ตัวเคตัวนี้ หมายถึงคนๆ หนึ่ง ที่บัวนึกถึงแล้วทำให้บัวรู้สึกอบอุ่น รู้สึกปลอดภัยถ้ามีคนๆ นี้อยู่ใกล้ๆ เพราะเขาเป็นคนที่เข้มแข็ง แต่ก็อ่อนโยนชอบช่วยเหลือคนอื่น และที่สำคัญเขาเป็นคนที่มีความรักที่มั่นคงค่ะ
ทำไมนะ! ทำไมเขาถึงไม่เฉลียวใจคิดบ้างเลยว่า จี้ตัวอักษรตัวเคที่บัวบูชาใส่อยู่จะเป็นชื่อของเขา ตัวอักษรที่ย่อมาจากคำว่า ก้องเกียรติ
อาจเพราะความรักที่มั่นคงต่อคนๆ หนึ่ง ทำให้เขาไม่มีสายตาไปมองใครคนไหน และหัวใจหยุดนิ่งอยู่ที่คนๆ นั้น แต่ตอนนี้ก้องเกียรติรู้แล้วว่า คนที่รักเขาจริงคือใคร...และสายตาของเขาก็จะมีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น คนที่ทำให้เขาได้รู้จักกับความรักที่แท้จริง
เป็นหนังสือที่ได้มาจากงานหนังสือเมื่อคราวก่อนค่ะ แต่เพิ่งจะมีโอกาสหยิบมาอ่าน เรื่องนี้คนเขียนเขาบอกว่าเป็นแนวพระเอ๊ก พระเอก ที่รุ้งชอบ อ่านจบแล้วก็ชอบค่ะ พระเอ๊ก พระเอก สมกับที่เขาแนะนำไว้เลย 
เรื่องราวจากปกหลัง ไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่ ย่อๆ คือ พระเอกเรื่องนี้ ก้องเกียรติ เป็นคนที่มีความรักมั่นคงต่อสายรุ้งมาก ขนาดว่าสายรุ้งมีแฟนอยู่แล้วก็ขอเป็นแค่เพื่อนที่แสนดีก็ยอม ส่วนนางเอก บัวบูชา เป็นนักศึกษาฝึกงานที่เข้ามาฝึกในบริษัทของพระเอกและเป็นรุ่นน้องในแผนกของสายรุ้ง
หลังจากนั้นก้องเกียรติก็มีเหตุให้ต้องเข้าไปวุ่นวายดูแลบัวบูชาเพราะเกิดไปเดินชนกันจนทำให้นางเอกขาแพลง สายรุ้งเลยให้ก้องเกียรติรับผิดชอบด้วยการไปดูแลนางเอก ความใกล้ชิดต่างๆ ทำให้ก้องเกียรติเริ่มอยากเห็นหน้าหวานๆ แก้มป่องๆ ของบัวบูชา แต่ข้างกายของเธอ ก็มีเพื่อนสนิทคอยดูแลเป็นห่วงอยู่แล้ว เขาจึงทำได้เพียงแค่เป็นห่วงเธออยู่ห่างๆ เท่านั้น จนเมื่อรู้ว่า จี้ตัวอักษรตัวเคที่บัวบูชาใส่อยู่ ไม่ได้หมายถึง จิรกร ทำให้ก้องเกียรติรู้สึกดีไม่น้อยและเดินหน้าเพื่อความรักของเขาเต็มที่น่ารักค่ะ น่ารักมากๆ ทั้งนางเอกและพระเอก เพื่อนของพระเอกที่ชื่อสายรุ้งก็น่ารัก ติดใจเพราะชื่อเหมือน จขบ. (ส่วนตัวนิดนึง) แถมยังเป็นคนสวย ใครๆ ก็รัก ทั้งพระเอก พ่อพระเอก คนในบริษัท เด่นยิ่งกว่านางเอกอีกค่ะ
อีกคนที่ชอบคือเพื่อนสนิทของนางเอกที่ชื่อ กร...จริงๆ รุ้งเชียร์ให้เป็นพระเอกเลยนะคะ (ชื่อเหมือนลูกตัวเองค่ะ 5555 เลยขอลำเลียงนิดนึง) แต่ก็นะ พระรองยังไงก็คือพระรอง โชคดีที่คนเขียนใจดี มีตอนพิเศษเป็นเรื่องของจิรกรกับสาวปริศนาที่เคยเจอกันตอนจิรกรหนีไปทะเลให้ได้อ่านกัน น่ารักอีกแล้วค่ะอ่านเรื่องนี้แล้วให้ความรู้สึกฟีลกู๊ดมากๆ เลยค่ะ เหมือนอ่านนิยายแจ่มใสยุคก่อนๆ เลย คือพระเอกแสนดี โปรไฟล์เลิศ รักเพื่อนสนิทแต่ก็เป็นได้แค่เพื่อน นางเอกอ่อนหวาน น่ารัก ใสๆ ขี้อายนิดๆ อะไรนิดอะไรหน่อยก็เขิน ก้มหน้างุดๆ มีพระรองหน้าตาดีเป็นเพื่อนที่แอบรักนางเอก นางเอกมีผู้ช่วยใจดีคอยทำให้ความรักสมหวัง นางอิจฉา(ไม่มาก)ที่ชอบพระเอกเข้ามาวุ่นวาย แกล้งนางเอกแต่สุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเอง
แต่ถึงพระเอกจะแสนดีและสุภาพแต่เขาก็มีมุกเนียนๆ ไว้พูดกับสาวเหมือนกันนะคะ อ่านแล้วชอบหลายตอนเลย เช่นว่า
"ผมขออะไรสักอย่างได้ไหม"
"อะไรหรือคะ"
"เวลาคุยกับผม มองผมสักนิดได้ไหม" แล้วก็พูดต่อว่า "ผมไม่ชอบเลยที่คุณเอาแต่ก้มหน้าเวลาคุยกับผม เหมือนผมไม่อยู่ในสายตา" ...พระเอกพูดกับนางเอกค่ะ เพราะนางเอกเอาแต่ก้มหน้า พระเอกเลยคิดว่านางเอกกลัวที่เขาเป็นเจ้านาย เลยไม่ยอมมองหน้า แต่จริงๆ แล้วนางเอกเขินและทำตัวไม่ถูกต่างหาก (อยากจะบอกว่า พระเอกค่อนข้างซื่อและบื้อพอสมควรค่ะในช่วงแรก ไม่รู้เลยว่า สิ่งที่นางเอกทำน่ะ เพราะเขินและอายต่างหาก)
หรืออยากตอนที่พระเอกอยากให้นางเอกมาทำงานด้วย ตอนแรกนางเอกคิดว่าที่พระเอกมาพูด เพราะอยากเอาใจสายรุ้ง พอพระเอกปฏิเสธ เธอก็ถามหาเหตุผล พระเอกเลยตอบไปว่า ....
"เพราะผมอยากเห็นบัวไงล่ะ อยากเห็นหน้าทุกวัน ทุกวัน"
โอ้ยๆๆๆๆ 555555 อ่านจบแล้วรุ้งหัวเราะเลย ก็แบบว่า...นะ คำพูดของคุณพระเอกเขาช่างตรงดีเหลือเกิน
หรืออย่างตอนที่พระเอกชวนนางเอกไปเที่ยวและซื้อข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ สำหรับการทำงานให้ (พ่อบุญทุ่มมาก) ระหว่างที่เดินก็คว้้ามือนางเอกมากุมไว้ นางเอกก็เขินเลยบอกว่า เธอไม่ใช่เด็กๆ ที่ต้องจูงมือ พระเอกเลยบอกว่า ต้องเป็นแค่เด็กเท่านั้นเหรอถึงจะจูงมือได้ พอดีกับที่มีคู่รักเดินจับมือผ่านหน้าไป พระเอกเลยถามว่า ที่เขาจับมือกันเป็นเพราะอะไร คิดว่าเป็นเด็กๆ หรือเปล่า นางเอกก็แสนซื่อตอบไปว่า เขาคงเป็นแฟนกัน ไม่งั้นคงไม่จับมือ แล้วก็หยุดหันกลับมามองมือตัวเอง 
นางเอกเลยต่อว่างอนๆ ว่า พระเอกชอบแกล้ง
คุณพระเอกตอบกลับไปทันทีว่า .... "ผมไม่ได้ชอบแกล้ง ผมชอบบัวต่างหาก" 
พอไปดูหนังกัน พระเอกก็แกล้งอีก เพราะถามอะไรนางเอกก็เอาแต่พยักหน้าและรับคำ
"อีก 15 นาทีถึงจะเข้าโรงหนังได้" พระเอกบอก
"ค่ะ" นางเอกรับคำและพยักหน้า
"เรื่องนี้น่าสนุก ผมดูไตเติ้ลแล้วน่าดูมาก"
"ค่ะ" รับคำอีก
"ดูเสร็จแล้ว เราเดินเล่นอีกสักพักนะ"
"ค่ะ"
"บัวชอบดูหนังหรือเปล่า"
"ค่ะ"
"บัวชอบผมหรือเปล่า"
"ค่ะ"
5555555 เนียนมาก 
อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ
ตอนท้ายมีดราม่าพอให้พิสูจน์ใจกันนิดหน่อย นางเอกเลยขอรับผิดชอบด้วยการลาออกจากงานและกลับไปอยู่บ้าน แต่ไม่นานก็รู้ตัวคนทำผิดตัวจริง นางเอกก็เลยกลับมาทำงานเหมือนเดิม
อ่านจบอารมณ์ดี มีความสุขค่ะ แนะนำสำหรับคนที่ชอบแนวพระเอ๊ก พระเอก ที่สุภาพแต่ก็มีมุกเนียนๆ ไว้พูดกับสาว หรือถ้าชอบแนวแจ่มใสยุคแรกๆ ก็น่าจะชอบเรื่องนี้
นางเอกเลยต่อว่างอนๆ ว่า พระเอกชอบแกล้ง
อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะ 
ดีใจที่คุณรุ้งชอบค่ะ อ่านแล้วปลื้มใจจัง ขอบคุณสำหรับการรีวิวค่ะ 
>
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ชอบค่ะพระเอกที่น่ารักๆ แบบนี้