BlogGang.com : : Santie's journey : IVF หอยสังข์

''Man sees man as man is indeed man. Man sees man not-man is no man. All men born are invariably men. Rich or poor, high or low. All are equally men.'' --Pranboon

สิงหาคม 2555

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31

21 สิงหาคม 2555

IVF หอยสังข์

วันอังคารที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2555

ลูกน้อยหอยสังข์ ตอนที่ ๑

แม่เริ่มพ่นจมูกวันแรกเวลา เที่ยงวันของวันที่ ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๕ ที่เมืองไทย เพราะแม่แพลนไว้ว่าจะพ่นยา เวลา ๗ โมงเช้า, เที่ยง , บ่าย ๕ โมงเย็น และก็ ๔ ทุ่ม ดังนั้นแม่ต้องนับเวลาที่ไทยเราย้อนหลังกลับไปห้าชั่วโมง เพื่อที่จะปรับให้ตรงกับเวลาที่ประเทศนอร์เวย์ เพราะวันพรุ่งนี้เย็น ๆ แม่ต้องเดินทางไปกรุงเทพ ก่อนเดินทางตอนเช้าตรู่วันถัดมาเพื่อกลับนอร์เวย์ วันแรกในการเริ่มโปรแกรมพ่นยา แม่ก็พลาดซะแล้ว ครั้งที่ ๓ ที่ต้องพ่นยานั้นแม่พ่นช้าไป ๒๕ นาที เพราะมัวแต่แพ็คกระเป๋า เก็บของ ก่อนหน้านั้นมันช่างไม่มีเวลาเสียนี่กระไร นอนพักผ่อนก็ไม่เพียงพอ เพราะมีนัดกินข้าว ร้องคาราโอเกะกับเพื่อนสมัยเรียน ม.ต้น แม่พ่นผ่านไปสองครั้ง ครั้งที่สองนี่พลาดอย่างที่ว่า ครั้งสุดท้ายแม่เลยต้องอาศัยการตั้งนาฬิกาปลุกตอนตีสาม เพื่อพ่นยารอบสุดท้ายของวัน วันที่สองของการเริ่มพ่นยาผ่านไปด้วยความทุกลักทุเลเช่นกัน เพราะแม่ต้องพยายามเตือนตัวเองเสมอว่าได้เวลาแล้วนะ ที่จะต้องพ่นยาในแต่ละรอบเวลา และแล้วแม่ก็มาตกม้าตายอีกครั้ง รอบสุดท้ายของวันที่สอง แม่พ่นยาช้าไปอีก สิบกว่านาที

