Group Blog All Blog
|
หัวหิน "หัวหิน เป็นถิ่นสัญญา" ไปหัวหินทีไร ก็ประทับใจทุกครั้ง สมัยเรียนเคยไปรับน้องกันอยู่หลายคราว มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ไปนั่งหลับนกกันที่สถานีรถไฟหัวหิน เพราะไม่มีเงินเช่าห้องพัก 1 คืน ผลัดกันนั่ง ผลัดกันนอนอยู่บนเสื่อจนเช้า แล้วถึงลุยหาบ้านพักกัน และอีกครั้งกับเพื่อนอีกกลุ่ม ที่นั่ง ๆ นอน ๆ เล่นไพ่สลาฟกันทั้งวันทั้งคืนในบ้านเช่าราคาถูก แบ่งข้าว แบ่งขนมปังกันกิน เพราะงบประมาณจำกัด หลายปีก่อน เคยไปนอนโรงแรมรถไฟ ยุคที่โซฟิเทล เข้ามาทำแล้ว ไม่ใช่ดำเนินการโดยการรถไฟ ซึ่งน่ากลัวมากกว่าน่าพัก โรงแรมรถไฟที่เป็นสัญญลักษณ์ของหัวหิน ยุคนี้สวย สง่า น่าพักมาก ๆ แต่ก็ ราคาก็ปรับขึ้นไปจนน่าเสียดาย คราวที่ไปครั้งก่อนนั้น ตงตงอายุแค่ 7 เดือน ยังไม่หัดเดินเลย มาถึง 2 ครั้งหลัง รวมครั้งล่าสุด ไปพักโรงแรมเล็ก ๆ เลยหัวหินมาหน่อย ที่ชื่อโรงแรมสายลม เพราะขับรถแวะเวียนไปหาที่พักหลายแห่งแล้วไม่ประทับใจ ไม่ใช่เพราะแพงไป ก็อยู่ไกลทะเลเกินไป ขณะที่โรงแรมสายลมแม้จะเป็นโรงแรมสองดาวครึ่ง แต่ก็สะอาดสะอ้าน และอยู่ริมทะเล มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ไปคราวนี้ หัวหินเปลี่ยนไปมากจริง ๆ มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้น มีที่พักใหม่ ๆ ขึ้นเป็นดอกเห็ด มีห้างใหญ่ มีเฟรนไชน์ฟาสต์ฟู๊ดยี่ห้อดัง ๆ มีมอเตอร์ไซค์ให้เช่าเรียงรายเต็มไปหมด ไม่เหมือนสมัยก่อนที่มีแต่รถสองแถวให้เช่า ที่เคยได้ใช้บริการกัน แวะไปเยี่ยมบ้านพักสมัยก่อนที่มาเช่ารับน้อง หลังเดิมยังอยู่ แต่โทรมไปมาก ขณะที่หลังใกล้ ๆ กัน ซึ่งเป็นบ้านไม้แบบเดิม ๆ ในซอยเดียวกัน โดนรื้อถอนไปแล้ว เพื่อเตรียมก่อสร้างใหม่ รอบ ๆ มีอาคารสูงใหญ่ขึ้นมากระหนาบข้าง แต่ถึงอย่างไร หัวหินก็ไม่เปลี่ยนไปอึกทึกครึกโครมเหมือนกับชายทะเลภาคตะวันออก ที่จอแจน่าเบื่อ ใกล้ ๆ ที่พัก มีร้านกาแฟเล็ก ๆ ชั้นเดียวทาสีเหลืองซ่อนตัวอยู่ในเงาไม้ กาแฟอร่อย แถมมีคอมพิวเตอร์ให้ใช้ด้วย ได้ไปนอนพักแค่คืนเดียว ยังฝันที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นเลย ถ้าเทียบเป็นหญิงสาว หัวหินเป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรัก และหลงไหล การเดินทางคราวนี้ ออกเดินทางเช้าวันศุกร์ ก่อนหลังวันหยุดยาว เพื่อหลีกเลี่ยงผู้คนในช่วงสงกรานต์ และวันแรงงาน เราออกเดินทางกันตอนสาย ๆ แวะหาข้าวเที่ยงกินกันที่เพชรบุรี ซึ่งหาของกินยากจริง ๆ อาจจะเพราะเป็นวันธรรมดา เลยเงียบเหงาแทบจะเป็นเมืองร้าง ออกจากเมืองกะว่าจะไปตายเอาดาบหน้า ก็เจอบิ๊กซี ไปจบที่ KFC บิ๊กซีเพชรบุรี เลยพบว่าผู้คนมารวมกันอยู่แถวนั้นเอง เส้นทางถนนไปหัวหินสะดวก สบาย ขับง่าย แต่เนื่องจากเป็นช่วงฝนฟ้าเข้า ขาไปเลยพบกับฝนตกหนักเป็นช่วง ๆ ถึงหัวหินก็เย็น ๆ แล้ว ฝนฟ้าก็ซาไป ท้องฟ้ายังอึมครึม แต่ก็ทำให้อากาศเย็นสบาย ทะเลไม่สวยเลย คลื่นลมแรง น้ำเป็นสีขุ่น