จุดเปลี่ยนของชีวิต

ก็ .. ไม่ได้อยากมีความรู้สึกเศร้า ๆ แต่บางทีน้ำตามันก็ปริ่ม ๆ ออกมาเอง ตอนฟังเพลงเศร้า ๆ ... บ้าชะมัด!

แล้วทีไอ้ตอนที่เพื่อน ๆ อกหักหน่ะนะ .. ก็ยังเคยแนะนำเพื่อนมันไปบ่อยๆ

"ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกนะเว้ย.. คนดี ๆ ยังมีอีกเยอะ"
"ไม่อยากเศร้า ง่ายนิดเดียว... ก็อย่าไปคิดเรื่องที่ทำให้เศร้าเด่ะ..."
"ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากมีเซ็กส์ กับผู้ชายที่กำลังร้องไห้อยู่หรอกนะเฟ้ย.."

บลา บลา บลา.. แต่พอมาโดนเข้ากะตัวเอง.. .. จุกอ่ะ .. โดนเต็ม ๆ อย่างที่เค้าว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ทั้ง ๆ ที่ตอนก่อนหน้านี้ก็เคยคิดอยากจะเลิกกับเค้าเหมือนกัน แต่กลายเป็นว่า เค้าชิ่งไปมีคนอื่นก่อนซะงั้น ... กลายเป็นความรู้สึก สลดอย่างบอกไม่ถูก เรียกว่าหมาคาบไปแดกจริง ๆ ไม่อยากจะคิดว่าเค้าจะทำอะไรกัน อืม... อย่าไปคิด อย่าไปคิด คิดไปแล้วจะทำให้เสียสุขภาพจิตไปซะเปล่า ๆ

วันก่อนแม่ก็โทรมา.. แม่บอกว่า "ไม่รู้เป็นอะไร แม่นอนไม่หลับ ตีหนึ่งตีสองคิดถึงแต่ลูก ไม่รุ้ว่าลูกเป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายใจอะไรรึเปล่า" ก็ ช่วงที่เรากำลังนั่งร้องไห้คนเดียวนั่นแหล่ะ ... ดีจัง แม่เราเป็นห่วงเราขนาดนี้ ก็เลยบอกแม่ไป.. .. "เค้าไปซะแล้วแหล่ะแม่..." คืนนั้นก็เลยมีแม่ค่อยปรับทุกข์ให้.. แล้วแม่ก็บอกว่า..

"แม่เคยบอกลูกนานแล้วใช่มั้ยว่า ดวงลูกอาจต้องไปต่างประเทศ จะกลับมาพร้อมกับเงินทองมากมาย แต่มีเรื่องนึงที่แม่ไม่อยากบอก เพราะลูกยังคบกับแฟนคนนี้อยู่ "
"ถ้าลูกไม่เป็นแฟนกับคนนี้ ลูกก็จะได้แหม่มชาวต่างชาติมาเป็นแฟน"


แม่พูดเหมือนแม่รู้อยู่แล้วว่าอะไรจะเกิดขึ้น เพราะแม่ผมเป็นหมอดูประจำบ้าน ประมาณว่า ลูกอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรนี่แทบจะไม่ต้องโทรหา .. เปิดไพ่ ดูดวง ถามสิ่งศักดิ์สิทธิ์(ซึ่งผมก็ยังสงสัยมาจนถึงทุกวันนี้ว่าไอ้สิ่งที่ว่านั้นมันคืออะไร เป็นเทพ หรืปเป็นลูกกรอก?)

ผมไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ทุกครั้งที่แม่เจอผม แม่จะถามว่า.. "ยังคบกับน้องคนนั้นอยู่มั้ย" .. อ๊ะ.. ทำไมแม่ต้องถามด้วยล่ะเนี้ย เหมือนกับรู้ว่ายังไงก็ต้องเลิกกัน .. อื้ม..ใช่!

นี่เรากำลังไหลไปตามกระแสดวงชะตารึป่าววะเนี้ย... อย่างนี้ถ้าเกิดเราคบใครที่เป็นคนไทย(รวมถึงชาวญี่ปุ่น อินเดีย พม่า ลาว) ก็ต้องเลิกกันหมดดิ? บ้าไปแล้น ฮือ ๆ ๆ ๆ .....

อื้ม... ถึงตอนวันนี้อนาคตผมก็เริ่มสดใส มองเห็นภาพขึ้นมาอีกครั้ง โครงการไปต่างประเทศเริ่มผุดขึ้นมาในหัว พี่สาวเริ่มวางแผนส่งตัวไปเปิดตลาดที่อังกฤษ โดยเริ่มจากการส่งไปเป็นเด็กล้างจาน(คิดว่าที่บ้านเพื่อนพี่เค้า) ให้มันไปเรียนรู้ชีวิตการทำงานที่เมืองนอก .. หากไปจริง ..ก็วางแผนใช้ชีวิตอยู่สัก 1 ปี ถึง 6 ปี กลับมาค่อยว่ากันอีกที.. ไหน ๆ ก็จะไม่มีข้อผูกมัดอยู่กับชีวิตใครแล้ว.. ไม่ต้องห่วงแล้วว่าจะต้องรีบกลับมาแต่งเมีย ไม่ต้องกังวลว่าไปที่ไหนไกล ๆ นาน ๆ แล้วจะทำให้คนที่อยู่เมืองไทยตั้งตาเฝ้ารอนั่งเศร้า นั่งเหงาตุหงาหงัน ... ชีวิตไร้พันธนาการ โอ้ .. โอ้ ... โอ้...

ยังไง แล้ว ถ้าหากสิ้นปีนี้ยังพูดอังกฤษไม่คล่อง แผนที่วางไว้ก็อาจจะล่มเอาได้.. ช่วงปีนี้เลยน่าจะเป็นโอกาสที่ดีในการเร่งฝึกภาษาให้คล่องกว่านี้..

เฮ้อ.. .. เรากำลังจะไปจริง ๆ หรือนี่...

Create Date : 05 มีนาคม 2549		3 comments
Last Update : 5 มีนาคม 2549 20:32:27 น.
Counter : 437 Pageviews.
Share Tweet