สวัสดีวันธรรมดาno.5ค่ะ^_^ รูปที่ถ่ายจากมือถือ ที่ข้าพเจ้าแอบไปถ่ายของเขามา ดอกกุหลาบ และ ขนมmacaronรูปหัวใจ เตรียมรับความรักที่อาจจะแผ่มาถึง...   Create Date : 31 มกราคม 2549 28 comments Last Update : 15 มิถุนายน 2549 7:37:29 น. Counter : 684 Pageviews. Share Tweet

ถ่ายด้วยมือถือยังสวยขนาดนี้เลยนะค่ะ   โดย: jaa_aey 31 มกราคม 2549 7:21:57 น.

สวัสดีปลายเดือนมกราคมค่ะพี่ฝน เมื่อเช้านี้ก่อนขึ้นรถเมล์แวะส่งหนังสือเล่มเล็กๆไปให้พี่ฝนล่ะ ตอนแรกว่าจะรอให้ถึงวันวาเลนไทน์ก่อน แต่ช่วงนั้นไปรษณีย์ คุโระเนโกะคงทำงานหนัก สงสารเขา เจี๊ยบเลยส่งก่อนดีกว่า...หวังว่าพี่ฝนคงชอบนะคะ กลับไทยได้เติมพลังใจกลับมาเต็มเปี่ยม เจี๊ยบก็เลยถือโอกาสส่งวิตามินไปให้พี่ฝนด้วยค่ะ   โดย: jisi IP: 58.157.82.212 31 มกราคม 2549 16:01:21 น.

สวัสดีค่ะคุณjaa_aey ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ เจี๊ยบ หวัดดีต้นเดือนกุมภาพันธ์จ้ะ ขอบคุณมากสำหรับหนังสือที่ส่งมา พี่จะรอรับจ้ะ เมื่อวานฝนตกหนักจัง พี่ต้องออกข้างนอก กลับมามะล่อกมะแล่กเลยอ่ะ55 แต่วันนี้ฟ้าใสแจ๋วแล้ว ดีจังเนอะ   โดย: silly* IP: 210.165.171.157 2 กุมภาพันธ์ 2549 6:02:54 น.

หวัดดีจ้า คุณลี่ ดีใจด้วย..โตเกียวฟ้าใสแล้ว   โดย: jingsija 2 กุมภาพันธ์ 2549 11:28:40 น.

จดหมายรัก...   โดย: silly 3 กุมภาพันธ์ 2549 6:33:06 น.

พี่มะลิคะ เมื่อวานเนี้ย..ของแท้เลย ที่มักจะบอกกันว่า "อารมณ์คนเปลี่ยนง่ายเหมือนอารมณ์ฟ้า" ตอนที่เขียนข้อความข้างบนนั่น ฟ้าใสแจ๋วมากเลยค่ะ ฟ้าเป็นสีฟ้า ฟ้าล้วนๆ และไม่มีรอยตำหนิ หรือลวดลายของก้อนเมฆแต่อย่างใด ตอบในblogเสร็จก็ไปทำไรอย่างอื่น เงยหน้ามองฟ้าอีกที โอ้โห..ไรง่ะ...ก้อนเมฆเดินทางมาตั้งกะเมื่อไหร่เนี่ย เมฆตอนนั้นเหมือนสำลีที่ใช้แล้วเลย 555 แบบเนี้ยค่ะ ต่อจากนั้นไม่นานก็ยิ่งโกโซบิ๊ก ฟ้าที่เคยเป็นฟ้าล้วนๆกลับกลายเป็นเทาล้วนๆ ขำจังค่ะ ฟ้านี่ช่างโลเลจริงๆ เหมือนใครหว่า เอิ๊กๆๆ(เริ่มร้อนตัว)   โดย: silly 3 กุมภาพันธ์ 2549 7:15:18 น.

