนล่ะ ก็ต้องไปทำที่สถานฑูตของพม่าเขาล่ะครับ
แต่ปมไม่ได้ไปทำเอง เอนื่องจากว่าอยู่ที่เชียงใหม่ครับ
คำนวนดูแล้ว ไปเองค่ารถเอย ค่าโรงแรมเอย อูมามิแล้ว ไม่คุ้มครับ
google เพื่อนผมเลยแนะนำให้ผมรู้จักกับ บริษัททัวร์บางแห่งที่ทำทัวร์ไปพม่าอยู่แล้ว
แน่นอนครับ google ก็บอกเราเกี่ยวกับคนนั้นคนนี้มากมาย แต่เราก็ไม่สามารถไว้ใจเขาได้หรอกครับ
สุดท้ายก็ต้องโทรไปคุย เมื่อคุยกันแล้วขอข้อมูลกันแล้ว ตกลงราคากันแล้ว ก็เริ่มติดต่อกัน
แน่นอนครับราคาก็ต้องสูงกว่าไปทำเองนิดหน่อย แต่ก็คุ้มกว่าลงไปทำเองครับ
รวมแล้วคุ้มครับ ใช้เวลารวมๆก็ประมาณหนึ่งอาทิตย์ครับ

เมื่อได้พาสบอร์ตและวีซ่าแล้ว
ก็อย่าลืมถ่ายสำเนาไว้สักสองสามชุด
เก็บแยกกันไว้หลายๆจุดนะครับ
เผื่อตัวจริงหรือสำเนาอันหนึงหาย ก็ยังมีสำรองอยู่
จำเป็นครับอันนี้โน๊ตไว้เลย

2. หนังสือต่างๆ กะแผนที่ อันนี้แนะนำว่าไม่จำเป็นไม่ต้องแบกไปเยอะ หนักครับ
เอาไปเฉพาะที่จำเป็นจริงๆ ส่วนแผนที่นี่ ไปหาข้างหน้า ค่อนข้างยากครับ
อาจจะมีก็ไม่ละเอียดมากนัก อาจจะไม่ตรงกับที่ต้องการ ก็เตรียมๆไปครับ
อันนี้แล้วแต่วิจารณญาณครับ

3. เสื้อผ้า
ต้องอบกว่าไปพม่าก็ต้องไปวัด
เพราะฉะนั้น กางเกงขาสั้นห้ามใส่เข้าวัดครับ
รองเท้า และถุงเท้าด้วย ย้ำว่าถุงเท้าด้วย ต้องถอดครับ
ถ้าวัดใหญ่ จนคลุมพื้นที่ดอยหมด ก็ต้องถอดตั้งแต่ตีนดอยเลยครับ
เพราะฉะนั้น รองเท้าแตะน่าจะเหมาะที่สุด
ถ้าใครได้ขึ้นไปมัณฑเลย์ หรือพุกาม ก็เตรียมเสื้อกันหนาวไปด้วย โดยเฉพาะเวลากลางคืน
ตอนรถไปจอดแวะกลางทาง เขาจะให้ลงหมดทุกคนครับ
จะอยู่นอนต่อบนรถไม่ได้ แล้วข้างนอก โคตะระหนาวครับ
อีกอย่าง อย่าลืมว่าทั้งสองเมืองนั้นอยู่สูงกว่าเชียงใหม่นะครับ
เป็นธรรมดาที่จะหนาว แต่ถ้าเป็นฤดูร้อน ก็ไม่แน่นะ
แนะนำว่าถาม google อีกทีว่าจะไปสำรวจสภาวะอากาศที่ไหนได้บ้าง
รู้ก่อนดีกว่าเสมอครับ
ส่วนกระเป๋า แนะนำว่าเป้ครับ
อย่าคิดว่าจะไปลากที่นู่นเลยครับ ทางเท้าไม่เรียบครับ
อีกอย่างเตรียมกระเป็าใบเล็กๆ เผื่อไปอีกใบก็ดีนะ ไว้เก็บเงินแยกและก็เอกสารสำคัญ ส่วนใหญ่เราจะเก็บเป้ไว้ที่โรงแรม ตอนนออกไปผจญภัยก็คงจะต้องใช้กระเป็าเล็กกัน ส่วนใหญ่ฝรั่งจะใช้กระเป็าคล้องคอเก็บไว้ในเสื้อ ของเรานี่เราใช้กระเป็าคล้องเอวของพวกแม่ค้าน่ะแหล่ะ ก็ดีนะ

