Bloggang.com : พระแสงของ้าวมีดดาบกรรไกรหอก : นี่หน่ะหรอที่เค้าเรียกว่า "ตกหลุมรัก"

นี่หน่ะหรอที่เค้าเรียกว่า "ตกหลุมรัก"

ตกหลุมรักขึ้นไม่ไหว....ใช่ ไม่ไหว
ยิ่งตอนนี้ยิ่งไม่ไหว
มันกำลังจะสอบไง ไม่สิ สอบเลยแหละ บ่ายสามเลย

มาเวิ่นเว้ออะไรตอนนี้
(ภาษาเหนือ แปลว่าว้าวุ่น)

วันนี้ยังไม่เท่าไหร่

มันเริ่มมาเมื่อวันพุธ ที่ฉันไปเชค splint หรือ เฝือกสบฟัน
แล้วอาจารย์หมอก็บอกว่าจะให้คนอื่นมา เชคนะคราวต่อไป

อืม....รู้สึกเซงมากที่จะไม่ได้ตรวจกับ "พี่ว_" อีกแล้ว

พี่ว_ ใครหน่ะหรอ
พี่นิสิตทันตะ

คนที่รับผิดชอบเคสของฉัน TMJ
ข้อต่อขากรรไกรอักเสบนั่นเอง

พี่เค้านิสัยดีมาก แต่ฉันก็คิดว่าเป็นสิ่งที่เค้าเรียนมาหรือเปล่ามาต้องใจดีกับคนไข้

อย่างว่า ฉัน
ผู้หญิงที่ไม่สวย
ไม่เคยมีคนมาดีด้วย
พอมีคนมาทำดีด้วยหน่อยก็ไม่ได้
ตอนแรกก็เฉยๆนะแต่พอจะย้ายเคสให้คนอื่นหน่ะ

ซิมพาเทติกก็หลั่งเลย
ม่ายยยยยย.......... นี่ตอนแรกนึกว่าจะมีอีกสักสองสามครั้งนะ
แต่นี่เร็วเกิน ไม่เหลือสักครั้งเลย ฮือๆๆๆ

คนเราเมื่ออยู่ในที่มืดถึงรู้คุณค่าของแสง

นะ ...นะ
ไอ่เราก็คิดมากไง
เค้ามาทำดีด้วยหน่อย ก็นะพี่เป็นกันเอง คุยเก่งไง หรือว่าฉํนพูดมาก
เค้าเลยพูดตอบเป็นมารยาท
พี่แกคุยสนุก

ครั้งแรก นัดไป ก็พิมพ์ฟัน

แล้วก็ ครั้งสอง ใส่ สปริ๊นท์

ครั้งนี้แหละได้เม้าท์กระจาย น้ำลายแตก ถึงได้รู้ว่าแกเกรียน

ครั้งที่สาม ไปแล้วไม่ได้เชคเพราะฉันมีเรียนจริงๆแต่พี่แกเลี้ยงข้าว

ครั้งที่สี่ ไปเชค ก็นานนะก็พี่แกไม่คลินิคบ่ายเลยไปเลี้ยงข้าว

นะ ไปทีไรพี่แกก็ชวนกินข้าวตลอดแหละ เหอะๆๆๆๆๆๆ
มาราทไง

พี่แกโดนสอนมาดีมาก เพราะจะเดินไปส่งตลอด

อย่างว่า เราก็เหมือนเป็นครูเค้าไง

เออ พิมพ์มาถึงตอนนี้พึ่งได้สติว่า เราคิดไปเองจริงๆ

ที่ทำให้คิดมากคือ

ก็กำลังอ่านหนังสอที่ตึกวิศวะอยู่ พี่แกโผล่มา ซึ่งพี่แกบอกว่าแกอ่านที่หอสมุด

แล้วฉันก็เอ๋อๆๆ พี่แกยิ่งเอ๋อ แล้พี่แกก็เดินจากไป

ฉันขอสารภาพอย่างไม่อายว่า

ฉันคิดว่า อเอ๊ะ พี่แกแอ๊บมาดูเราป่าว??

ชั่งเป็นอารายที่ไร้เหตุผลสิ้นดี

แล้ว ฉันไปส่งแกะเทปกะเพื่อนที่หอสมุดเห็นพี่แกนั่งอยู่พอดี

เหมือนพี่แกมองมาไม่รู้ว่าเห็นไหม นั่นแหละ!!