มาดูท้องฟ้าจากฝีมือคุณลี่ค่ะ สวยมากๆเลย..เป็นภาพที่ชอบมากๆค่ะ มองดูภาพนี้ เกิดความคิดได้หลายๆอย่าง.. ดูอีกที...ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ..เหมือนตอนที่ทำงานอยู่บนตึกสูง..ย่านพญาไท.. นั่งทำงาน..หันหน้าออกไปทางหน้าต่าง มองออกไปไกลๆ..จะเห็นภาพคล้ายๆกันนี่ ยามเมื่อฝนตั้งเค้า.. ... ย่างเข้าเดือนหก..ฝนก็ตกปรอยๆ อิอิ..เกิดหน้าหนาว..ดันชอบหน้าฝน โดยเฉพาะท้องฟ้ายามฝนตั้งเค้า   โดย: jingsija 5 กุมภาพันธ์ 2549 17:36:05 น.

พี่ฝนคะ ขอบพระคุณมากๆสำหรับการ์ดค่ะ หมดหนาวแล้ว ถ้าว่างๆ ขอเชิญพี่มาพบกันนะคะ ไปหาอะไรอร่อยๆทานกัน   โดย: jiab IP: 58.157.82.212 7 กุมภาพันธ์ 2549 7:49:14 น.

พี่มะลิคะ ขอบคุณและดีใจจังค่ะที่พี่มะลิชอบรูปท้องฟ้าที่ถ่ายๆเก็บไว้ ไปๆมาๆกลายเป็นนิสัยไปแล้ว นั่งทำงานอยู่ หันไปมองทางระเบียงทีไร อดไม่ได้ที่จะต้องเอากล้องมาถ่ายท้องฟ้าไปซะทุกที ... ฟ้าค่ำนี้..อารมณ์นี้ค่ะ   โดย: silly* IP: 210.165.171.183 8 กุมภาพันธ์ 2549 16:33:32 น.

เจี๊ยบ ฮื่อ... ไว้พออากาศอุ่นแล้วไปหาไรหม่ำกัน เมื่อวันก่อนพี่ไปกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่ร้านที่หนึ่งที่shimbashi ไม่สะใจเลย เพราะมันไม่ใช่ (มีก๋วยเตี๋ยวในอุดมคติอยู่ง่ะ แบบว่าเป็นคนเรื่องมาก) ต้องเป็นแบบก๋วยเตี๋ยวแท้ๆแบบเล็กน้ำตกที่แก้วใจshinjukuง่ะจ้ะ ว้าาา...ยิ่งพูดยิ่งน้ำลายไหล แต่จริงๆแล้วพี่อยากกินใหญ่แห้งชิ้นเปื่อยง่ะ หมี่กรอบก็อยากกิน ข้าวหมูแดงหมูกรอบก็อยากกิน หนมเทียนก็อยากกิน โอยย.. ไมตะกละอย่างงี้น้อ เดี๋ยวว่างๆว่าจะลองทำหนมเทียน ฮี่ฮี่   โดย: silly* IP: 210.165.171.183 8 กุมภาพันธ์ 2549 16:39:26 น.

คุณลี่ อ่านเรื่องที่ลงวันนี้แล้วเศร้าใจจัง จริงอย่างที่คุณสามีคุณลี่ว่าแหละเนอะๆ ฝากความรักความคิดถึงๆ 2 คนเล็กด้วยจ้า   โดย: jingsija 8 กุมภาพันธ์ 2549 19:18:01 น.

สวัสดีค่ะพี่ซิลลี่ อ่านเรื่องน้อง 3 ขวบ แล้วเศร้ามากๆ นึกไม่ออกว่า เหตุผล (อื่นๆ อีกมากมาย) จะเป็นอะไร ที่ทำให้แม่เลือดเย็นได้ขนาดนั้น Children Learn What They Live มีหนังสือเล่มนี้อยู่ด้วยค่ะ เป็นหนังสือที่ดีมาก​ แต่ว่ายัง อ่านไม่จบเลย   โดย: วดี 9 กุมภาพันธ์ 2549 11:55:05 น.

