พี่ฝน สวัสดีวันจันทร์ค่ะ
ขอบคุณพี่มากนะคะสำหรับลิ้งค์ถวายพระพร
พี่ฝนยังโชคดีที่คิดอยากกลับบ้านก็มีบ้านให้กลับ
แต่สำหรับเจี๊ยบคำว่า"บ้าน" เป็นเพียงมโนภาพอยู่ในความทรงจำ
บ้านที่เคยอาศัยอยู่ ตอนพ่อป่วยก็"ขาย"ไปหมดแล้ว
สวนบ้านหลังปัจจุบัน ก็เป็นมรดกตกทอดสู่แม่เลี้ยง(ภรรยาคนสุดท้ายของพ่อ)

คิดถึงบ้าน แต่ไม่มีบ้านให้กลับ....

เข้ามาทักทายจ้ะ

พี่ฝนคะ
ขอบคุณพี่มากๆค่ะสำหรับข้อความข้างบน
อนาคตก็คุยๆกับแฟนว่าเราจะกลับไปอยู่เมืองไทยกันค่ะพี่

ปล.พี่ฝนคะ บัตรเลือกตั้งสว.ส่งถึงบ้านพี่หรือยังคะ?

เจี๊ยบเช็คชื่อคราวนี้ไม่ตกหล่น แต่บัตรเลือกตั้งยังมาไม่ถึงบ้านเลย
ตอนไปเลือกตั้งคราวก่อน ก็แจ้งเจ้าหน้าที่แล้ว...ถ้าไม่มีมาจริงๆคงต้องไปสถานทูตอีกครา...

เดี๋ยวส่งไปรษณียบัตร ถวายพระพรพร้อมสายรัดข้อมือไปให้นะคะ

น้องสาวส่งมาให้ตั้งแต่วันที่๒๘ แต่เพิ่งเดินทางมาถึงบ้านเจี๊ยบวันนี้เอง

พี่ฝนจะได้เขียนไปรษณียบัตรถวายพระพร ส่งถึงสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ของพวกเรา

สวัสดีจ้ะ ดื๋อ


มาเยี่ยมๆ ...

ชอบภาพในบล็อก "ยังไงดี" จัง สีหวานมากๆ

สวัสดีค่ะพี่ฝน
เรื่องเลือกตั้งสว.เจี๊ยบส่งแฟกส์ไปแล้วค่ะ แต่ยังเงียบบบบบ.....เจ้าหน้าที่คงยุ่งๆกันอยู่มั้งคะ ทั้งงานกงวุลทั้งงานเลือกตั้งติดๆกันอย่างนี้
ถ้าบัตรไม่มา ก็จะไปเลือกที่สถานทูตก็ได้ค่ะ ถือโอกาสเอาสายรัดข้อมือไปฝากเพื่อนกับพี่นกฮูกด้วย...

น้องสาวส่งสายรัดข้อมือมาให้ ๒๓ วงแน่ะพี่ มีเยอะค่ะ พอเพียงสำหรับแจกจ่ายให้เพื่อนเจี๊ยบทุกคน

พี่ฝนไม่ต้องเกรงใจ เราพี่น้องกัน นะคะ(แฮ่ะๆถือโอกาสสมอ้างเอาเองได้หน้าตาเฉยเลย)

ที่อยู่บนไปรษณียบัตรถวายพระพร ไม่มีที่อยู่เลยพี่ มีเขียนแค่
บัตรถวายพระพร
ฉลองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู๋หัวฯ

(สัญลักษณ์ ไปรษณีย์ไทย)

มีเท่านี้เองค่ะ

ตอนนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงประทับอยู่ที่พระราชวังไกลกังวล หัวหินนะพี่

เพราะคุณทักษิณเพิ่งไปขอเข้าเฝ้าพระองค์ท่าน เมื่อวานนี้เอง

เจ้าหน้าที่ทางสถานทูตเพิ่งโทรมาแจ้งเดี๋ยวนี้เองค่ะ แฮ่ะๆสงสัยต้องไปเลือกตั้งที่สถานทูตเองแหล่ะพี่ จะได้เจอกับเพื่อนด้วย....