หลังจากนั้นฉันก็ไม่เป็นอันอ่านหนังสือ

แว๊บมาดูพี่แก สองรอบ รอบสองขึ้นไปนั่งกะเพื่อนแล้วติดฝน

ลงมาพี่แกหายไปแล้ว สรุปมาติดฝนหน้าศูนย์หนังสือ

อยู่ดีๆมีเสีดำวิ่งมากตัดหน้าไป อ๊าววนั่นพี่ว_

แล้วพี่แกก็เข้าไปหอสมุด
อี่นี่ก็คิดในใจเค้าไป เซอเวย์หากุ ป่าวว่ะ ห้าๆๆๆๆ

โอย นะ สวยมาก ค่ะ หน้ายังกะก้อย รัชวิน ห้าๆๆๆๆ

แล้ว ก็เก็บเอามาเพ้อเวิ่นเว้อไม่อ่านหนังสือ

แล้วก็มาเล่าให้โอ๋ฟัง วันพฤหัสก็ไปเรียนแลป ก็คิดถึง

ศุกร์เรียนก็คิดถึง

ศุกร์เริ่มมาอ่านที่หอสมุดจริงจัง แต่ก็แว๊บไป อีเอ็นนะ
เพราะคิดว่าพี่แกตามเรามาป่าววววว ห้าๆๆๆๆ
สรุปไม่มี
อีนี่กลับดึกๆยังไปแถวหอพี่แก เฮ้ออ เมื่อคืนเลยที่ไป

ก็ พฤ โทรให้อุ๊ไปนั่งโต๊ะที่ อีเอ็น
ศุกร์ ก็สละโต๊ะ จริงจัง
เสาร์ไปหอสมุด

วันนี้นั่งอ่านอยู่ พี่แกโผล่มา
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ก็ฉันนั่งอยู่กะพี่บอย โดนดิสเครดิตเลย

ไม่หรอกพี่แกไม่เห็น หรือว่าเห็น เหอะๆ
อืมแล้วพี่แกก็จากไป

แล้วเราก็ออกจะไปกินข้าว ฝนตกค่ะ
เลย ตัดวินใจเข้าไปทักพี่แก
นะ
ยืนคุยแล้วนั่งเลยแมร่ง ห้าๆๆๆๆ

คุยไปเรื่อยรู้สึก นะ
เฉยๆ เลิกบ้าเลย
เพราะได้คุยแล้ว พี่แกก็หน้าเฉยๆอ่ะ

คุยแต่เรื่องที่อ่านหนังสือ เหอะๆๆๆ
ว่าไมไม่ไปอ่านไหนนู่นนี่
ฝนตก พี่แกชวนกินหนม
เออ พี่แกรอเพื่อน
เพื่อนติดฝนยังไม่มา ....เพื่อนหรือแฟน
นะ

เลยขอตัวพี่แกเลยถามเรื่อง สปริ๊นท์
ฉันไม่รุ จะพูดไรแล้ว.......... เหอะๆ ไม่รุหว่ะ
แบบว่า นาทีนั้นรู้เลยว่า คิดไปเอง
พอคุยเสดอีนี่ก็เอาและ
เอามาคิดเองว่าพี่แก นะ
ตามเราไปแหงๆห้าๆๆๆๆ
พี่แกบอกว่า เพื่อนพี่ไปอีเอ็นกัน ที่นี่เพื่อนพี่ไม่ค่อยมา
หรอ.... จริงหรอแก
แต่ปีหกมาอ่ะ เห็นๆ
พี่แกก็ถามว่าทำไมเมาเข้าห้องน้ามไกลจัง อยู่ชั้นสามเข้าชั้นหนึ่ง
ก็เลยตอบไปว่าป่าว จะไปกินข้าว

เออ สินะ
พี่แกบอกไม่ชอบชั้นสาม อึมครึมหนาว
กูเลยบอกไป ว่าไม่ชอบชั้นหนึ่งไม่เคยมาอ่าน เหอะๆๆๆ

เออพี่แกถามชั้นสามมี่ที่ว่างไหม
เรานั่งกัเพื่อนหรอ
ไม่รู้ค่ะ คงมีแต่...เอ่อ (ในใกลัวจองไม่ทัน)
หนูนั่งกับเพื่อนค่ะ สองคน
เหอะๆๆ

ไม่รู้ว่าพี่แกต้องการสื่อไรว่า อยากไปชั้นสามหรืออยากไปนั่งด้วย
แต่กูติดเพื่อน(กล้าเนอะมึงห้าๆๆ)หรือว่า พี่แกจะไปนั่งกับเพื่อน

ก้อยไปถามเรื่องพี่แกก็พี่ต้าร์มาแล้ว เจ้แกเคยไปเอกเรย์ด้วย
สองสามครั้ง
รู้ด้วยว่ารถสีดำ เหอะๆๆๆ
แล้วบอกว่ายังไม่มีแฟนมั้ง
และไม่เป็นเกย์
เฮ้อ กูนะกูตอนนี้เฉยๆ
เพราะเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าคิดไปเอง
เฮ้อ ... แต่วันนี้แอ๊บไปดูที่อีเอ็นนะเห็นปีห้านะไป คนนึง
แต่ไม่มีที่

