Squirrel garden home.. ......ครูเกื้อแม่แตงโม

<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
9 กรกฏาคม 2550
 

อัพเดทข่าวสารของลูกๆ ในสังกัดแม่เกื้อจ้า

สวัสดีคะท่านสมาชิกทั้งหลาย ทั้งเก่าทั้งใหม่

แม่เกื้อได้ต้อนรับสมาชิกใหม่ เลยถือโอกาสอัพเดทลูก ๆ แต่ละตัวของแม่เกื้อให้ทราบกันค่ะหลังจากนั่งอ่านลูกๆ ของสมาชิกมานาน

เอาเป็นว่าเราเริ่มจากหนุ่มแตงโมพี่ใหญ่เป็นคนแรกเลยนะคะ
ตอนนี้นายแตงโม (กระรอกสวนสีเทาหลังดำ)ซึ่งก็อายุ 5 ขวบเข้าไปแล้ว แต่ยังไม่สนใจสาว ๆ ที่แม่หาให้สักที
ติดอยู่แต่กับแม่เกื้อคนเดียว แตงโมเป็นของขวัญวันแห่งความรักที่พรหมลิขิตได้ส่งมาโดยบังเอิญและเราก็ผูกพันกันมากมาย
ไว้รออ่านน่ะคะ ว่าเราผูกพันกันได้ยังไงไม่นานเกินรอตามแผงหนังสือ....
แตงโมยังคงเป็นลูกติดแม่เช่นเคยจ๊ะ ใครที่เคยมาพบตัวจริงแตงโมคงรู้ดีถึงความหวงแม่ของนายแตงโม
ตอนนี้นายแตงโมผอมลงนิดหน่อยคะ เพราะด้วยความที่อายุเริ่มเยอะ เลยเริ่มจะเลือกทาน และอาจจะตรมใจนิดหน่อยที่แม่รับน้องมาอยู่เรื่อย ๆ
"แต่ยังไงแม่เกื้อก็รักแตงโมมากขึ้นทุกวันเช่นกันจ๊ะ ก็แหม่.....รวมทุกข์รวมสุขกันมาตั้งนาน"
5 ปีแล้วละคะที่แตงโมอยู่กับเกื้อ





*******************
หลังจากนั้นก็มีสมาชิกในครอบครับตัวใหม่ ๆ ก็ทยอยกันเข้ามาอยู่กับเกื้อ
เริ่มตั้งแต่

"เจ้าลูกชิ้น " เป็นกระรอกสายพันธ์กระรอกดงหลากสี

ลูกชิ้นเป็นลูกของน้องปอ ซึ่งตอนนี้จากไปอยู่บนสวรรค์เรียบร้อย ด้วยการคาดไม่ถึงว่าจะเกิดขึ้นคือ ลูกชิ้นโดนงู
เข้ามากัดตายในกรงหลังใหญ่ที่คุณปู่ ทำให้เจ้าลูกชิ้นอยู่ เพื่อที่ปู่จะได้เข้ามาเล่นมานอนกับลูกชิ้นได้
หลังจากที่แม่เกื้อยกลูกชิ้น ให้กับคุณปู่ไปดูแล
......แต่ตอนนี้ทั้งสองก็ตามกันไปอยู่ด้วยกันแล้ว...
......ป่านนี้คงมีความสุขกันบนสวรรค์แล้ว
ลูกชิ้นเป็นกระรอกที่ซนมาก และชอบยั่วโมโหพี่แตงโมมากที่สุด เพราะเวลาแม่เกื้อวางอาหารให้กิน
เพราะจะวางแยกกันระหว่างแตงโมและลูกชิ้น
จะได้กินเท่า ๆ กัน
แต่ที่ไหนได้ ลูกชิ้นชอบไปนั่งกินกับพี่แตงโม
ชอบทุกอย่างที่พี่แตงโมกินแล้ววางไว้
ส่วนของตัวเองไม่ค่อยกิน จนพี่แตงโมต้องไล่ไปไกล ๆ
แต่แม่เกื้อก็เลี้ยงลูกชิ้นได้ไม่นาน เพราะลูกชิ้นต้องไปอยู่กับคุณปู่ของแม่เกื้อ
โดยท่านเอ่ยปากขอเจ้าลูกชิ้นไป เพราะลูกชิ้นไปอ้อนท่าน...จนวันกลับกรุงเทพลูกชิ้นเลยไม่ได้กลับมาเพราะต้องอยู่กับคุณปู่
ท่านเล่นกับลูกชิ้นทุกวัน ออกจากบ้านไปแต่เช้า ไปเดินเก็บผลไม้ตามธรรมชาติมาให้แตงโมกับลูกชิ้นกินทุกวัน
ตั้งแต่มีแตงโมและลูกชิ้นไปเยี่ยม คุณปู่ท่านก็ดูสดชื่นมีความสุข กับการได้เล่นกับเจ้าสองตัวนี้ เพราะปกติท่านเป็นคนแก่ที่เงียบตามแบบฉบับของ
ผู้ชายในท้องถิ่นใต้...คือเงียบ ๆ ดุๆ หน้าครึมๆ ไม่ค่อยคุยเล่น หลานๆทุกคนกลัว
แต่พอมีสองตัวนี้ ท่านพูดคนเดียวก็เป็น ฮ่า.....ฮ่า...
และวันที่ต้องสูญเสียเจ้าลูกชิ้นไป..ท่านเองนั่นแหละ ที่โทรมาบอกว่าลูกชิ้นไปแล้ว แถมบอกว่าตัวที่ทำลูกชิ้นตาย
ก็ไปแล้วด้วย ท่านกลับมาไม่ทันดูใจลูกชิ้นแต่ก็มาทัน ที่จะเห็นว่าเกิดอะไรกับลูกชิ้น
ท่านเลยจัดการเจ้า วายร้ายโดนการสนองคืนแบบเดียวกัน ( ตาต่อตาฟันต่อฟัน นี้แหละ..คือนิสัยนักเลงแห่งทักษิณแหละ อย่างแท้จริง)
เมื่อจัดการเสร็จท่านก็เอาศพเจ้าลูกชิ้น ไปทำพิธีและเก็บกระดูกชิ้นไว้ ที่หิ้งพระ
เป็นครั้งแรกที่แม่เกื้อได้เห็นน้ำตาของผู้ชายสูงวัยที่อดีตเป็นทั้งนักเลงโบราณ และคนเจ้าระเบียบ
ร้องไห้ออกมาจากหัวใจจริง ๆ ของท่าน
แต่ตอนนี้ทั้งสองก็จากไปอย่างสงบ แล้วละคะ ไปอยู่ด้วยกันบนสวรรค์ ป่านนี้คงเล่นกันสนุกไปแล้ว
...คิดถึงคุณปู่กับเจ้าลูกชิ้นจัง.......
"หลับให้สบาย..น่ะค่ะทั้งสอง..ที่รักของแม่เกื้อ"

