BlogGang.com : : sirivinit : กายคตา อนัตตา .. วิถีแห่งการปฏิบัติพระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี

กายคตา อนัตตา .. วิถีแห่งการปฏิบัติพระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี

คอลัมน์ วิถีแห่งการปฏิบัติพระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี
เสถียร จันทิมาธร

หากถือเอา ปริยัติ เป็นดั่งบาทฐาน กระนั้น จากบทเรียนโดยตรงของ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ดำเนินไปตามบทสรุป

"พระปริยัติเปรียบด้วยอสรพิษ" ได้

นั่นเพราะ "ผู้ศึกษาเล่าเรียนทรงจำไว้ไม่ดี ไม่ตรึกตรองให้ถ่องแท้ จะเข้าใจผิดๆ ถูกๆ แล้วนำไปใช้ย่อมให้โทษแก่ผู้นั้น"

ขณะเดียวกัน "พระปริยัติที่บุคคลท่องบ่นจดจำ เล่าเรียน ทรงไว้ เข้าใจแจ่มแจ้งแล้วโดยมีความประสงค์จะทำตนให้พ้นจากโอฆะโดยการเรียนนั้น ได้แก่การเล่าเรียนของพระอริยเจ้าผู้ท่านสิ้นกิเลสแล้ว"

นั่นย่อมกินความหมายถึง การเล่าเรียนโดยผ่านกระบวนการทางการปฏิบัติ

"ผู้ซึ่งได้ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมอย่างนั้นมาแล้วก็ดี หรือเรียนแต่น้อยๆ เฉพาะอุบายของกัมมัฏฐานนั้นก็ดี แล้วตั้งหน้าเจริญพระกัมมัฏฐานนั้นเรื่อยไป วิชาประเภทหลังนี้นายโจรทั้ง 4 มีความกลัวมาก"

ที่ พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี เน้นอย่างหนักแน่นคือ "สมถ-วิปัสสนาเป็นวิถีทางตรงที่จะให้ถึงซึ่งวิมุตติแล้วเกิดปฏิเวธ"

อย่างไรหรือคือ ปฏิเวธ

คำตอบคือ "บัญญัติสภาวะสิ่งนั้นๆ ให้เป็นไปตามความเจริญถูกต้อง ได้สมถะเป็นปฏิปักษ์แก่กามภพ ตัดหนทางอันคดเคี้ยวให้ตรง"
ตรงไปสู่อนัตตา ตรงไปสู่การพิจารณาให้เห็นเป็นของตาย

กายคตา พิจารณาให้เห็นเป็นอนัตตา

กายนี้เป็นทุกข์ เป็นอนิจจัง แปรปรวนมาโดยลำดับ ยักย้ายมาทุกระยะ หาได้เว้นไม่แม้แต่วินาทีเดียว

ใครจะรักใคร่ จะชอบหรือเกลียดโกรธเขาโดยประการใดๆ ก็ดี หรือจะปรนปรือปฏิบัติ ถนอมเลี้ยงเขาโดยทุกสิ่งทุกประการ กายนี้ก็มิได้มีใจสงสาร เอ็นดู กรุณา แก่เราเลยสักนิดสักหน่อย

จะระทมทุกข์ร้อนอาลัย ไม่อยากให้เขาเป็นไปเช่นนั้น เขาย่อมไม่ฟังเสียงทั้งนั้น

กายเขามีหน้าที่จะรับทุกข์เขาก็รับไป เขามีหน้าที่จะแปรปรวนเป็นอนิจจังเขาก็เป็นไปตามสภาพของเขา

ฉะนั้น พระรัฐบาลเถระเจ้า จึงแสดงความข้อนี้แก่พระเจ้าโกรพราชว่า

"โลกนี้ (คือขันธ์โลก) ไม่มีใครเป็นเจ้าของ ใครจะป้องกันไม่ได้ทั้งนั้น ไม่มีใครเป็นใหญ่ โลกนี้ฟูอยู่ (ด้วยความไม่พออิ่มเป็นนิตย์) เป็นทาสของตัณหา ตายแล้วละทิ้งหมด ไปคนเดียว"

ดังนี้

เมื่อผู้มาพิจารณากายนี้ให้เห็นอนัตตา ดังแสดงมานี้แล้วก็จะละเสียได้ซึ่ง อัตตานุทิฏฐิ และอัสมิมานะ

ที่เห็นว่าเป็นตนเป็นตัวเองจริงๆ แล้วหลงเข้ายึดมั่นด้วยความสำคัญผิด

กายคตา พิจารณาให้เป็นของตาย

กายอันนี้เราได้รับแบ่งสายตายมาจากบิดามารดา บิดามารดาของเราได้รับแบ่งส่วนตายมาจากปู่ย่า ตายาย

ตกลงว่าทุกๆ คนที่เกิดมาแล้วนี้ย่อมได้รับมรดกคือความตายมาจากบรรพบุรุษแต่ก่อนโน้น

คนเราในโลกนี้ทั้งหมดซึ่งมองเห็นกันอยู่ในเดี๋ยวนี้ก็คือคนตายนั่นเอง จะมีใครเหลืออยู่ในโลกนี้ได้

เว้นไว้แต่ตายก่อน ตายหลังเท่านั้น

คนแลสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ย่อมเหมือนกันทั้งหมด จะมีชื่อเสียงและยศศักดิ์ มั่งมีและทุกข์จน ทุกชั้นทุกวรรณะ โดยสมมติและนิยมว่าสมณชีพราหมณ์ นักพรต ผู้ดีวิเศษมีฤทธิ์เดชตปธรรมทั้งหลายสักเท่าใดก็ดีก็หนีจากอาการทั้ง 2 นี้ไม่ได้ทั้งนั้น

ความเกิดและความตายทั้ง 2 นี้ย่อมเป็นเครื่องหมายส่อแสดงว่า "โลกมี"

ผู้มายึดมั่นสำคัญกายนี้อันเป็นของไม่มีสาระว่าเป็นของมีสาระย่อมไม่ถึงธรรมที่เป็นสาระมีแต่ความดำริผิดเป็นที่ไป ฉะนั้น พึงพิจารณากายนี้ให้เป็นของตาย สลายตามเป็นจริง ซึ่งเป็นคู่กันกับความเกิด

แล้วจะได้ละเลิกถือของไม่มีสาระว่าเป็นของมีสาระเสียได้

ดังได้พิจารณามาเป็นลำดับ ตามนิทัศน์อุทาหรณ์จาก พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี

กายคตาพิจารณากายให้เห็นเป็นธาตุ 4 พิจารณากายให้เห็นเป็นอสุภะ พิจารณากายให้เห็นเป็นทุกข์ พิจารณากายให้เห็นเป็นอนิจจัง พิจารณากายให้เห็นเป็นอนัตตา

และพิจารณากายให้เห็นเป็นของตาย อันองค์เอกภาพกับเกิด

หน้า 30

ขอบคุณ
ข่าวสดออนไลน์
คุณเสถียร จันทิมาธร

Create Date : 13 ตุลาคม 2554

Last Update : 13 ตุลาคม 2554 9:51:40 น.

0 comments

Counter : 723 Pageviews.