4. เงิน
แนะนำว่าเอาเงินดอลล่าร์ไปครับ
แล้วไปแรกตามตลาดมืดเอา rate ดีกว่าแรกอย่างเป็นทางการเยอะมากๆ
ย้ำว่าดีกว่าเยอะมากๆจริงๆ ไม่รู้ว่าทางการเขาจะสงวนไว้ให้เป็นธุรกิจในตลาดมืดหรือเปล่า
แต่ก็ต้องบอกกันไว้ก่อนว่า ให้นับดีๆ คนที่ไม่ดีก็มีเยอะ ส่วนตัวไม่โดนโกงนะ
แต่ไม่เคยไว้ใจเลย เงิน 1 ดอลล่าร์ แลกได้เยอะครับ ประมาณ 900-1000 เงินบ้านเขา
แล้วแต่คุณจะต่อรองได้แค่ไหนน่ะนะ
แล้วถ้าแบงค์ดอลล่าร์ยิ่งใหญ่ rateจะยิ่งดี ยิ่งในเมืองใหญ่ rate ก็ยิ่งดี
ไปเมืองไกลๆ ก็หายาก อย่างที่พะโค เราต้องซ้อนมอไซด์ วนไปหลายที่มากๆ กว่าจะได้แรกเงิน
อีกอย่างที่นั่นน่ะ แบงค์สภาพที่ไม่ใช้แบงค์แล้ว เขายังใช้กันอยู่นะ เราไปเจอตอนที่เขาทอนมา
แบบสภาพนี่เหมือนกระดาษหยุ่ยๆแล้ว เขาก็ยังใช้อยู่ ตอนแรกเราก็ไม่เอา เพราะเหมือนโดนหลอก
แต่สุดท้ายก็เข้าใจเขาล่ะครับ ว่ามันใช้ได้จริงๆ
อีกอย่างใครที่อ่านหนังสือของหลายๆท่านมา ขอแนะนำว่าค่าใช้จ่ายของพม่าเปลี่ยนไป ของแพงขึ้น ค่าโรงแรมก็แพงขึ้นด้วย หลังจากนากิสนะครับ
เพราะฉะนั้น ถ้าประเมินค่าใช้จ่ายจากหนังสือเก่าๆ ต้องเตรียมเพิ่มไปด้วยนะครับ
แต่รวมๆแล้วก็ไม่แพงไปกว่าบ้านเราล่ะครับ บางอย่างเขาก็ charge ก็เหมือนกับบ้านเราล่ะครับ
เอากะเขาหน่อย 5555
ที่ในพม่าเงินไทยไม่รับนะครับ
อาสจจะมีบ้างแต่หายากมากครับ

5. ยารักษาโรค
อันนี้แนะนำว่าเตรียมไปเลย
ทั้งโรคส่วนตัว ยาอมดมหม่อง พารา ยานวดต่างๆ
แล้วแต่ถนัด ไม่แนะนำให้ไปหาเอาข้างหน้าครับ
ยิ่งเรื่องยานี่ ต้องเผื่อกันไว้ก่อนเลย
ใครอยากจะไปชิมอาหารแล้วไม่แน่ใจเรื่องความแข็งแกร่งของระบบตัวเอง
ก็แนะนำ เอายาประเภท activated carbon ไปด้วย ได้ผลดีครับ

6. โรงแรม
จองก่อนได้ก็จอง ถ้าไปช่วงที่คนเยอะๆ หายากเหมือนกัน
แต่ตอนเราไปเราก็ไปหาเอาข้างหน้านะ
แต่คืนแรกเราไปหาไว้ก่อนเลย
ส่วนที่ต่อๆไป ก็ไปหาเอาข้างหน้า
เช่นคืนพรุ่งนี้จะไปพุกามก็ถาม โรงแรมที่พักคืนนี้เลยว่ามีแนะนำไหม
ส่วนใหญ่เขาจะมีเพื่อนหรือเครือญาติกัน แนะนำให้
บางคนมารับที่ท่ารถเลยก็มี ไม่ต้องเสียค่ารถด้วย
แต่อันนี้ก็เสี่ยงนะ แต่ข้อดีก็คือ เรามั่นใจว่ามันนน่าจะดี ถ้าไม่ดีเขาคงไม่กล้าแนะนำเรา (.... มั้ง ???? 5555)

7. การเดินทาง
อันนี้ควรจะต้องเตรียมและพร้อมที่จะปรับเปลี่ยนเสมอครับ
โดยเฉพาะทางไกลๆ เช่นย่างกุ้งไปหรือกลับจากมัณฑเลย์หรือพุกาม
ไกลครับรถมีจำกัด บางครั้งเต็ม อาจจะต้องปรับเปลี่ยนตารางบ้างครับ
แต่ก็ควรมีไว้คร่าวๆว่าวันนี้จะไปไหนบ้าง จะนอนที่ไหน
ส่วนสภาพรถ ถ้าเดินทางไกลๆนานๆ เช่นเส้นทางที่บอกเมื่อกี้นี้
จะมีรถปรับอากาศครับ แต่ถ้าสั้นๆ เช่นไปพะโค อันนี้ไม่มีรถปรับอากาศครับ
สภาพรถที่ไม่ปรับอากาศก็คือ เก่าครับ แล้วก็ร้อนตามระเบียบ
ส่วนปรับอากาศ โชคดีได้รถใหม่หน่อย โชคร้ายก็เบาะเสริมหรือรถเก่าหน่อยครับ
ส่วนใหญ่รถประจำทางจะเป็นรถที่ได้รับบริจาคมาจากจีนและญี่ปุ่นครับ
เขาเอามาใช้เลยไม่ทำสีหรือแกะเอาภาษาญี่ปุ่นออกเลยครับ
ผมก็งง อย่างในรถมีปุ่มอะไรแปลกๆ กดได้ด้วย แต่เป็นภาษาญี่ปุ่น
ก็ไม่เอาออกหรือไม่แปลนะ คงเอาไว้ครับ อนุรักษ์นิยมจริงๆ

