หลังจากกลับมาจากโรงเรียนวันนี้แม่รู้สึกว่าตัวเองถอยห่างจากภาษาเหลือเกินค่ะ จะเรียนรอดไหมน้า แต่นะแม่พยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ด้วยการยกเหตุผลเข้าข้างตัวเอง ว่า หลังจากแต่งงานกับพ่อแม่แทบจะไม่ได้แตะหยังสือภาษาอังกฤษ หรือพูดอังกฤษเลย ด้วยเหตุผลอาศัยอยู่ประเทศที่สอง ที่เน้นใช้ภาษาที่สามอย่างนอร์เวย์ แม่เลยต้องเรียนนอร์วีเจียนไปโดยปริยาย แล้งหลังจากนั้นพ่อกับแม่ก็ตกลงกันว่าจะพูดเฉพาะนอร์สกัน วันนี้แม่เลยได้รู้ว่าไม่ไหวแล้ว่ะ แม่ต้องรื้อฟิ่นภาษาอังกฤษโดยด่วน เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่แม่ได้เข้าลาสเรียนกับเพื่อนรุ่นน้อง รุ่นเดียวกัน และคาดว่าน้อยคนจะเป้นรุ่นพี่ของแม่ ยกเว้นคณะอาจารย์หน่ะนะคะ วันนี้มีเพื่อนนักเรียนใหม่ราว ๆ สามสิบคนที่มารายงานตัว (นับคร่าว ๆ ตัวเลขอย่างหยาบ ๆ ) มาจากหลายประเทศ ตรงนี้ล่ะที่แม่ตื่นเต้นและสนุกไปกับการเรียน แต่ภาษาทำให้แม่กังวลนิดหน่อย การเรียนจะเริ่มอย่างจริงจังพรุ่งนี้ และจะเรียนเข้มข้นไอสองอาทิตย์ก่อนสอบในวันศุกร์สุดท้ายของอาทิตย์ที่สอง (อะไรจะเข้มขนาดนั้น ไม่เครียดให้มันรู้ไปสิลูก) ในห้องเรียนมีเพื่อนสาวคนจีนสองคน มีแม่ซึ่งเป็นคนไทยคนเดียว นอกนั้นมายากยุโรปตะวันออก อเมริกา (หนึ่งคน) นักเรียนแลกเปลี่ยนโปรแกรมจาก ไลบีเรีย ปากีสถาน อิรัก คองโก บุรุนดี แล้วก็อาร์เจนตินา ที่เหลือก็ชาวยูเครน (มากันเป้นทีม เจ็ดคนแหน่ะ) นอกนั้นก็คนท้องถิ่น ทำให้เวลาพักสำหรับกระเหรี่ยงอย่างแม่ต้องนั่งมองหาเหยื่อยคุย เพราะส่วนใหญ่เค้าจะจับกลุ่มคนที่มาจากประเทศเดียวกัน คุยกันก่อนในวันแรก ๆ เพราะยังไม่ได้ทำงานกลุ่ม ทำความรู้จักกันมากขึ้น แม่หวังว่าหลังจากนี้ทุกคนคงจะเริ่มทำความรู้จักกันและทำงาน เรียน และใช้เวลาสนุก ๆ ร่วมกัน

เปลี่ยนเรื่องมาเรื่องพ่นยาของเราดีกว่านะคะ วันนี้ทุกอย่างราบรื่นค่ะ ยกเว้นช่วงเที่ยงอาจจะเลทไปบ้าง ราว ๆ สี่ถึงห้านาทีได้มั๊งคะ แม่ไม่ได้ทาข้าวเลย มื้อเช้าทานแค่กล้วยหนึ่งลูกแล้วก็รีบอาบน้ำเตรียมตัว เพื่อรอรถเมลล์ เวลาที่เข้าคลาสจริง ๆ ห้าโมงเช้า แต่แม่ต้องออกจากบ้านตั้งแต่สามโมงครึ่ง เพราะรถเมลล์ใช้เวลาวนขับรถ รับส่งคนรอบตัวเมืองก่อนจะเข้าในเมืองจริง ๆ ครั้นจะขับรถไปเองก็ไม่ไหวค่าจอดรถค่ะ หายากด้วย ใจแม่ก็อยากปั่นจักรยานไปซะให้รู้แล้วรู้รอด (จะได้ลด นน.ที่แถมมาจากเมืองไทยไปในตัว)

คืนนี้ช่วงสี่ทุ่มแม่ก็พ่นยาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีคลาดเคลื่อนด้านเวลา สำหรับอาการทั่วไป เด๊่ยวนี้ไม่ค่อยมมีอาการปวดหัวแล้วค่ะ ตัวร้อนรุม ๆ ก็เริ่มหายไป แต่ป้าแดงของรอบเดือนนี้ยังไม่มา หวังว่าป้าคงไม่มาช้าเกินวันที่สี่เดือนหน้า ไม่งั้นกระทบแผนการรอคอยออกไปอีกแน่เลย แม่รอนะคะลูก อวยพรและเป็นกำลังใจให้ครอบครัวเราทุกคนได้สุขสมหวังกันซะทีนะคะ

รักและรอคอย

แม่และพ่อ

Create Date : 28 สิงหาคม 2555
Last Update : 28 สิงหาคม 2555 3:37:24 น.		1 comments
Counter : 1332 Pageviews.
Share Tweet