ตอนที่ 4-5

-4-

ที่บริษัทวันนี้ทั้ง5คนถูกเรียกมาอย่างพร้อมหน้าเพื่อนัดพูดคุยงานสำคัญที่กำลังจะมาถึง พี่บอยได้ให้เกียรติมาเข้าร่วมฟังโปรเจ๊คส์สำคัญในครั้งนี้ด้วยตนเองทำเอาทั้งซัน โซ่ เอิร์ท ไบร์ท ไอซ์ออกอาการเกร็งกันเลยทีเดียว

“วันนี้พี่มีข่าวดีจะแจ้งให้ได้ทราบเราจะมีโปรเจ็คส์หนังของเราเองซึ่ง 5คนได้รับโอกาสในการทำงานครั้งนี้”

ทันทีที่เสียงพูดจบลงเสียงปรบมือแสดงความดีใจก็ดังขึ้น ทำเอาทั้ง 5คนยิ้มหน้าบานไปตามๆกัน

“งานของพี่จะเริ่มเปิดกล้องในสองสัปดาห์นี้”เสียงเปิดประตูพร้อมด้วยเสียงพูดคุยดังเข้ามา

“พี่โต้ง” ทั้ง 5 คนอุทานขึ้นพร้อมกัน

“ใช่ คนที่จะมากำกับหนังเรื่องนี้คือโต้ง”เสียงเน้นย้ำของพี่บอยบอกกับทุกคนอีกครั้ง

“ใครมีปัญหาสงสัยสามารถสอบถามได้เลยและรายละเอียดจะดูกันคร่าวๆในวันนี้”

บรรยากาศในการประชุมวันนี้จึงดำเนินต่อไปอย่างยาวนาน เพราะนอกจากจะเป็นการพูดคุยเรื่องงานกันแล้วยังเป็นการถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันด้วย

“มานี่เร็ว”โซ่เดินนำหน้าโดยมีไอซ์กึ่งวิ่งกึ่งตามอยู่ห่างๆ

“จะรีบไปไหน”หญิงสาวสาวเท้าตามอย่างรวดเร็วจนมาถึงรถ

“ขึ้นๆมาก่อนค่อยถามได้ป่าว”

“อ้าวก็ทำไมต้องรีบขนาดนั้น โซ่จะไปไหน” ไอซ์รีบถามด้วยความสงสัย

“รีบสิ คนอื่นจะได้ไม่ชวนไปกินไรต่อไง”

“อ้าวกินก็ดีสิ เรายังไม่ได้กินข้าวเลย”

“ก็จะพาไปกินนี่ไง”

“ไม่เอาอุ่นอาหารกล่องกินนะเบื่ออยากไปกินตามร้านอ่ะ”

“ทำไมเดี๋ยวนี้มีเบื่อเหรอ งอน” ชายหนุ่มเบ้ปากใส่เธอ

“ก็ปีกว่าเกือบสองปีโซ่ก็ยังไม่ยอมพาไปกินร้านไหนสักที มีแต่ให้กินข้าวกล่อง” หญิงสาวเบ้ปากคืนมั่ง

“โอเค วันนี้จะพาไปกินร้านอาหาร”

“กรี๊ด จริงๆนะ รักโซ่ที่สุดเลย” หญิงสาวยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบของคนตรงหน้า

“ไอซ์จะกินไรอ่ะ บอกมาซิ”

หญิงสาวไล่เมนูไปสามอย่าง ก่อนที่จะมองชายหนุ่มกดโทรศัพท์สั่งเมนูที่ว่านั้นแล้วยังตบท้ายว่าเดี๋ยวจะเข้าไปเอา เธอก็เลยหน้าจ๋อยลงอย่างสังเกตได้

“กินร้านอาหารที่แท้ก็สั่งใส่กล่องกับไปกิน”เธอบ่นงอนๆ

“ก็เหมือนเราไปกินร้านหรือเปล่าเค้าก็ทำแบบเดียวกันกับกินที่ร้านแหละ คนเยอะวุ่นวายจะตาย”เค้ายังพยายามหาเหตุผล

