ภูกระดึงสวรรค์ของนักเดินทาง...เสน่ห์ที่เลือนหายไปกับกาลเวลา...กับหัวใจที่อ่อนล้าเต็มที เคยมั๊ย?ที่รู้สึกว่าหัวใจมันอ่อนแรง...เคยมั๊ย?ที่ใจคุณไร้ทิศทาง "ครั้งหนึ่งในชีวิตเราคือผู้พิชิตภูกระดึง" -------------------------------------- เชื่อว่าหลายๆคนที่บังเอิญหลงทางเข้ามาอ่ายเจอบล๊อคนี้ก็คงจะเคยได้ไปสัมผัสกับดินแดนแห่งความภาคภูมิใจแห่งนี้(ที่กูปีนป่ายไปถึงอ่ะนะ) เสน่ห์ของภูกระดึงคืออะไร? หลายคนที่ได้ไปลิ้มรสคงตอบได้ไม่อยากว่า? ...ก็ความอดทนแบบโคตรโหดไงวะ ...แม่งโคตรเหนื่อยยยโคตรทรมานสังขารหว่ะ ท่านอาจเคยพูดกับตัวเองอย่างนี้...นี่คือส่วนหนึ่ง แต่ทว่าตัวข้าพเจ้าเองกลับมีอีกประเด็นที่เศร้าใจ เพราะภูกระดึงในวันนี้...เค้าโครงแห่งธรรมชาติได้ค่อยๆเลือนหายไป ธุรกิจชัดเจนขึ้นทุกทีๆ นักท่องเที่ยวมากขึ้นทุกปีๆ สิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มขึ้นทุกปีๆ ความลำบากที่ฝึกความอดทนที่จะไปให้ถึง"หลังแป"น้อยลงทุกทีๆ รู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก..เรียกได้ว่าเป็นความผิดหวังเล็กน้อยๆเป็นการส่วนตัวที่ได้พบเจอ บนภูกระดึงมีหมูกระทะครับท่าน...เราปีนขึ้นไปกินหมูกระทะบนภูกระดึง ไปปีที่แล้วไม่เห็นมี...ปีนี้ร้านค้าเยอะขึ้นมากเลยล่ะ..สินค้าหลากหลาย เพียงแค่ท่านมีเงิน..ท่านไม่ต้องแบกอะไรขึ้นไปเลยทีเดียว "ห้าม"..ห้ามเยอะมาก..ครั้งนึงเสน่ห์ของภูกระดึงสมัยที่พี่ชายข้าพเจ้าไปสัมผัส ก็เมื่อสิบปีที่แล้วล่ะมั้งครับท่านๆ...ก็คือการไปสัมผัสธรรมชาติ การได้ร้องเพลง..ร่วมสนทนาเมื่อสิ้นแสงตะวันหน้ากองไฟ ได้หัวเราะได้สนุกสนาน "แม้จะไปแบบยาใจคนจน" ภาพที่พบในวันนี้..คือการต่อคิวกันถ่ายรูป...การต่อคิวกันซื้อข้าวราดแกง..การต่อคิวกันลงจากภูกระดึง...ฝูงชนหลั่งไหลซะยิ่งกว่าการชุมนุมประท้วง แต่กระนั้นก็ยังเป็นสิ่งท้าทายในหมู่มวลมนุษย์อย่างเราๆต่อไปที่จะได้ไปสัมผัสธรรมชาติ..พร้อมๆกับการร่วมกันค่อยๆทำลายความสวยงามอย่างช้าๆ ---------------------------------------------------------------------------- ใจที่ว้าวุ่นเพราะวุ่นวายใจกะคนมีเจ้าของ เพราะดันเจอกับคำถามที่ว่า...คนมีคู่ไม่รู้หรอก เห็นจะจริงครับท่าน เพราะว่าหากท่านทั้งหลายเดินทางไปภูกระดึงช่วงนี้ คงจะเจอแบบพวกคู่รักหวานชื่นไม่มีท่าทีจะขมขื่นแต่อย่างใด ----------เศร้าหว่ะ...แต่ก็ปวดขาได้ใจเหมือนกันล่ะนะ---------- มันเศร้าใจ...ที่ชีวิตเจอแต่คนที่ชอบโกหก มันเลยไม่รู้ว่า...ควรจะมีหรือไม่ใจที่จะพร้อมเปิดรับคนที่เขารักเราจริง อาจไม่ใช่เรื่องแปลก...หากวันนี้...คนเราหลอกกันง่ายขึ้น หากจะรัก...เพราะรูปลักษณ์...ก็อย่าเลยดีกว่าค่ะ หากจะรัก..เพราะเท่ห์ซะ...ที่นอกใจแฟนตัวเองได้ มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย บ่อยครั้งที่สงสัยว่า...คนดีๆแม้แต่ในนิยายยังไม่มี แล้วจะหาได้จากที่ไหนกัน??? ใจคนมันเคยเจ็บ...ก็เลยมีแผลเดิมอยู่... จะทำอย่างไร?...หากใจเราเจ็บอยู่อย่างเดิมสถานการณ์เดิมเพียงแต่ต่างใจคน..ไม่รู้ว่าจะอาภัพคู่ซะล่ะมั้งเรา --------------------------------------------------------------------------- บทบาทชีวิตของครูยากแท้....ก็คงจะจริงหว่ะ ชีวิตบ้าอะไรวะ...มีให้กูคิดได้ทุกวินาที แต่ก็นะแค่นี้ธรรมดา...ปีหน้ายังมีโครงการเดินป่าอีกเพียบๆๆๆๆ วันต่อๆไปยังมีความหวังจะเจอความจริงจากคนอื่นๆบ้าง อย่างน้อยก็ไม่มากเท่าไหร่หว่ะ กูพอทนไหว????โว้ยยยยยยย ฮ่าๆๆๆ....ปีหน้าเจอกันบนภูปีนป่ายสักที่ครับท่าน... ----------------------------------------------------------------------------   Create Date : 10 ธันวาคม 2551 5 comments Last Update : 12 ธันวาคม 2551 0:25:09 น. Counter : 394 Pageviews. Share Tweet

แวะมาเยี่ยมค่ะ....ไอ้หมูกระทะบนภูกระดึงนี่ก็เห็นเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้กิน แพงเกิ๊น หุหุ ก็คงจะอย่างว่าค่ะ อะไรๆก็เป็นธุรกิจไปหมด มีการอำนวยความสะดวกมากไปนิดจนเหมือนไม่ได้สัมผัสธรรมชาติอย่างแท้จริง แต่ภูกระดึงก็ยังทำให้เราๆได้สัมผัสยานวดอย่างเมามันส์ และมิตรภาพดีๆที่เกิดขึ้นค๊า   โดย: น้ำเคียงดิน 10 ธันวาคม 2551 15:22:56 น.

หวัดดีจ้า...คุณครู ชอบรูปสุดท้ายจัง...ได้ฟิว ดีเนอะ ปล.อยากบอกจังว่าไม่เคยไปอะ   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 11 ธันวาคม 2551 13:21:31 น.

นี่....คุณครู จะส่งให้คุณครู ก็ไม่รู้คุณครู หายไปไหนตั้งนานนี่ แล้วขาที่โดนทรมานหายยังจ๊ะ   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 12 ธันวาคม 2551 8:47:21 น.

คืนนี้ดูพระจันทร์ดวงเดียวกันนะคะ   โดย: น้ำเคียงดิน 12 ธันวาคม 2551 20:17:47 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] กลับมาแล้ว อย่าลืมแวะไปบอกบ้างน๊า คุณครู   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 14 ธันวาคม 2551 0:33:28 น.