กันยายน 2555

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
10
11
13
14
16
22
23
24
25
26
29
30
 
 
All Blog
ปลาหลงน้ำ.......โบตั๋น
เล่มใหม่ล่าสุด จากคุณโบตั๋นค่ะ




เรื่องย่อ


           เมื่อ ปลา อายุได้ 13 เธอเสีย แม่ ยาย และพี่ชายไปในอุบัติเหตุ....เหลือแต่พ่อที่เป็นตำรวจและ ไสว พี่เลี้ยง..ไม่นานเธอต้องเสียพ่อไปเพราะเหตุการณ์ระเบิดรถตำรวจในภาคใต้   อาสาวผู้ละโมบกลายมาเป็นผู้ปกครอง และครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของเธอ ตั้งแต่ เงินช่วยงานศพ  เงินประกันชีวิต ทรัพย์สิน รายได้ทั้งหลายในฐานะทายาทของวีรบุรุษผู้ตายในหน้าที่  โดยมิได้เหลียวแลเธอเลย...

เด็กสาวที่ถูกเอารัดเอาเปรียบ กดขี่ ต้องพยายามเอาตัวรอด  ทำทุกอย่างแม้จะรู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่ดีก็ตาม...จนเธอได้พบแก้ม เด็กสาวเร่รอน ที่แนะนำให้เธอไปที่มูลนิธิ  ได้พบคุณวิศว์ทนายความอาสา ชีวิตเธอจึงเหมือนจะดีขึ้น  สุดท้ายเธอก็ได้ทุกอย่างกลับคืน  ได้แก้แค้นเอาคืนอาและอาเขย...

แต่ก็ดูเหมือนเธอจะชาชินกับน้ำเน่ารอบตัวเธอเสียแล้ว  จะหลุดพ้นจากมันได้ละหรือ...


หลังอ่าน


โธ่เอ๋ย ปลา....

           เวลาอ่านงานของโบตั๋นจบลงนี่  ต้องใช้เวลาปรับอารมณ์พอควรเลยค่ะ  โดยเฉพาะเรื่องนี้  มันรู้สึกตันไปทั้งใจ 

           สำนวนภาษาของคุณโบตั๋น เป็นการเล่าเรื่องง่าย ๆ แต่สามารถตีแผ่ให้เห็นแง่มุม ของความจริง เห็นชีวิตจิตใจของตัวละครจริง ๆ เหมือนเหตุการณ์นั้น ๆ มาเกิดอยู่ตรงหน้า  หลายบทหลายตอนของเรื่องนี้ ต้องสะอื้นในอก... สงสารชะตากรรมที่แม่ปลาน้อยตัวนี้ต้องเผชิญ  เห็นมุมมืดในจิตใจ ในกมลสันดานของสัตว์โลก  ได้มองเห็นอีกแง่มุมของเด็กเร่ร่อน  เรื่องของแก้ม และเกด (น้องสาวของแก้ม )  เราตอบไม่ได้เลยว่า อันไหนเป็นทางออกที่ดีกว่ากัน ระหว่างทนอยู่ในบ้านแบบเกด  หรือหนีออกมาเผชิญโลกเป็นเด็กเร่ร่อนอย่างแก้ม  ....

           ในเรื่องนี้สิ่งที่เรารู้สึกว่าแปร่ง ๆ ไปสักนิด ก็คือตัวละครฝ่ายชายแทบหาดีไม่ได้เอาเสียเลย ( ยกเว้นพ่อนางเอกที่ตายไป และเปี๊ยกเพื่อนวันเด็ก ) ....มันเป็นเพียงนิยายที่จงใจมากไปหน่อย  หรือชีวิตจริง มันเป็นเช่นนั้นกันนะ..

            จุดเริ่มเรื่อง เป็นจุดเดียวกับตอนจบ ที่เหมือนไม่จบ...เป็นเพียงฉากหนึ่ง ช่วงหนึ่งในชีวิต  ที่คนอ่านต้องคาดเดาต่อไปถึงวิถีชีวิตภายภาคหน้าของปลา... ดังนั้น เรื่องนี้ไม่อาจเรียกได้ว่าจบ Happy และสำหรับเราเรื่องนี้ไม่มีพระเอก




Create Date : 19 กันยายน 2555
Last Update : 19 กันยายน 2555 10:28:45 น.
Counter : 3269 Pageviews.

8 comments
  
งานของโบตั๋น บางทีอิงความจริงจนรู้สึกหดหู่---ผู้เขียนตีแผ่ความจริงที่บางทีเราก็รู้ ๆ กันอยู่ แต่เวลาอ่านนิยาย บางทีก็ไม่ได้ต้องการเสพความจริงขนาดนั้น
โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 202.80.245.75 วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:10:51:18 น.
  
สวัสดีครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ

การถ่ายภาพหนังสือไม่ยากเลยครับ
กล้องคอมแพคก็สามารถถ่ายออกมาได้ครับ
เพียงแต่ต้องลองมองหามุมและจุดเด่นของหนังสือเล่มนั้นครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:13:24:07 น.
  
สวัสดีครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ

การถ่ายภาพหนังสือไม่ยากเลยครับ
กล้องคอมแพคก็สามารถถ่ายออกมาได้ครับ
เพียงแต่ต้องลองมองหามุมและจุดเด่นของหนังสือเล่มนั้นครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:13:24:22 น.
  
สวัสดีครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ

การถ่ายภาพหนังสือไม่ยากเลยครับ
กล้องคอมแพคก็สามารถถ่ายออกมาได้ครับ
เพียงแต่ต้องลองมองหามุมและจุดเด่นของหนังสือเล่มนั้นครับ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:13:24:50 น.
  
เห็นภาพความรันทดตรง "โธ่เอ๋ย ปลา...." นี่แหละค่ะ
โดย: สารพัดช่าง วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:20:41:54 น.
  
นิยายของโบตั๋นสะท้อนชีวิตจริงเสียจนหดหู่ สะเทือนซางค่ะ

เล่มนี้ยังไม่เคยอ่าน...แต่ถ้าเจอจะหยิบมาอ่านค่ะ
โดย: แม่ไก่ วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:21:24:34 น.
  
อ่านแล้วจิเครียดสินะเนี่ย ส่วนตัวชอบอะไรที่อ่านแล้วมีความสุขมากกว่าอ่ะ
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:22:03:37 น.
  
โบตั๋นคือนักเขียนในดวงใจ
โดย: หนอนหนังสือ IP: 115.67.3.200 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2555 เวลา:18:55:12 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Serverlus
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?]