BlogGang.com : : sirivinit :

โรคลำไส้อักเสบ (Pet Care)

โรคลำไส้อักเสบ (Pet Care)

โรคลำไส้อักเสบติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส หรือ Canine viral enteritis นั้น ฟังชื่อโรคก็พอจะบอกได้ว่าเกิดความผิดปกติหลักที่ระบบทางเดินอาหาร คือ มีการอักเสบติดเชื้อที่สำไส้ เกิดอาการท้องเสียอย่างรุนแรง

ซึ่งการท้องเสียที่เกิดจากเชื้อไวรัสนั้น มักจะมีความรุนแรงกว่าการท้องเสียที่เกิดจากสาเหตุอื่นเช่น จากเชื้อพยาธิ บิด โปรโตซัว และแบคทีเรีย ซึ่งจากเชื้อไวรัสเองนั้น ที่ก่อให้เกิดโรคเองนั้น ก็มีหลายชนิด เช่น parvo และ corona virus

แต่ตัวที่ก่อให้เกิดปัญหาหนักและรุนแรง ที่เป็นเหตุให้สุนัขเสียชีวิต คือ Parvo virus ซึ่งเป็นเรื่องที่เราจะมาคุยกันวันนี้ครับ

โรคนี้เป็นโรคติดต่อที่มีความรุนแรงมากโดยเฉพาะใน ลูกสุนัขหรือ สุนัขที่ไม่เคยได้รับการฉีดวัคซีนป้องกันมาก่อนเลย ไวรัสตัวนี้จะเข้าไปทำลายผนังทางเดินอาหารทำให้เกิดแผลลอกหลุด ทำให้การย่อยและดูดซึมอาหารสูญเสียไป

อาการหลักที่พบ คือ อาเจียนและถ่ายอย่างรุนแรง ซึม กินอาหารไม่ได้ ถ่ายเหลวพุ่ง โดยในระยะท้ายจะถ่ายเป็นเลือด กลิ่นเหม็นคาวจัด (คล้ายกลิ่นหัวกุ้งเน่า) อาการที่พบอีกอย่างหนึ่ง คือ การทำงานของระบบหายใจ รวมถึงระบบหัวใจและหลอดเลือด ล้มเหลว โดยเฉพาะในลูกสุนัข ซึ่งจะมีผลทำให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเฉียบพลัน

สาเหตุของการตาย เกิดจากการอาเจียนและท้องเสียอย่างรุนแรงมาก ทำให้เกิดภาวะช็อก เนื่องจากการเสียน้ำ และเกลือแร่ในร่างกายไม่สมดุล หรือมีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อน

ที่สำคัญไวรัสตัวนี้จะทำให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเฉียบพลัน เกิดหัวใจล้มเหลว เกิดกล้ามเนื้อหัวใจตาย สุนัขจะเสียชีวิตแบบเฉียบพลัน

การติดต่อและการแพร่ระบาดของโรค มักเกิดจาก การกินและการสัมผัสโดยตรง จากเชื้อไวรัสที่ปนเปื้อนในอุจจาระ ของสุนัขที่ป่วย หรือโดยการสัมผัสผ่านตัวพาหะสื่อกลางเช่น ติด เสื้อผ้าหรือรองเท้าของเจ้าของ หรือผ่านสัตว์อื่น เช่น นกที่บินมาเกาะชามอาหาร

การรักษา เนื่องจากโรคนี้เกิดจากเชื้อไวรัส จึงไม่มียา รักษาเฉพาะ ทำได้แค่รักษาเพียงแบบพยุงอาการ ชดเชยภาวะ การขาดน้ำ แร่ธาตุ และสารอาหาร รวมถึงการให้ยาปฏิชีวนะเพื่อควบคุมการติดเชื้อแทรกซ้อน

ในปัจจุบันมีการรักษาโดยการให้ อินเตอร์เฟียรอน (interferon) ซึ่งเป็นโปรตีน ที่มีผลทำให้เซลล์ที่ถูกกระตุ้นนั้นอยู่ในสภาพ ที่ต้านไวรัส ซึ่งโดยปกติร่างกายจะสร้างสาร interferon นี้ขึ้นมาเองได้ แต่สัตว์ต้องอยู่ในสภาพที่แข็งแรงเพียงพอ

ปัจจุบันเริ่มมีสัตวแพทย์นำมาใช้รักษามากขึ้น แต่ติดที่มีราคาค่อนข้างแพงมาก

การป้องกัน ทำได้โดยการฉีดวัคซีน ซึ่งเป็นวิธีการป้องกันที่ได้ผลดีมากวิธีหนึ่ง แม้จะไม่สามารถป้องกันได้ 100% แต่ก็เป็นการลดอัตราการเสี่ยงของการเกิดโรค ได้ การทำวัคซีนจะเริ่มทำตั้งแต่อายุ 6-8 สัปดาห์ (กระตุ้นซ้ำอีก 1-2 ครั้ง ห่างจากเข็มแรกประมาณ 1 เดือน และฉีดเป็นประจำทุกปี)

เนื่องจากเราอาจไม่สามารถป้องกันสุนัขของเราจากการติดโรคจากสภาพแวดล้อมได้ เช่น เมื่อพาสุนัข ออกไปเดินเล่นหรือขับถ่าย สุนัขอาจดมหรือเลียสิ่งของ ผนัง พื้นถนนที่อาจมีเชื้อปนเปื้อนอยู่

นอกจากนี้สัตว์ตัวเล็กบางชนิด เช่น แมลงสาบ หนู หรือนกกระจอกที่มากินเศษอาหารที่เหลืออยู่ ในชามอาหารของสุนัข อาจไปสัมผัสกับอุจจาระที่มีเชื้อไวรัส ปนเปื้อนมาก่อน

ซึ่งก็เป็นการนำเชื้อมาให้สุนัขของเราทางอ้อมได้ ดังนั้น การล้างชามอาหารและคว่ำให้แห้งทุกครั้ง หลังจากที่ สุนัขกินเสร็จ ก็เป็นวิธีป้องกันอีกทางหนึ่งครับ

ขอขอบคุณ แนวหน้าออนไลน์

Create Date : 09 ตุลาคม 2554

0 comments

Last Update : 9 ตุลาคม 2554 16:27:04 น.

Counter : 1552 Pageviews.