Bloggang.com : ซ่อนทรายแก้ว :

♡ ♡ ♥♥...บทนำจ้า... ♥♥♡ ♡

...

ไดอารี่ซ่อนทรายแก้ว

>+++บันทึกแม่ค้าแป้นแล้นมีเพียง 5 ตอนหรือ5ปีเท่านั้นค่ะ..จะเริ่มตั้งแต่ปีแรกของการเข้าสู่ชีวิต(นักเรียน)ว่าที่แม่ค้า...จนถึงวันที่ปิดกิจการค้าขายที่โรงเรียนการค้าแห่งแรกของฉันค่ะ...และหลังจากเรียนจบ5ปี จะเริ่มเข้าสู่เรื่องราวของไดอารี่ซ่อนทรายแก้ว.."แม่ค้าตัวจริง"...ในหัวข้อ Born To Try ค่ะ....ความจริงแล้วไดอารี่ซ่อนทรายแก้วเริ่มเขียนมาตั้งแต่ปีแรกที่ทำการค้าคือปี พศ.2545 แล้วล่ะค่ะ....แต่ขอนำมาเรียบเรียงใหม่ในบล็อกของตัวเองจริงๆน่ะค่ะ... ก่อนอื่นขอมีบทนำซักเล็กน้อยนะคะ....+++

อยากจะแบ่งประสบการณ์ชีวิตของตัวเองให้กับคนที่สนใจ...คนที่กำลังมีปัญหาชีวิต หรือคนที่กำลังทุกข์...อยากให้ลองอ่านดูว่าชีวิตของคนอีกคนที่เคยอยู่ในโลกที่มีแต่สีขาว....เจอแต่เรื่องราวดีๆ สิ่งแวดล้อมดีๆ มีเพื่อนดี ...ต้องตกอยู่ในสภาพที่ต้องเผชิญกับเสือสิงกระทิงแรด.....

+++กว่าจะถึงวันนี้ เพียง5ปีกว่า...ความลำบาก ความอดทน หลายปีผ่านมาด้วยน้ำตาเกือบทุกวัน....จนวันนี้แทบจะไม่เหลือน้ำตาแล้วสักหยดในเรื่องของการค้า+++

+++จริงๆแล้ว...ฉันมีชีวิตที่สุขสบาย ไม่เคยลำบาก พ่อกับแม่รักลูกดั่งไข่ในหิน...ขออะไรไม่เคยปฏิเสธ ...ฉันได้ทุกอย่างที่อยากได้...ไม่ว่าจะพูดว่าอยากได้อะไร ส่วนใหญ่แล้ว วันรุ่งขึ้น แม่จะเอาสิ่งของที่ฉันอยากได้มาให้ทันที....ฉันไม่เคยเรียกร้อง เพียงแค่ ตอนเด็กฉันก็เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป....อยากได้เปียโน อยากได้อิเล็คโทน อยากได้ กล้องถ่ายรูปที่ดีที่สุด พร้อมทั้งอุปกรณ์ถ่ายภาพทั้งเซ็ต อยากได้เสื้อผ้าตัวไหนพ่อกับแม่ก็จะซื้อให้....อยากไปเที่ยวไป ไปอยากประเทศไหน ฉันได้ไปแทบจะทุกครั้งที่มีโอกาส....แม้กระทั่งได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกา1ปี...ด้วยเหตุผลที่ว่า อยากไปเรียนภาษาอังกฤษ...++++

+++พอถึงวัยเริ่มทำงาน...ฉันจะเลือกอาชีพที่อิสระเป็นนายของตัวเอง ..อาชีพแรกที่ฉันทำมาหลายปี นั่นคือครูสอนเปียโน..ปัจจุบันก็ยังสอนอยู่ค่ะ...เป็นครูนี่ดีนะคะ...มีคนเคารพนับถือ ..บวกกับฉันรักเด็ก ฉันรู้สึกว่าเด็กนั้นบริสุทธิ์ เค้าเปรียบเสมือนผ้าขาว..เราอยู่ใกล้พวกเค้าเหล่านี้...รู้สึกถึงความไร้เดียงสา ความน่ารัก ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุขค่ะ ...แต่..อาชีพนี้ทำให้ฉันเหงา ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม...หลังจากเริ่มถึงจุดอิ่มตัวของการที่ได้อยู่อย่างสุขสบายแล้ว เลยอยากออกไปเผชิญโลกภายนอกบ้าง และในวันนี้ฉันก็ได้เข้าสู่โลกการค้าอาชีพหลักตอนนี้ที่ยึดจริงๆของฉันกลายเป็น ทำการค้าค่ะ...เป็นเจ้าของธุรกิจ....หรือที่หลายคนเรียกว่า "แม่ค้า ค่ะ"......++++