เสียดายที่ไม่ค่อยมีรูปเจ้าลูกชิ้นแต่จะพยายามหาภาพเก่ามาลงไว้ในดูคราวหน้าน่ะคะ

*****************
ต่อมาก็เป็น "เจ้าซูซิ" กระรอกสวนสีน้ำตาลท้องแดงสองแทบ




ซูซิก็เป็นลูกของน้องแก้มแห่งพระราม 3 เอามาฝากเลี้ยง เพราะซูซิไม่ยอมให้แม่แก้มจับ และไม่ยอมให้ตัดเล็บ
แม่เกื้อเลยต้องมาอบรมบ่มนิสัยกันใหม่ มาวันแรกซิกัดแม่เกื้อซะอิ่มไปเลย เพราะแม่เกื้อโดยกัดตลอดเวลาที่ใกล้เธอเลย
แต่ก็ใช่เวลาไม่นานค่ะ แค่ 2 อาทิตย์เท่านั้นเองที่ต้องทนให้ซูซิกัด หลังจากนั้นซิก็ยอมรับแม่เกื้อ ยอมให้แม่เกื้ออุ้ม
แต่ยังไม่ยอมให้ตัดเล็บ จนไม่ไหวแล้ว เป็นไงเป็นกัน....สุดท้ายบังคับซิตัดเล็บโดยเอาของกินมาล่อ หล่อนจึงยอมให้ตัดเล็บ
ไปพร้อมๆ กับเสียงโวยวายตลอดระยะเวลาที่ตัดเล็บ ( วิธีการตัดเล็บน่ะจ๊ะ อย่าตัดให้ลึกแต่ให้ตัดส่วนที่เป็นปลายล็บสีขาว ๆ เท่านั้น เค้าจะได้ไม่เจ็บน่ะคะ )
ซูซิกินเก่งมาก มาวันแรกผอมตัวยาว แต่เพียงไม่กี่อาทิตย์ ซูซิสามารถขยายตัวเองให้ออกข้างเหมือนแม่ได้ไม่ยากเลย
พอซูซิโตเป็นสาวขนเธอขึ้นเต็มที่ ซูซิสวยมาก ขนนิ่มน่ากอด โดยเฉพาะลุงเมฆชอบหอมพุงซูซิมาก ซูซิเริ่มเป็นสาวครั้งแรก
เมื่อเดือนมกราคม 2550 ที่ผ่านมา ส่วนอาการของซูซิจะหงุดหงิดง่ายมาก ใครเข้าใกล้เป็นต้องกัด จนแม่เกื้อต้องมานั่งคุยกับซูซิทุกวัน
ยอมให้เธอกัดเวลาต้องป้อนอาหารและจะหวงที่นอนมากเป็นพิเศษ หลังจากพูดคุยให้อาหาร แม่เกื้อก็จะปล่อยให้ซูซิ อยู่เงียบของเค้าไป
จนอาทิตย์เป็นสาวหายไปภายใน 2 อาทิตย์ เพราะฉะนั้นถ้าลูกใครเป็นสาว หรือหนุ่ม แล้วไม่น่ารัก ดุ ดื้อ กัดเก่ง อย่าไปโกรธเขาน่ะคะ
เพราะช่วงนี้แหละเขาจะสัมผัสได้ถึงความรักที่เรามีให้เขามากพอสมควร แต่ถ้าใครไปดุ ไปด่า เขามาก ลูกๆ ก็จะจำฝั่งใจเหมือนกันคะและหลังจากนั้น เขาอาจจะไม่น่ารักอีกต่อไปสำหรับเรา ( เข้าใจพวกเขาให้มากๆ นะคะ)
เรื่องซูซิอาจจะเยอะหน่อยนะคะ เพราะเป็นสาวตัวแรกที่แม่เกื้อเลี้ยงแบบเต็มที่ ซูซิแอบหลงรักพี่แตงโมตั้งแต่ เริ่มเข้ามาอยู่กับแม่เกื้อ
แต่นายแตงโมกลับไม่เล่นด้วยกับน้อง วัน ๆ ก็มุดแต่เสื้อแม่ วิ่งบนไหล่แม่ ชวนแม่พาเดินเที่ยวตลาด เพราะแตงโมจะมีแฟนคลับของ
แตงโมอยู่ที่ตลาด ได้ของกำนัลจากแม่ค้าพ่อค้ากลับมาทุกวัน ตอนที่ซูซิเป็นสาวครั้งแรก ซูซิไล่ต้อนพี่แตงโมซะจนมุม จนพี่แตงโม
ต้องวิ่งมามุดเสื้อแม่ไม่ยอมออก ส่วนแม่เหรอค่ะ เสียวค่ะ .....เสียวซูซิจะหาว่าแม่มากีดกั้นทางรักของซูซิกับพี่แตงโม
เพราะซูซิหางฟูหูตั้งมองหน้าแม่ ยังกับโกรธกันมานาน...
หลังจากรู้แน่แล้วว่าพี่แตงโมไม่เล่นด้วยกับซูซิแม่เกื้อก็เลยปล่อยไปตามธรรมชาติ อยากรักกันเมื่อไหร่ก็เข้าหากันเอง
แต่ซูซิคงจะฝั่งใจแค้นพี่แตงโมนิด ๆ ที่ว่าไม่สนใจสาวสวยอย่างซูซิ เลยแผลรักฝั่งใจไว้ที่หูขวาของพี่แตงโมจนเป็นแผลเป็นไปเลย
เพราะซูซิกระโดดกอดและฟัดพี่แตงโมซะจน... แม่ตกใจ พอซูซิหนำใจก็มีการมานอนกางแขนกางขามองแม่ด้วยอารมณ์ที่ประมาณว่า "สะใจ"
ส่วนแตงโมน่ะเหรอคะ ..นั่งแกะประตูร้องไห้ เสียงแหลมเรียกแม่สิค่ะ ทุกคน เพราะเจ้าหล่อนกัดซะเลือดไหลเป็นทางที่หู
พอแม่เข้าไปอุ้มเท่านั้นแหละมุดเข้าเสื้อพร้อมรอยเลือดเป็นทางเลยคะ ตั้งแต่นั้นมาซูซิก็ไม่ต้อนพี่แตงโม แต่จะแอบหวงพี่แตงโมห่างๆ ..ถ้าสาวตัวใหม่มา ....
ตอนนี้ซูซิเป็นกระรอกสาวที่น่ารัก สิงหาคมนี้เธอก็จะมีอายุครบ 1 ขวบพอดีค่ะ ปัจจุบันนี้ ซูซิเป็นกระรอกที่น่ารัก ไม่เอาแต่ใจตัวเองแล้ว
ขี้อ้อนมากขึ้น แถมกินเก่งเหมือนเดิมค่ะ กินได้ทุกอย่างที่แม่ส่งให้ แต่ก็ยังเป็นนักแอบชั้นหนึ่งเหมือนกันค่ะ ชอบแอบของโปรดไว้ในที่นอนค่ะ
พอแม่เอาออกไปทิ้งมีการแย่งคืนเพื่อไปหาที่ซ่อนที่ใหม่อีกต่างหาก ไม่งั้น ถ้าแม่จะทิ้งของซูซิ แม่ต้องหาของใหม่มาแลกกับของเก่าก่อนนะจ๊ะ
..... ซูซิถึงจะยอมปล่อยของเก่าให้แม่เอาไปทิ้ง......





*****

ต่อมาก็คือ เจ้าลูกเกตุและเปาเปี้ยว นี้ก็เป็นกระรอกสวนสีน้ำตาลเหมือนซูซิ
"ลูกเกตุและเปาเปี้ยว" คราวนี้มาเป็นคู่ เป็นลูกของน้องคนหนึ่งที่เรียนที่ราม โทษที่น่ะพี่เกื้อจำชื่อค่อยไม่ได้
น้องต้นหรืออะไรนี้แหละ
แต่ตอนนี้ลูกเกตุและเปาเปี้ยวก็ไปอยู่กับพ่อแม่คนใหม่ เป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองเป็นกระรอกสวนสีน้ำตาล
ซึ่งลูกเกตุจะเป็นอะไรที่หวงเปาปี้ยวมาก ..ขนาดที่ซูซิเคยกัดเปาเปี้ยว ลูกเกตุเอาคืนซูซิทันทีเหมือนกัน
หายซ่าไปเลยซูซิ โดนน้องเอาคืน....ฮ่า..ฮ่า ....แม่มันแอบสะใจ เล็ก ๆ ที่ซูซิโดนซะบ้าง
แต่ลูกเกตุกับเปาเปี้ยวก็อยู่กับแม่เกื้อไม่นาน ก็ต้องอยู่กับเพื่อนแม่เกื้อ ตอนนี้คงมีลูกไปแล้วมั้งจ๊ะ
คิดถึงน่ะจ๊ะ ลูกเกตุ เปาเปี้ยว
ส่วนสาเหตุที่ยกลูกเกตุกับเปาเปี้ยวให้ไปนั่นเพราะจ้ากระรอกของเพื่อน ตายไปค่ะ เลยสงสารตัดสินใจยกให้ แต่ก็ใช่ว่าพี่เกื้อจะไม่บอกเจ้าของเดิมน่ะคะ
เพราะก่อนที่จะรับมาเลี้ยงถ้าเกิด กระรอกมีโอกาส ที่จะไปอยู่กับคนที่เขาพร้อมจะดูแลและกระรอกยินดีรับเขาเป็นเจ้าของใหม่ เกื้อก็จะยกให้
แต่คิดว่าลูกเกตุและเปาปี้ยว คงจะเป็นรุ่นสุดท้ายที่เกื้อยกให้คนรักกระรอก ด้วยกัน
เพราะที่เหลือสัญญากับตัวเองว่าจะดูแลเอง ไม่ว่าเค้าจะดุขนาดไหนก็ตาม
เพราะแม่เกื้อคนนี้รักกระรอกเข้าเลือดซะแล้วละคะ
เสียดายที่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปของลูกเกตุและเปาเปี้ยวเท่าไร แต่ลูกทั้งสองก็ยังอยู่ในความทรงจำของแม่เกื้อคนนี้ตลอดไปจ๊ะ