วันนี้ฝนตก อากาศน่านอนจังเลยนะคะ....

แต่เดี๋ยวต้องออกไปข้างนอก แวะส่งจดหมาย (พรุ่งนี้หรือมะรืน จดหมายคงถึงบ้านพี่ฝน)

และ..พี่ฝนไม่ต้องส่งอะไรมาให้เจี๊ยบเลยนะพี่... ได้เจอกับพี่ ได้คุยกัน พี่เตือนสติมั่ง อย่างนี้ถือว่าเป็นกำไรชีวิตสำหรับเจี๊ยบแล้ววววว....

ไม่เคยเจอใครเหมือนพี่ฝนเลย วิธีพูดที่แตกต่าง แต่ซาบซึ้งใจ

ขอบคุณมากๆคร๊าบบบบผ๊ม

หวัดดีจ้า คุณลี่

แป๊บๆวันพุธละเร็วจัง

วันนี้ไปหาลูกค้าแต่เช้า เขาเลี้ยงน้ำกระถินอุ่นๆด้วย หอมชื่นใจจริงๆ
อยากทำเองมั่งจัง

สมองมึนตึบไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาคุยดี อิอิ

มีโฮมเพจสำนักพระราชวังมาฝากค่ะ
ไม่ทราบว่าพี่ฝนบุ๊คมาร์คไว้แล้วหรือยัง?
//www.palaces.thainet/index_brh.htm

ที่อยู่สำนักพระราชวังค่ะ
สำนักพระราชวัง
พระบรมมหาราชวัง
ถถนห้าพระลาน
พระนคร
กรุงเทพมหานคร

The Bureau of the Royal HouseHold
The Grand Palace
Na Phralan Road
Phranakorn
Bangkok
Thailand
(ไม่ทราบรหัสไปรษณีย์ค่ะ)

ว้าย พิมพ์ผิด
ถนน หน้าพระลาน นะคะ ไม่ใช่ถถนห้าพระลาน ขออภัยที่พิมพ์ผิดค่ะพี่

บล็อคไดอารี่วันนี้ สีสวย สดใสดีจังค่ะ
สี่โมงครึ่งกับยำมาม่าหนึ่งจาน เป็นอหารมื้อกึ่งกลางวันกึ่งมื้อเย็น...
ต้องรสต้ำยำกุ้งด้วยนะคะ ถึงจะทำยำได้อร่อย แซ่บสะใจ

คุณลี่จ๋า

มาแก้คำผิดอ่ะ น้ำกระถินนี่ไม่มีหรอก แหะ แหะ
น้ำตะไคร้หน่ะ (เกาหัวๆๆๆ) ที่จริงเด็กยกมาเสริฟ ไถมว่าน้ำอะไรเขาบอกว่ากระถิน 5555 เมื่อวานโทรคุยกับลูกค้าคนนี้เรื่องงาน เลยถามลูกค้าว่าทำยังงัย
เขาก็งงไปเลยแล้วบอกว่า น้ำตะไคร้อ่ะเฮ้ออ..หน้าแตกยับเยินเลย..ถามไปหลายที่ว่าทำไง ไม่มีใครตอบ มิน่าล่ะ เป็นอย่างนี้นี่เอง

พี่มะลิ
น้ำตะไคร้นั่นเอง
คงหอมตะไคร้น่าดู
พี่มะลิลองsearchจากgoogleดูก็น่าจะมีวิธีทำนะคะ
เดี๋ยวลองหามั่งดีกว่า..
ชักอยากลองบ้างแฮะ

สวัสดีวันจันทร์ค่ะพี่ฝน

วันนี้คอมพ์ไม่เดี้ยงแฮะ เลยมีโอกาสเขียนข้อความได้...(แต่ตอนจะส่งต้องลุ้น ว่าเน็ตจะตัดหรือเปล่า?)
ฝนตกอีกแล้ววันี้ แต่เจี๊ยบชอบอากาศอย่างนี้...ครึ้มดี น่านอน....

