Bloggang.com : สล่าปู่ - กิจกรรม เลี้ยงเพลเณร พระ ซะป๊ะรวมน้ำใจ (ภาค 2)

กิจกรรม เลี้ยงเพลเณร พระ ซะป๊ะรวมน้ำใจ (ภาค 2)

ขอบันทึกเหตุการณ์ต่อมาจากภาคหนึ่ง สำหรับท่านที่ติดตามมา คงไม่งงเท่าไหร่ แต่ถ้าท่านเขามาพบเจอเป็นครั้งแรก วานย้อนกลับไปอ่านภาคหนึ่งก่อนก็แล้วกัน

ผ่านไปหนึ่งคืน หม้อตุ๋นขาหมูยังอยู่ที่เดิม

ลองเอามือแตะข้างหม้อ ยังอุ่นอยู่เลยทั้ง ๆ ที่เป็นหน้าหนาว เปิดฝาดู โอ..สมบูรณ์แบบมาก

เปิดฝา ทั้งน้ำทั้งเนื้อยังอุ่น ๆ มีผู้ชำนาญการเคยแนะนำไว้ว่า การเอาออกจากหม้อให้ล้างมือให้สะอาด แล้วเอามือนั่นแหละค่อย ๆ ช้อนอุ้มออกมา ขาหมูจะไม่เละ ไม่ช้ำ โอเค ตามนั้น

เห็นภาพนี้ สร้างความมั่นใจให้กับตัวเองเยอะเลยครับ

ทั้งหมูทั้งผัก รอเย็น สะเด็ดน้ำ เพื่อสับต่อไป

ไข่ 100 ฟอง ก็พร้อม

เตรียมสถานที่ สำหรับสับ ถ้ายังจำเรื่องเขียงได้ ครั้งนี้แหละที่ได้ทำงานสมบูรณ์แบบ

ระหว่างรอสับ เพื่อนร่วมเหนื่อยคนแรก ก็เข้าบ้านมา เมื่อเวลา ประมาณ 07.00 น. พร้อมหิ้วของกินเล่น มาให้รองท้อง บอกว่าแวะซื้อมาจากตลาด

ทางเหนือเรียก "ข้าวหนุกงา" หรือข้าวปุก ทำจากข้าวเหนียว ต้องเป็นข้าวใหม่ นึ่งให้สุก แล้วนำมาตำในครกกับงาดำคั่ว เกลือป่น ตำจนเข้ากันอย่างดี เวลากินจะแทะน้ำอ้อยไปด้วย เคี้ยวข้าวปุก ไปด้วย เป็นเมือง ๆ ดีมาก

อีกอย่าง เรียกข้าวส้ม อันนี้ถือเป็นของกินพื้นบ้านจริง ๆ เพราะที่อื่นไม่เคยเห็นเลย หมายถึงที่จัดเป็นชุดเข้าคู่กัน เป็นข้าวเหนียวนึ่ง ปรุงรส กดให้แบน กินกับผักยำ ผมคงต้องเจาะรายละเอียดมาเสนออย่างเดียวอีกครั้ง

แขกคนแรกเป็นเพื่อนร่วมเหนื่อยกันมาตลอด เวลามีงานพึ่งกันไป พึ่งกันมา เป็นน้องสาวผมเอง เดินเข้าไปในครัว พร้อมถุงติดมือเข้าไป เผลอแป๊บเดียว ผมไปส่องดู เป็นอย่างนี้ไปแล้ว "แก๋งบะหนุน"
แกงมงคล ตามชื่อ ถ้าได้กินในโอกาสวันมงคลของชีวิต จะทำให้มีชีวิตที่อบอุ่น คนหนุนคนเกื้อ เป็นที่รักที่ใคร่ ผู้ใกล้ชิด เป็นความเชื่อกันมาแต่โบราณ

ขออนุญาตบันทึกไว้ด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจและรอบคอบไม่มองข้ามสิ่งเล็กสิ่งน้อยนี้
ไม่โชว์ตอนนี้เดี๋ยวก็โผล่จนได้หรอกน่า อุตส่าห์แต่งตัวเสียงาม ออกสื่อหน่อย