ส่วนเรื่องเดินทางข้ามประเทศ ตอนนี้เรายังเดินทางผ่านจากชายแดนไปจนถึงเมืองใหญ่ๆไม่ได้ครับ
ได้ข่าวมาว่าไปพระธาตุอินแขวนได้นะ แต่ก็ไม่มีใครเฟิร์ม
เครื่องบินก็มีบินจากสุวรรณภูมิ แล้วก็เชียงใหม่
ไปย่างกุ้งเหมือนกัน เสียดายที่เชียงใหม่พึ่งเปิดหลังจากที่เรากลับมาแล้ว
สายการบินก็มีหลากหลายทั้ง air asia, การบินไทย , แล้วก็ของพม่าเองด้วย
ลองถาม google ดูนะ ส่วนราคาก็หลากหลายแล้วแต่โอกาศครับ

8. การติดต่อสื่อสาร
โทรศัพท์มือถือ โรมมิ่งไม่ได้ครับ
ที่มีขายก็ได้ข่าวว่าแพงมากๆ ทั้งซิมและค่าโทร
ส่วนร้านเนทในเมืองใหญ่ๆมีทั่วๆไป ทางโรงแรมบางแห่งก็มีให้ใช้
แต่ว่าที่นั่นจะใช้ yahoo กะ hotmail ไม่ได้นะครับ
รวมถึง msn ด้วย gmail และ skype ใช้ได้ครับ
ถ้าอยากคุยกะใครก็คงต้อง skype เอาครับผม

9. ภาษา
ภาษาหลักก็ภาษาพม่าครับ
แต่ส่วนใหญ่จะพูดและฟังอังกฤษได้ดีเลยทีเดียว
จะมีบางเมืองเช่นพุกาม และไจท์ธิโย สำเนียงภาษาอังกฤษจะเเปลกๆ ฟังยากมากๆ
แต่ก็พอได้อ่ะนะ

10 อาหารการกิน
ไม่ยากครับ ถ้าคุณเป็นคนเหนือ อาหารเขาคล้ายๆกับอาหารเหนือ
บางอย่างแทบจะเป็นอย่างเดียวกันเลย
เครื่องเทศก็คล้ายๆกัน แต่ถ้าคุณไม่คุ้นเคยกะอาหารทางเหนืออาจจะลำบากนิดนึง
อาหารมีให้เลือกหลากหลายครับแบบแขกๆ ก็เยอะครับเพราะเขาติดกะประเทศแขก
สำหรับผมแล้ว รวมๆแล้ว อร่อยครับ
star cola อย่าลืมลองกันดู ผมว่าเป็น coca cola ที่อร่อยที่สุดครับ
บางคนว่าเป๊ปซี่ซ่ามาก โค๊กก็หวานไป star cola นี่สิครับ พอดีเลย

11. เครื่องสำอางค์ ของใช้ส่วนตัวสตรี สบู่แชมพูครีมนวด อูมามิ
เตรียมไปเองจะดีกว่าครับ
ของในบ้านเขาไม่มีคุณภาพเท่าของเรา
ถ้าเดี๋ยวแพ้ขึ้นมาไม่คุ้มกัน
ยกตัวอย่างที่ไม่ค่อยเกี่ยวนะครับ
ซื้อหมากฝรั่งมาเคี้ยว พอดีที่เกตรียมไปหมดน่ะครับ
เคี้ยวๆไปได้สักพัก หมากฝรั่งละลายครับ คาปากเลยครับ
คายกันแถบไม่ทัน อย่างของที่บ้านเรานี่ ยิ่งเคี้ยวยิ่งเหนียว
เป็นชั่วโมงก็ไม่เป็นไรครับ

Create Date : 21 พฤษภาคม 2553

Last Update : 6 มิถุนายน 2553 19:42:34 น.

3 comments

Counter : 512 Pageviews.

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]

โดย: นนนี่มาแล้ว

วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:26:34 น.

ขอบคุณนะคะ ข้อมูลดีมากๆเลย

โดย: Valily IP: 60.177.182.146 วันที่: 22 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:30:06 น.

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=wwangkanon-chiangmai&month=05-2010&date=31&group=1&gblog=7
ตอนต่อไปจ้า

โดย: behind the lens (Behind the lens

) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:45:56 น.