ฮาโหล ยู๊ฮู.. สวัสครับคุณแม่ซิลลี่
ไม่ได้เจอกัน น๊านนนนนนนน..นานนนนนนน
ขอชมว่า Blog สวยมาก อยากทำบ้าง
เดี๋ยวจะทำมาแข่งมั่ง


ว่าแต่ว่า ... อยากกินน้ำกระถินมั่งจัง ฮี่ๆๆ

สวัสดีค่ะพี่ฝน
วันนี้ไปรับเพื่อนมาแล้วค่ะ เดินเล่นกันแถวๆบ้านนี่เองค่ะ ไม่ได้ไปไหนไกลเลย...
ตอนนี้เพื่อนกลับไปอยู่ห้องพักแล้ว เจี๊ยบเลยมาเล่นเน็ต
คอมพ์ใช้งานได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ เพราะเมื่อวานนี้เพิ่งเปลี่ยนโมเด็ม...
เจี๊ยบก็ชอบอยู่บ้านเหมือนพี่ฝนเลยค่ะ รู้สึกว่าบ้านเป็นสถานที่ที่เจี๊ยบรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายที่สุด....
ช่วงโกลเด้นวีค ก็ไม่ได้ไปไหนไกลๆค่ะพี่ ใกล้ๆบ้าน จ.ชิบะนี่เองค่ะ
คนเยอะนะคะ เจี๊ยบไม่ค่อยชอบที่ที่มีคนเยอะๆ เพราะแย่งกันอยู่แย่งกันกิน...
วันนี้ฝนตก อากาศครึ้มๆเหมือนเมื่อวานนี้เลยนะคะ
อยากหลับกลางวันสักตื่นชะมัดเล๊ยค่ะตอนนี้

สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ...
ขอโทษด้วยนะคะ ที่ตอบช้า เพิ่งส่งเพื่อนที่สถานีรถไฟเมื่อเช้านี้ค่ะ แล้วก็ไปรับผ้าม่าน ต่อจากนั้นหน้าที่แม่บ้านก็ตามมาเหมือนเช่นเคย กลับมาสู่ระบบวงจรชีวิตเหมือนเดิมแล้วค่ะ
ไม่ได้ทำกับข้าวตั้งหลายวัน....วันนี้ได้ฤกษณ์โชว์ฝีมือแล้ว..อาจจะเค็มไปนิดก็เป็นได้...
สุขกาย สบายใจ ขอให้มีความสุข ตลอดปีใหม่ไทยนี้ และขอให้มีความสุข พบ เจอ แต่สิ่งที่ดีงาม ตลอดไปค่ะ....

สวัสดีตอนดึกๆ ค่ะพี่ซิลลี่
พี่คงนึกไม่ถึงว่า ตีสองแล้วจะมีคนบุกบ้าน

ชอบข้อความที่พี่เขียนให้คุณ jisi จังเลยค่ะ
ที่บอกว่า

มองฟ้า ก็ฟ้าของเรา
มองทะเล ก็ทะเลของเรา
สูดอากาศเข้าปอด ก็อากาศของเรา
มีอิสระในการมองในการสูดลมหายใจ
ไม่มีใครห้าม..จริงมั้ย
ทำชีวิตให้เป็นเรื่องง่ายๆนะ
แล้วจะเห็นว่าความสุขอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
อดีตมีไว้ให้ทบทวนและนึกถึง
ปัจจุบันมีไว้ให้ทำให้ดีที่สุด
เพื่อให้วันนี้เป็นอดีตที่ดีมีค่าแก่การระลึกถึงในอนาคต

ชอบจัง

เข้ามาแอบฟัง อะจ๊ะ

หวัดดีจ้ากระดื๋อ
มาอ่านบล็อกนมไฮโซจ้ะ อย่าว่าแต่คนละภาษาเลยนะที่จะสื่อกันผิดๆถูกๆ ขนาดภาษาไทย ในเมืองไทยเนี่ย มัชยังเคยเล้ย สั่งอย่างได้อีกอย่าง ก็ปล่อยเลยตามเลยเหมือนกัน ขำๆ เนาะ