“โซ่นะโซ่ รู้งี้ไปกินกับคนอื่นดีกว่า”เธอบ่นอย่างงอนๆ

“เห็นคนอื่นสำคัญกว่าผมใช่มั๊ย ถ้าพี่จะทำอย่างนั้นก็ตามใจนะ”

เธอได้แต่อมยิ้มกับประโยคคุ้นเคย ปากก็บอกว่าตามใจนะแต่เห็นแสนงอน รถแล่นเข้ามาจอดที่ร้านได้สักพักตอนนี้ชายหนุ่มลงไปเอาของ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น

“พี่ซัน”

“ไอซ์อยู่ไหนพี่หาไม่เจอเลยออกมาจากห้องแว๊ปเดียว”ชายหนุ่มปลายสายตัดพ้อเธอ

“พอดีไอซ์มีธุระค่ะเลยรีบออกมาพี่ซันมีอะไรเหรอคะ”

“พี่จะชวนทานข้าวด้วยกันไง”

“ไอซ์คงไปไม่ได้ค่ะเอาไว้วันหลังนะคะ”หญิงสาวปฏิเสธอย่างเกรงใจ

“งั้นเย็นนี้ทานข้าวด้วยกันได้ป่าวพี่อยากให้ไอซ์ช่วยเลือกเสื้อสัก 2-3ตัว”ชายหนุ่มรีบชวนก่อนบอกสถานที่นัดหมาย

“ไอซ์ไม่แน่ใจว่าเสร็จธุระทันหรือเปล่ายังไงเย็นนี้คุยกันอีกทีนะคะ”หญิงสาวรีบตัดบทก่อนที่อีกคนจะเปิดประตูรถขึ้นมา

>>>>>>>ไอซ์หยิบหนังสือพิมพ์ก่อนที่จะเดินขึ้นห้องพักนำหน้าชายหนุ่มขึ้นมาโซ่ตรงเข้าไปจัดแจงอาหารในครัวก่อนที่จะนำมาตั้งโต๊ะ หญิงสาวนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่ที่โต๊ะทานข้าวก่อนที่จะไปสะดุดตากับกรอบเล็กๆในหน้าหนังสือพิมพ์บันเทิงที่มีรูปของคนที่เธอรู้จักสองคนกำลังนั่งทานไอศกรีมกันที่ร้านไอศกรีมชื่อดังร้านหนึ่ง

.....................รักนอกบ้านดูท่าจะพลิกล็อกเมื่อหนุ่มโซ่กับสาวนกเลือกที่จะมาหลบมุมสวีทกันสองคนเพื่อเติมความหวาน.......................

ไอซ์รีบพับหนังสือพิมพ์เก็บ นี่คืออะไร ระหว่างเธอเค้าและคนๆนั้น ความน้อยใจที่สะสมเอาไว้มานานก็ได้หวนกลับมาคิดอีกจนได้ หรือที่เธอกับเค้าต้องคบกันอยู่ในแบบวันนี้เป็นเพราะเค้ามีใครอีกคนและคนๆนั้นสำคัญกว่าเธอ

-5-

ณ แหล่งช้อปปิ้งใจกลางกรุงยามเย็นผู้คนคราคร่ำที่เลิกจากการเรียนและการงานทำให้การเดินทางบนสถานีรถไฟฟ้าแทบจะเรียกว่าไหลตามกันไป ซันนี่เดินแหวกฝูงชนรีบเข้าไปที่ตึกอาคารแห่งหนึ่งข้างสถานีรถไฟฟ้านั้นเพื่อที่จะรีบไปทันนัดหมายที่นัดไว้กับใครบางคน กว่าที่เค้าจะได้เจอกับเธอแต่ละครั้งนอกจากเรื่องงานนั้นมันช่างยากเย็น เพราะฉะนั้นจะพลาดไม่ได้ ชายหนุ่มรีบเดินเข้าประตูไปที่ร้านอาหารชื่อดังในย่านนั้นทันทีเพื่อเลือกจองโต๊ะที่อยู่ในสุด รอเพียง 5 นาทีหญิงสาวคนทีเค้าเฝ้ารอก็เดินเข้ามาในชุดสบายๆกระโปรงกางเกงชุดติดกันน่ารักสมวัยแต่งหน้าอ่อนๆ ผมยาวสยายเต็มแผ่นหลังส่งรอยยิ้มที่คุ้นตามาให้เค้าแทบจะทันที และรอยยิ้มนี้สินะที่ทำให้เค้าเฝ้ารอคอยเธอมานาน แม้เค้าจะรู้อยู่เต็มหัวใจว่าเธอมีใจให้ใครก็ตาม

