คนไร้รัก เมื่อได้รู้ ว่าไร้แล้ว เรื่องราวรัก เมื่อตระหนัก รักนี้ ที่สิ้นหวัง เมื่อความทุกข์ ตรงหน้า มาประดัง เมื่อความหลัง ลาขาด ไม่อาจเติม เมื่อหัวใจ ตายแล้ว ไม่คืนกลับ เมื่อไม่รับ ย่อมไม่ให้ ใครเข้าเสริม เมื่อตีตรา ว่าชาตินี้ ชีวีเดิม เมื่อไม่เริ่ม ใครคิดต่อ คงท้อไป เมื่อไม่อาจ สร้างใจ ให้มีรัก เมื่อประจักษ์ ว่าหนักเกิน จะเทินไหว เมื่อคิดวาง คือว่างเปล่า โปรดเข้าใจ เมื่อคิดใกล้ อาจไกลห่าง กว้างกว่าเคย เมื่อไร้รัก ไร้ใจ จึงได้คิด เมื่อยึดติด ยิ่งหนัก รักที่เอ่ย เมื่อปล่อยวาง ทุกข์นาน กลับผ่านเลย เมื่อเปิดเผย ความจริง ยิ่งสุขเกิน เมื่อต้องกลาย เป็นใคร ที่ไร้รัก เมื่อได้พัก ถมใจ ให้ตื้นเขิน เมื่อทุกข์หาย ใจยอม พร้อมเผชิญ เมื่อทุกข์เดิน ดาหน้า จะท้าชน เมื่อหมดใจ ให้ใคร ใช่หมดรัก เมื่อความรัก ยังให้ ในทุกหน เมื่อรักมอบ ตอบเพื่อน เกลื่อนสกล เมื่อรักล้น มอบโลกนี้ ที่สวยงาม   Create Date : 30 มีนาคม 2550 12 comments Last Update : 30 มีนาคม 2550 13:25:45 น. Counter : 972 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายพร้อมกำลังใจเอามาฝาก   โดย: เพียงแค่เหงา 30 มีนาคม 2550 14:19:30 น.

กลอนเพราะมากครับ ถึงแม้ว่าความรักจะทำให้เราทุกข์ในบางเวลา แต่มันก็ทำให้เรารู้คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ครับ   โดย: Call Me G.O.D. 30 มีนาคม 2550 19:52:14 น.

เพราะเหมือนเดิมค่ะ ^^ have a nice weekend na ka... ... ...   โดย: Malee30 30 มีนาคม 2550 23:37:41 น.

ดีจัง ใช้คำให้ความรู้สึกดีครับ   โดย: เกลือจืด 31 มีนาคม 2550 9:09:38 น.

คุณเพียงแค่เหงา ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณ Call Me G.O.D. ใช่แล้วค่ะ ความรักสวยงามเสมอ แต่บางทีก็รู้สึกว่าอยากจะพอแล้ว ไม่อยากหาอีกแล้วค่ะ ฝนจ๋า ช่วงนี้ทิวลิปติดงานเป็นตังเมเลย แว๊บ ๆ มาได้แป๊บ ๆ ยังไงอย่าเพิ่งลืมกันนะ ยังคิดถึงฝนกับน้องกรานต์เสมอเลย เสร็จงานเมื่อไหร่ จะแวะไปหาทันทีเลยนะ คุณเกลือจืด สิ่งหนึ่งที่คนเขียนกลอนต้องการมากคือคำติชมจากคนอ่าน ขอบคุณมากค่ะ ว่าง ๆ แวะมาอ่านอีกนะคะ   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 31 มีนาคม 2550 10:54:32 น.