******

ตัวต่อมาก็คือ กระจ้อนคู่รัก นายดอล์ล่า และนางสาวเพนนีจ๊ะ
เริ่มจากนายดอล์ล่าก่อนนะคะ รายนี้มาจากพี่คนหนึ่งให้มา แต่เค้ามาแบบป่วยมาเหมือนกันคะ
คือเป็นหวัด ตัวยังเล็กมาก แม่เกื้อเลยต้องใช้เวลากับเค้ามากมายไปไหนไปด้วยกัน เพราะต้องคอยป้อนยา
แต่ทุกครั้งที่จะพาเค้าออกไปนอกบ้านด้วยนั้น แม่เกื้อต้องเตรียมตระกร้า ถุงร้อน ผ้ารองนอน ผ้ากันลม
และกระดาษทิชชูเพื่อเช็ดน้ำมูกของเขาให้บ่อยครั้งที่สุด และต้องป้อนยาทุก 2 - 3 ชั่วโมงต่อวัน ติดต่อกัน จนเค้าหายเป็นปกติ
แต่ระหว่างนั้นสิค่ะมีเรื่องให้ตื่นเต้นมาตลอดเลย เพราะดอล์ล่าหยุดหายใจไป 3 ครั้ง จนแม่เกื้อต้องจัดการผายปอด เจ้าตัวน้อยของแม่ เพราะช่วงที่เป็นหวดเจ้าตัวน้อยของแม่ร่างกายจะอ่อนแอเอามาก ๆ
ทุกครั้งที่หนูหยุดหายจรู้ไหมว่าแม่หวาดกลัวขนาดไหน แม่กลัวดอล์ล่าจจากแม่เกื้อไปอีกตัว
แม่ทั้งผายปอด( ปากแม่กับปากดอล์ล่าประจบกัน) ทั้งนวดหัวใจอย่างเบามือ ทั้งนวดท้อง เรียกชื่อดอล์ล่า
แต่ดอล์ล่าก็เหมือนจะรู้ว่าแม่เกื้อต้องเสียใจแน่ ถ้าหนูจากไป พราะดอล์ล่าเป็นกระจ้อนตัวแรกที่แม่เกื้อได้รับมาดูแล
แต่แล้วสวรรค์คงเห็นใจแม่ เลยไม่ยอมให้ดอล์ล่าจากแม่เกื้อไป
ทุกวันนี้ดอล์ล่าเป็นกระจ้อนหนุ่มที่หล่อมาก เท่า ๆ กับพี่แตงโมเลย ดอล์ล่ากินเก่ง กินทุกอย่างที่แม่ส่งให้จนอ้วนเกิดหน้าเกินตาพี่แตงโม
หางของดอล์ล่าสวยมาก พลิ้วสะบัดน่ามองมากเลย ....
และไม่นานพอดอล์ล่ามาอยู่กับแม่เกื้อได้ 2 เดือน ป้าเมย์ ( คุณแม่กระรอกบิน) ก็จัดการหาสาวให้ดอล์ล่าลูกของแม่เป็นนังหนูเพนนี
เพราะป้าเมย์ไปช่วยหนูเพนนีมา เพนนีหางขาดและมีอาการตื่นกลัวคนมากในช่วงแรกๆ ที่มาอยู่กับแม่เกื้อเพนนีมุดอยู่ผ้าอย่างเดียวจะออกมากิน.ก็ตอนที่ทุกอย่างเงียบๆ ถ้าแม่เกื้อจะดูเพนนีแม่เกื้อต้องนั่งนิ่ง ๆ
หน้ากรงของหนูเพนนี
และไม่นานแม่เกื้อก็ยกเพนนีให้ดอล์ล่าเป็นคนช่วยแม่ดูแลน้องเพนนี ดอล์ล่าก็น่ารักพอเห็นน้องเดินเข้ากรงตัวเองก็เดินเข้าหาน้องและหอมน้องเหมือนจะปลอบไม่ให้กลัว และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ดอล์ล่าจะดูแลเพนนีตลอด
จนตอนนี้เพนนีไม่ค่อยกลัวคนแล้ว ออกมาโชว์ตัวมากขึ้น ขนที่หางก็เริ่มสวยแบบสั้น ๆ ตามสไตล์ของเพนนี
และตอนนี้เพนนีหวงดอล์ล่ามากมาย ไม่ยอมห่างดอล์ล่าไปไหนเลย จนแม่ได้น้องจ๊ะจ๋า พันธ์เดียวกับดอล์ล่าและเพนนี
ดูเหมือนเพนนีจะหึงหวงมากขึ้นเพราะพี่ดอล์ล่า ของเพนนีสนใจน้องจ๊ะจ๋าเหมือนกัน เพียงแต่น้องจ๊ะจ๋ายังเด็กเกินไปที่แม่เกื้อ จะเอาจ๊ะจ๋าเข้าไปอยู่รวมกับพี่ดอล์ล่าและเพนนี
เพื่อน ๆมาคอยลุ้นกันดีกว่า ว่าเพนนีจะให้หลานกับแม่เกื้อได้ไหม อิอิ เพราะตอนนี้เพนนีเริ่มทำรังแล้วค่ะ ...มาลุ้นไปด้วยกันนะคะ ...








******
ต่อไปก็ถึงคิวของ ตัวกินมดที่สมาชิกหลายๆ ท่านให้สมญานามแก่ "เจ้าทีเจ" กระแตน้อยของแม่เกื้อ
ทีเจ ชื่อนี้พี่เมย์ ( แม่กระรอกบิน) เป็นคนคิดให้ คือเอาชื่อของแม่เกื้อ ตัวอักษรตัวหน้าของชื่อจริง และ อักษรตัวหน้าของนามสกุลมาตั้งให้เจ้าตัวน้อย
ครั้งแรกที่เจอทีเจ ที่ร้านหนึ่งในจตุจักร วันนั้นไปเดินเป็นเพื่อนพี่เมย์ พอหันไปห็นทีเจก็ชอบเลย และอยากช่วยเค้ามาก เพราะสภาพที่เจ้าตัวน้อยนี้อยู่คือ
กรงเล็กๆ ที่เขาขังกระรอกที่เพื่อนไปเดินแล้วเห็นนะคะ สภาพคืออยุ่ในกองอึของเค้าเองและมีชิ้นกล้วยเน่า ๆ
1 ชิ้น เลยแกล้งเดินเข้าไปถามคนขาย
ว่าตัวอะไร ( ทั้งๆที่รู้แล้วละคือตัวอะไร)
เสียงคนขายตอบแบบกวน ๆ " ไม่รู้เหมือนกัน มันแถมมากับกระรอก ตัวอะไรไม่รู้.." พร้อมชักสีหน้าเป็นขยะแขยง..
" แล้วขายเท่าไรละ" เราถามเอง
"250 บาท "คนขาย
"แพงไปลดหน่อยดิ" เราเริ่มต่อ
"เดี๋ยวถามพี่.....( ชื่อเหมือนดารานมใหญ่ที่มีเรื่องกับผู้กำกับนะ แต่เจ้าร้านเป็นผู้ชาย) ..ให้แล้วกัน" ลูกจ้างสาวจอมกวนตอบ
........หายไปสักพัก ...
"ถ้าพี่กล้าจับก็เอาไปเลย 150 แต่จับเองน่ะ น้องไม่กล้าจับกลัวกัด" ลูกจ้างเดินมาบอก

.. .......... อะไรว่ะจะขายของแบบนี้กลัวโดนกัด.....จะมาขายทำไหมว่ะ..
แต่สุดท้ายก็เสร็จแม่เกื้อ ฮ่า...........เสร็จตูร...เปิดกรงได้อุ้มมาใส่กล่องเลยอย่างไม่รีรอ เพราะจ้าตัวน้อยนี้คือ
กระแตและอาหารหลักของเขาคือแมลง พอกลับมาถึงห้องจัดการอาบน้ำล้างตัวให้เจ้าทีเจ เสร็จก็วิ่งหายซื้อมดแดงและหนอนนกมาให้ทาน
พอทีเจเห็นมดแดงเท่านั้นแหละค่ะทุกคน ทีเจกระโดดเข้าใส่อาหารและเคี้ยวอย่างอร่อยสมใจจนหมด หนึ่งจานรองแก้ว
หลังจากนั้นมาเกื้อมันเลยต้องมานั่งศึกษาการเพาะหนอนนกเพื่อให้ เจ้าทีเจได้มีกินอย่างสะอาด
และวันเปิดตัวทีเจ ก็เริ่มขึ้นที่บ้านพี่เมย์ ในการนัดพบกันอีกครั้งของคนเลี้ยงกระรอก ซึ่งมีสมาชิกไปกันหลายคนอยู่
ทุกคนที่เห็นทีเจ ต่างพูดออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่าเหมือนตัวกินมด เสียหมดเลย ทีเจลูกแม่เกื้อ ไม่ว่าหนูจะเหมือนอะไร
ทีเจก็น่ารักให้แบบฉบับของทีเจกระแตน้อย ๆ ของแม่เกื้อเสมอน่ะลูกน่ะ
ทั้งพี่เมย์,พี่ไอซ์,นา,บูม,ปิ่น,อ้อม,เป้, และน้อง ๆ อีกหลายคน ต่างลงความเห็นว่า ทีเจ หน้าเหมือนตัวกินมด แถมไปเหมือนอีกอย่างคือ "จรเข้ "อันนี้
จำไม่ได้ว่าใครคิดป็นคนแรกพี่เมย์ป่าวจำไม่ได้ มาแก้ข่าวกันเองน่ะ
แต่ทุกวันนี้ทีเจก็น่ารักยังอยู่กับแม่เกื้อ เล่นกับแม่เกื้อทุกวัน และแม่เกื้อชอบแกล้งทีเจให้ร้องเล่นกับแม่ เพราะเสียงทีเจเวลาร้องไม่เหมือนกับกระรอก
แต่เสียงเค้าฟังแล้วตลกดี ชอบจั๊กกะจี้เค้าให้ร้อง ทีเจเองก็ชอบเล่นแบบนี้ ถ้าวันไหนแม่เกื้อไม่เล่นด้วย ทีเจจะนอนหงาย กางแขนกางขา ให้แม่เกื้อเอามือมาแหย่
แล้วจะร้องพอเอามือออกคราวนี้กระโดดเกาะเลย ให้แม่เกื้อเล่นต่อ
ทุกวันนี้ทีเจ มีอาหารที่ทานทุกวันคือ
1.หนอนนก ( แต่เริ่มทานน้อยลง เพราะหน้าฝนเพาะยากมาก)
2.หนอนผีเสื้อ มื้อละ 5-8 ตัว ( นาน ๆที เพราะแพง)
3.น้ำหวานต้องวางไว้ให้ทั้งวัน
4.ลูกชิ้นเอ็นหมูที่หนึ่งสุกมาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ทีเจชอบมาก ทานเยอะด้วย
ทีเจก็ป็นกระแตตัวแรกที่แม่เกื้อเลี้ยง เหมือนกัน ก็รักเท่า ๆ กับลูก ๆ ตัวอื่น ๆ ทุกตัวค่ะ
ตอนนี้ทีเจครบ 2 เดือนแล้ว
และทุกตัวที่แม่เกื้อ เลี้ยงไม่ใช่เพราะอยากสะสมน่ะคะ แต่เพราะต้องการศึกษานิสัยและ
วิถีชีวิตของแต่ละสายพันธ์เพื่อที่จะได้เป็นข้อมูลไว้ตอบให้สมาชิกทุกท่านที่โทรมาถามทั้งนั้นแหละคะ
ไม่ใช่เพื่อความโก้เลย........








