Bloggang.com : หมื่นทิวาพันราตรี :

. . . Au Pair's Diary : การเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็ก . . .

Monday, March 25, 2013

Khon Kaen, Thailand

การเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็ก

สำหรับการเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กของออแพร์ฝึกหัดนั้น หน้าที่ทั่วๆ ไปก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับพี่เลี้ยงเด็กที่ได้เงินเดือนเลย (แต่ออแพร์ไม่ได้นะคะ Smiley

) ตอนที่เปรียวเก็บชั่วโมงที่สถานสงเคราะห์ เวลางานก็เหมือนพี่เลี้ยงในสถานสงเคราะห์เลยคือ 08.00 - 17.00 บางวันมีลากถึง 18.00 ก็มี หน้าที่ก็ทำทุกอย่าง ตั้งแต่กวาดพื้น ถูพื้น รีดผ้า พับผ้า เช็ดอึ เช็ดฉี่ เปลี่ยนผ้าอ้อม อาบน้ำให้น้อง พาน้องไปกินข้าว ป้อนข้าวน้อง พาน้องนอน เล่นกับน้อง เอนเตอร์เทนน้องพาเล่น พาทำกิจกรรมต่างๆ สอนการบ้าน พาไปโรงพยาบาล เช็ดตัว ป้อนยาเวลาไม่สบาย เป็นครู เป็นผู้ดูแลรักษาความปลอดภัย รวมถึงเป็นผู้ไกล่เกลี่ยเวลาเด็กๆ ทะเลาะกัน เยอะแยะมากมาย

การเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กของเปรียวนั้น รวมๆ เวลาจนกระทั้งเสร็จก็ประมาณ 2 เดือนครึ่งค่ะ แต่ในที่นี้หยุดวันเสาร์ อาทิตย์ด้วยนะคะก็เลยนานหน่อย สำหรับการเก็บชั่วโมงเลี้ยงเก็กในสถานสงเคราะห์ของเปรียวก็แบ่งออกเป็นสามช่วง คือ ช่วงแรก (สองอาทิตย์แรก เด็กวัยกลางๆ 2-3 ขวบ) ช่วงกลาง (สองอาทิตย์ต่อมา เด็กโต 3-6 ขวบ) ช่วงหลัง (ช่วงหลัง เก็บในเรือนพยาบาล ส่วนใหญ่ดูแลเด็กอ่อน 0-2 ขวบ)

เรื่องเล่าสองอาทิตย์แรก . . .

สองอาทิตย์แรกของการเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กเป็นอะไรที่โหดมันฮาม๊ากกกก เพราะต้องเจอกับเด็กตัวเล็กวัยกำลังช่างจ้อ 2-3 ขวบ จี๊ดมาก ซนมาก ส่วนมากยังพูดไม่ค่อยได้ (เด็กสถานสงเคราะห์ส่วนใหญ่จะพูดช้า) และส่วนมากยังควบคุมการขับถ่ายไม่ได้ (และแน่นอนน้องยังบอกถึงความต้องการตรงนี้ไม่ได้) พอคิดจะฉี่จะอึ คุณนายน้อยทั้งหลายก็จะปล่อยแบบไม่เกรงใจออแพร์ฝึกหัดเลย

แต่เด็กวัยนี้น่ารักนะคะ ไร้เดียงสาจริงๆ ชอบคุยภาษาต่างดาว ซึ่งก็อยากมากที่จะเข้าใจ ออแพร์ก็ได้แต่เออๆ อาๆ ไป คำพูดสุดฮิตในช่วงนั้นคือคำว่า 'เหรอคะ' แล้วก็พยักหน้าคล้ายๆ จะเข้าใจ ซึ่งจริงๆ ถ้านับจากร้อยเปอร์เซ็นต์ก็คงเข้าใจซักสามสิบ เด็กๆ วัยนี้อยู่นิ่งได้ไม่ค่อยนานนัก ยังติดที่จะวิ่งไปวิ่งมาอยู่ แต่เด็กๆ ที่นี้จะนิ่งได้ก็ต่อเมื่อฟังนิทาน ชอบฟังนิทาน เล่นต่อบล๊อก ระบายสี อ้อ! ชอบเล่นประตูด้วยไม่รู้ทำไม นอกจากนี้ก็มีชอบแย่งของเล่นกันแล้วมาร้องไห้มาฟ้องออแพร์ ทั้งสนุก ทั้งปวดหัวในแต่ละวัน แต่โดยรวมเด็กๆ น่ารักค่ะ ซนไปตามประสาเท่านั้นเอง

เรื่องเล่าของเด็กแสบ . . .