นั่งดูข่าวนี้เหมือนกันค่ะพี่ ตอนเด็กๆเจี๊ยบเคยคิดนะว่าพ่อกับแม่รักเจี๊ยบกับน้องไม่เท่ากัน ข่าวที่ว่านี้ เจี๊ยบว่าเขาคงมีปัญหาครอบครัวที่มันลึกกว่านั้น แต่ไม่ว่าต้นเหตุมาจากอะไร สุดท้ายคนเป็นแม่ก็ถูกตำรวจจับ เด็กอีกคนก็ต้องไปอยู่กับย่าหรือยาย ขาดแม่ และอาจจะขาดพ่อด้วย กรรมตกอยู่ที่เด็กนะคะ ก๋วยเตี๋ยวแซ่บๆ รสจัด ถึงใจ เจี๊ยบทำทานเองก็ไม่อร่อยค่ะพี่ ยิ่งปรุงก็ยิ่งเละ เตี๋ยวอร่อยๆ อยากไปทานจังเลย... วันนี้หนาวจริงๆ เดินไปอิโตโยกาโดใกล้บ้าน กลับมาสั่นงั่กๆเลย   โดย: jiab (jisi ) 9 กุมภาพันธ์ 2549 17:23:06 น.

พี่มะลิคะ เป็นเรื่องเศร้าที่เกิดค่อนข้างบ่อยจริงๆค่ะ เมื่อวานก็มีอีก ด้วยเหตุผลที่ว่าเครียดจากการเลี้ยงลูกจนทนไม่ได้ จะว่าไปตัวเองก็ผ่านช่วงนั้นมา เลี้ยงลูกเองมาตลอด พอเข้าใจนะคะว่าความเครียดความกดดันจะออกมาในรูปไหน บวกกับเรื่องราวข้อแม้อื่นๆที่แต่ละคนอาจต้องผจญ ซึ่งของลี่ไม่ได้มีไรมากมาย ตัวกระตุ้นให้ทำอะไรบ้าๆก็ลดลงตามไปด้วย ...คนเรามักคิดถึงตัวเองและรักตัวเองเหนือสิ่งอื่นใด บางทีปกป้องความรู้สึกตัวเองจนลืมความถูกต้องและจิตใจสำมัญสำนึกนะคะ ลี่ว่าหากปล่อยให้อารมณ์เหนือสติก็จะออกมาในรูปนี้... เจ้าตัวเล็กทั้งสองตัวยืดมากจนจะเท่าลี่แล้ว55   โดย: silly* IP: 210.165.171.157 11 กุมภาพันธ์ 2549 9:02:13 น.

วดี หนังสือChildren Learn What They Liveพี่มีฉบับแปลญี่ปุ่นจ้ะ แต่ฉบับภาษาอังกฤษพี่ซื้อส่งไปให้เพื่อนอ่าน เลยได้มีโอกาสอ่านคร่าวๆช่วงต้นๆ หนังสือดีนะ พี่ว่าส่วนใหญ่เค้าพูดถึงสิ่งที่เราๆรู้แต่หลงลืมหรืออาจลืมนึกถึง ... กลับไปเมืองไทยเป็นไงบ้างสนุกมั้ยจ๊ะ   โดย: silly* IP: 210.165.171.157 11 กุมภาพันธ์ 2549 9:04:46 น.

เจี๊ยบ ฮื่อ..ข่าวแบบนี้เยอะจนฟังแล้วพลอยหมองไปด้วย ฟังข่าวเสร็จต้องกลับมาทำใจวางอุเบกขาอีกเนาะ:-) ความจริงพี่เองกินอาหารแซ่บๆไม่ค่อยได้หรอกจ้ะ ที่ไปกินเล็กน้ำตกที่ชินจูกุนะ ซูดน้ำมูกไปด้วย ลิ้นห้อยไปด้วย 55 แต่ก็สะใจดี นานๆที ว้า...พูดถึง ชักน้ำลายยืดอีกแล้ว55   โดย: silly* IP: 210.165.171.157 11 กุมภาพันธ์ 2549 9:06:34 น.