“พี่ซันนี่”หญิงสาวเรียกชื่อเค้าเสียงยานๆอย่างที่คุ้นเคย

“เจ้ายุ้ย มาเร็วกว่าที่คิดแฮะ กินไรดี”เค้าทัก

“พี่ซันจะซื้อเสื้อไรหล่ะ บอกมาก่อนจะได้กะเวลาถูกว่าจะกินไรดี

“เกี่ยวไรเนี่ยเสื้อแบบไหนกับกินอะไรเอาเรื่องกินก่อน เรื่องเสื้อค่อยว่ากันได้ป่าว”เค้าลองเชิงดูเผื่อเธอจะมีเวลาให้เค้ามากกว่าทุกครั้งที่เจอกัน

“เอาไงก็ได้วันนี้ไอซ์ว่าง ให้เวลาพี่เต็มที่เลย”

“พี่หูฝาดไปป่าว งั้นเรารีบทานเลยจะได้มีเวลาเลือกซื้อของและทำอย่างอื่นได้อีกไง”

“วันนี้ไอซ์ว่างและจะช่วยพี่ซันนี่เลือกซื้อของจนเสร็จค่ะ”เธอยืนยันกับชายหนุ่มอีกครั้ง

ชายหนุ่มสังเกตสีหน้าของเธอมาสักพักแล้วและก็รู้ว่าหญิงสาวตรงหน้ามีเรื่องไม่สบายใจและเธอก็ยังไม่อยากเล่าอะไรให้เค้าฟังเป็นแน่ ซันนี่จึงพยายามชวนเธอพูดคุยและสั่งอาหารที่เธอชอบมาให้เธอทาน อย่างน้อยนี่ก็ความเต็มใจของเค้าที่จะมอบให้เธอ หลังเสร็จสิ้นจากการรับประทานอาหารเย็นสองหนุ่มสาวก็ตระเวนเดินซื้อของตามร้านต่างๆจนเพลินข้าวของพะรุงพะรังทั้งคนพาซื้อและคนที่ต้องการซื้อ

“ไปๆมาๆของพี่กับของไอซ์ใครซื้อได้เยอะกว่า”ซันนี่ถามยิ้มๆเมื่อเห็นคนข้างๆกำลังเลือกซื้อเสื้อผ้าต่อจนกลายเป็นว่าเค้าต้องมาถือถุงเดินตามเธอช้อป

“ไอซ์เครียดเมื่อไหร่ก็ตบะแตกอย่างนี้หล่ะค่ะ”

“เฉลยแล้วว่าเครียดพี่พร้อมรับฟังทุกอย่างของไอซ์นะ”ชายหนุ่มถือถุงตามระหว่างเธอเดินเลือกซื้อของ

“แต่ไอซ์อยากแก้ปัญหานี้ด้วยตัวเองค่ะไม่อยากให้อะไรๆมันคาราคาซัง”

“เรื่องข่าวโซ่กับนกเหรอ”เค้าถามโพล่งขึ้น

“พี่ซันนี่รู้ได้ไง”เธอหันหน้ามาถาม

“พี่อ่านเจอในเน็ต อย่าคิดมาก ไม่มีไรหรอกเค้าก็แค่ไปทานกันธรรมดาเหมือนพี่กับไอซ์ไง”

“พี่ซันนี่เหมือนแก้ตัวแทนกันเลยแต่จริงๆไอซ์ก็ไม่มีสิทธิ์ไปหึงโซ่นี่นา เพราะไอซ์ไม่ได้เป็นอะไรกับโซ่”

“ทำไมพูดอย่างนั้น”

“ก็จริงๆไอซ์กับโซ่ก็เหมือนกับที่พี่หรือใครๆเห็นนั่นแหละ ไม่มีอะไรมากขึ้น”