***********

มาต่อกันกับสมาชิกกลุ่มต่อไปกันค่ะ
เริ่มด้วย เจ้าชมสวน และจ๊ะจ๋า มาอยู่กับแม่เกื้อเมื่อวันที่ 26 พค 50
"ชมสวน" เป็นกระรอกสวนสีน้ำตาลท้องแดง
ชมสวนนี้เป็นการเจอกันครั้งที่สอง เพราะเจอครั้งแรก ยังไม่ได้เค้ามา แต่ก็ตั้งใจว่าถ้าเค้าต้องมาอยู่กับเราจริง เจอกันครั้งหน้า ขอให้เค้ายังอยู่รอเรา
สุดท้ายพอเจอกันอีกครั้ง ชมสวนก็ยังอยู่ เลยตัดสินใจรับเค้ามาดูแล วันที่มาวันแรก ชมสวนมีอาการตื่นกลัวกว่าครั้งแรกที่เจอ เพราะชมสวนมีอาการบาดเจ็บที่นิ้ว
ถูกกระรอกที่อยู่กรงดียวกันกัดที่นิ้วทำให้นิ้วเป็นหนองและด้วนไปในที่สุด ชมสวนสีสวยพอ ๆ กับซูซิแต่ที่หลังเค้ามาสีขนดำด้วย แต่ตอนนี้เริ่มจางลงไปเยอะเลย
และตอนนี้ก็กลายเป็นพี่ที่แสนดีให้กับ กลางดง และรื่นรมย์ รวมทั้งจ๊ะจ๋า ไปเป็นเรียบร้อย ชมสวนยอมให้จ๊ะจ๋าแทะจนหูเลือดออกเพราะน้องคันเหงือก จนแม่เกื้อต้องจับจ๊ะจ๋า
แยกออกไม่ก่อนที่หูทั้งสามตัวจะโดนจ๊ะจ๋าแทะจนกุดไปซะก่อน แต่แม่เกื้อก็วางใกล้ๆ เพราะชมสวนจะมองหาน้องตลอดเวลาที่แยกออกมา
ชมสวนเป็นกระรอกที่อ่อนโยนต่อน้อง ๆ คะ ..






ชมสวนรูปปัจจุบันค่ะ




ส่วน " จ๊ะจ๋า" นี้มาพร้อมกันกับชมสวน แต่จ๊ะจ๋าป็นกระจ้อนคะ
คุณพิมเจ้าของร้านยกให้เพราะ จ๊ะจ๋าพิการ ขาหน้าข้างซ้ายของเค้าจะอ่อนแรงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
สาเหตุที่รู้ว่าจ๊ะจ๋าพิการ ก็เพราะพี่เมย์อีกนั้นแหละ ตาดี เห็นก่อน ตอนแรกนึกส่วนขาหัก คุณพิมเลยยกให้มาดูแล
พอมาถึงห้องก็จัดการตรวจสอบความบาดเจ็บ แต่ผลออกมาว่าจ๊ะจ๋าพิการ เลยต้องได้รับการบำบัดโดยการบริหารแขนข้างนั้นทุกวัน
ถึงตอนนี้แม้ว่าจ๊ะจ๋าจะขยับแขนข้างนั้นไม่ได้แต่ก็เริ่มมีแรง และช่วงฝามือ
ของจ๊ะจ๋าเริ่มขยับได้ พอที่จะช่วยตัวเองในการปีนป่ายได้แล้วค่ะ
ความพิการของจ๊ะจ๋าไม่ได้เป็นปัญหาในการกินของเค้าเลย เพราะจ๊ะจ๋าทานเก่งมาก สามารถอาหารได้ด้วยมือข้างเดียว แต่ถ้าเป็นผลไม้ชิ้นใหญ่
จ๊ะจ๋าก็สามารถพึ่งพาพี่ชมสวน ของเธอให้ช่วยได้โดย จะเลือกชิ้นที่จ๊ะจ๋าชอบลากไปให้ชมสวนแทะ ๆๆ แล้วจ๊ะจ๋าก็จัดการกินส่วนที่พี่ชมสวนแทะออกมาเป็นอันว่าจ๊ะจ๋าอิ่ม
พี่ชมสวนก็อิ่ม เก่งไหมละลูกบ้านนี้ฉลาด ไม่ต้องกลัวว่าจ๊ะจ๋าจผอม...... จ๊ะจ๋ารู้จักใช่พี่ ๆ ให้เป็นประโยชน์เสมอเวลากิน


ภาพวันแรกที่มาค่ะ






สังเกตขาที่พิการน่ะคะ





รูปปัจจุบันสวยขึ้นไหมค่ะ



ตัวยาวขึ้นอ้วนขึ้นคะ



******
ต่อมาก็ถึงคิว
"เจ้ากลางดง และเจ้ารื่นรมย์"

กลางดงและรื่นรมย์มาอยู่กับเกื้อเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน2550 สองตัวนี้พี่เมย์เป็นคนช่วยมา
พูดถึงกลางดงก่อนแล้วกัน กลางดงมาในสภาพที่ขนที่ตัวหลุดไปเยอะมาก เหมือนหนูท่อเลย ตอนแรกนกว่าจะเป็นขี้เรื้อนด้วย
เลยจัดการไปพบหมออ้อย กับพี่เมย์ให้หมอตรวจ ปรากฏว่าโชคดีไม่เป็นขี้เรื้อน แต่ที่ขนหลุดเพราะกลางดงตอนอยู่ที่ร้านกินซีลีแลตเลอะตัวเอง
จนขนแข็ง พอตัวอื่น ๆ หิวก็มาแทะที่ตัวกลางดง ขนเลยไม่ค่อยจะมี แลอีกอย่างที่กลางดงป็นคือ หางหักใน อาการหางหักในคือกระดูกข้อต่อของหาง
เค้าหักไปแล้วแต่ที่ติดอยู่เพราะมีหนังปลอกหางติดอยู่เลยดูไม่ออกแต่ถ้าสังเกตจะเห็นชัดว่าหางกระดกไม่ได้แล้ว สรุปขายไม่ออกพี่เมย์เลยช่วยมาอยู่กับแม่เกื้อ


นี้ค่ะรูปเจ้ากลางดงมาวันแรก ขนหายไปเยอะมาก





ที่ท้องขนก็หาย



แม้แต่ที่หัวก็ไม่มีขน



1 เดือนผ่านไป ป็นแบบนี้แล้วค่ะ



ความหล่อเริ่มฉายแวว



ขนขึ้นเต็มหมดแล้วจ้า



ส่วนเจ้ารื่นรมย์ก็มาพร้อมกับกลางดง ด้วยสภาพที่ป็นหวัดอย่างหนัก พี่เมย์ลยช่วยมาทั้งสองตัว มาอยู่กับแม่เกื้อ ตอนนี้รื่นรมย์อาการทุกอย่างหายเป็นปกติ
ทานเก่ง แต่ตัวเล็ก รื่นรมย์จะติดพี่ ๆ มากคือ ติดทั้งชมสวน และกลางดง จะนอนใกล้กัน นอนบนตัวพี่บ้างละ พี่ ๆ เค้าก็ยอมให้น้องนอนบนตัวนะคะ สีสวยมาก
แต่ต้องรอลุ้นว่าโตขึ้นจะเป็นสีอะไร อ้อ..ลืมบอก กลางดงกับรื่นรมย์เป็นกระรอกดงหลากสีค่ะ
กลางดงสีจะคล้าย ๆ กาฬลูกของพ่อนามาก ตอนนี้มีแววหล่อให้เห็น แต่น่าเสียดายที่กลางดงเริ่มปฏิเสธหางตัวเองโดยการกัดหางตัวเองขาดไปแล้วครึ่งหนึ่ง
ซึ่งอันนี้แม่เกื้อช่วยได้แค่ทำ แผลและพาพบแพทย์ หมอที่ดูแลบอกว่าเหมือนเวลาเราป็แผลแล้วใกล้หายจะคัน และบางทีค้าอาจจไม่มีความรู้สึกแล้วว่าหางนี้เป้นของเค้า
ค้าเลยจัดการหางตัวเองซะ ซึ่งตอนแรกแม่เกื้อเองก็คิดว่าน้องเป็นคนแทะหางกลางดง จึงแอบสังเกตพฤติกรรมปรากฏว่าตัวเองแทะเอง ซึ่งอาการแบบนี้เกิดขึ้นน้อยมาก
ในบรรดาสัตว์ทั้งหลาย สุดท้ายได้แต่ภาวนาให้กลางดงเลิกปฏิเสะหางตัวเองเร็ว เพราะอย่างน้อยจะได้เหลือไว้สักหน่อยก็ยังดี จะได้ไม่เป็นหล่อหางด้วน ....

