วันเสาร์ที่ 24 ตุลาคม 2552

ผ่านมาจนถึงวันที่ 8 ที่ "เจ้าแควนตั้ม" ได้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ในบ้านของผม และถือว่าเป็นวันที่ 3 นับจากวันที่มันได้กินอาหารมื้อแรกที่บ้านผม จนถึงค่ำวันนี้ ผมก็ได้เจอกับ "ขี้งู" วันแรก ซึ่งนับได้ว่าเป็นอีกประสบการณ์หนึ่งของชีวิตที่ได้เลี้ยงงูว่า มันจะถ่ายในอีก 3 วันต่อมานับจากได้กินอาการ

นึกๆ ก็เหมือนกับว่าผมกำลังสารคดีเกี่ยวกับงู อยู่ทีเดียว เพราะแต่ละวันที่ผ่านไป ผมก็ได้คอยศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของงู อยู่ทุกวัน ยิ่งเมื่อวันที่ผมให้มันกินอาหารมื้อแรก ผมล่ะรู้สึกแหยงๆ ไม่กล้าจับมันด้วยซ้ำไป เกรงวันมันจะตะบบเอามือผมเข้า ยิ่งเห็นตอนมันรัดเจ้าหนูแฮมเตอร์แน่นๆ จนตายในไม่กี่นาทีต่อมา ผมก็ยิ่งคิดไปไกลว่า หากมันรัดเราแน่นๆ บ้าง เราจะรอดไหมนี่

แต่ก็นั่นล่ะ เมื่อเลี้ยงมันแล้ว ก็กล้าพอที่จับมันมาอุ้มเล่นทุกวัน เพราะยังคิดว่าการที่เราจับมันมาอุ้มเล่นบ่อยๆ มันจะทำให้งูเชื่องและคุ้นเคยกับมือเรามากๆ จนไม่กัดเราในที่สุด ผมก็คิดเอาเองตามนี้ล่ะ แต่จริงๆ ไม่รู้ว่าเราจะสามารถเลี้ยงงูให้เชื่องได้จริงๆ หรือป่าว อันนี้ก็ต้องรอดูกันต่อไปเรื่อยๆ ล่ะ