ไปไทยคราวที่แล้ว ไปเชียงใหม่มาด้วยค่ะ พาเด็กๆ ไปปางช้างแม่สามาด้วย ลูกโซ่ชอบมาก เลยค่ะ แต่ว่าตอนไปเที่ยว ก็คิดว่าไม่สนุกเลย เหนื่อย นอนอยู่บ้าน สบายกว่า พอกลับมาดูรูป แล้วก็รู้สึกดีที่ได้ไป (พี่จะงงมั้ยคะ) คือว่า หมู่นี้รู้สึกว่า ความสนุกของการ ไปเที่ยว คือ การวางแผนก่อนไปว่า เราจะไปไหนดี และอีกที ก็คือ การกลับมานั่งนึกถึงค่ะ ได้อ่านเรื่องบริจาคเลือดของพี่แล้ว ก็อิ่มใจไปด้วย ตอนอยู่ไทย หนุ่ยก็บริจาคบ่อยค่ะ พอมาอยู่ญี่ปุ่นเคยไปบริจาค 2 รอบ แต่ว่าขยาดมากเลย เจ็บ เส้นเลือดเล็ก เจาะยาก เขียวช้ำ เจ็บจริงๆ (คงจะเป็นเหมือนพี่) พออ่านจม.จากพี่แล้ว เกิดแรงฮึด อยากไปบริจาคอีกจริงๆ ค่ะ   โดย: วดี 11 กุมภาพันธ์ 2549 16:23:17 น.

สวัสดีวันมาฆบูชาจ้ะวดี นึกภาพออกเลย เรื่องกระเตงลูกกลับบ้านเนี่ย เหนื่อยกว่าอยู่บ้านเราอีก เพราะเราต้องtake careตลอดเวลา และเพราะเด็กๆก็ไม่ชินกับสถานที่อ่ะเนอะ ดีใจด้วยจ้ะที่มีความทรงจำและความรู้สึกดีๆให้คิดถึง หน้าร้อนปีนี้พี่ก็ว่าจะพาอากิมะลิกลับบ้าน นี่วางแผนผจญภัยไว้เพียบเลย อิอิอิ อ้อ...ก่อนนั้นต้องเก็บตังค์ก่อนจิ อนุโมทนาล่วงหน้ากับการบริจาคเลือดจ้ะ แค่มีใจคิดจะอยากทำก็ดีแล้ว เรื่องการเจอพยาบาลมือนิ่มกะมือแข็งนี่ถือเป็นเรื่องดวงจริงๆ บริจาคมาแรกๆไม่มีปัญหาเรื่องเส้นเลือดฉีกจ้ะ จนกระทั่งมาเจอพยาบาลที่ไม่ค่อยเก่ง จิ้มเข็มแล้วแต่ไม่เข้าเส้น ก็ทำการคว้านบ้างทะลวงบ้าง(พี่เวอร์นิดหน่อย อิอิ)กว่าจะเข้า ทีนี้เส้นเลือดคงบอบช้ำ ตอนที่เลือดต้องเวียนกลับเข้าร่างก็เลยฉีกอ่ะจิ เจอแบบเนี้ยสองหน พี่เลยทำใจมาตลอด หุหุ เจอพยาบาลเก่งๆก็ถือว่าโชคดีเนาะ   โดย: ซิลลี่* IP: 219.102.223.148 13 กุมภาพันธ์ 2549 6:50:20 น.

HaPPy VaLeNtiNe ค่ะ มีความสุขมากๆทั้งครอบครัวนะคะ กรุงเทพฯฝนตกทั้งเสาร์-อาทิตย์เลยจ้า ค่อยยังชั่วหน่อย อากาศดีขึ้นนิดหน่อย อิอิ   โดย: jingsija 13 กุมภาพันธ์ 2549 8:00:08 น.