+++จริงๆแล้วฉันไม่เคยคิดที่จะมาขายของ...หลายคนคาดไม่ถึง ว่าทำไมฉันถึงเลือกอาชีพนี้...ทั้งๆที่ไม่เคยเรียน และไม่เคยสนใจที่จะทำการค้ามาก่อนเลย.......มีญาติมาชวนค่ะ........ไว้จะค่อยๆเล่าที่มาที่ไปทีหลังนะคะ....+++

+++ฉันกับพี่สาวตัดสินใจจะทำการค้าร่วมกันค่ะ...แน่นอน แม่ไม่ให้ค่ะ ....หนึ่ง...แม่เป็นห่วง เพราะต้องกลับบ้านดึก....สอง...แม่จะพูดกับเพื่อนแม่ว่าอยากไรว่า....ลูกสาวเป็นแม่ค้าขายเสื้อผ้า......เอาเป็นว่า ฉันกับพี่สาวขอแม่ลองทำเล่นๆ ...เหมือนขอเล่นขายของ...+++

+++หลังจาก3ปีผ่านไป....ฉันถามพ่อกับแม่ว่า...ตอนนี้รู้สึกอย่างไรคะ....เวลาเพื่อนพ่อเพื่อนแม่มาถามถึงลูกสาว....พ่อกับแม่จะอายมั๊ยคะ!!..ที่ตอนนี้ลูกสาวของพ่อกับแม่ได้เลืออาชีพขายค้าตรงนี้แล้วล่ะค่ะ....เราเริ่มที่จะไม่เล่นขายของกันแล้วค่ะ......เราเริ่มซีเรียสและจริงจังกับมันมากขึ้น...เพราะอะไรรู้มั๊ยคะ.....เพราะปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่เราได้พบได้เจอ ทำให้ชีวิตและความคิดของเราเปลี่ยนไป++++

+++คำตอบที่ได้จากพ่อกับแม่คือ...."พ่อกับแม่ภูมิใจที่สุด...ที่เนกับแนนทำงานตรงนี้...สิ่งที่แนนได้มา ไม่ใช่เงินทอง แต่เป็นประสบการณ์...ประสบการณ์ทีมีค่ามากสำหรับแนน....แนนเจอเรื่องร้ายๆมามากมาย..ซึ่งมากกว่าคนอื่นๆหลายๆเท่า....พ่อกับแม่ พูดกับเพื่อนด้วยความภูมิใจ ณ.ปัจจุบันนี้ ลูกสาวได้ประสบความสำเร็จอย่างไรบ้าง"....+++

+++มันไม่ใช่เงินทองหรอกค่ะ....และตอนนี้ก็ยังไม่ถือว่าประสบความสำเร็จทางการค้าเท่าไหร่...แต่ฉันสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเอง ให้เป็นคนต่อสู้กับสังคมได้ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เป็นคนอ่อนแอ..เจอเรื่องร้ายๆ ร้องไห้แทบทุกวัน.บอกตรงๆว่าฉันรับกับสิ่งเลวร้ายไม่ได้เลย....วันนี้ฉันเปลี่ยนไปแล้วค่ะ 5ปีกว่า กับเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา และจะเข้ามาเขียน จะเข้ามาเก็บประสบการณ์ต่างๆที่เจอนี้ไว้เป็นตัวอักษร....จดจำทั้งสิ่งที่ผิดพลาด รวมทั้ง การใช้สติในการแก้ปัญหาต่างๆ...ที่สำคัญที่สุดคือ...ความอดทน....+++

