Bloggang.com : nuny_lenter : อุทาหรณ์เรื่อง...กรรม....

อุทาหรณ์เรื่อง...กรรม....

เรื่องเล่าจากหมอน้องชาย....
หมอน้องชายเล่าเรื่องแปลกของคนไข้รายหนึ่งให้พี่ชายที่รู้จักฟัง
ซึ่งน่าจะเป็นอุทาหรณ์ให้ผู้คนละบาปได้ดี จึงขอเล่าสู่กันฟังต่อ…….

การสนทนาตอนหนึ่งหมอน้องชาย เล่าให้ฟังว่า ตั้งแต่เป็นหมอมา
ไม่เคยเห็นผู้ป่วยรายใดต้องผ่าตัดทุลักทุเลซ้ำซากอย่างนี้เลย
สามปีต้องผ่าตัดห้าครั้งและหนักหนายิ่งขึ้นทุกครั้ง

ผู้ป่วยรายนี้ชื่อบุญมา ครั้งแรกที่เข้าโรงพยาบาลก็เพื่อมาทำแผล
ที่ถูกตะพาบน้ำกัดที่นิ้วก้อยหมอให้ทายาและกินยาแก้ปวดแก้อักเสบ
แล้วให้กลับบ้านได้ ดูแล้วไม่น่าจะมีปัญหาอีก

ครึ่งเดือนต่อมา บุญมากลับมาใหม่ แผลเก่าอักเสบรุนแรงบวมใหญ่
หมอตรวจพบว่าเชื้อโรคกินเข้า กระดูกจะต้องตัดนิ้วเพื่อไม่ให้เน่าลุกลาม
ซึ่งนิ้วเท้านั้นอาจทำให้ถึงแก่ชีวิตได้

หลังจากนั้นครึ่งปีต่อมา บุญมาไปเที่ยวชายทะเล
เขาถูกตะพาบน้ำกัดที่นิ้วเท้าอีก อะไรจะเจาะจงได้ถึงอย่างนั้น
นิ้วเท้าของบุญมาที่ถูกตะพาบน้ำกัดครั้งที่สองอักเสบบวมใหญ่

ภายในเวลาสองวัน
เมื่อมา ฉายเอกซ์เรย์ที่โรงพยาบาล ก็ได้พบอีกว่า
เชื้อโรคกินเข้าไปถึงกระดูกหมด จึงต้องตัดนิ้วเท้าของเขาไปอีกหนึ่งนิ้ว
เวลาผ่านไปไม่ถึงหนึ่งปี บุญมากลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง
ครั้งนี้ แผลเก่าทั้งสองแห่ง เกิดอักเสบบวมใหญ่ขึ้นพร้อมกัน
พอเอกซเรย์ก็พบว่า แย่แล้ว!

เชื้อโรคแพร่เข้าไปกินกระดูก อย่างรุนแรง
เชื้อโรคนั้นกำลังกลายเป็น มะเร็ง
จะต้องผ่าตัดฝ่ามือ ฝ่าเท้าออกให้หมดก่อนที่จะลุกลามขึ้นไปอีก
บุญมาต้องนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลถึงยี่สิบกว่าวัน
ด้วยสภาพของผู้ป่วยด้วน.....

วันหนึ่งลูกชายของญาติอุปสมบท บุญมาจึงไปช่วยงานบวชลูกชายเพื่อน
คืนนั้นผู้ร่วมงานบวชนอนค้างที่วัดกันสี่ห้าสิบคน เคราะห์หามยามร้าย
ของบุญมายังไม่จบสิ้น หนูตัวหนึ่งเจาะจงมากัดตรงขาด้วนของบุญมาคนเดียว
กัดแล้วก็หนีไป บุญมาสะดุ้งตื่นด้วยความเจ็บปวด คนที่นอนอยู่ด้วยกัน
ตกใจกับเสียงร้องพากันตื่นหมด แผลที่หนูกัดไม่กว้างไม่ลึกนัก
มีเลือดซึมออกมาแต่ทุกคนพากันตกใจที่อยู่ดีๆ
ทำไมจึงมีหนูมากัดคนนอนหลับ เพราะหนูจะกัดกินก็เฉพาะศพเท่านั้น
ไม่กัดกินคนเป็นๆ บุญมาขวัญเสีย ถูกเคราะห์กรรมซ้ำเติม
จนคิดว่าตนคงจะต้องตายในไม่ช้า...

มันทารุณจิตใจมาก ไม่นานต่อมาเกิดอาการเจ็บคันบริเวณแผลเก่า
ที่มือที่เท้าอีก บุญมารีบมาหาหมอที่โรงพยาบาล โดยเร็ว
ผลการฉายเอกซเรย์ปรากฏว่าเชื้อ มะเร็งกินลึกเข้าไปมาก
หมอจำเป็นต้องจัดการตัดแขนขา ทั้งท่อนของบุญมาทิ้งไป
หมอน้องชายซึ่งเป็นเจ้าของคนไข้ แปลกใจในชะตากรรมของบุญมานัก
จึงสอบถามประวัติอย่างละเอียดอีกครั้งและได้ความว่า

บุญมา ชายอายุสี่สิบสามปี อาชีพเกษตรกรรมและรับจ้างก่อสร้าง
ชอบดื่มเหล้าเป็นประจำ ชอบแกล้มเหล้าด้วยปลาน้ำจืด
โดยเฉพาะชอบกินเต่ากินตะพาบ บุญมาเคยได้ยินมาว่า
ใครกินตะพาบน้ำได้สิบถึงยี่สิบตัวแล้ว ตลอดชีวิตจะไม่เป็นโรคไขข้ออักเสบ
อีกทั้งยังช่วยบำรุงไต บุญมาจึงเพียรหาตะพาบน้ำมาผัดเผ็ดแกล้มเหล้าขาว
บุญมากินตะพาบน้ำมาแล้วเกือบยี่สิบปี นับไม่ได้แล้วว่ากินเข้าไปได้กี่ตัว

วันหนึ่งบุญมาซื้อตะพาบน้ำตัวใหญ่จากตลาดมา
ตะพาบน้ำตัวนี้น้ำหนักตั้งสิบกว่ากิโลกรัม เขาดีใจมาก
ตัวใหญ่ขนาดนี้ฆ่ากินทีเดียวจะกินไม่หมด จึงต้องค่อยๆกิน
ที่บ้านไม่มีตู้เย็นให้แช่เก็บได้ จึงต้องกินผ่อนทีละน้อย

ตะพาบน้ำเป็นสัตว์อายุยืน อดทน ไม่ตายง่ายๆ
ไม่ว่าจะถูกกักขัง อยู่ในสภาพใดก็อดทนมีชีวิตอยู่ได้เป็นปี
บุญมาเห็นแก่กินไม่นึกถึง ว่าตะพาบจะต้องทนทุกข์ทรมานนานเพียงไร

คิดเอาดูเถิด แล้วตะพาบน้ำมันจะทรมานมากแค่ไหน
ที่ต้องโดนตัดเอาชิ้นส่วนของร่างกาย
ไปทีละน้อย ๆ โดยที่ยังมีลมหายใจ......กรรม

Create Date : 02 มีนาคม 2554

Last Update : 2 มีนาคม 2554 16:52:50 น.

0 comments

Counter : 220 Pageviews.