เมื่อวานพี่แกไปหอสมุดแล้วเสียงดังพี่แกเลยไปอีเอ็น
ส่าดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เมื่อวานหอสมุดเสียงดังเลยไปคณะแล้วมากินข้าวแล้วติดฝนที่หอ
มิน่าไม่เจอ
แต่ก็แว๊บไปดูนะ ตอนตีสอง นั่นสิ
เค้ากลับแล้ววววววววววววววววววววววววว

เฮ้อ ยิ่งพิมพ์ยิ่งรู้ว่าตัวเองหลงตัวเอง
เนอะ จริงๆนะ
ที่คุยๆไปก็เหมือนทั่วไปแหละ
เราก็เหมือน มีพระคุณต่อ
เค้าก็รักษาเรา นั่นสินะ

กูน่ะ พูดวน แต่หนูทำไมไม่เห็น
พี่แกก็ พี่ไม่เห็นเรา
เหอะๆๆ
นั่นสิ เค้าก็รีเฟลก ย้อนคำถามไปงั้นแหละ
อีแตงโมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
อย่ามากมายนักนะ

เอาไงดี
โอ๋ ก้อย บอกว่า อย่าหลงตัวเอง
อย่าคิดว่าพี่แกชอบไหม
จริงนะ

จริงแหละ
ก็คิดว่าจะไปถามคนที่เค้าอ่านว่า มีผู้ชายหน้าซื่อๆนี่มาอ่านบ้างป่าว

ไม่หรอกนะ
พี่แกก็
เออ เลิกบ้าเลย
เลิกตอนหมดเวลาอ่านหนังสือสอบนี่นะ
ห้าๆๆๆๆๆ
อูยย บาปกรรม
พี่แกนี่ตัวถ่วงชั้นดี
ดูสิทำเอาเราไม่ได้ไปเรียน สามครั้ง
สุดๆๆๆๆ
ห้าชั่วโมง เบ็ดเสร็ด

ต้องคิดในแง่ร้ายไว๊

ทำไมคนนี้ยากว่ะ
เค้ามาทำดีด้วยมั้ง

ถ้าปู้มาทำแบบนี้ก็คงรัก...ตายไปนานแล้ว

เค้านิสัยดี
เค้าทำแบบนี้กับทุกคน
เค้าเครดิตดีขนาดนั้น
เค้ามีคนในใจแล้วแหละ
มึงหน่ะ
อ่อนแอเอง
ทีปู้ มึงยังอานหนังสือได้เลย
ทีนี้นะทำเป็นกระแดะ ร้องไห้ กดดันเพราะย้ายเคส
อ่านหนังสือก็ฟังเพลง
หลอกตัวเอง
เค้าไม่ชอบมึงหรอ ข้าวแค่สองมื้อใคๆก็เลี้ยงกันได้
เค้าเดินไปส่งที่จอดรถก็เพื่อนเค้าเค้าก็ไปส่งนะ

ก็เค้าชวนกินทุกครั้งแหละแต่ไม่มีเวลาไง
แหมได้ไปครั้งเดียวทำเป็นดีใจ
แล้วเรื่องที่อ่านหนังสือเค้าก็อ่านของเค้าอยู่แล้วมมั้ง
คิดไปนู่นนนนนนนน พวกปีห้าก็ไปอีเอ็นเยอะ
เค้าถามหาที่ว่างเค้าหาเผื่อเพื่อนเค้า
เป็นไงกระจ่างยัง
มีแต่มึงที่เสียเวลา
คิดไปนู่น
อ่านหนังสือไม่อ่าน
เป็นไง
ตัดให้ได้ นะมึงคิดให้ได้ แหมรู้นะว่าตอนี้มึงยีงคิดอยู่
เฮ้อ นะ มีความหวัง
ความสุข

สุขหรอ

ทุกข์ๆไม่ว่า
น่าสงสาร
เมื่อไหร่ฉันจะมีความรักที่ดีนะ

ตลกหว่ะ
ขอมอบรางวัลหลงตัวเองคิดไปเองให้ตัวเอง

สุดยอดอ่ะ
คิดได้เนอะ

Create Date : 22 กันยายน 2551

Last Update : 7 ตุลาคม 2551 9:05:59 น.

3 comments

Counter : 208 Pageviews.

เอ้ อยากรู้จัง เรียนมหาลัยไหนน้อ

ขอให้เดาถูกทีเหอะ อิอิ

โดย: หมอภัทร (patra_vet

) วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:3:38:30 น.

นั่นนะซิ เรียนมหาลัยไหนกันน้อ อิอิ

โดย: jdaynoaoon

วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:4:54:16 น.

ผู้หญิงมักจะชอบผู้ชายที่ดูแล คุยเก่ง

ยิ่งดูแลเท่าไรก็ยิ่งดี

โดย: บางส้มเปรี้ยว

วันที่: 22 กันยายน 2551 เวลา:13:04:56 น.