วันนี้ คุณรู้สึกตัว !?! แล้วหรือยัง
 
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
23 ธันวาคม 2552

Live Love Story 3

Chapter 3 @Bangkok ต่อ

จากตอนก่อน Chapter 2
ในระหว่างที่รออาหารสองหน่อหนุ่มหล่อ(น้อย) ก็ได้นั่งคุยกันเบาๆเคล้าเสียง เพลง

ช1: พี่เชื่อมั้ยน้องเค้าทำให้ผม อยากเปลี่ยนจากโปรแกรมเมอร์เด๋อด๋า ไปเป็นยามด้วยความเต็มใจ
พ1: อย่าบอกว่า อยากมาเป็นยาม คอยตามไม่ให้ใครมายุ่งกะน้องเค้านะ
ช1: เปล่าครับ เพราะต่อจากนี้ไป
ตอนกลางคืนผมคงเฝ้าฝัน ตอนกลางวันผมคงเฝ้าเพ้อ ตอนละเมอผมคงเฝ้าแต่รัก
พ1: - -" (มันเอียนได้ใจจริงๆ) แล้วน้องมิสชิลินชั้น 15 ล่ะไปอยู่ตรงไหนแล้ว
ช1: ตอนนี้ผมรู้ตัวเองแล้วว่า ผมไกลเธอมาก ไกเธอไว้ในเจ็บ - -> เก็บเธอไว้ในใจ

ขณะนั้นเองน้อง กิ๊ฟกำลังจะเดินผ่านโต๊ะไป ช1 ก็เลยทักขึ้น
ช1: อาหารยังไม่มาเหรอครับ
กิ๊ฟ: รอสักครู่นะคะ ยังไงช่วงรออาหารก็ขอเพลงได้นะคะ เรามีดีเจคอยบริการ
ช1: ฟังเพลงอกหักแล้วมันเศร้าพี่ขอฟังเพลงเรารักกันดีกว่า :P
กิ๊ฟ: (ทำหน้า งงงง มีเพลงนี้ด้วยเหรอ)
ช1: ขอเพลงไม่พอขอใจด้วยได้มั้ยครับ :P
...
กิ๊ฟ: งั้นเดี๋ยวกิ๊ฟขอเพลงเธอคือส่วนที่ขาดของพี่มอสให้นะคะ :)
ช1 ทำหน้าตกใจ โอ้ในที่สุดมันก็ได้ผล
ช1: น้องกิ๊ฟรู้ด้วยเหรอครับว่าเป็นส่วนที่ขาดของพี่
กิ๊ฟ: ค่ะ เพราะกิ๊ฟคิดว่าพี่คงขาดส่วนหางไป :P
ช1: ?!?!?!?

หลังจากทานอาหารเสร็จ
พ1: นี่ มุกเห่ยๆน่ะ กั๊กๆไว้บ้างก็ได้(พี่เสียดายข้าวที่พึ่งกิน)
ช1: นี่ผมกั๊กเต็มที่แล้วนะเลยครับพี่ เพราะกะน้องกิ๊ฟผมยิ่งกั๊กยิ่งไร่ - -> ยิ่งใกล้ยิ่งรัก :P
ช1: พูดก็พูดเถอะ พี่เชื่อมั้ยผมพูดแค่นี้เมื่อกี้น้องเค้าถึงกับชักเลยอ่ะพี่
พ1: ชักตรงไหนวะ
ช1: ชักในเรื่อ - -> เชื่อในรักไงครับ :P
พ1: - -" (ถึงขนาดจะหาหางมาให้นี่นะ แต่โชคดีอย่าง ที่มันไม่เอามุกผวนกวนบาทาไปเล่นกะน้องเค้า)

จากนั้น พ1 ก็เรียกน้องกิ๊ฟให้มาเคลียร์โต๊ะ ขณะที่กิ๊ฟกำลังเก็บจานอยู่นั่นเอง
ช1: น้องกิ๊ฟครับ
กิ๊ฟ: คะ :)
ช1: เก็บจานอาจจะยังไม่หมดทุกใบ แต่น้องกิ๊ฟเก็บใจผมไปหมดแล้ว
กิ๊ฟ: - -" ...พึ่งรู้ว่าพี่มีเชื้อสาย "อีตาเลี่ยน" นะคะ :P

ถึงเวลาสมควร ให้กระเพาะได้พักจากสารพิษแล้วสองหนุ่มจึงเรียกน้องกิ๊ฟมาเก็บตังค์
ช1 จึงเอารายการมาตรวจสอบ
ช1: น้องกิ๊ฟครับน้องขาดรายการไปหนึ่งอย่างนะ
กิ๊ฟ: รายการอะไรคะ
ช1: รายการ หมายเลขเก้าหลักสลักใจไงครับ :P

ก่อนกลับ
ช1: น้องกิ๊ฟครับเอ่อ พอดีอยากได้ยาแถวนี้มีร้านยาบ้างมั้ยครับ
กิ๊ฟ: เดินเลย Lotus express ไปสักหน่อยก็เจอค่ะ
ช1: ยาพาราบรรเทาไข้ แต่ไม่รู้ยาอะไรบรรเทารัก :P
กิ๊ฟ: - -"

ขอจบภาคนี้ แค่ 3 บทก่อนนะครับ รู้สึกมันยาวไปและ
ถ้ามีเวลาอาจจะมีภาคสองที่เล่าสาเหตุแห่งความเพี้ยนปนเลี่ยนของ ช1
และประสบการณ์แสนซึ้งกินใจของเขาต่อ
อ่านอารัมภบทที่ทำให้เกิดเรื่องสั้นสั่นอารมณ์(ส้นเท้า)ได้ที่นี่ แล้วกันนะครับ




 

Create Date : 23 ธันวาคม 2552
0 comments
Last Update : 23 ธันวาคม 2552 12:30:55 น.
Counter : 1006 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สุดลึก
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชีวิตที่เหลือคือกำไร เหตุไฉนไม่รู้สึกตัว
[Add สุดลึก's blog to your web]

MY VIP Friends