เช้าวันศุกร์ที่ 21 พ.ย.51

เหนือตื่นแต่เช้า เพราะรู้ว่าวันนี้ต้องไปโรงเรียน เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์แล้ว

...ไม่โอ้เอ้ เข้าห้องน้ำจัดการตัวเองซะเรียบร้อยแล้วก็ไปแต่งตัว

"แม่คับ เอาแว่นตาไปด้วย ฝุ่นมันเลอะ"

เข้าใจไม๊จ๊ะ ฝุ่นมันเล๊อะ หมายถึง ฝุ่นมันเยอะ

เหนือจะพูด ย ไม่ชัด พูด ย ทีไร ก็จะกลายเป็น ล ทุกที

จะเรียก"ย่า" ก็กลายเป็น "ล่า"

...ฮัม เพลงลงหัวกะไดบ้านไป..

เห็นเค้าอารมณ์ดี ก็เลยจัดการถ่ายรูปไว้ซะหน่อย

..โปรดสังเกตุนะจ๊ะ ว่าแว่นตาเหนือ มีเลนส์ข้างเดียว...คิคิ

ตอนเย็น อุ๊ยมาไปรับที่โรงเรียน...

คุณครูชมว่า วันนี้ทานข้าวกลางวันเก่ง

ครูถาม "น้องเหนือ วันนี้ทานข้าวเยอะไม๊คับ.."?

เหนือตอบ "ทานเลอะ"

น่าน..ไง  ความหมายเปลี่ยนไปแล้ว

"ทานเยอะ" กลายเป็น "ทานเลอะ"....

....ฮ่าๆๆๆ....ลูกชายอุ๊ยมา เอ๊ยยยย

นั่งมอไซด์ไปด้วยกัน...ก็เลยถามว่าจะไปรับพี่ไนซ์ที่โรงเรียนมารีย์พิทักษ์ไม๊

วันนี้พี่แข่งกีฬาสี ไปดูกันไม๊....เหนือตอบทันทีว่า.."ไปสิ"

ถึงโรงเรียนพี่..เห็นพี่เล่นอยู่กับเพื่อน ก็เลยวิ่งไปหาพี่

..สะดุดบล็อคที่ซิสเตอร์วางไว้อย่างแรง ..ล้ม หน้ากระแทก..

..ร้องไห้กลับมาหา...อ้าว เห็นเลือดแปะอยู่ริมฝีปาก

ตายล่ะหว่า...ลูกชั้นปากแตก 

"ไหนๆขอแม่ดูปากน้องหน่อยซิ" ...ไม่ยอมอ้าปากเลย

ก็เลยต้องแงะปากดู...ไอ้หย๋า!!...ฟันหน้าลูกหักไป 1 ซี่

ก็เลยพูดว่า..อ้าว ฟันน้องหัก...

คราวนี้แหละพี่น้องเอ๊ย ร้องเสียงดังเข้าไปอีกเท่าตัว

คนแถวนั้นหันมาดูกันหมด

เป็นที่ตกใจ....ไทยมุง คับ..

ผ้าก็ไม่มีเช็ดเลือดก็เลยใช้เสื้อกันเปื้อนของโรงเรียนเช็ด

จะซักออกรึป่าว...นั้น..ลืมคิดไปเลยอ่ะ

คอยปลอบตลอดว่า..ไม่เจ็บนะ น้องเก่งนะ...