พอเก็บชั่วโมงกับเด็กกลุ่มแรกได้ครบ 50 ชั่วโมง เปรียวก็โดนย้ายมาที่ตึกใหม่ คราวนี้ต้องรับมือกับเด็กช่วงอายุ 3-6 ขวบ ซึ่งเด็กๆ เก็บ 40 เปอร์เซนต์เข้าโรงเรียนกันแล้ว เหลือแต่พวกตัวแสบวัย 3-4 ขวบให้จัดการ เด็กๆ วัยนี้เป็นอะไรที่จี๊ดม๊ากกกกก บอกอะไรต่อต้านหมด ออแพร์โดนแกล้งเยอะค่ะ ถ้าคนไม่มีความอดทนนี่มีท้อแน่ๆ และที่สำคัญ แทนที่เด็กๆ วัยนี้จะควบคุมการขับถ่ายได้ดีกว่าเจ้าพวกวัย 2-3 ขวบ กลับกลายเป็นว่าแย่กว่าอีก บางคนใช้วิธีเรียกร้องความสนใจด้วยการอึฉี่ใส่กางเกง จะบ้าตาย

เรื่องวีระกรรมมีมาให้ได้ประสบไม่ซ้ำวัน เนื่องจากเป็นวัยที่กำลังเรียกร้อง แถมคนให้เรียกร้องก็มีอยู่ไม่กี่คน คุยเก่งมากกกกกก ควบคุมได้ลำบากสุดๆ ชอบเล่นในห้องน้ำ ชอบโกหกว่าปวดอึ ปวดฉี่ พอเราให้เข้าไปในห้องน้ำไม่มีหรอกค่าาา หาข้ออ้างเข้าไปเล่นน้ำโดนลงโทษตามระเบียบ นอกจากนี้ยังชอบปีนหน้าต่าง เขย่าประตู โยนของเล่นออกนอกหน้าต่าง ต้องใช้พลังงานและสติในการควบคุมเป็นอย่างมาก เพราะถ้าควบคุมไม่ได้นี่มีปรี๊ดได้ง่ายๆ แต่ถึงกระนั้นก็ทำออแพร์ฝึกหัดฟิวส์ขาดจนต้องหันไปแจกมะเหงกไปคนละหลายที ฤทธิ์ค่อยลดลงมาได้บ้าง การเลี้ยงเด็กนี่ไม่ง่ายเลย เพราะนอกจากจะทำให้เด็กรักแล้วยังต้องทำให้เด็กเกรงใจด้วย ว่าง่ายๆ คือทั้งรักทั้งกลัว ไม่งั้นเอาไม่อยู่ ยิ่งเป็นเด็กที่ขาดพ่อแม่ค่อยดูแลอย่างใกล้ชิดแล้วด้วย เลยต้องให้ความใส่ใจและเขี้ยวเข็ญให้จดจำในสิ่งที่ดีๆ มาก เป็นพิเศษ

แต่ถึงจะดื้อยังไง แต่เด็กก็คือเด็กนะคะ ยังคงมีมุมน่ารักๆ และคำถามแปลกๆ มาถามเราเสมอ วันๆ ต้องนั่งตอบคำถามที่ มักจะลงท้ายด้วยคำว่า 'ทำไมคะ, อะไรคะ' ตลอด เวลามาอ้อนก็น่ารักเชียว เวลาจะพูดง่ายใช้อะไรได้หมด นวดแข้งนวดขา ออแซาะ ฉอเลาะน่าชื่นใจ แต่เวลาซนมาล่ะน่าจะแจกมะเหงกนัก

เรื่องเล่าในเรือนพยาบาล . . .

เดือนสุดท้ายเปรียวขอยื่นความจำนงค์ย้ายไปเก็บชั่วโมงที่เรือนพยาบาล ซึ่งเด็กๆ ที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กที่ไม่สบายที่ถูกส่งมาจากตึกต่างๆ รวมถึงเด็กที่พึ่งถูกรับเข้ามาใหม่ด้วย ที่นี่เปรียวได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างมาก และในขณะเดียวกันก็รู้สึกหดหู่ใจอย่างมากด้วย เพราะอยู่ตรงนี้จะเป็นอะไรที่คุณเห็นความโหดร้ายของสังคมได้ชัดมาก เด็กถูกทิ้ง บางคนสายสะดือยังไม่หลุด หน้าตาล้วนแต่น่ารักไร้เดียงสา ปัญหาเด็กถูกข่มขืนและตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ แม่ของเด็กๆ บางคนอายุ 12-13 จะบ้าตาย ปัญหาการครอบครัวพ่อแม่ทะลาะกัน ติดยาเสพย์ติด ติดคุก ติดโรคติดต่อร้ายแรง มีปัญหาทางระบบประสาท เด็กๆ ล้วนแต่ถูกส่งมาที่นี้ทั้งนั้น . . .