วันที่ ๓ และ ๔ ของการพ่นยา จนมาถึงวันนี้แม่ก็มีผิดพลาดด้านเวลาบ้าง คราละ สิบนาที แม่โมโหตัวเองมากที่เผลอเรอเรื่องเวลา แม่กลัวว่ายาจะออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มที่ แต่พ่อก็ปลอบแม่เสมอว่า ไม่ต้องซีเรียส มันต้องมียึดหยุ่นบ้าง แม่ตัดสินใจไม่รับงาน (ซึ่งจริง ๆ แล้วแม่ทำพาร์ทไทม์อยู่ที่ รพ. และบ้านพักคนชรา เป็นผู้ช่วย คล้ายผู้ช่วยพยาบาล) ปีที่แล้วแม่เริ่มเรียนคอร์สผู้ช่วยพยาบาลหลักสูตรสองปี แม่เรียนได้แค่หนึ่งปีแรก เพราะหลังผ่านการฝึกงาน แม่รู้ว่าร่างกายแม่คงทำได้ไม่เต็มที่กับอาชีพนี้ เพราะด้วยสรีระร่างกายเราที่เมื่อเทียบกับคนไข้ในยุโรปแล้วเราต้องเหนื่อยและออกแรงทำงานมากกว่าปรกติ แต่แม่ก็รักและชอบที่จะทำงานด้านนี้เหมือนกัน แม่ชอบที่ได้พบปะพูดคุยกับคนไข้ ได้รับรู้เรื่องราวในวันเก่าของคนไข้ และรู้สึกประหนึ่งว่าเราได้กลายมาเป็นญาติ เป็นลูก หลาน และเพื่อนคนหนึ่งของพวกเขาไปแล้ว แต่ด้วยเหตุผลที่แม่ตรวจเจอปัญหาการมีบุตรยาก แม่กับพ่อจึงได้ตัดสินใจเลือกการมีลูกเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับพ่อกับแม่ในปีนี้ อีกทั้งก่อนปิดเทอมฤดูร้อนที่ผ่านมานั้นแม่ได้สมัครเรียนหลักสูตรปริญญาโท ที่วิทยาลัยใกล้ ๆ เมือง ผลก็ปรากฏว่าแม่ได้ที่เรียนใหม่ด้าน Human Rights & Multicaulturalism แม่อยากเรียนด้านนี้มากกว่าผู้ช่วยพยาบาล แม่คิดว่าหลังจากเรียนจบแล้ว แม่จะสามารถนำความรู้ที่ได้มาใช้ทำงานได้จริงทั้งในนอร์เวย์ และเมื่อครอบครัวเราย้ายกลับไปอยู่ไทย แม่จึงตัดสินใจยกเลิกโปรแกรมเรียนเก่า แต่แม่ก็คิดว่าจะยังคงรับงานพาร์ทไทม์ที่ รพ. และบ้านพักคนชราเรื่อยไป ในวันว่างจากเวลาเรียน และอีกไม่กี่วันนี้ก็จะเริ่มเปิดเทอมวันแรกแล้วนะลูก แม่หวังว่าการเรียนจะไม่กระทบโปรแกรมการรักษามาก แต่แม่ก็จะพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุด เป็นกำลังใจให้แม่ด้วยนะ แม่หวังว่าบันทึกนี้จะเป็นบทความที่ให้กำลังใจแม่ ๆ ที่มีบุตรยากทุกคนสื่อสารและให้กำลังใจกันและกัน

สำหรับการพ่นยาที่จมูก แม่รับรู้ถึงอาการที่เกิดขึ้นคือ หลังพ่นยาแล้ว จะรู้สึกขมนิด ๆ ในลำคอ ปากแห้ง คอแห้ง หิวน้ำบ่อย และก็ตัวร้อนรุม ๆ เหมือนจะเป้นไข้ตลอดทั้งวัน แต่แม่จะสู้นะคะ สู้เพื่อลูก และครอบครัวของเราค่ะ

รักและรอคอย

แม่และพ่อ

Create Date : 21 สิงหาคม 2555

Last Update : 21 ตุลาคม 2555 6:25:38 น.

1 comments

Counter : 941 Pageviews.


แวะผ่านมาได้อ่าน...ดีจังค่ะ

โดย: Than.J IP: 118.175.7.250 วันที่: 30 สิงหาคม 2555 เวลา:8:54:53 น.

Santie's journey

Location :
Lier Norway

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Just another woman, born in Thailand,in 1981 and now lives in another side of the world " Home aways Home"

I have decided to create this blog as the self-novelize of my life. Just to share part of my life of being a stronger mature woman than ever.

แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่แต่งงานและได้ย้ายถิ่นฐานติดตามสามีมาอยู่แดนไกล (ไม่รู้บุญทำกรรมแต่งกันมาหรือบุปเพอาละวาดนำพา) สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา เพราะรักจะเขียน (เมื่อไหร่ที่ตัวเองจะนึกได้) อยากจะแชร์ ความสุข ความทุกข์ เฉกเช่นปุถุชนคนธรรมดา ผ่านทางสื่ออนไลน์แด่ครอบครัวที่ฉันรัก แด่พี่น้อง แด่เพื่อนสนิท มิตรสหาย แด่คนรู้จัก คน(เคย)รู้จัก ที่ผ่านมา และที่กำลังจะได้รู้จักเป้นมิตรใหม่ทุก ๆ คนค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ

[Add Santie's journey's blog to your web]

Bloggang.com