นิทานความรัก...........< บรรเลงบทที่สาม >

“ ความรัก ความจริงใจ ความประทับใจ และ ความผูกพัน”

กาลครั้งหนึ่ง...
มีเด็กชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า ความรัก
ความรักไม่รู้ว่าเขาเกิดขึ้นมาได้อย่างไร เขาไม่เคยเห็นผู้ให้กำเนิด
ความรัก เกิดมาท่ามกลางความมืดมนและว่างเปล่า...
ความรักเฝ้าตามหาอะไรบางอย่างที่ทำให้ตัวเขารู้สึกไม่เหน็บหนาว
เขาอ้างว้าง เขาสับสน เขาอยู่คนเดียวมานานเกินพอ...
...เขารู้สึกว่าอะไรยังขาดหายไป

ความรักเริ่มออกเดินทางบนถนนสายที่ไม่มีจุดเริ่มต้น...
ถนนสายนี้ทอดยาวไกลไปในความมืดมิด...และดูท่าไม่มีที่สิ้นสุด
ความรักเริ่มท้อใจ...เมื่อไหร่เขาจะเจอเพื่อนร่วมทางเสียที...

แสงสว่างเล็กๆ กระพริบพราวท่ามกลางความมืดรอบกาย แล้วหายไป...
ความรักดีใจมาก ในที่สุดก็มีแสงสว่างจุดขึ้นมาแล้ว
เขาเดินเข้าใกล้...และพบกับใครคนหนึ่งที่นั่งกอดเข่าอยู่เดียวดาย

...เธอคนนั้นคือ ความจริงใจ...
ความจริงใจบอกกับ ความรัก ว่าเธอถูกสั่งให้มาเฝ้ารอใครสักคน...
เธอนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้ว...นานจนแทบจะหมดหวัง...
เธอเห็นแสงสว่างอยู่ไกลๆ...และ ความรัก ก็เข้ามาหาเธอ


ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน...ไม่ต้องให้มีใครบอกเขาก็รู้ พวกเขาทั้งคู่ต้องก้าวไปด้วยกัน...
ความรัก ส่งมือให้ ความจริงใจ จับเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เริ่มก้าวเดิน...

ก้าวที่ทั้งสองเดินไปค่อยๆย่างอย่างช้าๆ...ไม่รีบร้อน
อาจจะมีมรสุมพัดกระหน่ำเข้ามาบ้างแต่มือที่จับกันเอาไว้ไม่เคยปล่อย...
ผ่านลมที่โหมกระหน่ำ
ผ่านความมืดและความเหน็บหนาว... ผ่านหลายๆสิ่งมาด้วยกัน

และแล้วก็มีเด็กน้อยๆสองคนจูงมือกันเข้ามา...
เด็กน้อยคนหนึ่งที่ดูบอบบางและอ่อนแอราวกับจะล้มลงได้ทุกเมื่อ
แต่อีกคนกลับดูเข้มแข็ง...และคอยปกป้องอีกคนเสมอ

พวกเขาแนะนำตัวว่าเขาคือ ความประทับใจ และ ความผูกพัน
ความรัก และ ความจริงใจ อุ้มเด็กทั้งสองมาแล้วร่วมเดินบนเส้นทางไปด้วยกัน...
เส้นทางที่เคยมืดสนิทเริ่มมีแสงจางๆส่องรำไร...
ถนนสายที่ดูยาวไกลไม่สิ้นสุด ตอนนี้กลับเห็นปลายทางสว่างริบหรี่...

...ในใจของพวกเขาเกิดความหวัง...เส้นทางที่พวกเขารอคอยใกล้เข้ามาถึงแล้ว


แต่แล้ว ก็มีเงาทะมึนมาทาบทับ เงาปีศาจสองตัวโอบล้อมพวกเขาเอาไว้
เจ้าปีศาจแนะนำตัวเองว่ามันคือ ความแตกร้าว และ ความเศร้า
...พวกมันต้องการจะจับ ความรัก ไป...

เด็กน้อยที่ชื่อ ความประทับใจ ร้องไห้จ้า มันกลัวเหลือเกิน ยิ่งร้องไห้ ร่างบอบบางนั้นยิ่งจางลงราวกับจะสลายไป...
ความผูกพัน โผเข้ากอดความประทับใจแน่น... เขาค่อยๆปลอบจน ความประทับใจ หยุดสะอื้น...

ร่างกายของเด็กน้อยนั้นกลับมามีรูปร่างดังเดิม...
ในขณะที่ปีศาจทั้งสองตนมีสีหน้าตื่นกลัว...ร่างของมันเองที่กำลังสลายไปช้าๆ

ความรัก กับ ความจริงใจ เห็นดังนั้นจึงกอดเด็กน้อยทั้งสองแน่น ร่างทั้งสี่กอดกันกลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียว
ความแตกร้าวและความเศร้ากรีดร้อง......แล้วมันก็สลายไป

ทันใดนั้นเอง... แสงสว่างก็แยงจ้าไปทั่ว... ความรัก รู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังลอยขึ้นช้าๆ...
ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณู...

เสียงปริศนาที่มีชื่อว่า 'ความสุข' ดังก้อง...

พวกเจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม ว่าทำไมข้าถึงให้พวกเจ้ามาเดินทางร่วมกัน...
...นับตั้งแต่วันนี้ไป...พวกเจ้าจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ข้าจะให้ชื่อของพวกเจ้าว่า ความสัมพันธ์

...ทั้งสี่ถูกรวมเป็นคนใหม่คนเดียวกัน...ร่างกายที่ดูแข็งแกร่งและมั่นคงกว่าเดิม...และพร้อมเผชิญกับทุกปัญหา...
พวกเขาเข้าใจแล้วว่า...เขาเกิดมาทำไม...

มี ความรัก ความจริงใจ จึงเกิด ความประทับใจ แล้วกลายเป็น ความผูกพัน
บางครั้งอาจจะมีปัญหาบางอย่างที่ทำให้เกิดความแตกร้าวและความเศร้า
อาจจะทำให้ ความประทับใจ ลดน้อยลง แต่ ความผูกพัน ก็ยังเหนี่ยวรั้งทุกอย่างเอาไว้......แต่สุดท้าย ทุกอย่างจะผ่านไปได้ต้องมีพื้นฐานคือ………

ความรัก และ ความจริงใจ...

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~


ขอบคุณ forward mail ที่ส่งมาจากใครก็ไม่รู้ แต่ข้อความดีมากๆ เลยต้องนำมาให้คนอื่นได้อ่าน ^_^

Create Date : 15 กันยายน 2553		1 comments
Last Update : 15 กันยายน 2553 14:00:32 น.
Counter : 2178 Pageviews.
Share Tweet