ในวันที่เรา(ไม่)รักกัน ชื่อหนังสือ: ในวันที่เรา (ไม่) รักกัน ผู้เขียน: เด็กทะเล,tintin,นายน้อย รายละเอียด: ในความรัก...มีทั้งสุขและทุกข์คละเคล้ากันไป ‘พราวตะวัน’ การโกหกปิดบัง ทำให้เธอต้องสูญเสียเขาไป ‘แรกพิรุณ’ ยอมตัดใจจากเขา เพราะคิดว่าความรักที่มีให้กันนั้นได้เลือนหายไปแล้ว ‘สาวิตา’ เมื่อผู้ชายคนนั้นไม่ได้ดีพร้อม เธอควรจะให้โอกาสเขาอีกครั้งหรือไม่ ในวันที่เรา (ไม่) รักกัน คือวันที่ต้องถามใจตัวเองว่ายังต้องการความรักนั้นอยู่อีก มั้ย ....................................................................................................... ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารักเล่มนี้เป็นเรื่องสั้นของนักเขียน 3 คนค่ะ ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องแรก 'หัวใจในคำลวง' ของเด็กทะเลมากที่สุด อ่านแล้วได้อารมณ์เหงาๆเศร้าๆ มันเหมือนเทพนิยายอย่างที่นักเขียนตั้งใจจะให้เป็นจริงๆ ส่วนสองเรื่องหลังเข้าไม่ถึงแฮะ หัวใจในคำลวง >>เรื่องนี้วรินยุพาเป็นนางเอกสำหรับเรา รู้สึกว่าเค้าเสียสละจริงๆ ส่วนนางเอกตัวจริงอย่างพราวนี่ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่เลย แต่ถ้าลองมองกันจริงๆในโลกจริง เป็นใคร ใครก็ต้องทำอย่างพราว อ้าว...ก็ปัณณ์หล่อน่ารักเสียขนาดนั้น ใครจะบอกความจริง เป็นเรา...เราก็เลือกที่จะไม่บอกเหมือนกัน เนื้อเรื่องจะเป็นประมาณว่ารินช่วยปัณณ์ขึ้นมาจากทะเล แต่ตัวเองรีบหนีไปตามเพื่อนปัณณ์มาช่วย ไม่กล้าออกตัวเพราะเขิน พราวเดินเล่นอยู่แถวนั้นพอดี เห็นเข้าเลยเข้าไปดู ปัณณ์ฟื้นขึ้นมานึกว่าพราวช่วยชีวิต เลยขอบคุณเสียยกใหญ่ หลังจากนั้นปัณณ์ก็คอยหาโอกาสเข้าใกล้ตีสนิทพราวจนทั้งสองเป็นแฟนกัน เวลาปัณณ์พูดถึงเรื่องที่พราวช่วยชีวิตตัวเอง พราวจะมีสีหน้าเจื่อนๆ จนวันนึงปัณณ์อยากพิสูจน์ เลยคิดแผนตอนไปล่องแพที่เมืองกาญจน์ เขาแกล้งทำเป็นจมน้ำ พราวเห็นเข้าตกใจว่ายน้ำลงไปช่วยเขาทั้งๆที่ตัวเองว่ายน้ำยังไม่แข็งเลย ปัณณ์ช่วยพราวขึ้นมาและรู้ในทันทีว่าคนที่ช่วยชีวิตเขาไม่ใช้พราวตะวัน จากนั้นปัณณ์ก็ตีห่างเรื่อยๆจนเขาเองเป็นฝ่ายบอกเลิก และไปคบกับวรินยุพา เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงวันซ้อมใหญ่พระราชทานปริญญาบัตร ปัณณ์มาขอคืนดีกับพราว และรินแอบมากระซิบกับพราวว่าตนเลิกกับปัณณ์แล้ว แถมยังให้กำลังใจปัณณ์กลับไปหาพราว ทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บ สุดท้ายตอนจบก็จบแบบแฮปๆ เนื่องจากความ(ไม่)จำเป็นของหัวใจ >> เริ่มเรื่องก็สนุกดีค่ะ สงสารนางเอก พระเอกเรื่องนี้โง่ของจริง แล้วนางร้ายจะเรียกอย่างนี้ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า เพราะความจริงก็ไม่ได้ร้ายอะไรมากมาย เจนตัวละครตัวนี้มักจะดึงพระเอกไปอยู่กับตัวเอง ติวหนังสือ ไปรับ-ส่ง ไม่เกรงใจไม่รู้จักกาละเทศะ ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าพระเอกนางเอกเป็นแฟนกัน อยู่มาวันนึงความอดทนของนางเอกขาดผึง นางเอกทนไม่ไหวเลยบอกเลิก แรกๆพระเอกก็ชาๆแล้วแอบไปร้องไห้คนเดียว เพิ่งรู้ว่ารักก็สายเกินไปอะไรประมาณนั้น แต่ตอนหลังก็ปรับความเข้าใจกันได้ อีกสักครั้งนะคนดี >> อ่านแล้วรู้สึกว่า...แหมพระเอกเห็นแก่ตัวจัง ทิ้งนางเอกไปเพราะทำผู้หญิงท้อง อืม...นางเอกต้องไปทำสกู๊ปที่ไร่ของพระเอก พระเอกเอาใหญ่เลย ทำทุกวิถีทางให้ถ่านไฟเก่าคุ แล้วยิ่งรู้ว่านางเอกมีใจให้ก็เอาใหญ่ ให้ลูกสาวตัวเองเข้าไปตีสนิท หวานใส่ โอ๊ย...บอกตรงๆสำหรับเรื่องนี้เราไม่ค่อย แฮปเลย   Create Date : 26 กันยายน 2550 2 comments Last Update : 19 พฤษภาคม 2551 20:07:17 น. Counter : 271 Pageviews. Share Tweet

*** สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม มีเวลาว่างอย่าลืม แวะไปทักทาย..หน่อยอิง..บ้าง ขอให้มีความสุขทุก ๆ วันนะคะ ***   โดย: หน่อยอิง 26 กันยายน 2550 20:40:36 น.

อยากหามาอ่านอยู่เหมือนกันค่ะ อยากหามาอ่านเพราะยังติดใจการเขียนของเด็กทะเลอยู่ แล้วเดี๋ยวนี้ก็หาเรื่องรักแนวเศร้าๆ อย่างนี้ยาก ก็เลยสนับสนุน แต่ตอนนี้ยังไม่มีปัญญาโยกย้ายตัวเองไปที่ไหนเลยค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 29 กันยายน 2550 12:01:04 น.