สวัสดีครับ เพิ่งเข้ามาดู วันนี้ขอเป็นกลอนเปล่านะครับ ฉันเดินไปด้วยหัวใจที่ว่างเปล่า สมองได้คิดใคร่ครวญ ความรักในหลายครั้งที่ผ่านมา ทำไมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว ฉันเดินไปด้วยสมองอันปลอดโปร่ง ความรักทำให้ฉันเข้าใจโลก และมนุษย์มากขึ้น และรู้ว่าความแตกต่าง ระหว่างความรักกับความหลงเป็นอย่างไร? ฉันเดินไปด้วยดวงตาที่มุ่งมั่น บทเรียนของรักในครั้งที่ผ่าน ๆ มา มันย้ำเตือนอยู่เสมอว่า อย่ารีบร้อนที่จะรัก ปล่อยให้ความสัมพันธ์ค่อย ๆ พัฒนาไป เรียนรู้และเข้าใจกันให้มากที่สุด ก่อนที่จะเริ่มบทต่อไป...   โดย: คนเดินดินฯ 31 มีนาคม 2550 15:49:15 น.

คุณคนเดินดินฯ ดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักความรักมากขึ้นแล้วนะคะ ขอให้โชคดีในความรักและทุกสิ่งนะคะ   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 1 เมษายน 2550 14:06:40 น.

หวัดดีค่ะ คุณทิวลิปสีน้ำเงิน เข้ามาอ่านกลอนของคุณบ่อยๆค่ะ เพราะชอบที่คุณแต่ง แต่งเก่งจังเลยค่ะ   โดย: smileyimaim 1 เมษายน 2550 16:21:28 น.

สวัสดีครับ วันหยุดยาวสามวันได้พักบ้างก็ดีครับ นั่งอ่านหนังสือที่ซื้อมาหลายเล่ม มีทั้งหนังสือแนวบูลิ้ม นวนิยายเช่นพลนิกรกิมหงวนแล้วก็หนังสือที่วิเคราะห์วรรณกรรมสามก๊ก ก็คงใช้ช่วงนี้กับสงกรานต์นั่งอ่านและทบทวนตัวเองไปเรื่อย ๆ ครับ วันนี้เขียนไรดีนะ มาบล็อกนี้ต้องฝากผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆไว้บ้างเดี๋ยว จขบ.จะเงียบเหงาเกินไป จริงไหม? ยามเหนื่อยล้าและรู้สึกสิ้นหวังในชีวิต จงมองออกไปนอกตัว มองให้เห็นความลำบากของผู้คนและสรรพสิ่ง ปัญหานั้นเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ตั้งสติและใช้ปัญญาคิดใคร่ครวญ อยากไม่รู้สึกโทษตัวเองและผู้ใด ไม่ช้าชีวิตของเราก็จะเดินเข้าสู่จุดสมดุล และพบกับตัวตนของตัวเองมากขึ้น มีความเชื่อมั่นที่จะฟันฝ่าอุปสรรค ที่เข้ามาในชีวิตแต่ละห้วงเวลาต่อไป   โดย: คนเดินดินฯ 6 เมษายน 2550 13:23:54 น.

แก้ไขนิดหนึ่งนะครับ ยามเหนื่อยล้าและรู้สึกสิ้นหวังในชีวิต จงมองออกไปนอกตัว มองให้เห็นความลำบากของผู้คนและสรรพสิ่ง ปัญหานั้นเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ตั้งสติและใช้ปัญญาคิดใคร่ครวญ อย่างไม่รู้สึกโทษตัวเองและผู้ใด ไม่ช้าชีวิตของเราก็จะเดินเข้าสู่จุดสมดุล และพบกับตัวตนของตัวเองมากขึ้น มีความเชื่อมั่นที่จะฟันฝ่าอุปสรรค ที่เข้ามาในชีวิตแต่ละห้วงเวลาต่อไป   โดย: คนเดินดินฯ 6 เมษายน 2550 13:26:47 น.

คุณ smileyimaim ขอบคุณที่แวะเข้ามาบ่อย ๆ ค่ะ เรื่องแต่งกลอนยังต้องฝึกอีกเยอะค่ะ แต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 6 เมษายน 2550 19:00:45 น.

คุณคนเดินดินฯ แหม..แวะเข้ามาที่นี่แค่มาทักทายอย่างเดียวก็ได้ค่ะ ทิวลิปไม่ว่าอะไรหรอก แต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับแง่คิดดี ๆ ที่เอามาฝากค่ะ มีความสุขในทุกวันนะคะ   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 6 เมษายน 2550 19:04:32 น.