ๆ แถมตอนไปถึงเป็นช่วงน้ำลง ทะเลเลยไม่สวยอย่างที่ควรจะเป็น ตกกลางคืน ขับรถออกจากโรงแรมเข้าไปที่ตลาด แวะเดินเที่ยวตรงนั้นตรงนี้ กะว่าจะไปฝากท้องที่ตลาดฉัตรไชย กลายเป็นว่า ของกินหายหน้าหายตาไป กลายเป็นแผงขายสารพัดสินค้าขึ้นมาแทน อาจจะเป็นเพราะว่าร้านอาหารสารพัดที่ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด อาหารเลยขายไม่ดีเหมือนเดิม สุดท้าย ไปจบที่ร้านหัวมุมฝั่งตรงข้ามตลาด อาหารรสชาติดี แม้จะรอนานหน่อย ตอนเข้าไปนั่ง เด็กในร้านบอกว่าต้องรอนานมากเกินครึ่งชั่วโมง แต่ความที่ไม่รู้จะไปกินที่ไหนกันแล้ว ก็เลยตกลงรอด้วยความใจเย็น เพราะทำใจไว้แล้ว พออาหารมาถึง ก็รู้สึกคุ้มค่าที่รอ เพราะอร่อย ไม่ใช่เพราะแค่หิว แต่อร่อยจริง ๆ แม้จะเป็นกับข้าวตามสั่งธรรมดา เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นขึ้นเพราะแสงแดดตอนเช้า โชคดีจริงจริง ๆ ที่อากาศดี แสงแดดแจ่มใส เลยรีบปลุกตงตง กับคุณแม่ลงมาทานอาหารเช้ากัน ก่อนจะแยกไปทานกาแฟที่ร้านที่เล่าไว้ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ แค่เดินไปไม่กี่นาที จิบกาแฟพร้อมเข้าอินเตอร์เน็ตไปเพลิน ๆ พอกลับมาที่ห้อง สองแม่ลูกเพิ่งกลับมาจากทะเล ยอดคุณแม่เล่าว่าตงตงเดินออกไปไกลมาก ไปหาเพื่อนเล่นน้ำด้วย ชวนไปลงสระน้ำจืดก็บอกว่าเหนื่อยไม่ไหวแล้ว สักพักก็บ่นอยากกลับ เป็นห่วงเจ้าหมาโมชิ ที่ถูกทิ้งไว้ให้เฝ้าบ้าน เลยเก็บของขับรถกลับบ้านกัน ขากลับ คุณแม่ขาช็อบ เห็น out let เสื้อผ้าริมทาง เลยแวะเข้าไปดูกัน แต่ละร้านมีแต่เสื้อผ้าตกรุ่น ราคาก็ไม่เห็นถูกเลย ก่อนกลับก็กินข้าวใน food center ก็พบว่าไม่ได้เรื่อง ถึงแบบนั้นก็ทำให้ท้องอิ่มไปอีก 1 มื้อ แวะซื้อของฝากกันอีกนิดหน่อย ขากลับใช้เส้นทางผ่านราชบุรีเข้ากรุงเทพฯ เพื่อแวะเยียมเพื่อนที่ไปเปิดฟาร์มปลาที่ราชบุรี กลับถึงบ้านกันเกือบทุ่มพอดี เป็นการเที่ยวครั้งแรกในรอบเกือบสองปี เพราะตั้งแต่ขโมยขึ้นบ้าน แล้วเอาโมชิมาเลี้ยง ก็เป็นห่วงไม่กล้าไปไหน ถ้าต้องไปก็ไปแค่คืนเดียวเท่านั้นเอง แต่ก็อีกนั่นแหละ ทั้งครอบครัวเป็นโรคเดียวกัน คือไม่มีที่ไหนสบายเท่าบ้าน ไปอยู่ไกลบ้าน นาน ๆ ไม่ได้ เลยไม่ค่อยมีปัญหากันเรื่องที่ไม่ได้ไปเที่ยวไหน ๆ ด้วยกัน ปิดท้ายด้วยรูปพระเอกเช่นเคย     ปิดท้ายด้วยรูปทะเลหัวหินครับ ต้องมีม้าครับ ถึงจะเป็นของแท้ 
สำหรับดิฉันไปหัวหินบ่อยมาก สมัยอยู่เมืองไทย เพราะไม่ไกลจากกรุงเทพ จำได้สมัยเด็กไปกับเพื่อน พอไปถึงตอนดึกก็นั่งที่โรงแรมรถไฟ ไม่ได้นอนค่ะ เพราะทัวร์เค้าไม่ได้จัดที่พักได้ นึกถึงวันเก่าเหมือนคุณเลย
โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล
 ) วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:2:05:09 น. |
ultraman seven
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บล็อคของคุณพ่อลูกสองที่ ชอบเลี้ยงปลา และเชียร์ลิเวอร์พูลสุดหัวใจ Friends Blog
Link |
||||||||||||