ส่วนนี้รูปเจ้ารื่นรมย์ค่ะ


น่ารักไหมค่ะรื่นรมย์


รูปนี้รื่นรมย์กับพี่ชมสวนจ้า



*****

คราวนี้ถึงตัวที่แม่เกื้อกำลังลุ้นให้เป็นว่าที่เจ้าสาวของแตงโมตัวต่อไป
" เจ้าแตงไทย"
แตงไทยมาอยู่กับแม่เกื้อเมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา ด้วยความช่วยเหลือของน้องปิ่นและน้องโบ้ ไปช่วยมาจากแถว ๆ ราม
เท่าที่ทราบประวัติคือเจ้าของเดิมไปดักจับมาตอนโต และดุมาก ให้กินแต่กล้วย และไม่เคยเอาเศษกล้วยเก่าออก ให้เจ้าแตงไทยนอนในกองเศษกล้วย
รายนี้ต้องรอน้องปิ่นมาเล่าความเป็นก่อนที่จะได้มาแล้วกันนะคะ เอาเป็นว่าแม่เกื้อขอเล่าตอนที่ได้มาแล้วกันนะคะ
เจ้าแตงไทย เป็นชื่อที่เพิ่งตั้งค่ะเพื่อให้สอดคล้องกับแตงโม จริงแล้วน้องปิ่นก็อยากเลี้ยงน้องแตงไทย แต่เจ้าแตงไทยจัดการน้องปิ่นโดยกัดซะเลือดกระจาย
แม่เกื้อเลยรับอาสารับเลี้ยงต่อ เพื่อที่จะได้ลุ้นหลานแตงโมอีกรอบ
วันที่น้องปิ่นไปช่วยมาก็เอามาไว้บ้านพี่เมย์ จำได้ว่าวันเสาร์ แถมแม่เกื้อก็ดันเมาซะด้วย พอไปถึงบ้านพี่เมย์ เจ้าแตงไทยก็อยู่ในกรงกระรอกบินของพี่เมย์
วันนั้นไปกันหลายคน ทั้ง คุณพ่อน้องกาฬ (นา) คุณแม่มุกอ้วน พลอยใส ( พี่ไอซ์) น้องปิ่น และน้องโบ้(แฟนปิ่น) ไปถึงก็นั่งมองเจ้าแตงไทย สีเหมือนแตงโมมาก
จะต่างก็ตรงที่ไม่ที่สีดำที่กลางหลัง แตงไทยหน้าหวานมาก นั่งคุยชวนแตงไทยจนถึงเวลากลับก็เอากรงเล็กของให้พี่เมย์มาใส่แตงไทย เปิดกรงใหญ่ได้
เจ้าแตงไทยก็จัดการเดินเข้ากรงเล็กเองโดยไม่ต้องล่อเลย ...น่ารักมาก
ตอนนี้แตงไทยกับแตงโมก็มอง ๆ กันอยู่คะ แต่แตงไทยยังไม่ยอมให้จับสักเท่าไร แต่ไม่เป็นไรแม่เกื้อทนได้ แต่ถ่ายรูปแตงไทยยังไม่ได้ เลย
เพราะเวลาจะถ่ายรูปทีไรแตงไทยไม่นิ่งสักที ไว้ถ่ายได้จะเอามาให้ชม ...ตอนนี้ก้นึกภาพแตงโมน่าหวานๆ ไปก่อนแล้วกันคะ เพราะสีเหมือนกันมาก


******

** มาตัวล่าสุดน้องนุชคนสุดท้องได้มาเมื่อวานค่ะ
"เจ้าบุญรอด"
เป็นลูกของสมาชิกในเวบของเราเองค่ะ หวังว่าหลายคนคงจพอจำกระทู้เกี่ยวกับบุญรอดได้นะคะ และทราบความดุของบุญรอดมาบ้างแล้ว
แม่เกื้อ มั่วแต่ดีใจที่ได้บุยรอดมาอยู่เพิ่มขึ้นอีกตัว จนลืมถามชื่อคุณพ่อคุณแม่ของบุญรอดไปเสียสนิท ยังไงแม่เกื้อก็กราบขอโทษ มา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
อย่างนี้ละคะคนเลี้ยงกระรอกไม่ว่าที่ไหนเมื่อไหร่ พอเจอกระรอกก็ถามแต่ชื่อกระรอก มั่วแต่มองกระรอก จนลืมถามชื่อเจ้าของทุกทีเลยสิน่าาาาา...
เมื่อวาน ช่วงเกือบ ๆ 9 โมงเช้า คุณพ่อของบุญรอดก็โทรมานัดกับแม่เกื้อว่าจะเอาบุญรอดมาฝากเลี้ยงเพราะสงสารบุญรอดที่ต้องขัง เค้าไว้ เพราะความดุ
ของบุญรอดเอง แล้วสัก 10 โมงกว่า ๆ คุณพ่อคุณแม่ และลูกสาวของคุณพี่ทั้งสอง ก็มาพร้อมกับกล่องลังเล็กที่ใส่กรงบุญรอดมา เพื่อที่ไม่ให้บุญรอดตื่นที่ใหม่
อุ้มมาด้วยความรัก และรอยแผลที่บุญรอดฝากรักไว้ที่มือคุณพ่อ
พอเปิดผ้าออกมาบุญรอดสีสวยมาก เป็นกระรอกสวนสีคล้ายซูซิแต่มีสีขาว และสีส้มแซม ขอบตาขวาสวย ท้องขวา แรกแม่เกื้อยังไม่กล้าจับหรอกค่ะ
เพราะอะไรเหรอค่ะ ....แน่นอน.....แต่.... ไม่ได้กลัวบุญรอดกัดหรอก แต่นายแตงโมนะสิค่ะ ลงมาสำรวจน้องก่อนใครเลย เล่นฉี่รอบกรงน้องดมน้องนานมาก
พอแม่เกื้อจะจับกรงน้องก็หันมามอง สุดท้ายเลยไม่ได้จับ ปล่อยให้แตงโมสำรวจน้องต่อไป ส่วนแม่เกื้อก็หันมาคุยเรื่องนิสัยของบุญรอดจากคุณพ่อคุณแม่ของ
บุญรอด สรุปบุญรอดชอบกินข้าวเหนียว เหมือนสาวบ้านนี้เลย ชอบกินข้าวสุกก็เหมือนสมาชิกบ้านนี้อีก ส่วนมากบุญรอดชอบกินเหมือนลูกๆของแม่เกื้อเลยไม่มีปัญหาเรื่องการ
เตรียมของกินให้บุญรอด
พอถึงตอนสำคัญนี้สิค่ะ ....การจากลาระหว่างคุณพ่อคุณแม่ และสาวของบุญรอด
ต้องจากลาด้วยน้ำตา เพราะคุณพ่อคุณแม่ก็รักบุญรอดมาก ไม่รักคงไม่ยอมให้บุญรอดกัดซะขนาดนั้นแน่ แม่เกื้อเชื่อ
คุณแม่ของบุญรอดกอดบอกลาบุญรอดทั้งน้ำตา แม่เกื้อเองก็ใจหายน่ะคะ เข้าใจความรู้สึกที่ต้องจากกันไป
แต่อยากจะบอกคุณพ่อคุณแม่ของบุญรอดว่า แม่เกื้อก็จะเลี้ยงดูบุญรอดอย่างดี คิดถึงบุญรอดเมื่อไหร่มาเยี่ยมได้เสมอค่ะ
ไม่ต้องเป็นห่วงจะดูแลเมื่อที่ดูแลเจ้าแตงโมและน้อง ๆ ของแตงโมทุกตัวค่ะ แม่เกื้อรับปากและสัญญาด้วยเกียรติของแม่นายแตงโมค่ะ..

หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่และพี่สาวจากไป แม่เกื้อก็ไม่รอช้าค่ะ รีบลงไปซื้อนมปรี้ยวกับข้าวเหนียวอุ่นมารับขวัญบุญรอดทันที

พอเปิดกรงได้เท่านั้นแหละค่ะ ตายแล้ว!!! บุญรอดออกจากกรง แล้วตรูจะจับยังไงละคราวนี้ ขนาดพ่อบุญรอดกัดซะแผลเต็มเลย
แต่...เอาว่ะ...ยังไงบุญรอดก็จะมาเป็นลูกแม่เกื้อแล้ว ก็ได้แต่ยืนบอกบุญรอดที่อยู่บนคานประตู...ว่าอย่ากัดแม่เกื้อน่ะ ...เรารักกันน่ะ
ว่าแล้วก็ยื่นมือไปหาด้วยใจที่เต้นระทึก ......และแล้วบุญรอดก็กระโดนลงมาหาแม่เกื้อทันที .........................................
อุ้ย!!!.....คุณพระช่วย บุญรอดไม่กัดแม่เกื้อค่ะ กระโดนมาหาแม่เกื้อแล้วก็มดข้าเสื้อไปเลยเหมือนจะมาฝากเนื้อฝากตัว
แม่เกื้อก็อุ้มบุญรอดด้วยความแปลกใจ เพราะเรายังไม่เคยเจอกันมาก่อน แต่บุญรอดไม่กัด ไม่เหมือนซูซิเลย กว่าจะเข้ากันได้กัน แม่เกื้อตั้ง สองอาทิตย์
แปลกค่ะ ...บุญรอดยอมให้อุ้ม ยอมให้เกาท้อง ยอมให้หอมแก้ม ยอมนั่งบนไหล่ และที่สำคัญบุญรอดยอมให้ตัดเล็บแต่โดยดี บอกไปก็เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อ
แต่บุญรอดน่ารักมาก ไม่เหลือความดุให้เห็นเลย แต่ต่อไปยังไม่แน่ ...แหะ...แหะ.........ต้องรอดูต่อไป
ไม่รอช้าค่ะ แม่เกื้อจัดการโทรไปหาคุณแม่ของบุญรอดทันทีเพราะคิดว่า คุณพ่อคุณแม่ของบุญรอดเองก็คงลุ้นว่าให้บุญรอดอยู่กับแม่เกื้อได้
บอกคุณแม่ของบุญรอดเลยค่ะว่า บุญรอดยอมให้จับตัวแล้วให้อุ้มด้วย ...แถมให้ตัดเล็บด้วย .....

วันนี้วันที่ 9 ก.ค.2550
ส่วนวันนี้ป็นวันที่สองแล้วที่บุญรอดมาอยู่ก็ยังคงยอมให้แม่เกื้ออุ้มและจับได้เหมือนเมื่อวานทุกอย่างคะ เมื่อคืนบุญรอดก็นอนกับแม่เกื้อค่ะ
แตงโมเลยอดนอนกับแม่เกื้อ ไปเมื่อคืน เพราะปกติแตงโมจะนอนกับแม่เกื้อเป็นกิจวัตร แต่แม่เกื้อไม่หนับหุนให้ใครทำตามแม่เกื้อนะคะ
เดี่ยวจะทับลูกตายไปซะก่อน แค่โชคดีที่แม่เกื้อป็นคนนอนไม่ดิ้นและรู้สึกตัวง่าย ถ้าลูกๆ มานอนด้วย
ยังไงก็อยากบอกคุณพ่อคุณแม่ของบุญรอดน่ะคะว่าสบายใจน่ะคะ เกื้อจะดูแลบุญรอดให้อย่างดี และจะรักบุญรอดแน่นอนค่ะไม่ว่าต่อไปเค้าจะกัดเกื้อก็ตาม....แหะ แหะ
ชักเสียว ๆ ....นิ้วอยู่เหมือนกัน...แหะ แหะ..





