ขึ้นชื่อ..แลเลื่องลือ...ชื่อว่ารัก
ได้ประจักษ์...ใจรัก...ปักใจหวั่น
ความรัก..ทึกทักมา...ว่ารักกัน
แล้วความรัก...ก็พลันรั้น...เหหันไกล
นิยามรัก...ที่คนมัก...จักหนาหู
ว่ารักนั้น...งดงามอยู่...มิรู้ไหว
ว่ารัก...เปรียบได้ดั่ง...ที่พักใจ
ว่ากันไป...รักยิ่งใหญ่...ไร้ราคี
นิยามรัก...ส่วนตัว....หัวใจฉัน
ช่างต่างกัน...เพราะฉัน...ฉันคนนี้
คนที่ไขว่คว้ารัก...ด้วยภักดี
แต่ไม่อาจสุขี...ย่ำยีใจ
ความรัก...แม้งามงด...แต่ถดถอย
ค่อยๆกัด..ค่อยๆกร่อน...หลอนว่อนไหว
ปากพร่ำบอก...ว่ารักนักรักหนา...บอกมาใย
รักเพียงปาก...อยากพูดไป...ใช้พ่นคำ
ขอลาที..รักดีๆ...ที่ไฝ่ฝัน
ไม่มีวัน...รักนิรันดร์...บันทึกช้ำ
ปากมีไว้...เพียงใช้...ให้ใจดำ
ใจคนนึง...ซึ่งใจช้ำ...เพราะคำเธอ

อนิจจา....ใจร้าย....ช่ายร้ายเหลือ
ดั่งมีกรีดเนื้อ...แล้วเอาเกลือ...มาเจือทา
เจ็บแทบสิ้น....สิ้นไร้....ในศรัทธา
ใจเจ็บมา...จนน้ำตา...มิกล้านอง
อนิจจา...ใจชาย....หมายปองคู่
ปากพรั่งพรู....วาจาหรู....คู่เคียงครอง
แต่พอวัดใจกัน...หวั่นใจลอง
ทองเทียมทอง...มัวหมอง....พร่องราคา
ปากพี่พร่ำว่ารัก...ทักทาย...หมายประจบ
รักค้นพบ...ขอจบรัก....พักเวลา
อาจเยียวยา...เนิ่นนานปี...หรือมีมากกว่า
ทั้งชีวิต..จิตศรัทธา...เพียงมารดาเรา

Create Date : 15 มกราคม 2552
Last Update : 15 มกราคม 2552 2:26:46 น.		2 comments
Counter : 2315 Pageviews.
Share Tweet