ขอบคุณพี่มะลิค่ะ อบอวลด้วยความรักทุกวันนะคะ   โดย: silly 14 กุมภาพันธ์ 2549 8:06:38 น.

พี่ฝนคะ ขอบพระคุณมากๆๆๆๆๆ สำหรับช็อคโกแล็ต กำลังคิดเรื่องเพลินๆจะมาคุย พอไปอ่านไดอารี่ ที่พี่เขียนถึงคุณ ฯลฯ เจี๊ยบเหงาไปเลย.... คิดถึงสำนวน คิดถึงกลอน คิดถึงเพลงแปล คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณฯลฯเขียนไว้ เจี๊ยบมาไม่ทันคุณฯลฯ แต่ก็ได้อ่านเกือบทุกๆกระทู้ที่คุณฯลฯเขียนไว้ จากเว็ปแก้วไดอารี่ พี่ฝนรู้ไหมคะ ทำไมเจี๊ยบตามหา และอยากรู้จักพี่ ข้อแรกเลย คือ "ใจ" ค่ะ "ใจเพียวๆของพี่ฝนเลย" ขนาดว่าตอนนั้น ยังไม่รู้จักพี่เลยนะ แต่ได้อ่าน ข้อความที่พี่ตอบโต้กับคุณฯลฯ และหลายๆครั้งที่ข้อเขียนของพี่แสดงให้เห็นว่า (หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลยแฮะ มีดีที่สามารถจะอวดใครๆก็ได้อย่างไม่อายใคร แต่...พี่ไม่เคยอวด ไม่เคยโอ่ ไม่เคยวางตัวเกทับใคร นี่ก็อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เจี๊ยบชอบพี่ฝนค่ะ แม้กระทั่งถึงวันนี้ เจี๊ยบรู้สึกดีใจ ที่ได้รู้จักพี่ฝนค่ะ แม้ว่าหลายปีที่ผ่านมายังไม่ได้เจอะกันอีก แต่แค่เจี๊ยบได้อ่าน ได้เห็นตัวหนังสือของพี่ เจี๊ยบก็ดีใจแล้ว พี่ฝน ไม่ใช่คนธรรมดาๆ อย่างที่เจี๊ยบคิดไว้จริงๆ ปล.นึกขึ้นได้ว่า หนังสือวิตามินสตอรี่เล่มนั้น พี่ฝนลองติดต่อสำนักพิมพ์นะคะ เจี๊ยบคิดว่าเรื่องที่พี่เขียนในไดอารี่ ก็น่าสนใจดี จะรออ่านหนังสือของพี่ฝนค่ะ   โดย: jiab IP: 58.157.82.212 15 กุมภาพันธ์ 2549 18:34:18 น.

พี่ หนูเพิ่งเห็นว่ามีให้แจมได้ด้วยง่ะ แหม ไปอ่าเรื่องของเฮียน้ำตาร่วงมาแร๊ว หนูเขียนซึ้งๆไม่ได้นะพี่ นึกหน้าพี่แล้วไม่ไหวก่ะ...   โดย: Quenn* IP: 58.8.26.60 16 กุมภาพันธ์ 2549 7:28:01 น.

ไปไงมาไงไม่รู้ มาพบบล็อกของคุณ silly เข้าได้ น่ารักมากๆค่ะ เหมือนเจ้าของน่ะแหละ เดี๋ยวนี้พี่ไม่ค่อยมีเวลามาร่วมโต้ตอบกับใคร อ่านเรื่องของคุณ silly แล้วคิดถึงวันเก่าๆจังเลย แต่ไม่อยากย้อนไปแล้ว แวะมาบอกว่าระลึกถึงคุณ silly เสมอนะคะ และน้อง quenn ด้วยค่ะ ขอให้น้องโชคดีตลอดไปค่ะ   โดย: Bimbo IP: 58.8.192.83 16 กุมภาพันธ์ 2549 16:32:14 น.