ก็มีเสียงครางตลอดเวลาเลย

สุดท้าย....หยุดเสียงร้องได้โดยการพูดว่า

"แม่จะพาน้องไปซื้อของเล่น"

พี่น้องเอ๊ยยย หยุดร้องทันที

โอ๊ะโอ๋...ลูกชั้น....ของเล่นมันทำให้คนเปลี่ยนนิสัยได้เจงๆๆๆ

เย็นนั้นแหละ ... มีที่พึ่งเป็นของเล่น ชิ้นละ 15 บาท

อยู่นิ่ง อยู่นาน....ไม่มีงอแง

แต่รุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์นี่อะดิ...ชายไม่ยอมกินไรเลย...แม้กระทั่งน้ำ

น้ำ นม ข้าว ชายไม่แลตามองเลย..
แถมตัวร้อนอีกตากหาก ไม่พูดไม่จา ดูหน้าอิดโรย

ม่ายไหวแล้ว...วิ่งแจ้นไปซื้อยาแก้อักเสบกับยาแก้ปวดมาให้ลูกกินทันทีเลย

คิดว่า ห่างกันแค่ 3 ชม. ก็จะเบิ้ลกันรอบสองเลย...

เอามันซะแบบเร่งด่วน เลย อ่ะ !!!

...ลูกไม่มีอะไรตกถึงท้องเนี๊ยะ หัวอกคนเป็นแม่ว้าวุ่น...

ทำไงดีน้อ ทำไงดีล่ะ ..เฮ็ดจั่งใด๋น้อ ....

อะไรที่ขอบกินก็สรรหามาให้ คำตอบที่ได้ก็คือ

"ไม่เอา"  "ไม่กิน"

...กลุ้มใจไม๊ล่ะ..พี่น้อง ????

วันอาทิตย์...เช้าตื่นมาเริ่มมีอาการหิวล่ะ

"แม่คับ น้องอยากกินโอติน..."

หัวใจแม่พองโตล่ะ...วางมือจากงานวิ่ง 4x100 ไปชงโอวัลตินร้อนๆมา 1 แก้ว ทันที

คอยคนและเป่าให้เย็น.....หลังจากนั้นเอาหลอดดูดกาแฟแบบงอได้มาเสียบ

...ดูดคับ..พี่น้อง....เย้ๆๆๆๆๆ  ลูกชายไม่ตายแล้ววววว   เอิ๊กกกๆๆๆๆๆ

ตอนเที่ยง..ทำข้าวต้มใส่ปลาทู ไปลองป้อนเค้าดู

ใช้ช้อนผู้ใหญ่ ..ลูกอ้าปากกว้างไม่ได้ เพราะยังเคืองแผลที่ฟันอยู่

"แม่คับ..ใช้ช้อนเด็กน้อย"...

น่านไง...เข้าใจไม๊ละคับ..

ช้อนเด็กน้อย หมายถึงอะไร

...ก็ช้อนสำหรับใช้ป้อนอาหารเด็กทารกไง....

มือเที่ยงนี้เลยรอดตายไปอีกมือนึงกับข้าวต้มใส่ปลาทูกับช้อนเด็กน้อย

หลังจากนั้นทุกมืออาหาร..

ก็เลยต้องเป็นอาหารอ่อนกับช้อนเด็กน้อย

วันจันทร์...โทรไปลาคุณครูที่โรงเรียนขอลาป่วย

...ดีอกดีใจใหญ่ ว่าไม่ได้ไปโรงเรียน...

หลังจากนั้นก็ออกลายทันที...หายป่วยเป็นปลิดทิ้ง

กินได้ทุกอย่าง...ฮ่าๆๆๆๆ

ตั้งแต่ฟันหักมาเนี๊ยะ...
เหนือไม่สมญานามใหม่

ใครๆก็เรียกเหนือว่า

"เหนือเขี้ยวหว่อง" ภาษาอิสาน

"เหนือเขี้ยวเว่า" ภาษาเหนือ

สรุปแล้วก็คือ...."เหนือฟันหล๋อ"

อุบัติเหตุแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิด ไม่มีใครอยากจะเป็น

...ถือว่าเป็นคราวเคราะห์กันไป..เด้อพี่น้อง !!

Mizz ja

อุ๊ยมา

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 20 ธันวาคม 2552 20:04:06 น.		0 comments
Counter : 1630 Pageviews.
Share Tweet