+++ชีวิตคนเราต้องต่อสู้ดิ้นรนจริงๆค่ะ.+++

+++"ชีวิตคนเรานั้น วัดด้วยวิธีคิดและการกระทำมิใช่ที่เวลาหรือวัย ประสบการณ์เป็นสิ่งที่สะสมมาจากความทุกข์ยาก เราไม่สามารถที่จะเดินทางไปบนถนนชีวิตได้โดยปราศจากความยากลำยาก ความอดทนและความเข้มแข็งจะชนะทุกสิ่ง และความยากลำบากเป็นสิ่งที่ดีของชีวิต เพราะมันจะบีบคั้นให้มีความอดทนและมุมานะ"+++

+++ชีวิตของคนเราเมื่อมีทุกข์หรือพบกับปัญหาและอุปสรรค หากมีความอดทนเข้มแข็งเพียงพอ จะสามารถเปลี่ยนจากร้ายให้กลายเป็นดีและพบความสุขได้+++

+++เพราะชีวิตคือการต่อสู้...++++

+++ก่อนที่ฉันจะเข้าสู้โลกของการค้า ..ชีวิตฉันสดใสสวยงาม โลกเคยเป็นสีขาว...แต่หลังจากเริ่มทำการค้า จากคนที่เคยมองโลกในแง่ดีกลับเปลี่ยนเป็นมองโลกในแง่ร้าย...ฉันเองกลับรู้สึกทุกข์ไปกับเรื่องที่เกิดขึ้นทุกเรื่อง..เพราะเป็นสิ่งเลวร้ายที่เกิดมาไท้เคยเจอ...ทุกอย่างทำให้ฉันเกิดแต่ความทุกข์.......+++++

+++แต่!! จากประสบการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้ ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไป....เปลี่ยนเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง++++

+++ฉันไม่ยอมที่จะมีความทุกข์ในการดำเนินชีวิตต่อไปข้างหน้าอีกแล้วค่ะ...+++

+++ความสุขของคนเราที่แท้จริงนั้นอยู่ในตัวเราเอง จะสุขจะทุกข์ก็อยู่ที่ในของเราเอง ตัวเราเป็นผู้กำหนดทั้งสิ้น+++

+++การมองโลกอย่างสดใส การให้ความรักและความเห็นอกเป็นใจแก่ผู้อื่น มีความปรารถนาดีกับผู้คนรอบข้าง ไม่คิดร้าย ไม่อาฆาตพยาบาท ไม่โลภและไม่โกรธ ไม่กลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง และที่สำคัญไม่มีอารมณ์ของความอิจฉา+++

+++ตรงนี้ฉันพยายามจะทำได้แล้วค่ะ...เพราะรู้แล้วว่าชีวิตฉันเกิดมาเพื่ออะไร....อาจจะเพราะมีใครส่งเรามาเกิด เพื่อให้เรามาฝึกความอดทน และแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นให้ผ่านพ้นไปได้....เราจะทำได้สำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับความคิดของเราเอง ..เพียงปรับจิตใจและทัศนคติใหม่ให้มองโลกดี ย่อมนำไปซึ่งความสุขของชีวิต+++

LeAdeR Shop' 2545

LeAdeR Shop' 2546

LeAdeR Shop' 2547

LeAdeR Shop' 2548

LeAdeR Shop' 2549

...จะรู้ได้อย่างไร

"ไม่ขึ้นที่สูง จะรู้ได้อย่างไรว่า
ท้องฟ้าปุยเมฆ สวยงามอย่างไร

ไม่ลงลึกในหุบเขา จะรู้ได้อย่างไรว่า
ใต้พื้นแผ่นดินชุ่มชื่นอย่างไร

ไม่ต่อสู้อุปสรรค จะรู้ได้อย่างไรว่า
ความสำเร็จเป็นเช่นไร

ความสำเร็จนั้นเกิดขึ้นได้จากความเข้มแข็ง
จากการเรียนรู้ และต่อสู้อย่างถึงที่สุด"

นิรนาม

Create Date : 08 สิงหาคม 2550

0 comments

Last Update : 15 มกราคม 2551 20:11:25 น.

Counter : 1527 Pageviews.