เจี๊ยบ อากาศวันสองวันนี้ไม่ค่อยดีเลยเนาะ กินช็อกโกแล็ตหมดยังจ๊ะ:-D ปีนี้ช่วยมะลิทำช็อกโกแล็ตแจกเพื่อนๆพี่อ้วนขึ้นนะเนี่ย (เกี่ยวกันได้ไง??) ขอบคุณสำหรับคำชมจ้ะ เจี๊ยบชมมากไปแล้ว และพี่กำลังเขิน   โดย: silly* IP: 219.102.223.216 17 กุมภาพันธ์ 2549 6:46:47 น.

เฟวน* 555นี่ๆ อธิบายให้ชัดเจนหน่อย ว่านึกหน้าพี่แล้วไม่ไหวน่ะ ไม่ไหวยังไง555 เพิ่งเขียนให้โซ*อ่านที่พันทาวน์ เอามาแปะให้เฟวน*อ่านด้วยดีกว่า...ฮี่ฮี่ .... ความทรงจำเริ่มลางเลือนตามกาลเวลา แต่ก็ไม่ได้ห่วงว่ามันจะเบาบางลงไปเรื่อยๆ อะไรมันจะเป็นมันก็ต้องเป็น ความทรงจำในอดีตเป็นเหมือนเครื่องปรุงรสให้กับปัจจุบัน ตอนนี้เราอยู่กับปัจจุบัน..ก็ทำปัจจุบันให้ดีๆ เพื่อจะได้เป็นเครื่องปรุงรสที่ดีต่อไปให้กับอนาคต ....   โดย: silly* IP: 219.102.223.216 17 กุมภาพันธ์ 2549 6:52:22 น.

พี่บิม จ๊ะเอ๋..สวัสดีค่ะ ดีใจจังพี่บิมแวะมาถึงนี่เลย ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวนี้ลี่เองก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรกับใครเท่าไหร่ค่ะ แวะอ่านห้องศาสนาเป็นส่วนใหญ่ แล้วก็ป้วนเปี้ยนที่พันทาวน์กับบล็อกตามแต่เวลาจะมีอ่ะค่ะ 555พี่บิมคิดเหมือนลี่เลย วันเก่าๆมีไว้ก็อดคิดถึงไม่ได้ แต่ไม่อยากย้อนไปแล้วเหมือนกัน ขอให้พี่บิมมีวันที่สดสวยตลอดไปค่ะ   โดย: silly* IP: 219.102.223.216 17 กุมภาพันธ์ 2549 6:57:20 น.

อ่านที่คุณลี่เขียนถึงเฮียฯลฯแล้ว ยังจำได้ว่า ตอนนั้นเพิ่งเข้าพันทิพได้ไม่นาน ก็ไปอ่านใน 35 อัพ เจอแต่ละกระทู้ของเฮียเค้านี่แน่นมากๆ อ่านแล้วทั้งขำทั้งน้ำตาคลอ อ่านได้ทุกๆวัน จนเฮียเค้าไปสวรรค์ เฮ้ออ.. 4-5 ปีแล้ว แบบว่าตอนนั้นเป็นพวกสิงโหมดรีด โอลี่หน่ะ ไม่เคยออกจากที่ซ่อนไปแจมกระทู้ใครเลย ดีใจที่คุณลี่เขียนถึงเฮียฯลฯ..จ้า   โดย: jingsija 17 กุมภาพันธ์ 2549 10:18:09 น.

พี่มะลิคะ แป๊บๆเวลาผ่านไปนะคะ นี่เพิ่งปีใหม่แท้ๆ แป๊บๆกลางเดือนกุมภาแล้ว ... เอ...วันนี้จะทำอะไรได้มากกว่าเมื่อวานมั้ยน้อ...   โดย: silly* IP: 210.165.171.220 19 กุมภาพันธ์ 2549 7:59:02 น.