-6-

ทันทีที่ก้าวลงจากบันไดสถานีรถไฟฟ้าไอซ์ก็เจอรถคันสวยของคนที่คิดว่าจะเจอในทันทีเธอเดินตรงไปที่รถคันนั้นก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่ง ชายหนุ่มคนขับก็ออกรถมุ่งหน้าไปยังคอนโดที่พักของเธอทันที

“ไอซ์ก็รู้ใช่มั๊ยว่าโซ่ไม่ชอบ” ทันทีที่ปิดประตูห้องคนที่ยืนรออยู่ก็โพล่งประโยคแรกหลังจากนั่งหน้างอในรถมานาน

“แล้วทีโซ่หล่ะ”หญิงสาวถามคืนก่อนเดินเอาของเข้าไปเก็บในห้อง

“โซ่ทำอะไร เรื่องข่าวนั่นเหรอที่ทำให้ไอซ์ต้องทำแบบนี้”

“ทำแบบไหน ก็แค่พี่ซันขอให้ไปช่วยเลือกเสื้อ ไม่เห็นมีอะไร” เธอบอก

“แล้วทำไมไอซ์ไม่บอก นี่เพื่อนโซ่ไปเห็นเดินด้วยกันที่สยามถ้าเพื่อนโซ่ไม่โทรมา โซ่ก็คงไม่รู้”ชายหนุ่มนั่งบ่นอยู่ที่โซฟา

“โซ่ เรื่องโซ่กับนก ไอซ์ไม่เห็นเคยซักแล้วเรื่องไอซ์ทำไมโซ่ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่” เธอลงมานั่งโซฟาข้างๆพร้อมกับแก้วน้ำสีสวยของทั้งคู่

“ก็โซ่ไม่มีอะไร แต่พี่ซันนี่ชอบไอซ์”

“ไอซ์ก็ไม่มีไร แต่โซ่เยอะ”

“ไอซ์เยอะมาก ไอซ์เจ้าชู้” เค้ายังคงงอนๆแล้วก็นั่งบ่นๆไปเรื่อย

“โซ่ตกลงนี่เราเป็นอะไรกัน” หญิงสาวรวบรวมความกล้าทั้งหมดถามเค้าแล้วก็มองหน้าเค้าตรงๆอย่างต้องการคำตอบที่จริงๆจังๆจากปากของเค้า

“ทำไมอยู่ๆถึงถามแบบนี้” เค้าถามเธอออกมาด้วยคำถามแทนที่จะเป็นคำตอบ

“ก็แค่อยากจะรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน เราสนิทกันแต่เราไม่ใช่แฟนกันเราหึงหวงกัน ไอซ์ต้องการความชัดเจนบ้าง”

“ไอซ์ก็รู้ที่โซ่บอกว่ายังไม่อยากมีแฟน แล้วโซ่ก็ไม่ได้มีใคร”เค้าดูท่าทีเธอในตอนนี้ดูแปลกๆไปหรือใครทำให้เธอเปลี่ยนแปลง

“ถ้าโซ่ยังไม่อยากมีแฟนไม่เป็นไรแต่ไอซ์ไม่อยากให้โซ่มาแสดงอาการหึงหวงหรือไม่พอใจเวลาไอซ์ไปกับใครมันทำให้ไอซ์คิดเหมือนว่าเราเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อน”เธอหันหน้าไปมองหน้าเค้าตรงๆ

“ไอซ์จะไม่คาดคั้นเอาคำตอบกับโซ่วันนี้ แต่ไอซ์แค่อยากรู้มานานแล้วว่าจริงๆเราสองคนเป็นอะไรกันลองทบทวนดูดีๆว่าโซ่จะเอายังไง”

“โซ่ยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้ เพราะโซ่ต้องทำงานแล้วโซ่ก็บนไว้ด้วยที่บ้านก็ห่วง” ชายหนุ่มนั่งอธิบายตาก็คอยมองหน้าหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้า

“โอเค ไอซ์เข้าใจ แล้วเพราะไอซ์อายุมากกว่าโซ่ด้วยใช่มั๊ย”หญิงสาวมองหน้าเค้าแล้วถามคำถามนั้น

“ทำไมไอซ์ถึงถามคำถามนี้ ไอซ์คิดจะทำอะไร”

“ไม่เลย ไอซ์แค่อยากให้เรื่องของเรามันชัดเจนและไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองคนเดียวด้วย วันนี้ไอซ์อยากให้เรื่องของเราได้คุยกันแบบดีๆเข้าใจตรงกันสักที”