หน้าที่หลักๆ ของเปรียวที่เรือนพยาบาลส่วนใหญ่ก็จะเป็นการดูแลเด็กๆ ที่ป่วย เด็กป่วยนี่สุดๆ นะคะ ถ้าป่วยมาด้วยอาการท้องเสียมานี่ออแพร์ต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมต่อคนไม่ต่ำกว่าสิบชิ้นต่อวัน เปลี่ยนผ้าปูที่นอน อาบน้ำ เช็ดอึ ฉี่ อ้วก ป้อนยา วัดไข้ เช็ดตัว ทำแผล รวมไปถึงการพาเด็กไปตรวจตามที่หมอนัด เอาง่ายๆ คือฝึกที่สถานสงเคราะห์ออแพร์ฝึกหัดก็ทำหน้าที่อะไรไม่ต่างไปจากแม่เด็กเลย

แต่ต้องยอมรับว่าถึงจะหนักแต่ก็ได้อะไรจากตรงนี้เยอะจริงๆ ได้ลงมือปฏิบัติจริงไม่ใช่แค่ฟังคำอธิบายของพี่เลี้ยงแล้วก็ทำบ้างนิดๆ หน่อย เคยโดยปล่อยให้ดูแลเด็กยี่สิบกว่าคนพร้อมกันคนเดียว ดูแลเด็กอ่อนหกคนพร้อมกันคนเดียว ร้องมาทีอย่าให้พูดเลย ไม่รู้ว่าจะพุ่งไปทางไหนก่อนดี แต่เราก็ผ่านมาได้ ด้วยความอดทนจริงๆ

ข้อแนะนำสำหรับออแพร์ฝึกหัดที่ไปเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็ก

ในช่วงแรกๆ ในการเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กหลายๆ คนอาจจะยังไม่ชินกับเด็กมากนัก บางคนรู้สึกประหม่าและไม่รู้จะเข้าหาเด็กยังไง สำหรับการเข้าหาเด็กจริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนะคะ แค่เปิดใจกับเด็ก และพยามที่จะเดินเข้าไปหาเขาก่อน ชวนเล่น ชวนคุย ดีกับเขาเขาก็ดีกับเรา รักเขาเขาก็รักเรานะคะ

อีกเรื่องที่อยากแนะนำ ก็อย่างที่รู้นะคะว่าเด็กแต่ละคนนิสัยไม่เหมือนกันเลย และการซนมากซนน้อยอันนี้มันก็เป็นนิสัยปกติของเด็กอยู่แล้ว อยากให้พยายามอดทนให้มาก การเลี้ยงเด็กนั้นจะใช้อารมณ์ไปเลี้ยงเขาก็ไม่ได้ เพราะชื่อของเขาก็บอกอยู่แล้วว่าเด็ก เอาจริงๆ เขาก็พึ่งเติบโต ลืมตามามองดูโลกนี้มาได้ไม่กี่ปีเท่านั้น จะไปให้เขาเข้าใจทุกอย่างที่เราพูดไปซะหมดก็คงไม่ได้ แต่การจะใช้วิธีการอธิบายแบบร้อยเปอร์เซ็นต์กับเด็กก็คงไม่ได้เช่นกัน เอาเป็นว่าค่อยๆ บอกเค้า สอนเค้าไปเรื่อยๆ พยายามป้อนสิ่งที่ดี ย้ำบ่อยๆ เดี๋ยวเขาก็ซึมซับไปเอง แต่ที่สำคัญที่สุดก็คงเป็นความอดทน และใจเย็นนะคะ เวลาเด็กดื้อก็พยายามคิดว่านั่นเป็นเรื่องปกติของวัย เอาเป็นว่าสำคัญใครที่กำลังเก็บชั่วโมงเลี้ยงเด็กอยู่ หรือกำลังจะไปเก็บก็พยายามที่จะอดทนและพยายามที่จะเข้าใจกับเด็กๆ ให้มากๆ นะคะ

Create Date : 25 มีนาคม 2556

0 comments

Last Update : 25 มีนาคม 2556 2:29:24 น.

Counter : 7983 Pageviews.