สวัสดีค่ะพี่ฝน
กลับมาใช้ชีวิตตามปรกติแล้วค่ะพี่ แรกๆก็รู้สึกเหงาๆค่ะ แต่ตอนนี้กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วค่ะ
โรงเรียนเด็กๆเปิดเทอมแล้วนะคะ เมื่อวานนี้ก็เห็นเด็กตัวเล็กๆใส่ชุดประถมเดินมาขึ้นรถไฟเป็นกลุ่มๆ

ฤดูแห่งการเปิดเทอมสำหรับเด็กเริ่มต้นขึ้นแล้ว
ฤดูแห่งการทำงานของผู้ใหญ่ พนักงานใหม่ตามบริษัทต่างๆก็เริ่มต้นขึ้นแล้วเช่นเดียวกัน

เดี๋ยววันนี้จะทำสปาร์เก็ตตี้ สลัดผัก กับซุปทานเป็นอาหารมื้อเย็นค่ะ (ต้นทุนการซื้อมาประกอบอาหารราคาถูกดี)

อีกแค่อาทิตย์กว่าๆก็จะสิ้นเดือนอีกแล้วนะคะ แต่เจี๊ยบก็มีเรื่องที่ดีใจอยู่ว่า สามารถทำสิ่งที่ตั้งใจไว้เมื่อตอนต้นปีสำเร็จไปบ้างแล้ว บางเรื่องก็กำลังทำอยู่ แต่บางเรื่องก็ยังไม่ได้ทำเลยค่ะ

พอถึงปลายปีก็จะได้ลุ้นอีกทีว่า เราทำไปได้กี่มากน้อย....

วันนี้ครึ้มๆนะคะ

สวัสดีค่ะพี่ฝน
ตอนแรกคิดว่าวันนี้จะไปตึกม่วงสักหน่อย แต่พอดูพยากรณ์อากาศวันนี้แล้ว เลยเปลี่ยนใจอยู่บ้านดีกว่า ช่วงบ่ายๆฝนตกหนัก ท้องฟ้าคะนอง เจี๊ยบไม่เคยถ่ายรูปสายฟ้าได้สักที

ตอนนี้อาการแวดเอวเรื่มกลับมาอีกครั้งแล้วพี่ สงสัยยกของหนักมากไปเมื่อวานนี้ ขนอะไรต่อมิอะไรลงไปทิ้งตั้งเยอะ โดยเฉพาะหนังสือเก่า ที่ไม่ได้ใช้แล้ว

ที่นี่ไม่มีห้องหนังสือ จะซื้อเล่มใหม่มาก็ไม่มีที่จะเก็บ ทำให้ต้องตัดใจทิ้งเล่มเก่าๆไปบ้าง

เสียดายเหมือนกันค่ะ แต่ก็ต้องทำ...

เจี๊ยบเคยสั่งแม็คนักเก็ตที่ร้านแม็คโดนัล สั่งเขาสิบชิ้น แต่เขาทำมาให้สิบกล่อง (ในกล่องมีห้าหรือหกชิ้นนี่ล่ะค่ะจำไม่ค่อยได้แล้ว) อายก็อาย ตกลงว่าวันนั้นเจี๊ยบสั่งผิดเองค่ะ

เพราะที่สิงคโปร์ จะมีให้เลือกหลายชิ้นได้ค่ะ ขนาดห้าชิ้น แปดชิ้นหรือสิบสองชิ้น ทุกวันนี้นึกขึ้นมาทีไรก็ยังขำทุกที สั่งไปไดเงไม่รู้ตั้งเยอะตั้งแยะขนาดนั้น
ก็คำว่า จุ๊กโกะนี่แหล่ะค่ะพี่ เลยไม่รู้ว่ามันชิ้นเล็กๆในกล่อง หรือเขาใช้เรียกกล่องที่บรรจุนักเก็ตกันแน่
แช่แข็งทานได้ตั้งหลายวัน