~ .~ สุขสันต์วันเกิดน้องสาวคนกลางของพวกเรา~.~
เด็กหญิงเล็กๆแก้มยุ้ยผมหยิกน่ารัก หัวเราะทั้งวัน
เด็กหญิงเล็กๆแก้มยุ้ยผมหยิกน่ารัก เสียงใหญ่ห้าวมากเวลาที่ใครไปไหน เธอจะขอไปด้วยตลอด "ขอไปโด่ย"
เด็กหญิงเล็กๆแก้มยุ้ยผมหยิกน่ารัก ใครๆเห็นก็เอ็นดูเธอเพราะเธอเลี้ยงง่าย ไม่เรื่องมาก
เด็กหญิงเล็กๆคนนั้นค่อยๆเติบโตขึ้น เป็นเด็กหญิงผมตรงในวันนี้
เสียงหัวเราะใหญ่ห้าวของเธอก็ยังคงเดิม เพียงแต่เวลาที่ใครไปไหน เธอจะไม่ขอไปด้วยอีกต่อไปแล้ว เพราะเธอมีหนทางเป็นของตัวเองแล้ว
เธอกำหนดหนทางของเธอเอง แม้จะยากเย็นแสนเข็ญแค่ไหนก็ตาม ..........................
จำได้มั๊ย เธอเคยถามว่า ทำไม ชีวิตเธอ ถึงไม่ราบเรียบเหมือนพี่สาวคนนี้
จำได้มั๊ย แล้วพี่คนนี้ตอบเธอว่าไง ชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน ทุกคนมีหนทางเป็นของตัวเอง เชื่อเถอะ
และในที่สุด วันนี้ก็มาถึง เธอรู้ตัวมั๊ย ด้วยความมานะ อดทนของเธอ ก็พาเธอมาถึงยังหนทางที่เธอฝัน
พวกเราภูมิใจในตัวเธอจัง ........................
"วันก่อนทำบล็อกให้ใครน่ะ" "มีสุขสันต์วันเกิดน่ะ" "ไม่ใช่ของเธอน่า" "ไม่ต้องทำให้หรอกนะ ถ้าไม่มีเวลา" "ได้ไง ต้องทำให้แน่ๆ รอดูนะ"
บทสนทนาจบลง พร้อมกับบล็อกนี้ ก็บังเกิดขึ้น
สุขสันต์วันเกิดสำหรับ น้องสาวคนกลางของพวกเรา มีความสุขมากมายก่ายกอง ขอให้หน้าที่การงานเจริญก้าวหน้า สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง และที่สำคัญขอให้อารมณ์ดีแบบนี้ตลอดไป รักเสมอ
พี่สาวคนที่สองของบ้านสวน
ต่อจากนี้มีของแถมเพลงนี้รู้ว่าชอบมาก เอามาฝากฟังแล้วฮึกเหิมจริงๆ วันนี้คงทำงานอย่างมีความสุขนะน้องสาว ถึงอยู่ไกลกันแต่หัวใจเราใกล้กันใช่มั๊ย
And now, the end is near, And so I face the final curtain. My friends, I'll say it clear; I'll state my case of which I'm certain.
I've lived a life that's full - I've travelled each and every highway. And more, much more than this, I did it my way.
Regrets? I've had a few, But then again, too few to mention. I did what I had to do And saw it through without exemption.
I planned each charted course - Each careful step along the byway, And more, much more than this, I did it my way.
Yes, there were times, I'm sure you knew, When I bit off more than I could chew, But through it all, when there was doubt, I ate it up and spit it out. I faced it all and I stood tall And did it my way.
|