บุญรอดเองค่ะ อยู่ในมือแม่เกื้อ



น่ารักไหมค่ะ


สรุปตอนนี้แม่เกื้อมีลูกๆ ทั้งหมด 11 ตัวแล้ว ....ทุกตัวที่เลี้ยงนิสัยจะแตกต่างกัน เพราะฉะนั้นการดูแลแลเอาใจใส่จึงต่างกัน
แต่ถ้าคิดจะเลี้ยงกระรอก ก็ต้องจำให้ขึ้นใจว่า
1.อดทน
2.ทนเจ็บ
3.ต้องขยัน ( เปลี่ยนอาหาร ,ซักผ้านอนลูก)
4.เข้าใจธรรมชาติของเค้าให้มากที่สุด
5.ตามใจเค้าอย่าตามใจเรา
6.พร้อมจะให้อภัยเค้าเสมอ
7.รักเค้าให้มากในทุกๆ วัน
8.คุยกับเค้าให้มากๆ
จำไว้น่ะค่ะ
จากใจแม่เกื้อ ของลูกๆ ทั้ง 11 ตัว
ขอบคุณคะที่มีความพยายามในการอ่าน เรื่องราวของครอบครัวแม่เกื้อ



Create Date : 09 กรกฎาคม 2550
Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 15:37:30 น. 53 comments
Counter : 8382 Pageviews.  
 
 
 
 
ขอไว้อาลัยแด่ เหยินศักดิ์ และ ลีโอน่าด้วยนะคะ
แม่เกื้อก็รักหนูทั้งสองเหมือนกันจ๊ะ
 
 

โดย: เกื้อแม่แตงโม IP: 58.8.189.105 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:03:14 น.  

 
 
 
น่าร๊ากกกทุกตัวเลยนะค่ะแม่เกื้อ อิอิ
 
 

โดย: min dd IP: 124.121.33.227 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:16:17 น.  

 
 
 
ตามมาดูน้องๆ ของแตงโมครับ น่ารักทุกหน่อเลย
 
 

โดย: ลุง Tom IP: 58.8.84.62 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:39:38 น.  

 
 
 
โห ใจเย็นมากๆเลยค่ะ ลูกๆน่ารักกันทั้งน้าน ชอบบุญรอดง่ะ ชอบจ๊ะจ๋าด้วยค่ะ ชอบลายกระรอกแบบนั้น เลี้ยงซะเชื่อบเชียว เคยเลี้ยงแต่ไม่รอดค่ะ เลยไม่คิดจะเลี้ยงอีกเลย ตอนนี้เลี้ยงชูการ์แทน คงแทนกันได้เนอะ อิอิ
 
 

โดย: radiergummi IP: 58.136.18.32 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:23:41 น.  

 
 
 
น้องสาวก็เลี้ยงค่ะ ช่วยชีวิตได้จากแมวที่บ้านไปคาบมา
ต้องทนเจ็บอันนี้จริงอย่างมากค่ะ
ปลุกทุกเช้า ข่วนหน้าข่วนแขน เค้าบ่นใหญ่เลย
 
 

โดย: printcess of the moon IP: 222.123.154.45 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:34:20 น.  

 
 
 
ตามมาเยี่ยมลูก ๆ จ้าลูก ๆ เพียบเลยนะคะ
กว่าจะเอาใจได้ครบแต่ละตัว นับถือ ๆ
 
 

โดย: อาร์ทู IP: 125.25.158.93 วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:53:19 น.  

 
 
 
บึ๊ยยยยพี่เกื้อ กวางเองจ้า ตามมาทักทาย

น้องบุญรอดน่ารักมากมายคร๊า น่าจุ๊บ ๆ

ลูกบ้านพี่เกื้ออ้วน ๆ ไม่แพ้ลูกบ้านเจ้เมย์เล้ย

^____^
 
 

โดย: = NiA - Chan = IP: 124.120.60.216 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:20:12 น.  

 
 
 
มาอ่านเรื่องน่ารักของลูกๆ แม่เกื้อค่ะ

หลับฝันดีนะครับ

 
 

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:29:13 น.  

 
 
 
ลูกพี่เกื้อน่ารักทุกตัวเลยนะคะ ขอให้ทุกตัวมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ ....อยากให้น้องอ่างทองเชื่องเหมือนน้องแตงโมค่ะ....
 
 

โดย: puy_sol IP: 125.26.12.63 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:29:45 น.  

 
 
 
ตามมาดูค่ะ

ทึ่งกับความรัก+การดูแลของพี่ที่มีต่อเหล่ากระรอกจังเลย แต่ละตัวไม่ว่าจะมาในสภาพไหน พอถึงมือครูเกื้อแล้ว ก็เชื่อว่าเขาจะต้องดีขึ้น ทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิตแน่ๆ
อ้อ...ครูเกื้อค่ะ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยล่ะ
 
 

โดย: NUNUT IP: 124.120.146.199 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:51:21 น.  

 
 
 
น่ารักดีคะ

ที่บ้านก็เลี้ยงแบบไม่ตั้งใจ

กระรอกอยู่ที่ต้นไม้ในบ้านที่เราปลูกไว้

เห็นวิ่งไปวิ่งมาบ่อย ๆ
 
 

โดย: kpข้าวปั้น IP: 58.9.94.139 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:41:25 น.  

 
 
 
ในที่สุดน้องชมสวนก้อไม่รอดมื้อพี่เกื้อเนอะ ตอนนี้เจ้าเกาลัดก้อดีขึ้นมากเลยค่ะพี่เกื้อ แต่ขนที่น้องกะโคนหางเค้าก้อหาย แต่ตอนนี้ขึ้นมาเยอะแล้วค่ะ
 
 

โดย: หวาเองจ้า IP: 124.121.159.180 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:42:15 น.  

 
 
 
ลูกๆน่ารักมากมาย โดยเฉพาะแตงโมกะบุญรอดค่ะ
 
 

โดย: หมูเพลง IP: 202.57.179.132 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:22:09:07 น.  

 
 
 
ต้องขอขอบคุณที่เลี้ยง บุญรอด ได้เป็นอย่างดี ก็คงเป็นบุณกุศสของนังบุญรอดมันที่ได้มาอยู่กับแม่เกื้อ และก็ดีใจที่ทุกๆ ต่างก็ชื่นชมความน่ารักของบุณรอด...ป่านนี้คงลืมพ่อแม่เดิมไปหมดแล้ว T-T
 
 

โดย: ประพนธ์ IP: 124.121.56.68 วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:01:11 น.  

 
 
 
แม่เดิมของบุญรอดคือแม่นาค่ะ แม่คิดถึงบุญรอดมากนะ
แอบน้ำตาซึมด้วยนะ เดี๋ยววันอาทิตย์จะไปหาบุญรอดนะ
จุ๊ฟๆ
 
 

โดย: แม่ของบุญรอด IP: 124.121.60.222 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:52:25 น.  

 
 
 

ช่วงนี้ ครูเกื้อไม่ได้เข้าไคยในห้องงานฝีมือบ้างเลยนะคะ
คิดถึงค่ะ

 
 

โดย: ป้าแอ๊ด (addsiripun ) วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:38:56 น.  

 
 
 
พี่ขานู๋เพิ่งซื้อกระรอกมาเลี้ยงอ่ะคะ แล้วมันกัดนู๋อ่ะ ทนเจ็บอ่ะคะ แต่หลัง ๆ เริ่มกัดแรงอ่ะคะ เลือดซิบ ๆ เลยไม่ให้มันกัดแล้วอ่ะคะ แล้วเราจะรู้ได้ไงอ่ะคะว่ากระรอกเราพันธ์อะไร อายุของมันเท่าไร่ อ่ะคะ รบกวนพี่ช่วยเมลล์กลับมาบอกนู๋น่อยนะคะพี่
 
 

โดย: ฟีฟ่า IP: 125.25.132.43 วันที่: 12 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:55:55 น.  

 
 
 
แค่ตัวเดียวก็ไม่ไหวแล้วค่ะ พี่เกื้อตั้ง 11 ตัวแนะ นับถือจริงๆ

Z-ra ฝากหวัดดีพี่ๆ ทุกตัวนะคะ
 
 

โดย: แม่ของคุณชายชล IP: 58.8.100.234 วันที่: 15 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:30:17 น.  

 
 
 
จาขอมาเลี้ยงซักตัวได้มั้ยนะ
 
 

โดย: บัง IP: 125.27.3.114 วันที่: 16 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:45:24 น.  

 
 
 
เก่งจังเลยนะ เกื้อแม่แตงโม เราเคยเลี้ยงกระจ้อนอยู่เหมือนกัน ตั้งแต่ยังต้องป้อนนม จนโตใหญ่ เชื่องมากๆเลย อ้วนมากๆด้วย (หาคอไม่เจอ) เปิดกรงเองได้ วันหนึ่งออกจากกรงอีก (กรงอยู่นอกบ้าน) บ้านอยู่ติดสนามมีต้นไม้มากมาย เราไปต่างจังหวัดตั้งหลายวัน คิดว่าคงจะไม่ได้กระจ้อนคืนแล้ว ปรากฏว่ากลับมา เขารออยู่ ไม่ได้ไปไหนพอเรากลับมา เขาก็มาให้เห็น เรียกเขา เขาก็มา ก็เลยได้คืนนะจ้ะ
 
 

โดย: ยูเรนัส IP: 203.146.196.18 วันที่: 17 กรกฎาคม 2550 เวลา:12:57:55 น.  