“เราก็เป็นเหมือนเดิมไง”

“ไม่” หญิงสาวสวนกลับทันควัน

“ทำไม ไอซ์”ชายหนุ่มจับข้อศอกของคนนั่งข้างๆ

“ถ้าโซ่ยังไม่พร้อมจะมีใครเราก็ไม่ควรมานั่งงอนกันด้วยเรื่องของคนอื่น โซ่จะสนิทกับใครก็ได้ ส่วนไอซ์ก็เหมือนกัน”หญิงสาวจับมือเค้าออกจากข้อศอกของเธอ

“โซ่อยากรู้ว่าไอซ์รู้สึกยังไงกับโซ่”เค้าจับไหล่เธอทั้งสองข้างให้หันมามองหน้าเค้าเพื่อรอคอยคำตอบ

“โซ่ไม่ต้องรู้หรอกว่าไอซ์รู้สึกยังไงกับโซ่รู้แค่ว่าไอซ์หวังดีกับโซ่เสมอก็พอ”เธอลุกขึ้นจากโซฟาตัวนั้นเพื่อที่จะเดินออกมายืนใกล้โต๊ะอาหาร แต่ชายหนุ่มก็ลุกเดินตามมาอย่างต้องการคำตอบที่เค้าถามจากเธอตรงๆมากกว่าคำตอบนี้

“ทำไมถึงไม่ตอบ” เค้ายังคงเดินหน้าสามขุมเข้ามาเพื่อรอคำตอบโดยทีหญิงสาวก็พยายามจะเดินหนี

“ไอซ์บอกแล้วไงว่าไม่บอก มีแต่เรื่องอยากจะขอร้องโซ่ว่าต่อไปนี้ไอซ์ต้องการอิสระในการคบหาหรือไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆ”

“ไม่ ถ้าอิสระของไอซ์คือการไปกินข้าวกับพี่เอิร์ท พี่ซันหรือแม้แต่ไบร์ท โซ่ให้ไปแค่พี่ก้องกับพี่เค”

“โซ่ไม่มีสิทธิ์” หญิงสาวพยายามบิดมือให้พ้นจากมือเค้าที่จับข้อมือของเธออยู่ เพื่อไม่ให้เธอเดินหนีรอบห้องอย่างที่กำลังทำ

“โอเค ใช่สิ โซ่ไม่มีสิทธิ์” หน้าบึ้งตึงของเค้าแสดงความไม่พอใจ

“โซ่ เราไม่ได้เป็นแฟนกันนะ”

“ทำไมไอซ์ต้องย้ำอยู่นั่นหล่ะเรื่องแฟน อยากเป็นแฟนกันมากหรือไง”ชายหนุ่มตอบด้วยอารมณ์โมโห

“...............”เธอมองหน้าเค้าอย่างโกรธๆขึ้นมาบ้าง

“ตอบมาสิ อยากเป็นแฟนโซ่มากหรือไง อยากให้โซ่เป็นแฟนมากหรือไง” ชายหนุ่มถามอย่างโมโหและคาดคั้น เค้าจับไหล่เธอทั้งสองข้างโยกจนหัวสั่นหัวคลอน

“ไม่อยากเป็นแฟนโซ่ ไม่อยากเลยสักนิด โซ่อยากจะไปคบใคร ไปไหนมาไหนกับใครก็เชิญเลย ไอซ์ไม่สนแล้ว”หญิงสาวตอบทั้งน้ำตาที่คลอเบ้า

“โอเค ใช่มั๊ยไอซ์ โอเค” ชายหนุ่มปล่อยมือทั้งสองข้างลงจากไหล่เธอแล้วผลุนผลันจากไปทันที

หญิงสาววิ่งตามไปหยุดยืนที่ประตู

......นี่คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเค้ากับเธอแล้วในตอนนี้ ต่างคนต่างมุ่งมั่นในการทำงานเพื่ออนาคตของแต่ละคน เธอควรจะทำแบบนี้มานานแล้ว แต่ก็ยื้อทุกอย่างไว้เพียงเพื่อกลัวคำตอบอย่างวันนี้ แล้วพอวันนี้มาถึงจริงๆมันใจหายอย่างบอกไม่ถูก แต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปหรือบางทีเธอควรหันมามองคนที่แคร์เธอคนที่อยากดูแลเธอกันนะ................