เมื่อคืน (27.09.2014) ช่องเจ็ดได้เลือกเรื่องนี้มาฉายเป็นบิ๊กซีนีม่า

(ไม่แน่ใจว่าการแปลจะทำให้อรรถรสเปลี่ยนไปเหมือนหนังเคเบิ้ลหรือเปล่า?)  จากพล็อตเรื่องตามที่มีคนสปอยไว้ทั่วไป  เป็นเรื่องความรักของนักแสดงงิ้วสองคนที่เป็นไปไม่ได้

เหมยหลันฟาง เป็นนางเอกงิ้วที่มีแฟนๆ ชื่นชอบจำนวนมาก  เขาเติบโตมากับครูสอนงิ้วผู้มีอุดมการณ์ มีแบบแผนในการแสดง  แต่วันหนึ่งมีข้าราชการนักพูด นักวิจารณ์ ได้มาบรรยายพูดถึงการแสดงงิ้ว และได้ไปเห็นการแสดงของเหมยหลันฟาง ถึงกับอึ้งและลาออกจากการเป็นข้าราชการ เขียนจดหมายไปขอเป็นติวเตอร์ให้กับเธอ

แต่เหมยหลันฟางที่ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิง  เธอคือผู้ชาย!

จุดนี้ทำให้คนดูอย่างเราอึ้ง  ตอนติวเตอร์คนนั้น (ที่หน้าเหมือนปัญญา นิรันดร์กุลมาก) เขียนจดหมายหา เขายังพูดเลยว่า "ผมดูการแสดงของคุณแล้วอดคิดไม่ได้ว่าผมชื่นชมคุณในฐานะผู้ชายคนหนึ่งหรือผู้หญิงกันแน่"

จุดเปลี่ยนของเรื่องคือฉากที่พระเอกต้องการแสดงงิ้วในรูปแบบที่เขาคิดว่าดี ซึ่งมันจะแตกต่างจากที่ครูเคยสอนไว้  เพราะฉะนั้น เขาต้องประลองกับครู โดยที่ว่าเปิดการแสดงชนกัน แล้วให้ผู้ชมเป็นคนตัดสิน โรงไหนเต็มกว่าชนะ!

ชัยชนะก็เป็นของหลันฟางจริงๆ  แต่ทว่า ที่ผู้ชมชอบ เพราะว่าเขาร้องเพลงได้เศร้าจับใจเหลือเกิน

เมื่อพ่ายแพ้กับลูกศิษย์ และกอปรด้วยอาการป่วย ครูของเขาก็ได้ลาจากโลกนี้ไปอย่างกระทันหันโดยไม่ลืมจะสั่งเสียว่า "เธอต้องไปไกลระดับโลก"

ความสามารถของเหมยหลันฟาง สามารถไปไกลในระดับโลกได้จริงๆ ตามวิสัยที่ติวเตอร์คนนั้นได้วางแผนไว้  แต่ตัวเขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ เขากลัวอยู่เสมอ

เหมยหลันฟางตัวจริงเป็นผู้ชายและสมรสกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นนักร้องมาก่อน  ในฐานะภรรยาเธอดูแลทุกอย่างของบ้านและค่อนข้างเป็นคนที่มีระเบียบวินัย จัดการทุกอย่างในบ้านได้  รวมถึงดูแลคณะโรงงิ้วด้วย

แต่เธอก็ยังไม่เติมเต็มความเหงาในใจของพระเอกได้ทั้งหมด

วันหนึ่งพระเอกได้ไปที่ปักกิ่งและถูกเชิญให้ร่วมแสดงงิ้วกับคนคนหนึ่ง  ซึ่งเป็นนักแสดงดังในบทจักรพรรดิ์ต่างๆ

แต่ว่าเธอนั้นกลับเป็นผู้หญิงที่รับบทผู้ชายมาตลอด และโด่งดัง

เธอรูปร่างสวย และคุยสนุก  เธอตอบโจทย์เรื่องความเหงาของพระเอกได้ทั้งหมด  แต่ความรักของทั้งสองจะเป็นสิ่งไม่เหมาะสม  หลายคนพยายามให้พวกเขาห่างกัน 

ความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่ได้ดำเนินต่อไป  ภรรยาของพระเอกมาพูดตรงๆ ว่า ยอมรับว่าสวยและมีความสามารถสู้เธอไม่ได้  แต่ขอบอกไว้ว่า "ไม่ว่าเธอหรือฉัน ก็ไม่ใช่เจ้าของเหมยหลันฟาง  เขาเป็นของแฟนๆ ต่างหาก"

สิ่งนี้ทำให้ผู้หญิงคนนี้ต้องเดินออกจากชีวิตของพระเอก เพราะจะเป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้พระเอกได้ก้าวหน้าไปต่อ

คณะงิ้วของเหมยหลันฟาง  ต้องยอมจำนองบ้านเพื่อไปแสดงที่ยุโรป  

แต่เหมยหลันฟางก็ยังคงกลัว  และทุกคนที่ไปต่างก็ไม่มั่นใจว่า "อุปรากรจีน" จะเป็นที่ถูกใจของชาวยุโรปหรือเปล่า?

หนังสือพิมพ์ต่างลงข่าวว่า จะไปดูทำไม พูดภาษาอะไรก็ไม่รู้เรื่อง ไปดูแล้วจะเสียเที่ยวกันเปล่าๆ

ฉากเกือบสุดท้าย  ติวเตอร์ของเหมยหลันฟาง ออกมาสุบบุหรี่หน้าโรงละคร  โดยไม่ได้ดูการแสดง  เขาสับสนว่าสิ่งที่ทุ่มเทมาทั้งหมดทั้งชีวิตจะสำเร็จหรือเปล่า?  เหมยหลันฟางจะดังระดับโลกได้จริงหรือ? (รวมถึงเรื่องที่เขาทำผิดโดยจ้างให้เพื่อนสมัยเหมยหลันฟางยังไม่ดัง เอาปืนมาขู่ผู้หญิงคนนั้นให้ไปจากชีวิตพระเอก  แต่โดนตำรวจยิงเสียชีวิต" 

ในระหว่างการแสดง  คนดู ฝรั่ง ก็ยังงงๆ ว่าร้องงิ้วนั้นร้องอะไร คืออะไร?  แต่ตอนจบกลับได้เสียงปรบมืออย่างล้นหลาม ถือได้ว่าประสบความสำเร็จ

"ตอนออกไปโค้งไม่ต้องก้มหัวให้กับคนดูมาก  ต้องให้เขาสยบอยู่กับเรา"  ติวเตอร์บอก  แต่พระเอกไม่ฟัง  เขากลับโค้งอยู่นานเพื่อแสดงความขอบคุณ ขอบคุณชาวโลกที่สนใจและชื่นชอบการแสดงวัฒนธรรมของจีน

จากเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า "เหมยหลันฟาง" เป็นเพียงตัวละครที่เดินเรื่องวัฒนธรรมด้านอุปรากรจีน  คนจีนมีศิลปะที่สวยงามคือ "งิ้ว"  มันละเอียดอ่อนและให้ความบันเทิง แถมซ่อนด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ที่คนทั้งหลายอาจจะไม่เข้าใจ  แต่เหมยหลันฟางมีชื่อเสียงเพราะเขาแสดงงิ้วในบทเศร้าได้อย่างตราตรึงใจผู้ชม  เพราะเขาเติบโตมากับความกำพร้า  ความว้าเหว่  ไม่เคยได้รับการเติมเต็ม นี่แหละเอกลักษณ์ของศิลปินคนนี้

รู้สึกจะสร้างขึ้นมาจากเรื่องจริงด้วย

ว่าแล้วทำให้รู้สึกว่า  คนที่ร้องเพลงเศร้า แต่งเพลงเศร้าได้ไพเราะ  ชีวิตของเขาคงผ่านแต่เรื่องแย่ๆ อยู่ตลอดเวลาสินะ

----------------------------

สุดท้ายนี้ ลืมบอกไปว่า พระเอกของเรื่องนี้แม่งต้องคนนี้เลย (หลี่หมิง)  นางเอกก็ต้องคนนี้ด้วย (จางจื่ออี้)  ดูแล้วอินมาก  ลืมไปเลยว่าเป็นนักแสดง นึกว่าเป็นตัวละครนั้นๆ จริงๆ