 
 
 
น่ารักกันทุก ๆ ตัวเลย โดยเฉพาะหนุ่มแตงโม ชอบมาก ๆ ค่ะ ตอนนี้ที่บ้านมีเจ้าตัวแสบแค่ 3 ตัว คือน้องดราก้อน ซอนย่า เมก้า ตัวป่วนของบ้านนี้คือน้องดราก้อน ที่ทั้งซน แต่ก็อ้อนและประจบแม่เก่ง สรุปแล้วก็คือเป็นคนที่รักกระรอกเหมือน ๆ กันค่ะ
 
 

โดย: praneet...แม่ดราก้อน ซอนย่าและเมก้าค่ะ IP: 124.120.211.29 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:24:14 น.  

 
 
 
ลูกลูกทุกตัวของแม่เกื้อน่ารักมากเลยค่ะโดยเฉพาะแตงโมและซูชิ เห็นแล้วนึกถึงลูกของตัวเองจังเลยค่ะชื่อเด็กชายป๊อกกี้อายุ 6 เดือนเค้าจากไปได้ 1 สัปดาห์แล้ว จำได้ว่าวันที่เค้าเสียเราร้องไห้ไม่หยุดเลย คิดถึงเค้ามากค่ะ
ตอนแรกไม่เคยมีความคิดเลยว่าจะเลี้ยงกระรอก แต่พอได้เลี้ยงแล้วถึงได้รู้ว่าหลงรักเจ้าตัวน้อยจอมซนนี้เข้าให้แล้ว
.....ชื่นชมแม่เกื้อนะคะ
 
 

โดย: ka-jeab IP: 125.27.14.21 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:55:03 น.  

 
 
 
แม่เกื้อเลี้ยงหลายตัวเลยเนอะ....น่ารักทั้งนั้นเลย
 
 

โดย: แม่ฟลุค idea by idea IP: 202.57.176.9 วันที่: 26 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:03:34 น.  

 
 
 
ตอนนี้ก้อได้เจ้าตัวเล็กมาอีกตัวแล้วค่ะ จะตั้งใจเลี้ยงให้ดีที่สุดเเห็นครูเกื้อเลี้ยงแต่ละตัวแล้วทำให้มีกำลังใจค่ะ
ความรักที่เรามีให้เค้าและการเลี้ยงที่ถูกวิธีคงจะทำให้เค้าแข็งแรงนะคะ
 
 

โดย: พี่วี IP: 61.7.183.82 วันที่: 30 กรกฎาคม 2550 เวลา:1:56:52 น.  

 
 
 
ขอให้ลูก ๆ ของแม่เกื้อแข็งแรง แล้วก็น่ารักทุกตัวเลยนะคะ
 
 

โดย: dekdee IP: 125.24.38.246 วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:14:09:36 น.  

 
 
 
แม่เกื้อเก่งมั่ก ๆๆ มีความอดทนสุดๆๆ นับถือค่ะ ขอให้ลูก ๆ ของแม่เกื้อแข็งแรงทุกตัวนะคะ ตอนนี้น้องก็เลี้ยงน้องเจนซี่มาได้ประมาณ 1 อาทิตย์แล้วค่ะ จะพยายามเลี้ยงให้ดีอย่างแม่เกื้อนะคะ
 
 

โดย: แม่น้องเจนซี่ IP: 58.8.35.164 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:15:36:48 น.  

 
 
 
พี่เกื้อ อะลืมลูกสาวพลอยไปแล้วนั้นนะยกให้แล้วนะ ฮือๆๆๆๆ คุณหนูลูกแม่กลับมาอยู่กะแม่มะ คิกๆๆ น่ารักทุกตัวเลย แต่สู้สองแสบเราไม่ได้หรอก คิกๆๆวันรุ่งเจอกันนะคะ กินไก่ๆๆๆๆๆ
 
 

โดย: พลอย IP: 58.11.120.55 วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:5:09:45 น.  

 
 
 
ลูกๆของพี่เกื้อน่ารักมากค่ะ
 
 

โดย: ปอนๆ IP: 124.120.56.135 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:13:24:31 น.  

 
 
 
ปอนอยากเล่าเรื่องลูกของปอนค่ะเค้าชื่อไมโลน้อยค่ะหลงนึกว่าเป็นชายมาตั้งนานสองนานที่แท้เป็นสาวน้อยค่ะพี่เกื้อคะคำแนะนำของพี่ดีมากๆค่ะปอนมีประการมาแล้วค่ะคือว่าปอนเห็นกระรอกของคนอื่นเขาใส่กระดิ่ง-เสื้อได้ปอนก็อยากให้ไมโลใส่มั่งแตเขาไม่ยอมเลยบังคับเค้าคงธกรธเลยกัดค่ะเลือดออกเลยปอนโมโหมากเลยตีค่ะยอมรับว่าตีเขาแรงมากเค้าโกรธไล่กัดมือปอนตลอด5ชม.ถ้าเห็นมือปอน(ปอนร้องให้เลยค่ะพี่เกื้อใครจะว่าปอนไร้สาระก็ชั่งค่ะปอนร้องเพราะปอนเสียใจที่เค้ากัดปอนเลยโทรบอกแฟนว่าจะเอาเค้าไปปล่อยแฟนเลยบอกว่าจปล่อยทำไมไปตีเค้าเค้าเจ็บมากพูดไม่ได้ก็ต้องกัดสิ)ตอนนี้เค้าอายุ4เดือนแล้วค่ะตอนซื้อมาโดนแม่ค้าจตุจักรหลอกว่าอีก3วันเปิดตาที่ไหนได้คนที่หอบอกว่าเลี้ยงไม่รอดหรอกเพราะเค้าพึ่งออกจากท้องแม่เลยแต่แล้วเค้าก็รอดมาได้ปอนป้อนซีรีแร็ก3มื้อค่ะเค้าไม่เคยกินข้าวเองเลยต้องป้อนตลอดเวลา(ลูกของปอนมีของโปรดปรานมากๆคือ-เป็ปซี่-สไปร์-ลองกอง-ฝรั่ง-แตงโม-และเม็ดทานตะวันกับข้าวลายค่ะ)พี่เกื้อสมัครสมาชิกแตงโมไม่ได้สักทีเลย........สุดท้ายปลื้มพี่เกื้อค่ะที่รักและเอ็นดูเข้าใจกระรอกน้อยๆเหล่านี้ค่ะ
 
 

โดย: ปอนๆ IP: 124.120.56.135 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:13:40:46 น.  

 
 
 
ขอบคุณน้อง ๆ และทุกท่านนะคะที่เข้ามาชื่นชมลูก ๆ ของเกื้อ
ทุกคนก็เลี้ยงเก่งค่ะ กันทั้งนั้นเลย
เกื้อเองก็เลี้ยงเด็กจากปรสบการณ์ ต้องขอบคุณแตงไม และแตงกวา ที่เป็นจุดเริ่มต้นของความผูกพันของเจ้าหางฟูทุกตัว และขอบคุณทุกท่านที่ไว้วางใจให้เกื้อดูแลลูก ๆ ของทุกท่านค่ะ
 
 

โดย: เกื้อแม่แตงโม IP: 58.8.196.48 วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:21:49:23 น.  

 
 
 
ลูกๆน่ารักทุกตัวเลยนะคะ เลี้ยงเหมือนกันคะแต่เสียดายที่ไม่น่ารักเหมือนลูกแม่เกื้อ ของมันดุอะ ทำยังไงก็ยังดุอยู่ดี
 
 

โดย: คนรักกระรอก IP: 125.24.238.38 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:1:21:01 น.  

 
 
 
มันน่ารักมากกกกกกก
 
 

โดย: ฝนภูเก็ต IP: 202.41.190.229 วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:0:51:50 น.  

 
 
 
อยากขอบคุณพี่เกื้อมากๆนะค่ะที่เคยให้คำแนะนำตอนcocoa ไม่สบายมากถ้าไม่ได้พี่เกื้อช่วยcocoa คงแย่แน่ ตอนนั้นแทบร้องให้ออกมาเลย แต่ตอนนี้ cocoa ดีขึ้นเยอะกินเก่งขึ้นแต่ไม่ยอมกินนมแล้ว กินผลไม้ ผัก และน้ำเต้าหู้ แต่ที่ชอบมากๆก็เป็นเม็ดส้ม ขอบคุณค่ะพี่เกื้อ
 
 

โดย: ออยล์แม่น้องcocoa IP: 58.9.87.35 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:16:56:52 น.  

 
 
 
ดีจ้า แนนเองไม่ได้ทักทายกันตั้งนาน ตอนนี้ปิดเทอมแล้วฮิ...ส่วนน้องรักก็สบายดีค่ะ และกำลังซนด้วยไม่ค่อยยอมนอนแต่เขาขี่อ้อนนะค่ะ อ้อนมากกว่าน้องพู่กันสักอีก ตอนนี้ก็4เดื่อนกว่าแล้วน่ะค่ะ
 
 

โดย: แนน{น้องรัก} IP: 58.8.118.48 วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:20:45:53 น.  

 
 
 
ชอบ ทีเจ มากคับ แปลก แบบ น่ารัก มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 

โดย: นนท์นะคับ IP: 118.172.250.5 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:44:25 น.  

 
 
 
อยากได้ กระรอก แบบ กลางดง อ่ะคับ
ที่จันทบุรี มีขายมั้ย คับ ถ้ารุที่ขาย
ติดต่อทีคับ 0 8 0 1 0 1 8 8 8 5คับ
เมล ก้อ non-babyba@hotmail.comนะคับ
 
 

โดย: นนท์นะคับ IP: 118.172.250.5 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:05:34 น.  

 
 
 
รักจัง
 
 

โดย: tonza IP: 119.31.77.248 วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:16:39:27 น.  

 
 
 
เป็นบทความที่ดีจริง ๆ ค่ะ
ตอนนี้เลี้ยงลูกชายไว้ 1 ตัวค่ะ
เพิ่งไปรับมาเมื่อ 31 มกราคม 52
ตั้งใจจะเลี้ยงและรักเค้าให้มาก ๆ ค่ะ
 
 

โดย: กุ้ง IP: 203.147.15.135 วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:12:27:27 น.  