“ใครๆก็มองออกว่าเราสองคนชอบกัน” ซันนี่บอกตรงๆ

“ไอซ์ก็ไม่รู้เหมือนกันจริงๆนะพี่ซันนี่ไม่รู้ว่าระหว่าเราสองคนนี่ เป็นแค่พี่น้องที่สนิทกันหรือมากกว่านั้นเพราะโซ่ไม่เคยคุยกับไอซ์เรื่องนี้”

“แล้วไอซ์หล่ะไอซ์ชอบโซ่แบบไหน”ชายหนุ่มมองหน้าเธอแบบรอคำตอบ

“ไอซ์มีคำตอบอยู่ในใจแล้วแต่ไอซ์จะยังไม่บอกพี่ซันนี่ แต่อีกไม่นานพี่ซันนี่ก็รู้”

“แหมความลับจริงๆแต่พี่มีอย่างหนึ่งจะบอกไอซ์นะ ไม่ว่ายังไงพี่จะอยู่เคียงข้างไอซ์นะ”

“ขอบคุณค่ะ ไปเถอะไปทานชานมกันไอซ์เลี้ยง”เธอรีบชวนเพื่อตัดบทการสนทนาเดินนำหน้าลิ่วๆไปยังร้านชานมชื่อดังในย่านนั้น

ยังไม่ทันจะถึงร้านเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นและก็แทบจะไม่ต้องทายว่าใครโทรมาหญิงสาวขอตัวเดินเลี่ยงออกมาคุยโทรศัพท์

“ไอซ์อยู่กับพี่ซันนี่ที่สยามใช่ป่าว”เสียงปลายสายไม่มีต้นไม่มีปลายก็มีแต่เค้าคนเดียวแหละ

“ใช่พี่ซันนี่ให้มาช่วยเลือกเสื้อ”

“พี่ซันนี่เลือกเองไม่เป็นหรือไงโซ่จะไปหาไอซ์ที่คอนโด ไอซ์ต้องกลับมาเดี๋ยวนี้เลย”

“โซ่ อะไรอีกหล่ะทีนี้ขี้วีนจังนะ”หญิงสาวบ่นเพราะปลายสายพูดจบก็วางสายแบบไม่รอฟังคำตอบเอาซะเลย

หญิงสาวเดินตรงไปหาชายหนุ่มที่กำลังถือแก้วชานมยืนรออยู่พร้อมข้าวของพะรุงพะรัง

“พี่ซันไอซ์มีธุระด่วนต้องรีบกลับไอซ์ขอโทษด้วยนะคะ”หญิงสาวบอกอย่างรู้สึกผิดที่นึกอยากจะกลับก็กลับแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

“ไม่เป็นไรให้พี่ไปส่งหรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรค่ะ ไอซ์ออกไปขึ้นรถไฟฟ้าแป๊ปเดียวเอง”

“งั้นพี่จะถือของไปส่งที่สถานีแล้วกันอย่างน้อยก็ถือเป็นการขอบคุณที่ช่วยเลือกของให้พี่”ชายหนุ่มบอกแบบไม่รอคำตอบเดินถือถุงให้แล้วยินรอให้หญิงสาวเดินออกหน้าไปก่อน

“ขอบคุณมากค่ะพี่ซัน พี่ซันน่ารักกับไอซ์เสมอเลย”หญิงสาวยิ้มขอบคุณ

ก่อนที่หญิงสาวจะขึ้นไปยืนรอที่สถานีซันนี่ยื่นถุงใบเล็กๆให้แล้วยืนรอส่งหญิงสาวจนลับตา ทันทีที่ขึ้นมาถึงรถไฟฟ้าหญิงสาวเปิดถุงออกมาพบตุ๊กตาคิงคองตัวเล็กๆพร้อมกับการ์ดที่เขียนว่า

............พี่จะเป็นกำลังใจและอยู่เคียงข้างยุ้ยไปตลอด....................................

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2555 Last Update : 5 พฤศจิกายน 2555 17:34:38 น. Counter : 1131 Pageviews.		6 comments
Share Tweet