ชีวิตการเป็นมนุษย์ทำงานกินเงินเดือนมีเริ่ม ก็ต้องมีจบลง . . .
สิ้นเดือนนี้ก็ถึงเวลายื่นใบลาออกแล้ว การก้าวขาออกจาก comfort zone ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ไม่รู้จะมีอะไรรออยู่ข้างหน้า แต่ถ้าไม่เลือกที่จะเปลี่ยนแปลง เราก็คงต้องย่ำอยู่กับที่ต่อไป ไม่สามรถที่จะเดินไปตามทางที่ใจเราอยากไปได้
Everything changes, nothing remains without change.
นั่นสินะ!
อีกยี่สิบกว่าวันของการเดินทางครั้งใหม่ เพื่อตามหาแรงบันดาลใจและใช้เวลาอย่างคุ้มค่ากับหวานใจ เอ๊ะ!
ประเทศอะไรเอ่ย มีคลองยั้วเยี้ย มีกังหันเยอะแยะ ติ๊กต๊อกๆ