 
 
 
มีลูกชายเหมือนกันคะ ชื่อน้องอ้วนอ้วน ตอนนี้ 9 ขวบกว่าๆแล้ว

อยากให้เค้าอยู่กับเรานาน ๆ ต้องรักเค้าให้มากๆนะคะ เพราะเค้าจะไม่เอาใคร นอกจากคนที่เลี้ยงเค้า
 
 

โดย: ซัง...แม่น้องอ้วนอ้วน IP: 113.53.28.183 วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:23:32:52 น.  

 
 
 
พี่เกื้อขา .


อยากได้คำปรึกษาอ่ะค่ะ
ช่วย add มาที่ franky__ddar@hotmail.com
ได้ไม๊ค๊ะ ?
คือเลี้ยงกระรอกสวนอยู่ค่ะ !
แต่น้องซนมากกกก *
อยากได้คำแนะนำมากมากมากค่ะ
 
 

โดย: reelo . IP: 118.172.23.118 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:10:47 น.  

 
 
 
น้องๆน่ารักทุกตัวเลยค่ะ

เพราะขายรึป่าวค่ะ

อุ้มเลี้ยงแล้วตายค่ะ

รู้สึกผิดมากถ้าว่าขอความกรุณาแนะ

นำเรื่องการเลี้ยงหน่อยนะค่ะ

khun_aum13@hotmail.com

ขอบคุณค่ะ
 
 

โดย: อุ้ม IP: 58.147.122.162 วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:18:14:25 น.  

 
 
 
เลี้ยงกระจ้อนไว้ 1 ตัวค่ะ ซื้อมาเลี้ยงได้ 1 อาทิคย์แล้วค่ะตอนที่ซื้อมามันยังไม่ลืมตาแต่นี้มันลืมตาได้ 4 วันแล้วยังให้มันกินนมอย่างเดียว จะให้มันกินกล้วย มะละกอสุกได้หรือยังค่ะ ขอบคุณคะ
 
 

โดย: มะกรูดน้อย IP: 118.172.157.70 วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:15:56:42 น.  

 
 
 
ขอโทษนะครับ ตอนนี้ผมเลี้ยงลูกกระรอกอยู่หนึ่งตัวแต่ไม่รู้ว่าเป็นกระรอกพันธุ์อะไรครับ แต่หน้าเหมือนเจ้ารื่นรมย์มากครับเลยขอสอบถามหน่อยนะครับว่าเจ้ารื่นรมย์ เป็นกระรอกพันธุ์อะไรครับ
 
 

โดย: ต่อศักดิ์ IP: 124.120.16.121 วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:22:47 น.  

 
 
 
สวัสดีค่ะ
นู๋ก็เลี้ยงกระรอกอยู่ตัวนึงชื่อว่าจูเนียร์เป็นเพศผู้
อายุได้เกือบ2เดือนแล้วค่ะ
จูเนียร์ชอบแทะขาของตัวเองจนเป็นแผลแล้วขนก็หลุดจะช่วยยังงัยให้เค้าหายดีล่ะคะเป็นคล้ายกับกลางดงเลยอยากทราบว่าแม่เกื้อรักษายังงัยคะถึงจะหายดีเหมือนกลางดงอ่ะคะ พอพาไปหาหมอก้ได้ยาแก้คันมาทา ช่วยบอกนู๋ทีได้ไหมคะ สงสารจูเนียร์ค่ะ
 
 

โดย: เบลล์ค่ะ IP: 124.120.243.183 วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:14:29:38 น.  

 
 
 
bell_ds47@hotmail.com
ช่วยบอกวิธีรักษาเจ้าจุเนียร์หน่อนค่ะ
 
 

โดย: เบลล์ค่ะ IP: 124.120.243.183 วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:14:31:20 น.  

 
 
 
เขาชื่อโดโด้เป็นกระแตที่ชอบกินมะระกอชอบให้เล่นตัวชอบนอนด้วยชอบให้เกาตรงเเขนเเล้วเขาก้อจะหลับเเต่ตอนนี้เขาจากเราไปแล้วคณุเคยที่เสียสัตว์ที่คณุรักไปฉันเป็นคนหนึ่งที่เบบนั่น
 
 

โดย: ผึ้ง IP: 61.7.129.113 วันที่: 11 กันยายน 2552 เวลา:22:43:31 น.  

 
 
 
อยากทราบอ่ะค่ะ เลี้ยงยังให้ให้น้องเค้าอ้วนอ่ะค่ะ
น้องเค้าอายุจะ4เดือนแล้วน่ะค่ะ
เพราะตั้งแต่เลี้ยงมา ให้กินทุกอย่าง ตามใจมาก ๆ น้องเค้าก็ไม่อ้วนเลยอ่ะค่ะ จนบางครั้งต้องยัดเยียดให้กินน้องเค๊าก็กินน่ะ แต่พอหยุดป้อนก็ไม่กินซะงั้น หรือควรจะให้อาหารเสริมเพิ่มขึ้นอีก
 
 

โดย: ใบฟาง IP: 158.108.92.247 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:21:07:16 น.  

 
 
 
อยากคุยกับคุณเกื้อจัง หนูมีกระรอกทั้งหมด 4 ตัวแต่ต้องมาสูญเสียเขาไป3ตัวแล้วเพราะความประมาทของหนูเองเขาจึงหายตัวไปพักอยู ชั้น3 ของหอพักเขากระโดดหายไปข้างวล่างลงไปตามก็ไม่เจอตัวไม่รู้หายไปใหนปรกติก็เชื่องนะ ชื่อ นำซุป,ไซมอน,และซูโม้
 
 

โดย: ออยล์ IP: 58.9.97.44 วันที่: 3 ตุลาคม 2552 เวลา:14:43:23 น.  

 
 
 
ตอนนี้หนูกำลังจะไปซื้อกระรอกตัวใหม่มาเลี้ยงอีก(ชอบมากๆ)ก็เลยอยากถามแม่เกื้อว่าระห่วางกระรอกกับกระแตอะไรเชื่องกว่ากันหนูเลี้ยงกระรอกจนได้ลูกมา 1ตัวคือเจ้า ซูโม้ แต่ซูโม้ก็ไม่เชื่องอย่างที่คิด กัดได้กัดดี (เลี้ยงมากับมือแท้ๆ)ขอคำแนะนำหน่อยนะค่ะแม่เกื้อ หนูขอขอบคุณล่วงหน้าคะสำหรับข้อมูล
oil.cosy@hotmail.com
 
 

โดย: ออยล์จ้า IP: 58.9.97.44 วันที่: 3 ตุลาคม 2552 เวลา:14:53:54 น.  

 
 
 
ผมอยากรู้ว่าเจ่ากลางดงเป็นกระรอกพันธุ์อะไร
 
 

โดย: parifa IP: 115.67.38.124 วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:20:23:12 น.  

 
 
 
HeRo
 
 

โดย: Khoi IP: 110.168.90.249 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:52:25 น.  

 
 
 
มีลูกชายชื่อนายโดโรทีค่ะ กระรอกสวนปลายหางดำ เป็นหนุ่งแล้ว ตอนนี้อายุขวบกว่า ชอบแทะทุกอย่างในบ้าน แทะทุกอย่างในรถ เคยกัดหลายครั้งทั้งกัดแม่และคนที่ทำงานแม่ ได้เลือดทุกคน แม่เคยทำร้ายเขาจนเลือดออกจมูก เสียใจมาก คิดว่าคงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว เพราะถูกเค้ากัดเลือดไหลไม่หยุด แต่เมื่อนั่งมองเค้าเฉยๆ ก้อสงสารมาก ถ้าปล่อยไปจะหากินยังไง ใครจะคอยป้อนอาหารให้ จะมีใครทำร้ายหรือเปล่า เป็นห่วงสาระพัด ก็เลยอยู่กันไปอย่างนี้แหละ โดโรทีก้อเหมือนจะรู้ตัวว่าจะถูกปล่อยก็เลยสงบนิ่ง หลายวันผ่านไปก้อเข้ามาคลอเคลีย จนเดี่ยวนี้ดีกันแล้ว โดโรทีชอบกินข้าวสวย ชอบเข้าไปซุกในตู้เย็น นอนหมอบอยู่อย่างนั้นไม่ยอมออกมา ชอบแทะหู กัดจมุกแม่ วีระกรรมเยอะแยะไปหมด แม่ชอบจับไข่โดโรที เพราะมันเย็นๆ นิ่มๆ อิอิ ตอนนี้แม่รู้แล้วว่าแม่รักโดโรทีมาก จนไม่อยากหาแฟนให้โดโรที โดโรทีก้อคงรักแม่มากเช่นกัน
 
 

โดย: แม่ พอลลี่ IP: 125.24.19.146 วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:17:57:56 น.  

 
 
 
เคยเลี้ยงกระรอกอยู่ตัวนึง หน้าตาเหมือนบุญรอดเลยค่ะ ชื่อน้ำว้า แต่แม่เห็นว่าเค้าดุไม่ให้ใครจับให้พัทธ์จับได้คนเดียว เลยแอบเอาไปปล่อย คิดถึงมากค่ะ
 
 

โดย: พัทธ์ IP: 58.11.207.229 วันที่: 11 เมษายน 2557 เวลา:13:41:54 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ครูเกื้อแม่แตงโม
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนชอบงานศิลป หลงรักกระรอกจนถอนตัวไม่ขึ้น คะ


เบอร์ติดต่อ 089-4923309 // 086-5444463
คะ Squirrel garden home.. ......ครูเกื้อแม่แตงโม
[Add ครูเกื้อแม่แตงโม's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com